Tasodifiy hikoya: Mister Alisher
Uni lablarini sogindim.... Xammaga salom man yana yengi xikoyamni yoziwni bowladim... Torisi bu re...davomi
Uni lablarini sogindim.... Xammaga salom man yana yengi xikoyamni yoziwni bowladim... Torisi bu re...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Begonalar...
Добавил: | -MAJNUN- (31.08.2017 / 11:48) |
Рейтинг: | (2) |
Прочтений: | 33680 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Begonalar...
Har tong sening isming bilan uyg`onaman..!
Hatto seni ko`zlarimdan qizg`onaman..!
Bugun yana rashkkim bilan yonaman..!
Sevaman-u ammo senga BEGONAMAN!!!
MUQADDIMA...
Yaqindagina ymg`ir yog`ib o`tgan. Asfaltdan dimog`ga yoqimli yomg`ir isi kelmaqda. Yo`l chetida 24 yoshlardagi yigit va 20 yoshlardagi qiz bir-biridan ko`z uzmay tikilib turishibdi. Ulardan biroz narida, qizning orqa tomonida oq rangdagi mashina qizni kutmoqda. Yigitdan 4, 5 merlar orqasida, yigitni o`ziga tegishli mashina. Ichida horg`in ranglari oqargan yoshgina juvon yigitni intizor kutmoqda...
LOLA:
- Uyumizga dadamning hizmatdosh do`stlari, oylasi bilan mehmonga kelgandi. Shu kuni ancha o`tirib qolishdi.
Bobur akam shaharda qandaydur katta tadbirkorni qo`lida ishlardi. Ayni shu bugun qishloqqa kelishibdi. Diydor sog`inchi qalbimni yodirayotgan bir mahalda, sabirsiz Bobur akam, u yoqda o`tsa ham, bu yoqqa o`tsa ham derazamni oynasini taqqillatib o`tmoqda edi!
- Nima u Lola?! -dedilar oyim sergak tortib.
- Bilmadim, chumchuq bo`lsa kerak!
- O`lsin, hech chumchuqqa o`xshamaydiya! -dedi bir nimani sezgandek, manoli qarab.
- Qaydam balki bolalar o`ynashayotgandur! -deb qo`yaqoldim hotirjamlikni saqlab.
Aksiga olib, mehmonlar ham ketay demaydi. Baxtimga qo`shni qizcha elak so`rab chaqib qoldi. Ko`nglim allanimani sezgandi. U Bobur akamdan telifoni yo`qlar jo`natadigan SMS olib kelibdi.
- Opa bu sizga Bobur akadan! -dediyu qo`limga to`rt buklangan, qog`oz tutqazdi.
Oshxonaga kirib qog`zoni yoydim.
Bunday ishlar Bobur akamni qo`lidan keladi.
``SMS Majnuntol yonida kutaman... Tezda chiq... BOBUR!``
Onam ko`rib qolmasliklari uchun qog`ozga yozib yuborilgan SMS ni o`choq tagiga tashladim. O`zim esa mehmonlar oldidan ketolmasligimdim hafa bo`ldim.
Amallab kech ham tushdi, har tugul mehmonlar ``Ketamiz-ketamizga!`` tushib qolishdi. Biram quvondim, yaxshiyam yotib qolishmadi. Oyimlar mehmonlarni kuzatgani chiqqanidan foydalanib, dugonamni ko`rib kelish boxonasida majnuntollar tomon shoshildim. Kun qaytganiga qaramay, majnuntol panisida Bobur akam ko`rindi. Yaqinlashar ekanman o`zimni panaga tortdim. Uning jahli chiqqan, asabi buzulib qovog`ini soldi.
- Erga tegib ketdingmi debman!
- Hovotir olmang, uydagilar rozi endi tegsam bo`ladi... -dedim rashkini qo`zgab.
- Nima... Nima! Rost gapiryabsanmi? -dedi havotirdan ko`zlarini katta-katta ochib.
Biroz skut saqlab, soy chekkasidan o`sib chiqqan, qari majnuntol tanasiga suyanib yuzimni yashirdim.
