Tasodifiy hikoya: nazariya
Bollani aytishicha:Zumradniki qimmat ekan. Qizlarni aytishicha:Farxodniki shirin ekan...:ha:...davomi

3-qism

Добавил:	romantic97 (10.12.2017 / 05:02)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	26122
Комментарии:	Комментарии закрыты

Шаршарани тагида Бахтиёр ака хотинини кўзини шамғалат қилиб, кўкракларимни, кўтларимни, белларимни мижғиб олдилар. Бир-икки марта оёғим орасида қўл югуртирганлариниям сездим. Индамадим. Чунки ёқарди, сарёғдай, асалдай ёқарди. У эса буни сезгандай, хотини билан иккаламизни белларимизни ушлаб, қучоқлаб олиб, ўзига тортарди.
Бир-икки марта кўзларига тикилдим, қани кўзимга қандай қарийкин деб, шўхлик ва байрамдан бошқа нарса кўрмадим. Ҳам албатта кучли ҳирсни кўрдим. «Бу арслон, қўйиб берсанг, шу ерни ўзида кийим-пийиминг билан еб қўяди, закускасига шаршарасига яна битта бўктиради, Шаҳло», - дедим ўзим-ўзим.
Уларга қолса кечгача шалаббо бўлиб юраверардик, лекин мани қистовларим билан чўмилишга кетдик. Элдор акам ўша томонга кетганликларини билардим, чунки қолган дўстлари оилалари билан овқат масаллиқларини коттежда қолдириб, пастда, сув олдида кутишларини айтишганди. Йўл-йўлакай Бахтиёр аканинг янада очиқроқ ҳаракат қилаётганини кузатдим, энди у бизнинг олдимиздан кетмасдан, ҳам хотинига, ҳам манга илмоқли ҳазиллар ташларди, биз хохолаб кулардик.
Сув олдига етиб борганимизда ҳамма жамулжам экан. Мева-чева, салатлар, ширинликлар (кимга керак шу?)…Эркаклар биринчи навбатда битта сувга тушиб чиққани кетишди, Озода кеннайи бирпас ўтириб, коттежга бориб, кийимларини алмаштириши кераклигини, ўшатда кечки овқатни тайёрлашга ошпазга ёрдам беришини айтиб, кетдила. Эркаклар қайтиб келишди. Бахтиёр ака, «қани, 50/50 қуйингларчи» деганларида, аён бўлдики, алкоголни олиш ҳаммани эсидан чиқибди. Бахтиёр ака жиғибийрон бўлганларича тепага чиқиб кетдила, «ҳозир олиб келаман», деганларича.
Элдор акам бошқа ўртоқлари билан, ёнбошлаб ётганча иш масалаларини муҳокама қилишни бошладила. Ман устимга миср маликаларини расмларини туширилган енгил куйлак кийиб, ҳарир рўмолни ташлаб олгандим, чўмиламан десам, аксига олиб, чўмиладиган кийимларимниям сумкадан олишни эсдан чиқарибман. Ҳаммасини олиб тушишади деб ўйлагандимде. Ўйлай-ўйлай, зерикдим, тепага чиқиб, купальнигимми олиб келаман, деб Элдор аканми қулоғига шипшидимде, йўлга тушдим.
Йўлимда шаршарага яқинлашган сайин, ҳали ўшатда айёргина Бахтиёр аканинг қилиқлари эсимга тушиб, бир кулгим қистади, бир юрагим ҳаппиқиб кетди. Бир томондан унинг қилиқлари бузуқиликдан (бугунги кунда бузуқимас одам бормикин?) дарак берса, иккинчи томондан, унинг манга қаттиқ қизиқиб қолганини билдирарди. Бу эса манга ич-ичимдан ёқиб, қандайдир бир устунликни ҳис қилишга, ўзимни барча хоҳлайдиган маликадай тутишга ундарди.
Шаршарага етиб келиб, оқиб тушаётган муздай сувга бирпас маҳлиё бўлиб турдимде, бирданига сувни тагига кирдим. Ҳамма жойиб сув бўлди. Ҳалигини худди шу жойда битта қотмадан келган эркак ҳамма жойимга қўл солиб кўрувди, бу жойда мен анчадан бери ҳис қилмаган туйғуларни туйган эдим. Сувни тагидан чиқиб, энди тепага томон қадам қўювдимки… олдимда Бахтиёр ака турардилар!
Кўзларида чуқур бир маъно, лабларида табассум, чап қўлида бир пакет ичимлик, ўнг