Tasodifiy hikoya: ТУрнирга***
мани исмим дилафруз ешим 38 да 1978 йилман 17 йил олдин эрга текаман узим ферганада тугилгаман кади ...davomi
мани исмим дилафруз ешим 38 да 1978 йилман 17 йил олдин эрга текаман узим ферганада тугилгаман кади ...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (XI- QISM...)
| Добавил: | -MAJNUN- (24.02.2018 / 06:09) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 27631 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l...
Avvalgi
I -
II -
III -
IV -
V -
VI -
VII -
VIII -
IX -
X - Qismlar...
XI - Qism...
Boshimni ko`targanimda Shodiya, yo`lok ohiriga yetib, endigia zina tomonga burilayotgan edi.
Ko`zim uning oppoq kaftasi, yelkasini o`ynayotgan sochlari va qo`llarida omonat ilinib turgan sumkasi ko`rdi.
``Yaramas qiz!``
Kutubxona eshigi oldida, bizni kuzatib turgan, yuqori kursda o`qiydigan ikkita qiz borligini ko`rdim.
- Tomosha yoqdimi? -dedim, zarda bilan. Ularga ham g`azabimdan bir uchqun sachratib.
- Ahmoq...
Biri bo`sh kelmay, haqoratladi, ikkinchi unisin qo`lidan tutib kutubxonaga olib kirib ketdi.
Barchasiga qo`l siltab qo`yar ekanman, bo`ynimga sirmoq bo`lib turgan, bo`yinbog`dan halos bo`lishga shoshdim...
* * *
Uyga qaytar qaytar chog`da na Madina, na Shodiya haqida o`yladim. Yagona istagim bu savdolardan og`ribyotgan boshim, uyqusizlakdan achishayotgan ko`zdim edi! Tezroq yotog`imga yetib olsamu, uhquga yotsam.
Miyamda shu kabi fikr o`rnab qolgandi, hozir bir tiniqib olsam, uyg`onganimda bachasi hotiramdan o`chib ketadi. Tana azolarim ham hammasidan toliqishgan, uyqu humoridan, hatto qovoqlarim har daqiqada vazninlashib borishardi.
Yotoqqa kelganimda, Sarvar dasturxon yozib, o`zi esa kiravatda telefon o`ynab yotgan edi.
- Nima bo`ldi? Itday kaltaklash odam o`xshaysan basharangdan! -dedi.
- O`zizni basharangiz ham qolishmaydi, tirish ketibdi...
- Qanaqasan-aaaa o`z! Non opkelmabsan-u? -dedi zara bilan. - Bugun kimni navbati edi?
- Meniki... - yana pastga tushib chiqishimni o`ylab, achchiqlandim, - Ha, Sarvar aka, hamma narsani taroziga solib tenglashtirib turasiz-a?
- Hisobli do`st ayrilmas. -kulgancha qo`llarini ikki tomonga keng yoydi, - Chapqillab borib kemasang bo`lmaydi. Mana pul... Ha, pulni seni qutichangdan oldim...
Bir-birimiz ishonganimiz sabab, pullarimzni qatta turishini bilamiz.
- Qani endi hisob do`st aqidasi? Kelishganmiz-ku, har narsa o`rta deb? -dedim.
- Ro`yxatga qoralab qo`yaman...
Pullarini tejab ishlatmagani boyis, cho`ntagi tez-tez bo`shab qoladi. Lekin juda halol, pul olsa tiyinigacha qaytaradi.
Sarvarga jahil qilgan bo`ldim, ammo pulni olib nonga borib keldim...
Muhabbatiyu, boshqasi hammasi o`z yo`liga, shu kundan boshlab faqat o`z g`amim haqida o`ylashga qaror qildim. Yaxshilab qorinni to`qlab, o`ringa yotdim. Boshim yostiqqa tegdiyu ko`zim ilindi.
Bir vaqt Sarvarning turtkilashidan uyg`onib ketdim.
- Murod, telefonga qara...
- Qani o`zi? -dedim, telefonimni izlab.
- Mana ol, boyadan beri ``ting-ting`` lab yotibdi... - Sarvar telefonimni qo`limga turardi, - Bir qiz seni so`rayabdi...
Telefonga qarasam, Sarvar allaqachon ko`k tugmani bosib ko`tarib qo`ygan ekan.
- ``A`looo!``
- ``Kutaverib, sarg`azib kettim-u, kelasizmi o`zi?``
- ``Nimaga?`` -dedim, dag`allik bilan.