Ular esa savolini takrorladi:
- Rosdan sovchilarmi? Gapir Lolaaa!
Ko`p azobda qiynagim kelmadi.
- Aldadim... -dedim kulib.
- Vooy hayryatey, o`takamni yording!
- Rosdan shunday bo`lsa nima qilardiz? -kuldim, - Yoki o`g`irlab ketishsa! Burnizi tishlab qolarmidiz?
O`z aytayotgan so`zlarimdan yoshboladay quvonardim.
Bobur akam asta yaqin kelib qo`limdan tutdi va shivirladilar.
- Lolaginam, ishon go`zalim, men tirik bo`lsam, sen hech-zohni yo`latmayman!
- Ollohni o`zi, barchamizni panohida asrasin, lekin dard kelsachi!.. Qanchadan-qancha og`ir dardlar bor... -dedim.
Bilmadim nega bu gaplarni aytdim o`zi, balki kechadan buyon boshim og`rib turgani tasirimikin!
- Sufey nafasingni yel olsin. Nima balo Eshmat tog`ani yong`og`ini tagidan o`tganmisan?
Shu payt uzoqdan tiraktir ovozi eshitildi. O`zimni yanada panaga tortdim.
- O`limdanam batta narsalar bor, bilasizmi? -dedim.
- Senga birnima bo`lganov, bugun o`zinga o`xshamayabsan! Ho`sh gapir nima ekan o`limdan battar?
- Gap so`zlar! Meni gap so`zlardan ham asray olasizmi?
Bobur akam orqasiga o`girilib, daladan qaytayotgan, kanalning kechuvidan o`tayotgan, mol, qo`y haydab kelayotgan shom pardasi ortida hira-shira ko`zga tashlanayotgan odamlar, tomon ko`z tashladilar.
- Go`zalim kech bo`lib qoldi. Tezda uyinga jo`na... -dedilar.
Meni tushunganlaridan judayam hursand bo`ldim. Yuzlaridan btta o`pib oldimu, uyga yugurdim.
``Qanday zo`r Bobur akam borlar-aaa! Men uchun har qanday sinovga tayyor!..``
Eshikimizga yaqinlashar ekanman, birdam ortimga qaradim. Uzoqdan halimam termulib turardilar. Shuncha kuttib atiga ikki daqiqagina ko`rishish nasib etdi. Biroq shu fursat ham biz uchun yetarlidir.
``Sizni sevaman!``
Sivgimni borliqqa yo`lladi. Qalbim sadosi sevgimni, sevgilim qilbiga yetqazishiga ishonib.
* * * * *
Nimalar bo`ldi, o`z? Shuna olmadim!
Bilganim kasalxonada o`zimga kelganim. Oyim esa tepamda o`ltirardi. Ranglari dokaday oqargan. Juda ko`p yig`laganidan ko`zlari qizarib ketgan.
- Oyijon menga nima bo`ldi? -dedim o`rnimdan qo`zg`alib. Ammo negadur boshim aylanib ketdi.
- Yuu, qizim o`rningdan qimirlama? -dedilar oyim yuzlarimdan silab, o`rnimga yotqizib.
Boshimda allaqanday kuchli og`riq turdi. Nima bo`lganini tushunishga idrok etishga, og`riq halal berardi. Og`riq zo`ridan boshimni changallab yig`lay boshladim.
- Dadasi! -oyim dadamni va do`ktirni chaqirdilar. - Do`ktir, do`ktir...
Uyog`i uzuq-yuluq xotiralar, dadamni: qizim deya yordam berishga oshiqqani, onamning: yig`layotgani!
Do`ktirlar ukol qilishdi, og`riq yo`qolib. Shundan keyn nima bo`lgani hoirlashga urundim...
Bobur akamning yonidan qaytgach, darvozahonada shirin hayollar og`ushida ozroq turdim.
Uyog`i ostonadan chiqayotganimda, ko`zim tinib, atrof gir aylanib ketdi. Devorga suyanib olishga chog`landimu, oyimni chaqirdim... Uyog`i, uyog`i esimda yo`q.
