Tasodifiy hikoya: qownim
Мен унда 16 йошда эдим, бир куча нарирокда Малика исимли эри йок опа яшар эди. У опани йоши 48 ла...davomi

pinhona o`tqazamiz, bugun esa nikoh shartnomasini imzolagani boramiz. Siz guvoh bo`lasiz...
- Hazillashmayabsanmi?
- Qachon sizga hazil qilgandim?
- Qoyil... Endi rosdan ham qoyil qoldim. Biroq men bu bemani ishga bosh suqmayman!
- To`rt yildan buyon aka-ukadek birga yashayabmiz. Shunday muhim pallada, yolg`izlatib qo`ymang... -uni ko`ndirishga urundim. - Hudo hohlasa, Asalxonga uylanganizda hammasini qaytaraman! -dedim hazil qo`shib.
- Bo`pti raziman, ammo bilib qo`y, meni boshim baloqaga qolmasin?
- Qo`rqmen, hamma javobgarlikni o`z zimmamga olaman...
- Hozir kiyinaymi?
- Ha, kiyining ketdik...

* * *

Hammasi o`ylagimdanda juda tez o`tdi. Bizni Akbarovlar oylasi deb e`lon qilib, qo`limiz nikoh guvohnomamizni topshirishdi. Nikohimizni rasmiylashtirgan ayolga minnadorchilik bildirdigu, qaytib chiqdik. Avvalo, yonimizda turgan, Sarvar va Shodiya bilan xursanchiligimizni baham ko`rib, kichikroq dasturxon ustida nishonladik.

So`ng Shodiyani kuzatib uyga qaytarkanmiz, Madina qo`limadan tutib:
- Begim endi mima qilamiz? -dedi, bizdan salgina oldinda segaret chekib ketayotgan Sarvarga eshittirmaslik uchun pichirlab.
- Meni qanday chaqirding, jonim?
- Begim!..

Sevgilimni tilidan birinchi bor ``BEGIM`` deb murojat etganini eshitdim. Kitoblarda o`qib qolardim, bazan kinolarda ko`rganman-u, his qilmas edim. Bu so`zning, yor yuragidan chiqqan mahalda, yigit qalbini qanchali yashnatib, unga juda katta kuch berishini, sevgilimning titroq lablariyu, hayodan yerga qadalgan ko`zlariga qarab, bu so`z qudratini his qildim. Ayni damda tog`ni talqon qilishga qodir quvvatga ega bolganimni sezdim.

- Yana bir marta ayt...
- Begim!..
- Yana.
- Begim!..
- Gulim o`zimni...

Oldindan Sarvarni ovozi eshitildi:
- Pinhona oyla qurganlarni shunaqa tomi ketib qolarkanda? -dedi, kinoya qildi.
- Heeey birovlarni gapiga quloq solmay, qadamizni tezlating...
- Hali to`laqonli er-xotin emassanlar. Kelinni uyiga kuzatib tezroq ortimda yetib ol... Begim, Gulim deb yurmasdan!

Sarvarni hali shariy nikoh o`qitmaganimizga shama qilib qo`ydida, qadamini tezlatdi.

- Endi nima qilamiz? - so`radi Madina.
- Endi birinch navbatda ijaraga uy topamiz... Keyin to`y qilamiz, kichikroq davrada. Seni oppoq libosda ko`rmoqchiman...
- Hammasini bir o`zimiz eplolmimiz... Pochcham va ammamga aytaylik, yo`l-yo`riq ko`rsatishadi. Baribir tepamizda kattalar turmasa bo`lmidi. Pochcha ho`p yaxshi insonlar, meni o`z qizlaridek ko`rishgan, dadam o`rnida, oq fotihalarni olsam yaxshi bo`lardi...
- Mayli jonim... Yur hoziroq uylariga boramiz...

Yo`limizni burim, to`g`ri ammasini uyiga bordik. Eshikni qalin moylovli qotmadan kelgan kishi ochdi. Hush qarshilab ichkariga taklif qildi. Xontaxta atrofiga o`tirdim. Salom alikdan so`ng, Madina meni pochchasiga tanishtirdi.

- Kuyovizlar... Biz turmush qurdik... -dedi, guvohnomani asta ammasini yoniga qo`yib.

Pochchasi guvohnomani qo`liga olarkan, hammaga bir-bir ko`z qirini tashlab oldi. So`ng og`ir hursundi:
- Bu nima qilganing? Singillaringa shunday o`rnak bo`lyabsanmi? - Madinani koyiy boshladi, - Men seni a`qilli-husli qiz desam... Aqalli bir og`iz bizdan so`ramadinghammi? Biz senga begonamizmi Madina?
- Kechring... -dedi, Madina iltijoli ortida qarab.

Pochchasi jahli chiqib o`rnidan turib narigi honaga o`tib ketdi. Ammasi esa, hotirjam miyg`ida jilmayib qo`ydi va erini ortidan chiqib ketdi. Harqalay o`n daqiqa o`tmay, erini ko`nglini yumshatib qaytarib keldi.

