Tasodifiy hikoya: "BeK" dan_Vijdon Azobi...
Komil ismli bir 23 yoshli yigit bor edi. Uning oilasi, ota onasi badavlat obro’li kishilar edi. ...davomi

suvdan bitta cho`michda botirib chiqdim. Oziroq suvni kaftimga quydida uni yuziga sepvordi. Birdan sezkanib ketdi.

- Kelin opa yuz-qo`lizni yuvib oling, - cho`michdagi suvga imladim. Qaltirab turgan qo`llarini oldinga cho`zdi. - Kelin opa qo`lizni yuving... Yuvaqoling o`zizga kelasiz!

U boshini qimirlatib qo`ydi, biroq qaltirayotgan qo`llari suv tutmasdi. Negadur toqatim qolmadi.

- Biroz engashing, -dedim kaftimni yelkasiga ohista qo`yib. Yuzini yuvib qo`ymoqchiligimni tushundimi yoki reflekis sabab, ihtiyorsiz oldinga birozgina engashdi. Suvdan kaftimda
quydimda, uch bor yuziga chapladim. Boshini ko`targanda, chakkasidagi bir tutam sochi ham ho`l bo`lib yuziga yopishib qolganini ko`rdim. O`zi e`tibor bermadi. Chiroyini buzib turgani, g`ashimga tegdi chog`i, epchil harakat bilan o`sha tutam sochni qulog`i ortiga qistirib qo`ydim. Shu topda barmog`im ilinib beyhosdan rumolini buzib yubordim. Yana bir hijolat bo`lib o`zimni tortdi. Iyagidan oqayatgan tomchilar ko`kraklar orasi tomon oqardi. Sochini to`g`irlab qo`yganimdan yoki ko`ksiga oqayotgan suv tomchilari sabab bo`lib a`ql-hushi o`ziga qaytdi. O`zi ham uyalib ketti, yuzi qizarib rumollarini to`g`irlab, o`zini tartibga sola boshladi.

- Kelin opa yaxshimsiz?
- Tuzuk! -dedi menga ajablanib qararkan.
Boqishlaridan tanimayotganini tushundim.
- Meni tanidizmi kelin opa? -dedim.
Avval ``ha`` ishorasi bilan boshini qimirlatdi. So`ng tanimagani bildirib bosh chayqadi. - Murodman... Sizga devor qo`shni turamiz...

Yuziga qon yugurib, hijolat tortgan ko`zlarini pir-piratib, boshini qimirlatib qo`ydi. Shu tanishish boxanasida, bir on nigohlarimiz to`qnashib qodi.

``Sen, sen, sen!``

Go`yo uning ko`zlari qariga singib ketdim. Istasamda nigohlarimni uza olmasdim.
Uning bokira nigohlari, masum boqishlari.
Bu go`zal simoni, menga milyon yillardan buyon taniydigande edim. Orzularim, hayollarimda yashayotgan sohibjamol qarshimda paydo bo`lgandi. Tilim esa lol, bey ehtiyor g`udirlabman.

``Yo olloh!``

- Sizni taniyman, ko`rganman!

Bir oniy lahza hayolan u bilan qandaydur oraliq yuzma-yuz qolib ketdik.

- ...

Alanima deb pichirladi. Yoki menga tuyuldi.

- Nima?! -dedim.
- Hechnima? -dedi.
Huddi alahsirayotgande edim. Nigohlarimdan uyalib ko`zlarini yashirgani ko`rdim.

Shu on dimog`imni achiqq yog`, kuygan paxta islari qitiqlardi. Qarasam boya yonayotgan olovni o`chirish uchun ustiga bosganim, baxmat ko`rpacha tutayabdi. Shoshgancha tepkilab-tepkilab o`chirishga urundim. Tutamay qolgach, ko`rpachani ko`tarsam, lagandek yeri tirishib kuyibdi, paxtasini ozroq joyi tutab qorayib qolibdi.

- Kelin opa, buni endi...

Ayibdorday hijolat tortib, ko`rpachani kuygan yerini unga ko`rsatdim. Mayli deganday qo`l siltab qo`ydi. Ko`rpachani o`rab, surini chetiga qo`ydim. Yerda yotgan qozonni ushladim, hali ham issiq, dumalatib uni ham bir chetga qo`ydim. Gulzordan bir hovuch tuproq olib yerga to`kilgan yog` ustiga septim. So`ng tomarqa chetidagi gaz balonga yopishdim. O`ylaganimday bolti sal bo`shab qolibdi. Bu xolatda kiranni sal qattiqroq bosib buralmasa, gaz o`chmay qoladi. O`zimcha taxmin qildim. Kelin buragan o`chmagan, shunda qarshi tomonga buragan va birdan olov kuchayib ketgan.
Shularni bafurja tushuntayin unga deb boshimni ko`tardim-u, ko`zim unga tushdi. Xarakatlarimni kuzatgancha, beyhol o`ltirardi. Ko`zlaridan esa marjon-marjon yosh oqardi.
Qaraganimni ko`rib, lablarini kaftlari ortiga berkitib, barmoqlari uchi bilan yoshlarni sidirdi.