Dorini tasiri kuchaydi, hushimni, a`qlimni idrok qilishim susaydi...
* * * * *
BOBUR:
- Bu xabarni aytishim onson bo`lmasligini oldindan sezargandim...
- Uylanyabdi!!! -akamni yuzida hayrat va kulgu zohir bo`ldi. - Uylanyabman deysanmi?
- Nima deyabsan o`zi Bobur? -oyim suhbatga qo`shildilar, - Hazillashyabsanmi?
- Yo`q oyi... Haqiqat ertaga to`yim! -dedim boshimni egib sekingina.
- Voy sho`rim, nimalar deyabsan?
- Oyi kechring, shunday bo`lib qoldi!
- Nima bo`ldi? nima bo`lib qoldi? Sen... Sen Bobirmisan o`zi? -dedilar oyim bu kutilmagan xabardan esankirab.
- Odinaga uylanmasan bo`lmaydi!
- Voy sho`rim, nimalar qilding beyhayolar?
Oyimning hayollariga o`ylaganim keldi.
- Oldingizda gunohkorman, kechring! -boshimni ko`tarishga ham o`zimda kuch topolmadim, - Rostdan ham erta to`yim, sizlarni to`yga aytgani keldim!
- To`y!
Akam xontaxta ustiga musht tushurdi.
Oyim yig`lay boshladilar.
- Kim u Odinaaa? -dedi oyim alam bilan.
- Boshlig`imizni qiz!
- Diydoring qurmagur... Men senga ishonib: bolam ishlayabdi kelsa to`y qilaman deb yuribman, sen esa uyoqlarda, nima sharmandaliklar qilib yuribsan yergina yutmagur!.. -dedilar alamdan yum-yum ko`zyosh to`kib.
- Yo`q... Esing joyidami, Bobur? -akam, jahil bilan o`rnidan turdi, - Hech qanaqa to`y bo`lmaydi. Hozir ostona hatlasang oyog`ingni sindiraman!
- To`y bo`ladi aka, o`ldirsez ham to`y bo`ladi! -dedim qatiy ohangda.
- Iffatsiz kelin, bizni xonadonga qadam bosmaydi uka!
- Ha albatta... Baribir
Har tong sening isming bilan uyg`onaman..!
Hatto seni ko`zlarimdan qizg`onaman..!
Bugun yana rashkkim bilan yonaman..!
Sevaman-u ammo senga BEGONAMAN!!!
MUQADDIMA...
Yaqindagina ymg`ir yog`ib o`tgan. Asfaltdan dimog`ga yoqimli yomg`ir isi kelmaqda. Yo`l chetida 24 yoshlardagi yigit va 20 yoshlardagi qiz bir-biridan ko`z uzmay tikilib turishibdi. Ulardan biroz narida, qizning orqa tomonida oq rangdagi mashina qizni kutmoqda. Yigitdan 4, 5 merlar orqasida, yigitni o`ziga tegishli mashina. Ichida horg`in ranglari oqargan yoshgina juvon yigitni intizor kutmoqda...
LOLA:
- Uyumizga dadamning hizmatdosh do`stlari, oylasi bilan mehmonga kelgandi. Shu kuni ancha o`tirib qolishdi.
Bobur akam shaharda qandaydur katta tadbirkorni qo`lida ishlardi. Ayni shu bugun qishloqqa kelishibdi. Diydor sog`inchi qalbimni yodirayotgan bir mahalda, sabirsiz Bobur akam, u yoqda o`tsa ham, bu yoqqa o`tsa ham derazamni oynasini taqqillatib o`tmoqda edi!
- Nima u Lola?! -dedilar oyim sergak tortib.
- Bilmadim, chumchuq bo`lsa kerak!
- O`lsin, hech chumchuqqa o`xshamaydiya! -dedi bir nimani sezgandek, manoli qarab.
- Qaydam balki bolalar o`ynashayotgandur! -deb qo`yaqoldim hotirjamlikni saqlab.
