Tasodifiy hikoya: YANGANING QORA QILMISHI...
YANGANING QORA QILMISHI, yohud CHINORGA OSILGAN JASAD... Hayot nima o'zi? Hayot to'...davomi

bosim o`tqazishga undardi.

- ``Eey hudo... O`zi negayam sizga qo`ng`iroq qildim-a?!`` -dedi, afsuslanib.
- ``Rostdan nega qo`ng`iroq qilding o`zi?``
- ``Shunchaki!``
- ``Shunchaki - shunchaki bo`lmaydi. Shunchakini tagida qandaydur maqsad bor, bu aniq. Menga ham shu qiziqda sirli qiz!``

Uzoq o`yga cho`mib qoldi. Nimalarnidur o`ylar, ammo aytolmayotgani sezib turardi.

- ``Men majruhman...``

Undan har qanday javobni kutgandim lekin bunaqasini emas! Yuragim allanechuk g`alati bo`lib ketdi. Tilimga esa hech bir so`z kelmasdi. Uzoq davom etgan yoqimsiz jimlikdan so`ng u hayrlashdi va qisqa signal tovushi...

Hotiralarni yod olarkanman, hayolimga 11 palata, eshikdan kiraverishdagi kichikroq kravat, chap oyog`i gipis, peshonasi bint bilan bog`langan qiz tasviri paydo bo`laverardi.

* * *

Nonishtadan so`ng ishga ketishga shoshilmadim. Kichik yangam, jiyanimni oyimga berib, idishlarni yuvish uchun oshxonaga ketdilar. Jiyanimni injiqlik qilayotganini ko`rib, o`ynatish uchun qo`limga oldim. Biroz xovlini aylangach oshxona yoniga bordim. Yangam idish-tovoqlarni yuvayotgan edi.

- Hormang yanga?
- Bor, bo`ling...

Gapni nimadan boshlashni bilmay, o`ylay-o`ylay to`ydan gap ochdim.

- Yanaga, to`ylarizni video kasetasi turibdimi?
- Him, turibdi.
- Hammamiz o`tirib, ko`rsak bo`larkan-a?
- Ha, mayli ko`ramiz.
- Yanga to`y zo`r o`tgandi-a?
- Him...
- Haligi jiningiz, ajoyib sher aytgandi esizdami?
- Matlubami?
- Ha, o`sha.

Matluba 11, 12 yashar qiz edi. U bilan birinchi marta, akam va yangamning to`ylarida tanishgan edim. Uyatchang qiz, bo`lsada: qarindosh bo`larkanmiz, deya ko`nglini topa olgandim. Menda iliq tasurot qildirishiga yana bir sabab, to`yda: Holamga va Pochchamga bag`ishlayman, deya o`zi yozgan sherni o`qib bergani edi. Baxt, quvonch, tilaklarga boy sheri hammani hursand qilgandi.
Yangamga Matlubani surishtirganim g`alati tuyuldi chog`i, ma`noli kulib qo`ydilar. Gapni to`xtatib, jiyanimni ko`targancha hovlini bir aylanib keldim va yana talmovsirab gap qotdim:


- Aytgande yanga Matluba tuzalib ketganmi?
- Tuzalib ketgan... -qo`l harakatlari sekinlab, hiyla o`ylanib qoldilar, - Ha, tezalib ketgan... Lekin asorati qoldi... Ko`p yursa oqsoqlanib qoladi. Og`risa kerakda!!!
- Hassada yurmaydi-aa?
- Yo`q... Hassada bir muddat yurgan holos.
- Yanga Matluba jiyaniz uncha esololmayman, lekin judayam uyatchangroq qiz edi. Shunga hecham biznikiga kelamasa kerak-a?
- Vooy, aperatsiyadan so`ng, battar odomovi bo`lib qolgan!!!
- Do`ktirlar tizza ko`zi suyagini alishtirilganmi?
- Ha, shunday.
- Gaplashib turasizmi?
- Telefonlashib turamiz...

