Tasodifiy hikoya: Кайсар кизнинг касоси 8-кисм
Дилшода биринчи синовдан ҳеч қандай хатарсиз ва осонгина муваффақият билан ўтганидан, айниқса, ўзи к...davomi
Дилшода биринчи синовдан ҳеч қандай хатарсиз ва осонгина муваффақият билан ўтганидан, айниқса, ўзи к...davomi
Библиотека | Qarindoshlar (Insent) | [Zulmat ostonasidagi muhabbat] 4-qism. Davomini davomi..:D
uchun vannaxonaga yugurdim. Közguga qarab, özimni taniyolmay qoldim. Undan menga boqib turgan qizning közlari chaqnar, ikki yuzi qirmizi olmadek qip-qizil edi. Darrov ortimga shoshildim. Edvard hamon quchog'ini ochgancha meni kutib turardi! Ertalabki hovliqmaligimdan uyalib kreslo suyanchig'iga sekingina ötirdim. Anchagacha bir-birimizga suyangancha ötirdik. Bir mahal özimga kelib Edvardning kiyimlari va sochi özgarib qolganini sezdim.
- Tunda uyingga borib keldingmi?
- Bitta kiyimni ikki kun kiyib böladimi? Qöshnilar nima deydi? Men ketganimda farishtadek uxlab yotganding. Ketishimdan oldin qiziq narsa böldi... - u közlarini ayyorona öynatdi.
Men uyatdan ingrab yubordim.
- Sen meni sevishingni aytding! - u tillarang közlariga bor mehrini joylab jilmaydi.
- Buni özing ham bilasan-ku, - dedim uyalib.
- Eshitish baribir yoqimli.
- Seni rostdan ham sevaman, - yelkasiga bosh qöydim. Öz ovozimni özim tanimay qoldim.
- Endi sen mening hayotimsan! - dedi Edvard oddiygina qilib. Hozirgi holatimizda söz ortiqcha edi. Kresloda bir oz tebranib ötirgunimizcha kun yorishdi.
- Nonushta qilib olishing kerak, - eslatdi Edvard. Keyin og'iz ochib ulgurmasimdan özimni Edvardning yelkasida kördim. Shamol tezligida zinadan pastga uchib tushdik. U e'tirozlarimga quloq ham solmadi. Oshxonada Edvardning nigohi ostida nonushta tayyorladim.
Uning tikilib turishidan özimni noqulay his qilib gap boshladim:
- Bugun nima qilamiz?
- Bilmadim... Mening oilam bilan tanishishni istaysanmi?
Ovqatim tomog'imga tiqilib qoldi.
- Nakotki qörqayotgan bölsang? - umid bilan söradi u.
- Ha, - dedim tan olib. Yolg'on gapirib nima qildim, shundoq ham hammasini közlarimdan bilib turibdi.
- Xavotir olma, - istehzoli jilmaydi u. - Men seni himoya qila olaman!
- Men sening qarindoshlaringdan qörqmayapman, ularga yoqmasligim mumkinligidan qörqayapman, - tushuntirdim. - Ular menga öxshagan mehmonni olib borsang hayron qolishmaydimi? Sizlar haqingizda hamma narsani bilishimdan xabarlari bor.
- Allaqachon bilishadi, kecha mening mehribon qarindoshlarim seni uyingga qaytarib olib kelmasligim haqida garov ham öynashdi, - kuldi u. - Elisga qarshi ham garov öynash mumkinmi? Qisqasi oramizda sir yöq. Qanaqa sir bölishi mumkin qachonki, men barchaning fikrini öqiy olaman, Elis esa kelajakni körib turadi...
- Demak Elis mening kelishimni biladi, - gapim Edvardga g'alati ta'sir qildi.
- Umuman olganda, ha, - dedi u istamaygina. - Nazarimda meni dadang bilan tanishtirishing kerak.
- Dadam seni taniydi.
- Lekin döstligimizni bilmaydi.
- Nega tanishmoqchisan?
- Qoidasi shunaqa shekilli, - dedi u soddalik bilan.
- Bilmadim, - dedim bu masalada mening ham tajribam yöq edi.
- Umuman olganda odatiy qoidalar bizning munosabatimizga tög'ri kelarmikan? Tanishishing shartmas. Men sendan hech nima kutmayapman...
