Tasodifiy hikoya: Kutilmagan insest 2 qism
Kenayim oshhonaga kirib choyni tagini o'chirib darrov kiyinib chiqgunicha man shoshib choyni damladim hammamiz o'tirib issiq somsa bilan nonushta qildik nonushta vaqti iloji boricha Zafar akam tarafga qaramaslikga urinib qiynalib o'tirdim chunki unga qaraganim sari amimni yalab hirs bilan sikib tashagani ko'z oldimga kelib amim lovullab ketaverdi bir amallab nonushta qilib bo'lgach hammamiz amakimlanikiga bordik yuz ochdi marosimi faqat ayollar uchun bo'lgani Zafar akamni ko'zdan qochirishimga s...davomi

iforidan mast bo`lgandim. Anor rangli libosda qizlar ishida yal-yal yonib turarding.
- Vooy o`sha kuni oq-qara koftada edimku?!
- Sen atayotgan uchrashuv ikkinchisi. Men seni ancha avval ko`rgandim! Yaxshilab esla go`zalim, oqshom chog`i etaglari uzun ko`ylakda eding!
- Haaa... Dugonamni tug`ulgan kuniga borgandim!

Oqshom. Hiyobondan qaytarkanmiz, Lonani uyiga kuzatib qo`ydim.
Oqshom chog`ida unga qo`l siltab hayrlashar ekanman. Shabada epkini, uning atri iforini yana bir bor dimog`imga olib kelib urdi.
Tog`lar ortidan quyoshning so`ngi yog`ulari ko`rinmoqda. Borliqni go`zal bir tarovat, ajoyib sukunat qurshagan bir lahza. Shu lahzadan ertangi kun sog`inchi yurakni o`rtashni boshlaydi.
Ich-ichimdan bir tug`yon yuqoriga intiladi. O`pkamni to`ldirib nafas olsanu. Uni sevishimni borliqqa oshkor etgim keladi.

``LOLA SENI YASHI KO`RAMAN!`` deya baqirib yuborganimni bilmay qoldim.
Ovoz to`lqinlarning sadolari uni cho`chasi devorlarida akislanib ketdi.
- O`ldiraman... Bu nima qilganiz? -deya uzog`dan mushtini ko`rsatgancha uyiga shoshdi.

Ollohga shukur, biz baxtlimiz. Kundan-kunga bir-birimizga, chunanan bog`lanib borardik. Bir zum ham uzoqlashgimiz kelmasdi. Go`yo magnitdek bir-birimizga talpinib turardik. Har kunlarimiz, bir-biridan ajoyib, esta qolarli voqealarga boy o`tardi...

Lekin baxtimizga ko`z tegdi.
Odatdagidek birga sayr qildik, ishq osmonida sarmas kaputarlardek chugurlashib kulishib, uyga qaytdik. Uni uyiga kuzatib qo`ydim. Qaytayotganimda raqiblarimdan biri qarshimga chiqdi. ``Sherka!`` uni hamma shu laqabi bilan tanirdi. Mendan bir yosh katta, o`ziga jaaa ishongan bola. O`zini ko`cha qiroli deb biladi. Meni esa uni kalamushlar qiroli der edi. Doyimgidek Lolani tinch qo`yishimni buyurdi. Men esa o`z sevgilisini himoya qilishga chog`langan QARSILDOQDAY kalamushlar QIROLIGA qarshi qichdim.

- Lolani tinch qo`y, yo`qsa o`lasan! -dedi qo`lini cho`zib.
- O`ldirish sangamas!
Biz yoqalasha boshladik.

- Lola mendan qolgan. U bilan avval men gaplashardim. Lolaga bog`da teginib yurardim... Ishonmasang so`ra o`zidan... -dedi.
Ichimni it taladi. Ko`zim qonga to`lib, bor kuchim bilan yuziga musht tushirdim.
- Yaramas!

Jahl bilan urgan mushtim, uni yerga qulatdi. Ammo o`rtog`lari talaygina tayoqlar yomg`iri ostida qoldirishdi...

Men tayoq yedim. Ammo undan ham ko`ra uni gaplari. Mening farashtam haqida aytgan buhtonlari ichimga do`zah o`tini solgandi.

Lola haqida yomon gapirgan har qanday raqibni bo`g`zidan olishga tayyorman. Sherka tufayli musht yeganim, tanamga azob berayotgan bo`lsada,. Lolam haqida aytilgan so`zlar jarohati oldida chikora edi. Albatta Lolamga ishonaman. Biroq sherkani ohirgi so`zlari mudom qulog`im ostida o`rnashib qolgandi... ``O`zidan so`ra ishonmasan!``
Bu haqida o`ylaganim sayin esa...
``NAHOTKI!!!`` degan so`z timida yangrardi. O`zim shufqa qilayotganim uchun, o`zimdan hafa bo`lib ketardim.

Bir necha kunlik uyqusiz tunlar, u haqidagli bulmag`ur hayollardan so`ng. Barchasini uning o`zida so`rab olishga qaror qildim. Bilaman, u albatta rat etib yuzimni yorug` qiladi. Keyin esa bu bo`xtonlar uchun, Sherkadan alamimni olaman...