O`shanda yangam bir necha oylik kelin edilar. O`qishdan kelsam, akamni kutib xunob bo`lib o`tirgan ekanlar. Sababini so`rasam, jiyanlari aperatsiya bo`lib birnecha kundan buyon shifoxonada yotgan ekan. Yangam ovqatlarni pishirib, kiyinib olishgandilar. Ovqat sovib, vaqt o`tib ketishidan havotir olib turganlari uchun meni hamroh bo`lishimni so`radilar.
Yo`q demay, yangam bilan yo`lovchi mashinada kasalxonaga oltlandik. Yetib borganimizdan so`ng, kasalxona yaqinidagi yemakxonadan qiyma kavob olvolishni hohladik. Baxtga qarshi hali pishmagan, biroz kutishimiz kerak ekan. Erkaklar yonida yangamni kutishlarini istamadim. Ularni bemor yoniga kirgazib yubordim. Kavob pishgach, yangam aytgan 11 palatani topib bordim. Eshikdan kirarkanman, kichikroq kravatda yotgan, bir oyog`i qalin gipis, peshonasiga bint bog`langan qizga ko`zim tushdi. Ko`rgan odamni rahmi keladi. Bechora qancha azob chekkani, nigohlaridan malum. Ko`zlari to`la yosh ikki chakkasini seldek yuvib ketgan. Unga qo`shib yangam ham yig`lab o`ltiribdi. Men bilan ketma-ket, bir quvnoq hamshira ham kirib keldi. Ayollar bilan tez til topishib ketaman. Hamshiraga bir ikkita gap qistirgandim, munosib javob qaytardi. Hazil-mutoyiba boshlanib palataga fayz kirdi. Hazillarimizdan Matlubani ham yuziga qon yugurdi. Palatadan chiqayotganimizda uning tabassum bilan hayrlashganini ko`rgandim.

- Yanga... -yangamga erkalik qilib, kulib so`radim, - Men haqimda so`rab turadimi?
Kuldilar:
- Ha...

``Ha`` so`zini shunchaki aytdilarmi, yoki rastdan so`raydi buni bilmadim, lekin bir narsaga aminman, sirli qiz, bu o`sha men bilgan Matluba. Chunki hamma belgilar unga mos kelmoqda. Shoyira, meni tanishi, aytganidek nari borsa 10, 15 marta ko`rishganmiz. Yoshi ham bir yosh kichik...

Yangam bilan gaplashib olganimdan so`ng, Matlubani boshidan o`tgan voqealar, tafsilotlaridan ozmi-ko`pmi xabardor bo`ldim. Matluba o`ziga oshiq bir yigitchani qaltis hazili tufayli, maktab zinasidan yeqilib tushgan. Yeqilganida tizzasini ko`zini suyagi, zina qirrasiga qattiq urulgan, oqibatda suyak parchalanib ketgan ekan. Shifokorlar murakkab jarrohlik operatsiyasini o`tqazib, suyaklarni qayta terib chiqishgan. Matluba uzoq vaqt gipisda yurgan, ammo suyak narmal holatida bitmagan. Og`riqlar kuchayaverganidan so`ng, yana bir operatsiya o`tqazilgan. Bu safar suyakni, suniysiga alishtirganlar. Matluba tuzalgan, ammo suniy azo, baribir tanaga begona, qabul qilishi qiyin. Matluba uzoqroq yursa haligacha og`rib qolar ekan.
Qizbolani yosh joni uchun shuncha azob! Og`riqlar ham, bazan inson ruhini cho`ktirib qo`yadi. Balkim shungadur uning gap ko`tarolmasligi. Sherlarida aytilayotgan yolg`izlik, baxtdan umid izlashi, mahzunlikni math etilishi. Nafaqat jismi balki qalbiham ozorlanganidan darak berar edi.

Matlubani tushunishga harakat qilganim sayin vijdon azobi qiynoqqa solardi. Balkim hamdard bo`la oladigan inson izlagandur. Meni tanlagani, bu menga ishonish mumkun deb bilganidami?!
Uni o`ylab, istab-istamay ko`nglimga bir niyat tugub qo`ydim. Endi telefon qilsa, dilini og`ritmayman, chegaradan chiqmagan holda u istagan do`st, hamdard, taqdir bo`lsa umur yo`ldoshi ham bo`laman...



Davomi bor...
Muallif: -MAJNUN-