Aksiga olib, mehmonlar ham ketay demaydi. Baxtimga qo`shni qizcha elak so`rab chaqib qoldi. Ko`nglim allanimani sezgandi. U Bobur akamdan telifoni yo`qlar jo`natadigan SMS olib kelibdi.
- Opa bu sizga Bobur akadan! -dediyu qo`limga to`rt buklangan, qog`oz tutqazdi.
Oshxonaga kirib qog`zoni yoydim.
Bunday ishlar Bobur akamni qo`lidan keladi.
``SMS Majnuntol yonida kutaman... Tezda chiq... BOBUR!``
Onam ko`rib qolmasliklari uchun qog`ozga yozib yuborilgan SMS ni o`choq tagiga tashladim. O`zim esa mehmonlar oldidan ketolmasligimdim hafa bo`ldim.
Amallab kech ham tushdi, har tugul mehmonlar ``Ketamiz-ketamizga!`` tushib qolishdi. Biram quvondim, yaxshiyam yotib qolishmadi. Oyimlar mehmonlarni kuzatgani chiqqanidan foydalanib, dugonamni ko`rib kelish boxonasida majnuntollar tomon shoshildim. Kun qaytganiga qaramay, majnuntol panisida Bobur akam ko`rindi. Yaqinlashar ekanman o`zimni panaga tortdim. Uning jahli chiqqan, asabi buzulib qovog`ini soldi.
- Erga tegib ketdingmi debman!
- Hovotir olmang, uydagilar rozi endi tegsam bo`ladi... -dedim rashkini qo`zgab.
- Nima... Nima! Rost gapiryabsanmi? -dedi havotirdan ko`zlarini katta-katta ochib.
Biroz skut saqlab, soy chekkasidan o`sib chiqqan, qari majnuntol tanasiga suyanib yuzimni yashirdim.
Ular esa savolini takrorladi:
- Rosdan sovchilarmi? Gapir Lolaaa!
Ko`p azobda qiynagim kelmadi.
- Aldadim... -dedim kulib.
- Vooy hayryatey, o`takamni yording!
- Rosdan shunday bo`lsa nima qilardiz? -kuldim, - Yoki o`g`irlab ketishsa! Burnizi tishlab qolarmidiz?
O`z aytayotgan so`zlarimdan yoshboladay quvonardim.
Bobur akam asta yaqin kelib qo`limdan tutdi va shivirladilar.
- Lolaginam, ishon go`zalim, men tirik bo`lsam, sen hech-zohni yo`latmayman!
- Ollohni o`zi, barchamizni panohida asrasin, lekin dard kelsachi!.. Qanchadan-qancha og`ir dardlar bor... -dedim.
Bilmadim nega bu gaplarni aytdim o`zi, balki kechadan buyon boshim og`rib turgani tasirimikin!
- Sufey nafasingni yel olsin. Nima balo Eshmat tog`ani yong`og`ini tagidan o`tganmisan?
Shu payt uzoqdan tiraktir ovozi eshitildi. O`zimni yanada panaga tortdim.
- O`limdanam batta narsalar bor, bilasizmi? -dedim.
- Senga birnima bo`lganov, bugun o`zinga o`xshamayabsan! Ho`sh gapir nima ekan o`limdan battar?
- Gap so`zlar! Meni gap so`zlardan ham asray olasizmi?
Bobur akam orqasiga o`girilib, daladan qaytayotgan, kanalning kechuvidan o`tayotgan, mol, qo`y haydab kelayotgan shom pardasi ortida hira-shira ko`zga tashlanayotgan odamlar, tomon ko`z tashladilar.
- Go`zalim kech bo`lib qoldi. Tezda uyinga jo`na... -dedilar.
Meni tushunganlaridan judayam hursand bo`ldim. Yuzlaridan btta o`pib oldimu, uyga yugurdim.
``Qanday zo`r Bobur akam borlar-aaa! Men uchun har qanday sinovga tayyor!..``
Eshikimizga yaqinlashar ekanman, birdam ortimga qaradim. Uzoqdan halimam termulib turardilar. Shuncha kuttib atiga ikki daqiqagina ko`rishish nasib etdi. Biroq shu fursat ham biz uchun yetarlidir.