- ``Soat 15:00 uchrashmoqchi edikku! Mana 15:30 bo`lyabdi, qachon kelasiz?`` -dedi, ozgincha araz, jindekkin erkalik bilan.
Shodiya bo`lgan voqeani hali beri aytmagan ko`rinadi. Hozir unga nima deyishga boshim qotti. Undan g`azabdaman, lekin baribir sevaman, ko`nglini og`ritsam o`zimni ikki karra ko`proq azoblandi. Shuni uchunan birdaniga qattiq gapirib, qahrimni sochishdan o`zimni tiydim.
- ``Nega indamisiz?``
- ``Nima deyishim kerak senga?``
- ``Shu vaqtda, uhlab yotibsizmi?``
- ``Ha...``
- ``Ahir bugun, biror joyda o`tirmoqchidikku! Esizdan chiqdimi?``
- ``Hozir seniga sarflashga, ortiqcha pulim yo`q!`` -dedim, hozir ko`nglim uni istamayotganini, shu so`zlar orqali ishora berib.
So`zlarim ma`nosin chaqqandek, bir muddat jim bo`lib qoldi va:
-
``Men uchun,`` - titroq ovozda shivirlab. - ``Bir bora kulib qarab, ikki og`iz shirin so`zizni ayamasez kifoya!``
``A`qildan ozdira!``
Bazida huddi farishtadek ko`rinib ketadi. Bazi qizlardek, biror narsa ham talib qilmaydi.
- ``Nima uchun jim turaverasiz? Kelavering hech narsani o`ylamay, ahir ertalab o`ziz vada berdizku!``
- ``Vada berganmidim?``
- ``Ha... Menam vadamga vafo qilib kutib turibman!``
Ertalab vaziyat boshqacha edi. Uni yonida ko`proq vaqt bo`laman deb juda quvangan edim. Lekin vada berdim barishim kerak, balki bu u bilan ohirgi uchrashuv bo`lar!!!
- ``Yaxshi hozir yetib boraman!``
- ``Ho`p, bekatta kutib turaman!``
* * *
Shoshmasdan, yuvinib, kiyinib, taranib piyoda sekin bekatga chiqib borgunimcha, soat ham 16:00 o`tib qolgandi.
Madinani aytganidek, bekatda kutib turardi. Ko`rinishidan bu kunga o`zgacha tayorgarlik ko`rgan. Egnida o`ziga juda yarashgan liboslar. Sochlarini turmaklagan, lablariga bo`yoqlar surtgan, olovdek bo`lib, toqat bilan kutib turardi.
Ko`rganimiz hamoni salomlashar ekan, qovog`ini salgina uyib kinoya qildi:
- Kuttirib qo`ymadimmi?
- Kechirasan!
- Mayli shu gal kechirdim... - jilmayib, qo`li bilan hiyobon tomonni ko`rsatdi, - Huuu, o`sha yerga boramizmi? Hozir u yer juda bahavo, chiroyli joy...
Boya pulim yo`q deganim uchunam, atayin bir qadamli masofadagi hiyobonni ko`rsatyabdi.
- Bahovo degin...
- Hm! -dedi gapini yarmini icha yutib.
Piyoda hiyobon tomonga yura boshladik. Cho`ntagimga qo`limni solib olgancha, lom-lum demayman. Madina bir-ikki og`zimga qarab, hol-ahvol so`ragan bo`ldi. Bugun doyimgidek ko`nglini olish bilan shug`ullanmaganim uchun, taajjuablanib qaraydi, dilkash so`zlar, yoqimli iboralar bilan suxbatni qizqirmoqchi bo`ladi. O`ynoqi qadam tashlab, yoqimli jilmayib qo`yadi. Xursandlidan, qaynab-jo`shib turgan qalb haroratining, yuqoriligi sabab, atayin sovuq monosabatta bo`layotganimniyam his etmaydi!..
Hiyobonga yaqin borib qolgan edik. Shirinliklar do`koni biqinidagi (Foto studiya) tomon imladi.
- Birga suratga tushaylik... Menda sizni bitta ham rasmiz yo`q!..
- Mayli, rasm kerak bo`lsa tushamiz.
``Balkim keyinchalik eslab yurarsan, manashu yigit meni yaxshi ko`rardi, deb!``
Foto studiyaga kirdik. Fotograf ayol bizni 3, 4 hil ko`rinishda suratga oldi. Ko`p kutturmay, darov ikki nusxadan chiqarib ham berdi.