- Demak Charliga men sening yigiting ekanligimni aytasanmi?
- Sen mening yigitimmisan? - dedim közimni yerdan ololmay. - Nazarimda sen yigitimdan köra yaqinroqsan, - tan oldim sekingina.
- Dadangga hammassini batafsil aytishimiz shartmas. Faqat uyingga kelib turishimni qandaydir izohlashim kerak-ku. Politsiya shefi meni uyidan quvishini istamayman...
- Rostdan ham mehmonga kelib turmoqchimisan?
- Joningga tekkuncha, - jiddiy javob berdi Edvard.
- Doim yonimda bölishingni istayman.
U menga yaqinlashib bag'riga bosdi. Nimalar haqida öylayotganini yuzidan bila olmadim. Közlarimga uzoq tikilib turgach, oxiri söradi: - Ovqatlanib böldingmi? Unda darrov kiyinib chiq, seni shu yerda kutib turaman.
Men xöp degancha xonamga yugurdim. Nima kiysam ekan? Vampirlar oilasi bilan uchrashganda kiyiladigan liboslar haqida yöriqnoma bölmasa kerak. Uzun yubka va töq kök rangli bluzkamni kiyib pastga shoshildim. Zinadan tusha turib söradim:
- Rulga kim ötiradi?
- Shu ham savol böldimi? Albatta, men!
- Tayyorman, böladimi?
U meni qölimdan tutib özidan nari surib tomosha qildi keyin esa bag'riga bosdi.
- Har doimgidek xato qilding... Kishini havasini keltiradigan bölib kiyinish odobdanmi?Qaysi ma'noda havasini keltiradigan? - söradim ehtiyotkorlik bilan. - Kiyimimni almashtiraymi?
Edvard xörsinib bosh chayqadi:
- Jinnivoy, - dedi u peshonamdan öpib. - Senga kök rang juda yarasharkan...
- Yölga chiqamizmi?
- Sen vampirlar bilan uchrashishdan emas, balki ularga yoqmaslikdan xavotir olyapsanmi?
- Xuddi shunday!
- Ajoyib qizsanda! - dedi u va eshikni ochdi.
- Bir odatingni tashlaganingda, odam emasligingni unutardim.
- Qaysi odatimni?
- Yashin tezligida harakatlanishingni.
- Doim toshbaqadek sudrala olmayman-ku. Odam emasligimni unutmaganing yaxshi!
Men uning marmardan yönib yasalgandek chiroyli yuziga, yirtqichnikidek egiluvchan va tarang tanasiga qarab unata olmasligimni tushundim. Forksning markaziy köchasiga chiqar ekanmiz, Kallenlar qayerda yashashini bilmasligimni tushundim. Shaharning shimoliy tomonida borgan sari uylar kamayib, keyin butkul yöqoldi. Pikap quyuq örmon yoqalab borarkan, asfaltlangan yöl ham tugadi. Edvard paporotniklar orasidan zörga közga tashlanadigan örmon yölagidan bemalol haydardi. Bir necha mil quyuq örmon ichidan yurganimizdan söng keng yalanglik chiqdi... Qalin daraxtzor orasida baland, oynavand uy viqor bilan qad rostlab turardi. Negadir ularning uyini boshqacha tasavvur qilgandim. Uy juda hashamatli, öziga xos uslubda va qadimiy edi. Atrofda birorta ham mashina körinmas, lekin buloqning shirin shildiragani eshitilardi.
- Voy-bu!
- Yoqdimi?
- Qoyil!
Anqayib turganimda sekingina sochimdan tortdi va "tayyormisan", deb söradi.
- Albatta yöq, lekin ketdik...
- Jasur dengiz mushugi!
Men jilmayishga harakat qildim, lekin öxshamadi.
Og'ir eshik ochilganda rostakamiga og'zim ochilib qoldi. Dahliz vampirlarning mash'um makoniga sira öxshamasdi - keng, yorug', shinam! Kiraverishda katta xoll. Örtada ikkinchi qavatga olib chiqadigan zinapoya, oynadan esa quyuq daraxtlar va sharqirab oqayotgan daryo körinib turardi. Qoyil, didlasiga tasanno! Pollardagi yumshoq gilamlar, chiroyli bezatilgan devorlar barchasi bir-biriga uyg'un edi. Chap tomondagi royal oldida Edvardning ota-onasi bizni kutib turishardi.