Kollejga bordim. Arazlagan ko`yi, qovog`larini uyub yonimga keldi.
- Salom berdik! Achkilariz qullug` bo`lsin munchalar yarashgan-aaa! -dedi kinoyali ohangda, ko`zimdagi achkiga ishora qilib, o`zi arazlab yuzini teskari burib oldi.
Men ham alik oldim-u boshqa so`z aytmadim.

Skunatni o`zi buzdi.
- Him bir so`mli puldek yo`q bo`p ketdiz? -dedi, ikki kun ko`rishmaganimizni nazarda tutib.
- Qadrim bir so`mchalik bo`ldimi? -dedim achkini yechib.
- Vooy! -dediyu yuzimga qo`lini cho`zdi.
Sizari qo`lini qaytardim.
- Bu shunchaki gap ko`nglizga olmang! -qo`lini cho`zib ko`kargan ko`zimga barmoqlarini teqqazdi. - Kimni ishi bu?
- Nima, kimligini aytsam urasanmi?
-Yooo!..
- Sherka bilan urushdim! -dedim.
-...!
Bu ismni eshitib, nigohlarida o`zgarish sezdim. ``Nahot iflosni so`zlari chin bo`lsa?`` aftog`furullo deb Lolaga ishonchni so`ndirgim kelmaydi. Ammo shaytonni elchisi shufha yuragim oralab bo`ldi. Uyog`iga esa tilimni tiyolmay, Lolani so`roq qila boshladim.

- Nega ko`zlaringni olib qochasan? Sherkani tanisanmi?
Biroz ikkilanib turdi.
- Him, taniman 8-sinfdan buyon gapiradi menga...
- Gaplashganmiding?
- Yo`q!
- Aldama! Bog`da ko`rishgan ekansizlar?
- Ha ortimdaan borardi... -dedi. Ovozida qatiroq, nigohlarida havotir sezila boshladi.
- Teginganmi u senga?
-...!
Bey ihtiyor yutib qo`ydi.
Shartta bilagidan tutdim.
- Nega jimsan? Boshida hech qachon bir-birimizga yolg`on gapirmaslikka ond ichgandik! -dedim.
- Himmm... -dedi.

Tamom, barcha orzu, umidlar sarobga aylandi.
``Yo`q!..`` deganda ham bunchalik alam qilmasdi. Sevgim o`rnini nafratga bo`shatmasmidi.
To`g`ri sevgani uchun mendan sir yasharmadi. Ammo buni hazim qilish juda og`ir edi. Ortiq uni yonida turolmadim. Ortimga o`girilib ketib qoldim, alamdan ko`zimga yosh
tiqilib keldi.
Bilmadim baribir u tan olmasligi kerak edi. Man endi, undan nafratlana boshladim.
U ertasi kuni oldimga keldida, o`zi so`z ochdi.

- Nima bo`ldi sizga? -dedi, hech narsa bo`lmagande.
- Nima bo`ldi? O`zing fahmlamading?
- O`zgarib qoldiz, so`zlari nafratga to`la! Aybim nima?
- Juda qiziqsan-u! Yana qancha talmovsiraysan?
- Bu siz o`ylagan narsa emas!
- Oooo... Men nimani o`ylayotganimni tushungan bo`lsang! Ortiq o`zingni oqlama!
- Ahir siz meni...
- Bass. Lola ortiq gapirma, hozir ko`nglingni battar og`ritib qo`yaman!
Endi u bilan qattiqroq, qo`polroq gaplashadigan bo`lib qoldim.

Shu zayil kunlarimiz o`ta boshladi. Men orani ochiq qilish uchun qulay vaziyatni kutardim. U esa orani tiklashga urunardi. Vaziyatni yengillatish uchun, avvalgi muomilasini davom ettirardi!
Lekin uni bu taqlida, erkaliklari menga xuddi ayyorlikdek tuyilardi. G`ururini unutib, meni yana o`ziga qaratish uchun qilinayotgan ayyorliklaridan, ko`nglim battar soviy boshladi.

Uni sevaman, ammo Sherkani teginishiga yo`l qo`ygani uchun, ko`rishga ko`zim yuq edi.
``Naxot meni Lolam aslida shunday qiz bo`lsa!``
Bu o`y birzum bo`lsada hayolimdan ketmay qoldi.

Men o`zimni ovitish maqsadida, yangi muhabbat izlashga kirishdim. Mahallamdagi Guli isimli qiz bilan gaplasha boshladim. Guli onasiz o`sgan, anchayin hokisor qiz. Maktabda o`qirdi. Munosabatimiz juda tez rivojlandi. To`g`ri Gulini sevolmayman, nafaqat uni boshqasini ham, chunki yuragim Lolada qop ketgan. Gulini o`zimga o`rgatib qo`yganim xatodur. Ammo men unga juda muhtoj edim. Buni esa Loladan sir tutdim, balki qasos olgim kelgandur! Bilmadim... Bilmadim...

Lekin o`sha vaqt kelgandi. Guli va Lola bir-birlari haqida habar topib qolishdi. Lola achqiqlanib zahrini sochdi. Guli esa, mayusgina qiyofada ko`z yosh to`kishdan nari o`tmadi.
Guli hafa bo`lganidan, ko`nglim g`ashlandi. Loladan esa, alamimni olayotgan edim.
Endi u bilan orani ochish haqida o`ylay boshladim.

Kollejga bordim.
- Kim