Tasodifiy hikoya: Oʼqib mazza qiling ( gulyorang hayoti )
Men Gulyoraman yoshim 32 da andijondanman oilaliman ikita oglim bor 12 ikkinchisi 7 yosh erim rusda ishlardi men qanata qaynanam bn yashardim erim ikki yil bir yarim yilda kelib ketardi bolalarim tugilgandayam rusda bolgan ozim ancha ehtirosliman tor kiyaman lasinalar kiyaman erim yo bogandan keyin qanana qaynatam indomasdi menga yangiltaglik qilib erim rusdaligiga bir nechtasi bn sikishib yurardim shuna qib yurgan paytlarim erim rusdan deport bob keldi ikki oy yashadik yangi zdaniya quryatudik ...davomi

Avval darvozdan o`tdim, ko`chadan chiqdim, so`ng qishloqdan. Tobora yaqinlarimdan uzoqlashib borardim, biroq jismimni bir bo`lagi ular bilan qoldi.
Oylam sevgimni xato deb kechirishmadi, or qilib! Ulardan hafa emasman, aksincha fahirlaman. Yagona ilinj bilan yashayman, birkun kechirib bizni to`g`ri tushunishadi!

* * *

Mashinani eshik yonida qoldirib, sumkadagi pulni olib, yuqori ko`tarildim. Eshikni ochmoqchi edim, negadur ichkaridan berkitilgan. Havotirim oshib, qo`ng`iroqni boshdim.

- Kim u? - ichkaridan Barno opani, katta qizi Baxtilani ovozi keldi!
- Men Murod akayzman...
- Opaaaa! - baqirib yubordiyu, eshikni ochdi. - Aka opam kasal bo`p qoldi! -dedi, havliqib, ko`zlari jovdirab.

Yotoqxona eshigida Madina paydo bo`ldi. Holsizlidan, bazor eshikka tayanib turardi. Lablari bir nima deb pichirladi ammo ovozi chiqmadi. Tezda borib, quchoqlab oldim.

- Qaytib keldim, jonim!

U butun gavdasini menga tashladi, qo`llari bo`ynimda omonat osilib qoldi. Yuragim bir qalqib ketdi.

- Jonim senga nima bo`ldi? Ko`zingni och! - u hushidan ketib qoldi. - Baxtila suv opkeling... -dedimu, Madinani ko`tarib yotoqxonaga olib kirib yotqizdim.
- Akaaaa! - vahima qilib baqirvordi, - Opam o`lib qoldilarmi? -dedi yig`lab.

Baxtilani yeg`lagani ko`rib o`zim ham qo`rqib ketdim. Oshxonaga yugurdim, jumrakdan bir sitakan suv olib kelib, Madinani yuziga sepdim. Hayryat ko`zlarini ochdi.

- Baxtila birnarsa topib yelping, opangizga toza havo kerak...

Baxtilaga buyurib, o`zim Madinani oyoq-qo`lini uqalay boshladim. Harakatimiz tezda samara bo`rdi. Madinani yuzida qon yugurdi.

- Jonim bir nima degin, qara jiyangini qo`rqitvording!

Nim tabassum bilan jiyaniga qaradi:
- Yaxshima, yig`lama shirinim! -dedi.
- Nima bo`ldi senga? -dedim, hayotirda yuzini silab.
- Akaaa! - Baxtila jovob qildi, - Opam ikkikundan beri, hechnima yemadi...
- Shunaqami? -dedim.
- Ha aka, hechnima yemadilar! - dedi, Baxtila shikoya qilib.
- Endi yeydi... - Madinani asta qo`lini siqib, - Yeysan-a jonim?

Kiprik qoqib, salgina bosh irg`adi.

- Baxtila qozonda ovqat bormi?
- Ha mastava! Faqat sovub qoldi...
- Unday bo`lsa, hozir men restarandan ovqat olib kelaman!
- Aka men borib kelaqolay, - aqilli qiz, opasini yonidan bo`lishim kerakligini sezib turib, - Siz opamga qarab turing, men tezda borib kelaman... -dedi.
- Yaxshi, hozir sizga pul... - boyagi sumkadagi pul eshimga tushdi, - Hozir bir sonya! -deb eshikka yugurdim.

Judda katta pulni shundoq, ostonda qoldiribman. Sumkani ko`tardim. Boya his qilmabman, juda og`ir ekan. Yotoqqa olib kirdim va o`sha yerda ochdim. Chamamda 40, 50 milliyon atrofida pul bor shekili!

Akam shunchalar sahovatliki! Meni yomon ko`radi deb o`ylaganimdan o`zim uyalib ketdim. Jigarini yaxshi ko`rmaganida, uydan shundoq haydagan bo`lardi. Akalarim mehridan yuragim allanechuk bo`lib ketdi. Lekin bu pullar ularni peshona terisi, ishlatishga qo`lim bormaydi. Sumkani devor yoniga qo`ydimu, javondagi o`zimni pulimdan oldib, Baxtilaga beldim.

- Oshxonada termes bo`lsa kerak. Opeyzga chuchvorani yoqsiz qilib quydurib keling... Menga ikki sih shashlik oling, o`zizga esa ko`ngliz tusaganini... Uchchalamiz birga ovqatlanamiz... -dedim.
- Ho`p bo`ldi aka, tezda borib kelaman...
- Ehtiyot bo`ling...