Madina istagi juda tez fursatda amalga oshganida xursand, suratlarni qo`lidan qo`ymay qayta-qayta tomosha qilar, og`zi tinmay gapirardi. Yana qanday, har bir sheri misraladan donalab terib olgandek, shu qadar gariradiki ovoz ohanggi huddi buloq jilg`asidek quloqqa yoqimli eshitiladi. Uning so`zlarini
Avvalgi
I -
II -
III -
IV -
V -
VI -
VII -
VIII -
IX -
X - Qismlar...
XI - Qism...
Boshimni ko`targanimda Shodiya, yo`lok ohiriga yetib, endigia zina tomonga burilayotgan edi.
Ko`zim uning oppoq kaftasi, yelkasini o`ynayotgan sochlari va qo`llarida omonat ilinib turgan sumkasi ko`rdi.
``Yaramas qiz!``
Kutubxona eshigi oldida, bizni kuzatib turgan, yuqori kursda o`qiydigan ikkita qiz borligini ko`rdim.
- Tomosha yoqdimi? -dedim, zarda bilan. Ularga ham g`azabimdan bir uchqun sachratib.
- Ahmoq...
Biri bo`sh kelmay, haqoratladi, ikkinchi unisin qo`lidan tutib kutubxonaga olib kirib ketdi.
Barchasiga qo`l siltab qo`yar ekanman, bo`ynimga sirmoq bo`lib turgan, bo`yinbog`dan halos bo`lishga shoshdim...
* * *
Uyga qaytar qaytar chog`da na Madina, na Shodiya haqida o`yladim. Yagona istagim bu savdolardan og`ribyotgan boshim, uyqusizlakdan achishayotgan ko`zdim edi! Tezroq yotog`imga yetib olsamu, uhquga yotsam.
Miyamda shu kabi fikr o`rnab qolgandi, hozir bir tiniqib olsam, uyg`onganimda bachasi hotiramdan o`chib ketadi. Tana azolarim ham hammasidan toliqishgan, uyqu humoridan, hatto qovoqlarim har daqiqada vazninlashib borishardi.
Yotoqqa kelganimda, Sarvar dasturxon yozib, o`zi esa kiravatda telefon o`ynab yotgan edi.
- Nima bo`ldi? Itday kaltaklash odam o`xshaysan basharangdan! -dedi.
- O`zizni basharangiz ham qolishmaydi, tirish ketibdi...
- Qanaqasan-aaaa o`z! Non opkelmabsan-u? -dedi zara bilan. - Bugun kimni navbati edi?
- Meniki... - yana pastga tushib chiqishimni o`ylab, achchiqlandim, - Ha, Sarvar aka, hamma narsani taroziga solib tenglashtirib turasiz-a?
- Hisobli do`st ayrilmas. -kulgancha qo`llarini ikki tomonga keng yoydi, - Chapqillab borib kemasang bo`lmaydi. Mana pul... Ha, pulni seni qutichangdan oldim...
Bir-birimiz ishonganimiz sabab, pullarimzni qatta turishini bilamiz.
- Qani endi hisob do`st aqidasi? Kelishganmiz-ku, har narsa o`rta deb? -dedim.
- Ro`yxatga qoralab qo`yaman...
Pullarini tejab ishlatmagani boyis, cho`ntagi tez-tez bo`shab qoladi. Lekin juda halol, pul olsa tiyinigacha qaytaradi.
Sarvarga jahil qilgan bo`ldim, ammo pulni olib nonga borib keldim...
Muhabbatiyu, boshqasi hammasi o`z yo`liga, shu kundan boshlab faqat o`z g`amim haqida o`ylashga qaror qildim. Yaxshilab qorinni to`qlab, o`ringa yotdim. Boshim yostiqqa tegdiyu ko`zim ilindi.
Bir vaqt Sarvarning turtkilashidan uyg`onib ketdim.
- Murod, telefonga qara...
- Qani o`zi? -dedim, telefonimni izlab.
- Mana ol, boyadan beri ``ting-ting`` lab yotibdi... - Sarvar telefonimni qo`limga turardi, - Bir qiz seni so`rayabdi...
Telefonga qarasam, Sarvar allaqachon ko`k tugmani bosib ko`tarib qo`ygan ekan.
- ``A`looo!``
- ``Kutaverib, sarg`azib kettim-u, kelasizmi o`zi?``
- ``Nimaga?`` -dedim, dag`allik bilan.
- ``Soat 15:00 uchrashmoqchi edikku! Mana 15:30 bo`lyabdi, qachon kelasiz?`` -dedi, ozgincha araz, jindekkin erkalik bilan.
