Tasodifiy hikoya: ★★Dior - ijodidan... bir ayol qismati....
Avvalam bor mani tanigan va tanimaganlaga alangali salomla. siz bu hikoyani maza qib o'qiysz degan u...davomi

MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (XIII- QISM...)

Добавил:	-MAJNUN- (12.03.2018 / 06:01)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	29553
Комментарии:	Комментарии закрыты

MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l...

Avvalgi
I - II -
III - IV -
V - VI -
VII - VIII -
IX - X -
XI - XII - Qismlar...

XIII - Qism...

Madinani bunday qilishini kutmagan edim. Lekin tushunaman, kutilmagan taklifdan esankirab qoldi. Ketib qolganidan xovotir olib, ortidan kuzatib bordim. Uyiga yetib olgaini ko`rganimdan so`ng, keyinroq gaplashib olishimizni dilimga tugub uyga qaytdim. Bir necha kun, o`zida kelib, qayta o`ylab olishi uchun tinch qo`ydim.

* * *

Inistitut xovlisida kursdoshlarim bilan turgan, edik. Bollardan biri yo`l tomonga ko`z tashlab, kulib hammani e`tiborin Shodiya va velasaped yetalagan bir yigaitga qaratdi: Shu bilan unashtirilibdi!

Yigit bo`ychan, istarali, turishidan oddiy oyla farzandiga o`xshaydi. Qo`lida velasaped, Shodiya bilan gaplashib keldida, u bilan inistitut eshigi yonida xayrlashdi.

Shodiya biz yonimizga yaqinlashganda, bollardan ajrab chiqdim.

- Salom, Murod!
- Salom...

Birga ichkariga kirib bordik.

- Tabriklayman, respublika boshqichiga chiqibsiz? -dedim.

Shodiya, Zulfiyaxonim qizlari, musoboqasida inistitut nomidan qatnashayotgan edi.

- Rahmat...
- Ha, boyagi yig`it, qarindoshizmilar, kuzib kelishdi? - dedi, kursdoshimni aytganlari rostmi yolg`onmi aniqlab olish maqsadida.
- Bo`lagan kuyov!

Alanechuk, fahir bilan aytdi, bu so`zlarni.

- Iyaaa! Pochchamilar, tabriklaryman...
- Ha, rahmat...
- Qayerda o`qiganlar pochcha?

O`yladim, Shodiya ziyoli oyla farzandi. O`zi ham, adabiyotni sevadigan qiz. Shunga kuyovniham Shodiyadek bo`lsa kerak deb o`yladi.

- Arqon eshadigan sexda ishlaydilar!
- Boshliqmi? -dedim, shoshib.
- Yo`q, oddiy ishchilar...

Uning javobidan, tilim lol qoldi. Shodiya oldiga ulkam maqsadlar qo`ygan, o`z maqsadlari yo`lida tinmamay harakat qiladigan qiz. Men uni bir boy-badavlat yoki biror ilm-fan, kishilariga turmushga chiqadi, deb o`ylardim. Shodiyani so`zlarida, ko`zlarida bo`lajak turmush o`rtog`iga hurmat, fahir tuyg`ularni sezish qiyin emasdi.

- Olloh ziyoda qilsin. Bir-birizga juda mossiz, pochcha ko`ngli toza insonligi ko`rinib turibdi...

- Rahmat... - so`zlarimdan mamnun kipriq qoqib qo`yar, shu asnoda menga o`ychan bir lahza termuldi, - O`zizni ishlariz yaxshiga o`xshamaydi?

- Eeeh, dugonayz...

Negadur unga hasrat qilgim keldi.

- Urushib qoldizmi?
- Sizlarni sirdosh deb o`ylardim! O`zi hechnarsa aytmadimi?
- Yo`q, o`zgarib qolgani sezdim!.. Ammo ohirgi paytlar ichimdagini top bo`lib qolgan...
- Menam shu ichidagini topolmayabmanda!

Shu payt qo`ng`iroq chalindi.

- Sizga yordamim tegar!
- Qanday?
- Bilmadim, balki darslardan keyin ko`rishsak, o`ylab ko`rardik...
- Kelishdik.

Darslardan keyin uni eshik yonida kutib turdim. Ammo menga qanday, yordam beradi, hayolimga tuzukroq fikr ham kelmasdi.
U chiqgach, suxbatni yo`lda davom ettirdik.

