Tasodifiy hikoya: Dadam bilan 2.
Usha voqeadan sung menda ancha paytgacha ogriq yuqolmadi ammo juda charchab uxlab qolibman . m kiyimsiz yotgan ekanman yaxshiyam oyim kelib qolmabdilar. Kiyimlarimni almashyltirdimda yuvinib choy taxlay boshladim va oyim va dadamning xonalarini taqillatdim. Oyim esa hozir deb javob berdi. Men dadamdagi uzgarish bilan ham wiziqib ham qurqayotgan edim. Shunda oyimning bur uzi chiqib keldilar va dadang kecha kech uxlabdi shunga turmadilar dedi . Men esa bundan xursand edim. Sung oyim ikkimiz birga ...davomi

Baxtli xotiralar

Добавил:	Thor (08.12.2017 / 06:31)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	31913
Комментарии:	Комментарии закрыты

Baxtli xotiralar
(Birinchi visol kechasi)
...
Shaxnozam yonida ozroq tin olib o'rnimdan turib kiyindim. To'shakda jimgina harakatlarimni kuzatib yotgan rafiqamni ustiga engashib yanog'idan bo'sa oldimu ohista qo'llarimda ko'tarib vanna xona tomon yo'l oldim. Bo'ynimdan qo'llarini o'tqazib yelkamga bosh qo'yib olgan malagim sekingina shivirladi:
- Begim, bilasizmi nima?
- Nima ekan, Asalim?
- Baxtliman judayam. - degancha bo'ynimdan o'pib oldi.
Shaxnozamni ehtiyotlab vannaga qo'ydim. Suvni iliq holga keltirib birga yuvindik. Malikam nozik qo'llarini badanim bo'ylab yurg'izib silar, yoqimli massajlaridan tanam yayrab ketardi. Poklanib olgach asalimni o'zini vannada qoldirib yuvunish xonasidan chiqdim. Yotoqxonada uloqtirilgan kiyimlarimni olib qayta kiydim va oshxonaga kirdim. Gazni yoqib chala qolgan qolgan tuhumni amallab qovurdim, qaynog'i yo'qolgan choyni o'rniga malikam yoqatiradigan turkcha qahva tayyorlashga tutundim (ovqat pishirishni eplolmasam ham qahvani eplayman). Idishda qaynab bug' taratyotgan qahvaning yoqimli bo'yidan Shaxnozam bilan o'tkazgan baxtli damlarimiz bir bir ko'zimdan o'ta boshladi...