Doktor Kallen bilan oldin uchrashganmiz. Yonidagi Esmi bölsa kerak. U ham barcha Kallenlar kabi chiroyli edi. Xuddi tovushsiz kinodagi aktrisalarga öxshardi. Ular did bilan tanlangan qimmatbaho kiyimlarda mag'rur tabassum qilib turishardi.
4-qism tugadi
- Tunda uyingga borib keldingmi?
- Bitta kiyimni ikki kun kiyib böladimi? Qöshnilar nima deydi? Men ketganimda farishtadek uxlab yotganding. Ketishimdan oldin qiziq narsa böldi... - u közlarini ayyorona öynatdi.
Men uyatdan ingrab yubordim.
- Sen meni sevishingni aytding! - u tillarang közlariga bor mehrini joylab jilmaydi.
- Buni özing ham bilasan-ku, - dedim uyalib.
- Eshitish baribir yoqimli.
- Seni rostdan ham sevaman, - yelkasiga bosh qöydim. Öz ovozimni özim tanimay qoldim.
- Endi sen mening hayotimsan! - dedi Edvard oddiygina qilib. Hozirgi holatimizda söz ortiqcha edi. Kresloda bir oz tebranib ötirgunimizcha kun yorishdi.
- Nonushta qilib olishing kerak, - eslatdi Edvard. Keyin og'iz ochib ulgurmasimdan özimni Edvardning yelkasida kördim. Shamol tezligida zinadan pastga uchib tushdik. U e'tirozlarimga quloq ham solmadi. Oshxonada Edvardning nigohi ostida nonushta tayyorladim.
Uning tikilib turishidan özimni noqulay his qilib gap boshladim:
- Bugun nima qilamiz?
- Bilmadim... Mening oilam bilan tanishishni istaysanmi?
Ovqatim tomog'imga tiqilib qoldi.
- Nakotki qörqayotgan bölsang? - umid bilan söradi u.
- Ha, - dedim tan olib. Yolg'on gapirib nima qildim, shundoq ham hammasini közlarimdan bilib turibdi.
- Xavotir olma, - istehzoli jilmaydi u. - Men seni himoya qila olaman!
- Men sening qarindoshlaringdan qörqmayapman, ularga yoqmasligim mumkinligidan qörqayapman, - tushuntirdim. - Ular menga öxshagan mehmonni olib borsang hayron qolishmaydimi? Sizlar haqingizda hamma narsani bilishimdan xabarlari bor.
- Allaqachon bilishadi, kecha mening mehribon qarindoshlarim seni uyingga qaytarib olib kelmasligim haqida garov ham öynashdi, - kuldi u. - Elisga qarshi ham garov öynash mumkinmi? Qisqasi oramizda sir yöq. Qanaqa sir bölishi mumkin qachonki, men barchaning fikrini öqiy olaman, Elis esa kelajakni körib turadi...
- Demak Elis mening kelishimni biladi, - gapim Edvardga g'alati ta'sir qildi.
- Umuman olganda, ha, - dedi u istamaygina. - Nazarimda meni dadang bilan tanishtirishing kerak.
- Dadam seni taniydi.
- Lekin döstligimizni bilmaydi.
- Nega tanishmoqchisan?
- Qoidasi shunaqa shekilli, - dedi u soddalik bilan.
- Bilmadim, - dedim bu masalada mening ham tajribam yöq edi.
- Umuman olganda odatiy qoidalar bizning munosabatimizga tög'ri kelarmikan? Tanishishing shartmas. Men sendan hech nima kutmayapman...
- Demak Charliga men sening yigiting ekanligimni aytasanmi?
- Sen mening yigitimmisan? - dedim közimni yerdan ololmay. - Nazarimda sen yigitimdan köra yaqinroqsan, - tan oldim sekingina.
- Dadangga hammassini batafsil aytishimiz shartmas. Faqat uyingga kelib turishimni qandaydir izohlashim kerak-ku. Politsiya shefi meni uyidan quvishini istamayman...
- Rostdan ham mehmonga kelib turmoqchimisan?