- Shodiya, - asta uyga qaytarkanmiz so`radim, - Har holda qizbolasiz, ayol ko`nglini ayol yaxshiroq tushunadi! Birorta maslat bermaysizmi?
- Dushanba kuni 8-mart. Balki biror yaxshi sovg`a olarsiz?
- Madina sovg`aga ko`nganda qaniydi, har kuni sovg`a berardim. Madina boshqa qizlarga o`xshamaydi, uni olami boshqa.
- Buyog`ini o`ylamabman!
- Keyin, nigoh uzugidan oliroq sovg`a bo`larmidi!.. -deya ko`ntagimdagi uzukni qo`limga oldim.
- Qo`lini so`radizmi? -Shodiya qutichani qo`limdan olib, hursindi - Rat etdimi?
- Ha, rat etti!
- Bunga yetarli sabblari bordur?!
- Buni o`yladim.
- Ha, tushunaman juda murakkab vaziyat...

Shodiya bu gapi bilan, Madinani juvon men esa uylanmagan yigit ekanligimniga shama qildi.

- Shodiya siz Madina bilan qachondan buyon dugonasiz? -dedim, Madinani men bilmagan fel-atvorini bilish uchun.
- Maktabda 1-sinf vaqtimizdan buyon.
- Yoshligida qanday qiz edi?
- Mehribon, yuvosh, kezi kekganda sho`x-shaddoq qiz bo`lgan... Judayam iqtidorli edi, 3, 4 sinfdan boshlab sherlar yoza boshlagan. Hatto sherlarini, Guncha, Gulhan jo`rnallarida ham bosib chiqishgan. Aslida menda ham sheriyatga ilhom uyg`otgan u bo`ladi. Yuqori sinfga o`tgach esa, raqobatlasha boshladik. 8-sinf payti bir o`quv yili davomida 100 donadan ortiq sher yozgandi. Bilasizmi sherlarini ko`pi qay mavzuda bo`lgan?
- Qanday?
- Muhabbat... - Shodiyani bolalik hayollari olib ketdimi, bir lahza yuzida tabassum bilan o`ychan bo`lib qoldi, - Hatto uyalganidan sherlarini hechkimga ko`rsatmas edi... O`sha kezlari, orzu qilar edik, hatto baxslashganmiz, kim avval Zulfiyaxonim mukofatini qo`lga kirishi haqida... Chiroy qiz bo`lgani sabab oshiqlarini sanog`i yo`q edi!..
- Yo`g`eee! -dedim, rashkim kelganidan, ohirgi gapi yoqmaganini bildirib.
- Oshiq yigitlarni, hech biriga qiyo boqmasdi...
- Rostanmi? -dedim, kinoyali qilib. - Juda qiziq!
- Ishonavering, ayni haqiqat... - Shodiya bir kulib qo`ydi, - Orzumand, hayolparast edi... Sevgan yigtini ham o`z tasovurida yaratgan, va uni sevar edi...
- Rost, juda hayolparas!
- Ha yana, juda chiroyli raqisga tushadi...
- Tug`ulgan kunizda ko`rgan edim...

Bir lahza o`sha oqshom hayolimda gavdalandi. Chindan ham juda chiroyli raqisga tushgandi, haratlari juda nozik va jozibali edi.

- Ha, esizda ekan! - Shodiyani o`ychan ko`zlari, mahzun tortib ketdi, - Ohirgi yillarda uni, o`sha kungidek baxtiyor o`ynagani ko`rmagan edim... Murod siz uning orzularidagi insonsiz. To`siqlarni yengib o`ting, uni baxtli qiling...
- Inshiolloh, albatta baxtli qilaman, agar o`zi ham buni istasa!.. Lekin Madina, hali tayyor emasga o`xshaydi... Yetmaganiga ammajonimiz, - kinoya qildim, - Hecham menga ishonmayabdilar. Madina bilan birga bo`lishimizga tish-tirnog`i bilan qarshilik qilayabdi...
- Barno opa, yaxshi ayol, gaplashsez tushunadi... Bilay xato qilgan, shunga o`zini ayobdor biladi shekili... Ehtimol qayta xato qilishdan qo`rqar...
- Qanday xato?
- Madina maktbda o`qiyotgan paytlari edi. Onasi olamdan o`tib qoldi. Keyin otasi boshqasiga uylandiyu, bolalar tarbiyasini o`z xoliga tashlab chetelga ketib qoldi. Akasi o`z xolicha, Madina o`z xolicha yashay boshladilar... Bir kuni kechga yaqin biznikiga keldi. Biznikida qolishni so`radi. Nimadur ro`y bergandi, uni buday holatda hech qachon ko`rmagan edi, hayoli o`zida