(Bir yarim yil oldin)
Ertalabki nonushta uchun oilamiz yig'ildi. Dasturxon boshida bobom, ota-onam, akam va men. Bobom doimgi odatlariga xos choyni xo'plab salobatli gavdasiga yarashgan qalin soqollarini silab gap boshladilarmi demak muhimroq masalani muhokamaga qo'yadilar:
- Bolalarim, - deya akam ikkimizga boqdilar, - mana o'qishni tamomlab ishlaringni ham oyoqqa qo'yib oldinglar. Endi oila qurish vaqtlaring ham yetib keldi.
Bobomning bunaqa jiddiy ohang bilan gap boshlashishi bu masala bugunni o'zida javob topadi deyishi edi. To'g'risi shu paytgacha bunaqa narsa haqida aytarli og'iz ochilmagan, akamni bilmadimu men ham bu haqda jiddiyroq o'ylab ko'rmagandim. Ikkimizning ham yaxshi ishimiz bor: akam xususiy tadbirkor bo'lib otam ikkisi tijorat bilan shug'ullanishadi. Meni o'qishni tamomlab oz moz tajriba orttirdim keyin sherikchilikda o'z firmamizni ochdik o'sha yerda bosh muhandis bo'lib ishlardim.
Sukut alomati rizo deya bobom gapni tamomladi:
- Agar ko'ngillaringda bo'lsa, onanglarga aytinglar. Surishtirib maqul bo'lsa 2-3 oyda to'yni ham o'tqazamiz.
- Sizlar nima desanglar shuda, - akam ikkimiz bir birimizga qarab olib birvarakayiga javob qaytardik.
Shu kundan amma-xolalar kunora biznikiga kelishar kim qaysi tanishini "zo'r" qizi borligini aytib maqtashardi.
Akam yoshligidan pishiq va pismiq edi... Bilsam bir qiz bilan Layli Majnun o'ynarkan. Shuni oberasizlar deb oyoq tirab oldi. Shu bilan uniki hal bo'ldi.
Kaminaga qolganda mahallani qizlari noz firoqni osmonga ko'tarishdi. nima emish: odamovi, saal anaqaroq emishman. Buni sababi yoshlikda ko'cha o'yinqaroq bolalaridan emasdim. Kam chiqqanim uchun ko'pchilik shunaqa hayolga borishardi. Lekin keyinchalik to'y marakalarda xizmat qilishga o'tib unutilgandi bu gaplar.
Ha mayli menga atalgani ham topilib qolar deya ishga qatnab yuraberdim. Oxiri xolamga qo'shni yashovchi xonadondan yoshlar uchrashsinchi bir birini ma'qul ko'rsa biz nima ham deymiz degan javob keldi. Uchrashuv kuni va vaqti tayinlandi. O'sha kun ming hayajon bilan hiyobonga bordim, sababi hali hech qizlar bilan uchrashuv degan narsaga chiqmagan edim. Yo'lda keta turib xolam aytgan qizil atirgulli buket o'rniga ko'zimga chiroyli ko'ringan moychechak dastasini oldim. Aytilgan yerga xolam bilan yetib bordik, saal o'tmay bir ayol (menimcha yangasi) bir qiz bilan kelib qolishdi. Ikki Xotin yuz yildan beri ko'rishmaganday avlod ajdodlargacha surishtirib so'rashishdi. Tovba yaxshiyam qo'shni ekansizlar deb qo'ydim ichimda. Keyin qiz bilan ikkimizni bir birimizga tanishtirishdi: qarshimda odmigina kiyingan, baland bo'yligina qiz turar nigohlarini yerga tiksa ham meni zimdan kuzatyotgani sezilardi.
- Qani yoshlar o'zlari bir aylanib kelsinchi, biz ungacha kofe ichib turamiz. - deya xolam uni yangasini yetaklab yaqinoradagi qahva xonaga kirib ketishdi.
Gapni nimadan boshlashni bilmasdim. Xom kalla gulni tutishniyam esdan chiqargan, g'alati bir ahvolda edim. Tezda o'zimni qo'lga olishga harakat qilib gapni bir amallab ochdim:
- Shaxnozaxon, bu gullar sizga, - deya gullarni uzatdim...
O'sha kuni hiyobon aylanish davomida o'zimiz haqimizda qiziqishlarimiz tog'risida ozroq suhbat qurdik. Shu bilan uyga qaytgach Shaxnoza hayolimdan ketmay qoldi: yuzidagi masumalikni hali hech kimda ko'rmagandim, harakatlari gap so'zlaridan itoatkorana qilib tarbiya olgani, kiyinishidan sodda sarishta qiz ekanligi bilinardi. To'g'ri juda Go'zal qizlar toifasiga kirmas, lekin undagi yashirin xislatlar uni yanaqa malohatli qilib ko'rsatardi.
- Nima bo'ldi? - deya so'radi onam.
- Men obersanglar ham obermasanglar ham shunga uylanaman... - akamni gaplarini qaytardim.
- Ey hazillashma, yoqdimi o'zi qiz?
- Menam jiddiy gapirdim onajon.
Qiz tomondan ham nihoyat ijobiy javob keldi. Buyog'i fotiha, to'yga tayyorgarlik, nikoh to'yi... (Aytmasam ham bo'ladi)
To'yni taraqa turuq odatlari tugab endi asosiy vazifa qolgandi: chimildiq. Yangalar bir narsalar deya qizni op kirib ketib tayyorlashdi, keyin meniyam sudragudek eshik oldiga yetaklab olib borishdi. Ichkariga kirganimda yerga to'shalgan qalin ko'rpachalar bir burchagida hiyol yuzini egib turgan Shaxnoza(m)ni ko'rdim. O'ziga o'xshagan nozik ovozda:
- Assalomu aleykum, - deb yanada egildi. Qo'llari ko'ksida...
- Vaaleykum Assalom... - ichimdagi hayojondan ovozim qaltirab ketdi.
Buyog'iga yana chimildiq odatlari asal yalatish, moshxo'rda vaho kazolar amalga oshirilib, yangalar boshqa xonaga chiqib ketishdi.
Yolg'iz qoldik. Nima qilishni juda yaxshi bilsamda u tomon oyoq bosolmasdim, hayajondan yuragim tez urar.
- Charchadim, uxlaymiz endi keling. - deb yoniga bordim.
Qo'llaridan ushlash harakatim besamar ketdi. U ham hayajonda edi.
- Bo'pti men yerda yotvuraman, siz tepada yotib dam oling. Charchagansiz axir. - deb egnizdagi kostyumimni yechdim.
Kelin sekin oldimga kelib qo'limdan kostyumni olib bag'riga bosdi.
- Rahmat, begim. - gaplari oxirida ovozi shunaqa qaltirab ketdiki aniq hayotida birinchi marta kimnidir shu nom bilan atagan edi.
Jilmayib qarab qo'ydimu, spalny oldiga solinga ko'rpachaga yonboshlab oldim. Ko'zlarimni yumgancha yotaverdim. Ozroq vaqt o'tib ustimga nimadir yopilganini sezdim. Boshimni ham mayin qo'llar silab ohista ko'tardi va tagiga yostiq qo'ydi. Ko'zlarimni ochib mehribon Shaxnozamni ko'rdim. Uyalib yuzini chetga burdi:
- iltimos qaramay turing, kiyimimni almashtirib olay...
Spalnyni u tomoniga o'tib ketdi. Har ehtimolga qarshi debmi shkafni eshigini ochib panasida yechina boshladi. Ichimda allakim tur ayni vaqti desa, boshqasi sabr derdi... Keyin u ham kravatga yotib oldi. Xonada faqat ikkimizni chuqurroq nafas olganimizda ovozimiz eshitilar, ajib sokinlik hukmron edi.
- To'y yaxshi o'tdimi, Shaxno..(zam). - ovozimni yarim yutib shu gapni aytdim. Bildimki hali uyam uxlolmagan.
- Bilmasam... Lekin manga hammasi yoqdi. - bu uni chimildiqqa kirganimizdan endi yozilib men