``Sizni sevaman!``
Sivgimni borliqqa yo`lladi. Qalbim sadosi sevgimni, sevgilim qilbiga yetqazishiga ishonib.
* * * * *
Nimalar bo`ldi, o`z? Shuna olmadim!
Bilganim kasalxonada o`zimga kelganim. Oyim esa tepamda o`ltirardi. Ranglari dokaday oqargan. Juda ko`p yig`laganidan ko`zlari qizarib ketgan.
- Oyijon menga nima bo`ldi? -dedim o`rnimdan qo`zg`alib. Ammo negadur boshim aylanib ketdi.
- Yuu, qizim o`rningdan qimirlama? -dedilar oyim yuzlarimdan silab, o`rnimga yotqizib.
Boshimda allaqanday kuchli og`riq turdi. Nima bo`lganini tushunishga idrok etishga, og`riq halal berardi. Og`riq zo`ridan boshimni changallab yig`lay boshladim.
- Dadasi! -oyim dadamni va do`ktirni chaqirdilar. - Do`ktir, do`ktir...
Uyog`i uzuq-yuluq xotiralar, dadamni: qizim deya yordam berishga oshiqqani, onamning: yig`layotgani!
Do`ktirlar ukol qilishdi, og`riq yo`qolib. Shundan keyn nima bo`lgani hoirlashga urundim...
Bobur akamning yonidan qaytgach, darvozahonada shirin hayollar og`ushida ozroq turdim.
Uyog`i ostonadan chiqayotganimda, ko`zim tinib, atrof gir aylanib ketdi. Devorga suyanib olishga chog`landimu, oyimni chaqirdim... Uyog`i, uyog`i esimda yo`q.
Dorini tasiri kuchaydi, hushimni, a`qlimni idrok qilishim susaydi...
* * * * *
BOBUR:
- Bu xabarni aytishim onson bo`lmasligini oldindan sezargandim...
- Uylanyabdi!!! -akamni yuzida hayrat va kulgu zohir bo`ldi. - Uylanyabman deysanmi?
- Nima deyabsan o`zi Bobur? -oyim suhbatga qo`shildilar, - Hazillashyabsanmi?
- Yo`q oyi... Haqiqat ertaga to`yim! -dedim boshimni egib sekingina.
- Voy sho`rim, nimalar deyabsan?
- Oyi kechring, shunday bo`lib qoldi!
- Nima bo`ldi? nima bo`lib qoldi? Sen... Sen Bobirmisan o`zi? -dedilar oyim bu kutilmagan xabardan esankirab.
- Odinaga uylanmasan bo`lmaydi!
- Voy sho`rim, nimalar qilding beyhayolar?
Oyimning hayollariga o`ylaganim keldi.
- Oldingizda gunohkorman, kechring! -boshimni ko`tarishga ham o`zimda kuch topolmadim, - Rostdan ham erta to`yim, sizlarni to`yga aytgani keldim!
- To`y!
Akam xontaxta ustiga musht tushurdi.
Oyim yig`lay boshladilar.
- Kim u Odinaaa? -dedi oyim alam bilan.
- Boshlig`imizni qiz!
- Diydoring qurmagur... Men senga ishonib: bolam ishlayabdi kelsa to`y qilaman deb yuribman, sen esa uyoqlarda, nima sharmandaliklar qilib yuribsan yergina yutmagur!.. -dedilar alamdan yum-yum ko`zyosh to`kib.
- Yo`q... Esing joyidami, Bobur? -akam, jahil bilan o`rnidan turdi, - Hech qanaqa to`y bo`lmaydi. Hozir ostona hatlasang oyog`ingni sindiraman!
- To`y bo`ladi aka, o`ldirsez ham to`y bo`ladi! -dedim qatiy ohangda.
- Iffatsiz kelin, bizni xonadonga qadam bosmaydi uka!
- Ha albatta... Baribir