Tasodifiy hikoya: Tanqid!!!
Salom xalq qalesila? Hurmatli userla va Adminla nma bu sayt Darakchi bopkettimi??? Snayperla Josusla...davomi

birzum tikildi, rangi o`chib ketdi. - Ammam...
- Ammang? - hayron bo`lib, atrofga alangladim.
- Ammam kelyabdi...

Negadur, judayam sarosimaga tushib qo`rqib ketdi.

- Ketaymi?
- Ha... - o`zini mendan nari oldi, - Ketaqoling... -degancha salon eshigi tomon yurdi.

``Ammasi azroyilmi?``

Istamasamda, uni noqulay ahvolda qoldirmaslik uchun, yo`limga ravona bo`ldim. Yo`lni kesib, o`tganimdan so`ngina ortimga o`grilib qaradim.
Ammasini ortidan ko`rdim. Bo`ychan, ozg`in ayol, unchalik ham azroyilga o`xshamaydi. Bilmadim nega qo`rqib ketdi, ammasini ko`rib?!

Kecha uni topganimdan juda sevingandim. Suyuligimni topdim, endi hech qanday to`siqlar bo`lmaydi! Istagan vaqtimiz diydorlashamiz, suhbatlashamiz, shahar kezamiz birga bo`lamiz deb o`ylagandim. Ammasidan qo`rqishini ko`rib, hoom orzu qilganimni tushundim.
Birpas ularni kuzatib turgach, inistitutga shoshdim...

* * *

Tushga yaqin tanafus payti, Madinani ovozini qumsab, bergan raqamini terdim.

- ``Aloo!`` - u tomondan, tiqilib yo`tolgan ovoz keldi. - ``Aloo Madinaaa!``
- ``Eshitaman...`` - bir tomoq qirib oldi, -``Shodiya qalaysan dugonajon!``

Tushundim, yonida bizni eshitishi mumkun bo`lgan kishi bor.

- ``Obbo, aktirasayee! Tomosha qo`yyabsizmi?``
- ``Ha... Ammmam bilan tushlik qilayotgan edik...`` - ammasi bilan pichirlashib oldi, -``Amman solom aytyabdilar dugonajon!``
- ``Salomat bo`lsinlar. Murodjonni ham salomini yetqazing, jonim!``

Ortiq bu tomoshani davom ettirgim, uni dugonasi bo`lib gaplashgim kelmadi.

- ``Rol o`ynab qiynalib qolma, hol qolganingda telefon qilarsan?``
- ``Ho`p...``

Maruzalar, bazan shovqinli, bazan sokin o`tgan darslar tugadi nihoyat. Endigina inistitut eshigidan chiqqan edim. Telefon jiringladi.

- ``Aloo... Madinaxon, qulog`im sizda?`` -dedim, kesatgandek, boyagi ishi uchun.
- ``Kechirasiz, shunday gaplashishga majbur bo`ldim. Ammam yonimda edilar!`` -dedi, doyimgidek muloyim yalinchoq ohangda.
- ``Endichi? Yoningda hechkim yo`qmi?``
- ``Ha yolg`iz... Bir bo`lib qoldida!``
- ``Umid qilaman-ki, endi dugonang bo`lib gaplashmayman-a?``

U kuldi:
- ``Ko`nglizga olmen, boshqa qaytarilmaydi.``
- ``Quloqqa hunuk eshitilar ekan! Lekin baloday aktirisasan, so`zlaringda tutulmading ham a?``
Kuldi:
- ``Hmmm...``

Zavqlanib kulishidan, ko`ngildagi gardlar aridi.