Baxtila shoshib ovqat olib kelgani ketdi. Men asta Madinani yoniga o`tirdim.

- O`z joningda qasting bormi? - ko`zimga bir qarab oldiyu, indamay boshini egdi, ohista yelkasidan quchdim, - Nega hechnarsa yemading?
- Yeyolmadim... - pichirlagancha, boshini yelkamga suyadi. - Sizsiz topog`imdan hechnarsa o`tmadi...
- Kechir azizam... - peshonasidan o`pib, bag`rimga qattiqroq bosdim, - O`zimga yuqori baxo beribman. Istamasamda baribir ko`pchilikka ozor berdim...
- Nega qaytib keldiz?
- Seni sog`indim...
- Aldayabsiz... Boshqa gap bo`lgan!
- Hech gap yo`q!
- Ruhiz ko`chkan, qalbiz istirob chekyabdi... Yashirmang hammasini sezib turibman!
- Riyokorlik qilmay, rostini aytaman. Oylamdagilar, sensiz o`likdan farqim qolmagani ko`rib, uydan ket dedi. Borib xoting bilan yasha dedi. Bolang tirik yetim o`smasin dedi!
- Kechiring... - ingrab yig`lab yubordi, - Kechring, meni deb bo`ldi hammasi...
- Bo`ldi jonim... Bunga sen aybdor emassan... Hechkim aybdor emas, bu taqdir... Taqdiru ilohiy. Peshonaga shuni yozgan. Sen yeg`lab o`zingni qiynama, - asta qorniga kaftimni qo`ydim, - Farzandimizni o`yla, uni sog`lig`ini o`yla... - kulib, uni erkaladim, - Onasi yig`lab, o`zi och qoldirsa, mittivoy qanday katta bo`ladi?
- Bolamiz bo`lishini qattan bildiz?
- O`sha kuni, Barno opa, senda alomatlari sezilayotganini aytagan edilar... Sen qachon aytmoqchi eding?
- Ha, endi... - ko`zyoshlarini artib, burnini tortib qo`ydi, - Begim siz dada bo`lasiz, test ijobiy chiqdi...
- Ollohimga behisob shukurlar bo`lsin...

Bechoraginam, ezilgan behol, ko`rinishda. Rosa ko`zyosh to`kkanidan, uyqusizlikdan ko`zlari qizarib ketibdi. Ko`zyoshlardan namlanga yuzlarini, barmog`larim bilan artib oldim, asta bag`rimga bosdim, barcha alamlarni unutishga urundim. Xona uzra, jim-jitlik yoyildi. Uzoq vaqit o`tirdik. Sukunatni eshikdan kirasolib, opasini chaqirgan Baxtilani ovozi buzdi.
- Opajon olib, keldim... - yotoqxona eshigidan bosh suqdi, - Akaaa, dasturxonni yozveraymi, yoki shu yerga suzib kelaymi?
- Dasturxonni yozavering, opayz o`sha yerga chiqadi.
- Chiqolmiman, boshim aylanib ketyabdi! -dedi Madina, beyhol ovozda.
- Yotoqxonada ovqatlanishlikdan xudoni o`zi asrasin... Tur jonim, seni o`zim olib chiqaman. - asta o`rnidan turg`azdim, xolsizlikdan chayqalib ketdi. - Hammasi ochlikdan jonim, qorningni to`qlasang, quvvatga kirib olasan...

Madinani olib chiqqunimcha, Baxtila dasturxoni yozib, ovqatni suzib qo`yibdi.

- Qara jonim, biram ajoyib jiyaning bor. Birzumda taomlarni muhayyo qildi.
- Rahmat asalim... - dedi, Baxtilaga minadorlik bildirib.
- Opa, aka endi men ketaqolay!
- Nega ketasiz birga ovqatlanardik? -dedim.
- Siz keldiz endi opamga o`ziz qarabab turasiz. Men kech tushmay uyga ketvolay! -dedi.
Qarasam juda astoydil, ketishni istayabdi. Opasi bilan meni yolg`iz qoldirmoqchi.
- O`zim mashinada oborib qo`yaman.
- O`zi birqadam-u, darov yetib olaman! Opamga qarayqoling...

Baxtila qol deyishimizga ham unamay chiqib ketdi. Madina ikkimiz yolg`iz qoldik. Avvallari yolg`izlik, biz uchun bayram edi. Endi bu yolg`izlik allechuk yoqimsiz tuyuldi. Sal quvnoqroq bo`lishga, uni ko`nglini ko`tarishga harakat qildim. Ishtaxasi bo`lmay, ovqat yeyishni istamasada, rayimni qaytarolmay, yarim kosa yegan bo`ldi. Boshi aylanib, xolsizlanayotgani aytganidan so`ng yana yotoqqa olib kirdim. Ko`ksimga boshini qo`yib, dam o`tmay uhlab qoldi. Men esa, miyyamni bant etgan o`ylardan uxlay olmasdim. Yarim tunga borib, xona isib ketdi. Buni ustiga qo`lim uvushib qoldi. Asta qo`limni boshini tagidan chiqarib, o`rniga yostiq qo`ydim. O`zim borib, derazanani ochdim. Tungi sokinlikdan