Shodiya bo`lgan voqeani hali beri aytmagan ko`rinadi. Hozir unga nima deyishga boshim qotti. Undan g`azabdaman, lekin baribir sevaman, ko`nglini og`ritsam o`zimni ikki karra ko`proq azoblandi. Shuni uchunan birdaniga qattiq gapirib, qahrimni sochishdan o`zimni tiydim.
- ``Nega indamisiz?``
- ``Nima deyishim kerak senga?``
- ``Shu vaqtda, uhlab yotibsizmi?``
- ``Ha...``
- ``Ahir bugun, biror joyda o`tirmoqchidikku! Esizdan chiqdimi?``
- ``Hozir seniga sarflashga, ortiqcha pulim yo`q!`` -dedim, hozir ko`nglim uni istamayotganini, shu so`zlar orqali ishora berib.
So`zlarim ma`nosin chaqqandek, bir muddat jim bo`lib qoldi va:
-
``Men uchun,`` - titroq ovozda shivirlab. - ``Bir bora kulib qarab, ikki og`iz shirin so`zizni ayamasez kifoya!``
``A`qildan ozdira!``
Bazida huddi farishtadek ko`rinib ketadi. Bazi qizlardek, biror narsa ham talib qilmaydi.
- ``Nima uchun jim turaverasiz? Kelavering hech narsani o`ylamay, ahir ertalab o`ziz vada berdizku!``
- ``Vada berganmidim?``
- ``Ha... Menam vadamga vafo qilib kutib turibman!``
Ertalab vaziyat boshqacha edi. Uni yonida ko`proq vaqt bo`laman deb juda quvangan edim. Lekin vada berdim barishim kerak, balki bu u bilan ohirgi uchrashuv bo`lar!!!
- ``Yaxshi hozir yetib boraman!``
- ``Ho`p, bekatta kutib turaman!``
* * *
Shoshmasdan, yuvinib, kiyinib, taranib piyoda sekin bekatga chiqib borgunimcha, soat ham 16:00 o`tib qolgandi.
Madinani aytganidek, bekatda kutib turardi. Ko`rinishidan bu kunga o`zgacha tayorgarlik ko`rgan. Egnida o`ziga juda yarashgan liboslar. Sochlarini turmaklagan, lablariga bo`yoqlar surtgan, olovdek bo`lib, toqat bilan kutib turardi.
Ko`rganimiz hamoni salomlashar ekan, qovog`ini salgina uyib kinoya qildi:
- Kuttirib qo`ymadimmi?
- Kechirasan!
- Mayli shu gal kechirdim... - jilmayib, qo`li bilan hiyobon tomonni ko`rsatdi, - Huuu, o`sha yerga boramizmi? Hozir u yer juda bahavo, chiroyli joy...
Boya pulim yo`q deganim uchunam, atayin bir qadamli masofadagi hiyobonni ko`rsatyabdi.
- Bahovo degin...
- Hm! -dedi gapini yarmini icha yutib.
Piyoda hiyobon tomonga yura boshladik. Cho`ntagimga qo`limni solib olgancha, lom-lum demayman. Madina bir-ikki og`zimga qarab, hol-ahvol so`ragan bo`ldi. Bugun doyimgidek ko`nglini olish bilan shug`ullanmaganim uchun, taajjuablanib qaraydi, dilkash so`zlar, yoqimli iboralar bilan suxbatni qizqirmoqchi bo`ladi. O`ynoqi qadam tashlab, yoqimli jilmayib qo`yadi. Xursandlidan, qaynab-jo`shib turgan qalb haroratining, yuqoriligi sabab, atayin sovuq monosabatta bo`layotganimniyam his etmaydi!..
Hiyobonga yaqin borib qolgan edik. Shirinliklar do`koni biqinidagi (Foto studiya) tomon imladi.
- Birga suratga tushaylik... Menda sizni bitta ham rasmiz yo`q!..
- Mayli, rasm kerak bo`lsa tushamiz.
``Balkim keyinchalik eslab yurarsan, manashu yigit meni yaxshi ko`rardi, deb!``
Foto studiyaga kirdik. Fotograf ayol bizni 3, 4 hil ko`rinishda suratga oldi. Ko`p kutturmay, darov ikki nusxadan chiqarib ham berdi.
Madina istagi juda tez fursatda amalga oshganida xursand, suratlarni qo`lidan qo`ymay qayta-qayta tomosha qilar, og`zi tinmay gapirardi. Yana qanday, har bir sheri misraladan donalab terib olgandek, shu qadar gariradiki ovoz ohanggi huddi buloq jilg`asidek quloqqa yoqimli eshitiladi. Uning so`zlarini
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!