- ``Ho`sh azizam endi nima qilamiz? Birorta joyda o`tiramizmi?``
- ``Borolmasam kerak!`` -dedi, dami ichigi tushgandek.
- ``Nimaga?``
- ``Ammam salonda, kun bo`yi yonimda bo`ladilar!`` - havotirdan ovozi yanada shivirladi.
- ``Zorim boru, zo`rim yo`q!``
- ``Kechiring iltimos...``
- ``Kechirim so`rama, seni qiyin ahvolda qoldirmoqchi emasman...``
- ``Rahmat to`g`ri tushunganiz uchun.``
- ``Qaniydi ammangni bir ko`rsam edim.``
- ``Nima uchun?``
- ``Jiyanini yuragini olib qo`ygan ayol, qanday ekan qiziqda?!``
- ``Xato o`ylaybsiz, qo`rqanim sababi!`` - hursindi, ovozi mayuslashdi, - ``Ularni dilini og`ritishni istamayman... Ammam bu dunyodagi eng yaqinim. Ular men uchun ham ona, ham ustoz, ham sirdoshim... Yarim yil, avval meni turmushga uzatmoqchi edilar. Qattiq qarshilik qildim. Ularga: erkak zotidan nafratlanishimni, hech qachon tushmushga chiqmay tog` o`tishimni aytgandim... Kechagi kungacha, siz bilan qayta uchrashishga, umid qilmagandim. Keyin siz haqizda, ammamga aytmaganman, ayta olmasdim ham... Ammamdan qo`rqmayman, shunchaki ranjitishni istamayman.``
- ``Seni tushundim.``
- ``Iltimos qilsam, ko`nglizga olmaysizmi?``
- ``Avval aytginchi...``
- ``Haligi... Menga telefon qilmasayz!``
- ``Tushunmadim?`` - kutulmagan iltimosidan hayron bo`lib.
- ``Salonda, ammam bilan birga ishlaymiz. Kun davomida yonimda bo`ladilar... Ularga har safar tomosha ko`rsatishni istamayman. Shuni uchun siz emas, o`zim, holi qolgan vaqtlarimda qo`ng`iroq qilsam degandim...``
- ``Yana adolatsizlik, qilyabsan!`` - Shu damda, qalbim nochorday ko`rinib ketdi. O`rtamizdan allaqanday, begonalik pardasi tortilayotgandek. Tasovurimda, hozir: o`zim qo`ng`iroq qilaman, deb roziligimni oladiyu, qaytib hech qachon qo`ng`iroq qilmaydi. Men esa uni kutib beyruh-bemaqsad qolib ketadigandekman. - ``Yana bosh ro`lda o`zing... Adolatdan esam, Madinam... Oshig`ingni qiynama. Men ham istagan vaqtim, qoshingda bo`lsam, kunglim qumsaganda ovozingni eshitsam deyman!``
- ``Iltimos hols, buyruq emas. Siz ham istagan vaqtiz qo`ng`iroq qilavering.. Sizni ko`rishdan, siz bilan suhbatlashish mening ham yaona istagim. Albatta hohish bo`lsa imkonyat topiladi... Biroq imkon inzab yaqinlarim yonida izzatimni yo`qotmay deyman...``
- ``Bo`ldi, azizam tushundim. Hammasi sen istagandek bo`ladi...``

Birzumgina o`zimni o`ylab, uning istiroblari hisobga olmabman. Har ne bo`lganda ham u ayol-ku!

- ``Dilgirligim uchun kechring... Tushnganingizdan hursandman. Endi telefonni qo`yaman...``
- ``Ho`p. Qachon ko`rishamiz endi?``
- ``Bugungidek, har tongda, sizni kutaman. Har oqshom qo`ng`iroqlashsak bo`ladi... Yana ammamni ishi chiqib qolganda, ko`rishimiz mumkun...``
- ``Yashirnchaya?``
- ``Yuu.. Juda unchalimas...``
- ``Ho`p, azizam...``

Bir tomondan, shundoq bo`lgani ham yaxshi, vasliga yetishmog`im qanchalik qiyin bo`lsa. Muhabbat olovi ham shunchalik, otashin bo`ladi...
Muhimi har tongni kutaman, uni ko`rish umidada.

* * *

Hammasi, u aytgandek davom eta boshladi. Har kuni o`qishga ketayotib uchrashamiz. O`n daqiqa bo`lsa ham. Muhumi ikkimiz ham baxtiyormiz.
Shu orada bir haftacha vaqt o`tdi. Dam olish kuni, qishloqqa borib-kelishimga to`g`ri kelib qoldi.
Faqatgina bir kun. Uni ko`rmaganim uchun bu fursat shu qadar uzun cho`zilgandek tuyuldi. Uning vaslidan o`zgasiga ko`nmaydigan, yurakni ovutmog`im juda mushkul kechdi. Hatto u uchun olgan sovg`am ham, sevgidan ham ko`proq sog`inchdan azob chekayotgan yuzak taftini bosmadi.
Dushanba tong otmasdan, shaharga yo`l oldim. Tog`ri uning uyi yaqinida to`xtadim. Tong endigina yorisha boshlagan. Apeka zinasida o`tirgancha, unga qo`ng`iroq qildim.

- ``Aloo, eshitaman...`` -uning uyqusiragan ovozi eshitildi.
- ``Uyquchi, oshig`ingni intizor kuttirma?``
- ``Tishshsh... Hozir tushaman!``
- ``Tezroq, yo`qsa o`zim chiqaman!``

Qo`limdagi sovg`aga qayta-qayta tikilaman. Sovg`ani tezroq bersamu, uning sevinchini ko`rsam deyman.
Ko`p vaqt kuttirib quymadi, shoshib tushib keldi. Salomlashar ekan, unda yana havotir borligini payqadim.

- Bungun nimadan tashvishlanyabsan? Ahir erta keldim, ammang hali kelmasov?
- Bugun ikkita mehmonim bor... Dugonam bilan jiyanim...
- Oooo, hali ulardanam, pinhot tutasanmi?
- Ammamni qizi, jiyanimga ishonmayman. Chunki hali yosh...
- Unday bo`lsa, ko`zingni yuum...

Ko`zlarini katta-katta ochdi.
- O`pib olasizmi?
- Ruhsantingsiz o`pishga jurat etmasman!

O`zini so`zlaridan o`zi hijolat tortib yuzi qizardi. Jilmaydida, ko`zlarini asta yumdi. Cho`ntagimdagi bilakuzukni, asta bilagiga taqdim.
Birzum,