- Yaxshimisiz kelin opa? Hech qayeriz og`rimayabdimi?

Unga yaqin borib xolini so`radim.

- Yaxshiman...
- Yo`q agar, o`zizni yomon his qilayotgan bo`lsayz, do`ktir chaqiraman... Yoki hofizni chaqiraymi?
- Him, - yon veriga alanglay boshladi. - Telifon... -deb pichirlagancha.
- Mana meni telefonimdan...

Cho`ntagimdan telefonimni olib unga uzatdim. Tortinibgina qo`liga oldi. Biroz o`ylanib so`ng raqam terib tugmani bosdi. Allaqayerdandur musiqa yangray boshladi. Ikkimiz ham o`sha tomonga qaradik. Telifon yerda yotardi. Tezda borib telifonni qo`limga oldim. Ekranda o`zimni no`merim. Telefonni unga uzatarkanman avvaliga:

``Adashib eriga qilaman deb, o`zini raqamini tervordi shekili?`` deb o`yladim.
Lekin shu joyda tushundim, u adashmadi aynan o`zini telefoniga qo`ngiroq qilgandi.

``Fahmu-farosatingga balli!``

Hayolimga kelgan o`ydan o`zim hayron qoldim. Bu kelin farosatli ekan, agar meni no`merimdan eriga qo`ng`iroq qilganda tushunmovchilik bo`lishi ehtimoli yo`q emasdi. Oqibatda men ham noqulay ahvolda qolardim. Bilib bo`larmidi yomonlikka olsa, voyaga yetgan yigit, yangi kelinchak yonida...

``Astog`firulloh, astog`fiurulloh!``

Hamasiga bo`ydoqligim sababdir, nuqul hayolimda bo`lmg`ur fikrlar aylanadi.
Ko`ngilni buzmagan holda uni kuzatishda davom etdim. O`zini telefoniga raqam terdiyu, ammo ko`k tugmani bosmay turaverdi.

- Kelin opa nima bo`ldi? Chaqirmisizmi hofizni!
- To`yda edilar, baribir kelmaydi!.,
- O`zim chaqirib beraqolay bo`lmasa?
- Hojati yo`q, bo`ldi, yaxshi bo`lib qoldim o`tib ketdi..
- Rostdanmi? -dedim ishonqiramay.
- Him...

Bir chuqur nafas oldida, balonga so`ng menga bir-bir qaradi. Qarashidagi ma`noni o`qib darov vaziyatni tushuntirishga kirishdim.

- Anovi kiranani shurfi sal bo`shab qolibdi...
- Endi nima bo`ladi? -dedi havotirli ohangda.
- Yaxshilab qotirish kerak... Hofizga aytasiz... Aytgancha hofiz bunaqa narsalarni tushunmaydi! Yaxshisi kelin opa ertaga biznikiga olib chiqsinlar ishdan qaytsam o`zim to`g`irlab beraman...
- Ho`p kelishsa aytaman.

Atrofga alangladim, sham bo`lib qosh qoraya boshlabdi.

- O`zizni yaxshi his etayotgan bo`lsayz, men ketaqolay.
- Mayli boraqoling.

Darvoza tomon yurarkanman asta gap qotdim:
- Shom bo`lib qoldi! O`ziz qo`rqmaysizmi?
- Hozir chiroqlarni yoqib qo`yaman.
- Ho`p mayli kelin opa... Ha aytgande, bo`lgan voqealarni hofizga yotig`i bilan tushuntiring, ayib sizdamas gazbalonda...
- Havotir olmang..

Asta yurdim, kuzatgan bo`lib ortimdan keldi. Hali darvoza eshigiga yetmagan edim. Ismimni aytib chaqirdi:
- Murodbek...
- Labbay kelin opa! -deya ortimga qayrildim.
- Rahmat...

U minnaddorona jilmayib qarab turardi.
Benihoya go`zal chehra! Hayotim bino bo`lib, hecham bundayin chiroyli jilmaygan ayolni ko`rmaganman. Qalbimda shunday ajib bir tuyg`on kechdiki, qalbimdagi harorat shu qadar lovullab ketdiki, go`yo bir lahzada bu harorat taftidan, dunynsni baxoriy gullar, chechaklar bosib ketgandek tuyuldi. Huddi mana shu lahzada, men sevgi degan ilohiy tuyg`uni his qoldim.
Entikib qarab qo`yar ekanman, nima deb javob qaytarishni bilmay, yelka qisib telbalarcha jilmayib qo`ydim.
Qalbimni mudom yashnatayotgan, yoqimli hislar tasirida, ko`chaga chiqdim. Bir muddat maqsimni anglolmay, to`g`ridagi ariq bo`yiga borib oldim. Engashib qo`limni yuvdim. O`sha yerda 10, 15 daqida avval, qo`shni kelin bilan bo`lgan ishlarni o`y surib turib qolibman.