- Joningga tekkuncha, - jiddiy javob berdi Edvard.
- Doim yonimda bölishingni istayman.
U menga yaqinlashib bag'riga bosdi. Nimalar haqida öylayotganini yuzidan bila olmadim. Közlarimga uzoq tikilib turgach, oxiri söradi: - Ovqatlanib böldingmi? Unda darrov kiyinib chiq, seni shu yerda kutib turaman.
Men xöp degancha xonamga yugurdim. Nima kiysam ekan? Vampirlar oilasi bilan uchrashganda kiyiladigan liboslar haqida yöriqnoma bölmasa kerak. Uzun yubka va töq kök rangli bluzkamni kiyib pastga shoshildim. Zinadan tusha turib söradim:
- Rulga kim ötiradi?
- Shu ham savol böldimi? Albatta, men!
- Tayyorman, böladimi?
U meni qölimdan tutib özidan nari surib tomosha qildi keyin esa bag'riga bosdi.
- Har doimgidek xato qilding... Kishini havasini keltiradigan bölib kiyinish odobdanmi?Qaysi ma'noda havasini keltiradigan? - söradim ehtiyotkorlik bilan. - Kiyimimni almashtiraymi?
Edvard xörsinib bosh chayqadi:
- Jinnivoy, - dedi u peshonamdan öpib. - Senga kök rang juda yarasharkan...
- Yölga chiqamizmi?
- Sen vampirlar bilan uchrashishdan emas, balki ularga yoqmaslikdan xavotir olyapsanmi?
- Xuddi shunday!
- Ajoyib qizsanda! - dedi u va eshikni ochdi.
- Bir odatingni tashlaganingda, odam emasligingni unutardim.
- Qaysi odatimni?
- Yashin tezligida harakatlanishingni.
- Doim toshbaqadek sudrala olmayman-ku. Odam emasligimni unutmaganing yaxshi!
Men uning marmardan yönib yasalgandek chiroyli yuziga, yirtqichnikidek egiluvchan va tarang tanasiga qarab unata olmasligimni tushundim. Forksning markaziy köchasiga chiqar ekanmiz, Kallenlar qayerda yashashini bilmasligimni tushundim. Shaharning shimoliy tomonida borgan sari uylar kamayib, keyin butkul yöqoldi. Pikap quyuq örmon yoqalab borarkan, asfaltlangan yöl ham tugadi. Edvard paporotniklar orasidan zörga közga tashlanadigan örmon yölagidan bemalol haydardi. Bir necha mil quyuq örmon ichidan yurganimizdan söng keng yalanglik chiqdi... Qalin daraxtzor orasida baland, oynavand uy viqor bilan qad rostlab turardi. Negadir ularning uyini boshqacha tasavvur qilgandim. Uy juda hashamatli, öziga xos uslubda va qadimiy edi. Atrofda birorta ham mashina körinmas, lekin buloqning shirin shildiragani eshitilardi.
- Voy-bu!
- Yoqdimi?
- Qoyil!
Anqayib turganimda sekingina sochimdan tortdi va "tayyormisan", deb söradi.
- Albatta yöq, lekin ketdik...
- Jasur dengiz mushugi!
Men jilmayishga harakat qildim, lekin öxshamadi.
Og'ir eshik ochilganda rostakamiga og'zim ochilib qoldi. Dahliz vampirlarning mash'um makoniga sira öxshamasdi - keng, yorug', shinam! Kiraverishda katta xoll. Örtada ikkinchi qavatga olib chiqadigan zinapoya, oynadan esa quyuq daraxtlar va sharqirab oqayotgan daryo körinib turardi. Qoyil, didlasiga tasanno! Pollardagi yumshoq gilamlar, chiroyli bezatilgan devorlar barchasi bir-biriga uyg'un edi. Chap tomondagi royal oldida Edvardning ota-onasi bizni kutib turishardi.
Doktor Kallen bilan oldin uchrashganmiz. Yonidagi Esmi bölsa kerak. U ham barcha Kallenlar kabi chiroyli edi. Xuddi tovushsiz kinodagi aktrisalarga öxshardi. Ular did bilan tanlangan qimmatbaho kiyimlarda mag'rur tabassum qilib turishardi.
4-qism tugadi