- Bizni kechiring, shunday yo`l tutushga to`g`ri keldi. - Madina menga qarab, imladi. - O`ziz ayting...

Hammasini nima uchun, pinhona uylanmoqchi bo`lganim, oyimning to`yga ko`nmasliklari sababini aytdim. Tushungan, diyonatli inson ekan pochchasi. Avval diqqat bilan tingladi. So`ng bu ishimiz noto`g`ri ekanligini aytib, bizni bu yo`ldan qaytarishga urundi. Biroq so`zimda qatiy turib oldim. To`y bosh bo`lishlarini, ulardan oq fotihalaridan boshqasi kerakmasligini so`radim. Ohiri ko`nishdan o`zga yo`l yo`qligini tushunib rozi bo`ldilar. Kichikroq to`y o`tqazishga, ijaraga uy topishga yordam berishlarini va Madinani sarposi, to`y harajatlarini, bir qismini ham zimmalariga olishlarini aytishdi. Faqat bir shart bilan, to`ydan keyin mojoro bo`ladigan bo`lsa hammasiga o`zimiz javobgar bo`lishligimiz haqida tilhat yozishimiz kerak edi...

* * *

2010 Yil 27-Aprel Seyshanba. To`y o`tqazish uchun hamma narsa tayyor bo`ldi.
Avval masjidda shariy nikoh o`qitdik. So`ng mashinada to`yxonaga yo`l oldik. Nari borsa 50 nafarga yaqin mehmonlar kelishgan. Orasida men taniganlardan, Shodiya, Sarvar yana uch to`rt, kursdoshim, Madinani dugonalariyu qarindoshlari bor edilar. O`yin kulgu 2, 3 soat davom etti... Kuchli hayajonda bo`lganim uchun, uyog`i juda tez fursatda o`tib ketdi.

Chimildiq. Unutilmas tuyg`ular og`ushida o`tgan visol kechasi, uzoq cho`zildi. Tonga yaqin, bir zumga ko`zim ilinibdi.
Behos uyg`onib ketdim. Madina tepada o`tirardi. Hayolchan bo`lgani uchun, dafatani uyg`onganimni payqamadi.
Uning xiyol ma`yus qora ko`zlarida tomchi yoshni ko`rib ko`nglimni allanechuk buzuldi. Umuman uning butun vujudida, ochiq, muloyim chehrasida, o`ychan tikilib turishida bo`lakcha bir g`amginlik bor edi. Meni ilg`adiyu, epchillik bilan ko`zyoshlarni sidirib tashladi va jilmaydi:

- Begim... -deya ohista barmoqlari bilan sochlarimni o`ynadi.
- Gulim, chimildiqdayam ko`zyosh to`kkaning nimasi? - asta ko`zlarida qolgan namlikni sidirdim, - Chimildiq muqaddas, bu oshyonda yaxshi narsal haqida o`ylash kerak, - unga o`ylama deymanu, o`zim qiynalaman, oyim, jigarlarim ko`z oldimdan ketmaydi, - Betakror tabassuming bilan, begingni qalbiga o`t yoq gulin, bu oshyonda, baxt bulog`idan, visol chashmasidan qalbimizni sug`oraylik...

Uning g`ash ko`nglini ko`tarishni istadim. Bo`sa olib, asta tizzasiga bosh qo`ydim, tunday qora, ipakdek mayin, manjuntol navdaladaridek uzun, sochlarini yuzimga surib o`ynadim.

- Madinam bugungi tun shunchalar yoqimli, shunchalar mazmunli, shunchalar yorug`ki, hatto bu yorug`lik ko`zlarimni qamashtirmoqda. Senga erishmoq pokiza visolingni, baxtdan porlagan vasling yetmoq yo`lida, zahmatlarimga sirdosh tun bu oqshon baxtimizga guvoh bo`lganidan mumnun, bizga kulib turgandek... -dedim ko`z qirimni derazaga tashlab.
- Bir necha kunki bedorsiz? -dedi.

Oylamni o`ylab havotirda yurganimga shamma qiligan bo`ldi. Rost ohirgi haftalar, to`y yaqinlashgani sayin, beydor bo`lib qoldim. Ammo bu bedorligim, birorta tashvishdan yori, qayg`udan emas, aksincha necha yillik orzuyimga baxtimga yaqinlashayotganimdan, unga erishaganimdan edi.

- Seni sevaman gulim, juftim halolim... -deya asta yuzlarini siladim, sochlaridan taralayotgan iforlarga qondim.
- Men baxtliman... - shivirladi, - Sizning umringizga yo`ldosh bo`lmoq, men uchun baxt... Meni tanlaganiz uchun, sevganiz uchun, ko`nglimizga pokiza ishq bergan parvardigorimga be`hisob shukurlar bo`lsin.
- Ollohimga shukur...

Yuzimga