Tasodifiy hikoya: sevgi hikoyalari 3
yozib bo’lgandim singlimning gaplari yodimga tushdi va o’zimga o’zim balki bu narsa bilan ovunarman ...davomi
yozib bo’lgandim singlimning gaplari yodimga tushdi va o’zimga o’zim balki bu narsa bilan ovunarman ...davomi
Библиотека | Er xotin munosabatlari | MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (XVI- QISM...)
- Maqtovimni boshqacha tushunma, senga qaynonama emas, bir holis ayol sifatida baxo beryabman...
Madina boshini irg`ab qo`yarkan, oyimdan uyalib boshin quyi soldi. Oyim birzum o`ychan unga termuldilar. Ayni damda nimalarni o`y surardilar, faqat o`zlariga ayon. Lekin his qilyabman, ko`ngillari yumshagan.
- Madina, seni kelinim deb aytolmayman, biroq bir keksa ona sifatida, nasihatlarim bor. - dedilar.
- Hmm, - bosh irg`adi, - qulog`im sizda oyi...
- Ering ketgandan keyin, aytaman! - dedilar.
Oyim shoshilmay piyoladagi choyni ho`pladilar. Shukrona aytib so`ng, qo`llarini duoga ochdilar. Dasturxon haqqiga duo aytia bo`lgach. Tezda idishlarni yig`ishtira boshlagan Madinani qo`lidan tutib to`xtatdilar:
- Shoshma, joyinga o`tir. - oyim menga qaradilar. - O`g`lim, akalaringa aytganlarimni sen ham takidlayman. Farzanddim sog`lam bo`lsin desang, xotingni ehtiyoq qil. Har bir so`zingni o`ylab gapir, og`ir ko`tarmasin, yomon ko`zlarda asragin!
Birdan Madina hiqqilladiyu, o`rnidan turib vannaxonaga tez kirib ketdi.
Uni tushunaman, bizni holatimizga tushib qolgan, har qanday juftlik, onasidan bu kabi so`zlari eshitishni orzu ham qilolmasa kerk!
- Kechirasiz oyi! - Madinani to`satdan, ko`zyosh bilan turib ketganiga izoh berdim, - G`amho`rligizdan ko`ngli bo`shab, to`lqinlanib ketti... - dedim.
- Ko`nglidan o`rgildim! - vannaxona tomonga ko`z tashlab, so`zlarini Madina eshitmasligi uchun ovozlari pastlatdilar, - Men ham ayol bo`lganim uchun, qornida seni farzandingni ko`tarib yurgani uchun, qattiq gapirmayabman. Bo`lmasaku!... -deya qo`l siltab qo`ydilar.
Oyim chinakam farishta misol zotlar, har qanday holatda ham ohirani o`ylaydilara!
- Sizday ona yana kimda bora?
Telefonim yana jiringladi. Ko`tarib javob qildim. Tezroq borishim kerak ekan!
- Oyi ishga ketishim kerak. Tez qaytaman!
- Qaytib ovora bo`lma, Nazirboy mashinasida opkelgandi, gaz quydurgani ketdi, halizamon keladi, men ham u bilan qishloqqa qaytaman...
Nazirboy, yuk mashina haydaydi. Tushungan bo`lsam, oyim sandiqni uni mashinasida olib kelganlar.
- Oyi yana qachon bizni ko`rgani kelasiz?
- Bilmadim.
- Iltimos oyi tez-tez kelib turing...
Oyim (ha)yam, (yo`q)ham demadilar.
- Madinaaa! - chaqirdilar, u, vannadan uchib chiqdi. - Eringni kuzatib qo`y, ishga ketyabdi... -dedilar.
- Ho`p bo`ladi!
Asta Madina ikkimiz eshik tomon yurdik.
- Yaxshi borib, keling...
- O`zing ham yaxshi o`tir... Oyimni ko`ngillarini topishga harakat qil... Oyim jiddiy ko`rinsalarda aslida yumshoq ko`ngil insonlar. Gapirayotganlarida gaplarini bo`lma, buni yoqtirmaydilar. O`zingni o`zgacha ko`rsatma, boringcha ko`rin. Biror narsa so`rasalar, berkitma rostini aytaver, ho`pmi jonim?
- Ho`p.
Oyim bilan hayrlashib, ishimga chiqib ketdim. Biroq hayolim uyda qoldi. Oyim bizni ko`rgani kelishilari, bir sandiq Madinaga atab sarpo olib kelganlari, umid uchqunlarini yanda o`t oldirib yubordi. Bundan benihot hursanman.
Shu kun iloji boricha ishimni tezroq tugatishga harakat qildim. Kunni kech qilib, uyga qaytdim.
- Yaxshi keldizmi? -deya Madina qarshi oldi.
- Ha, - uy ichiga ko`z tashladim, - Oyim qachon ketdilar?
- Sez ketganizdan biroz o`tib...
- Yaxshi kuzatib qo`ydingmi?
- Hmmm! - labi pirpirab, ovozi qaltirab ketti, - Kuzatib qo`ydim!
- Ko`zlaring qizaribdi yig`ladingmi?
- Hmm!
- Nima dedilar oyim? Urushtilarmi?
- Yo`q!
- Gapirsanchi, yuragimni hovluqtirmay?
- Ayollarga bazi tavsiyalar, yanaaa!
Ovozi tiqilib, yeg`lab yubordi.
- Shu holosmi? Boshqa hechnarsa demadilarmi?
- ``O`g`lim senga omonat, bolamga yaxshi qara!`` dedilar. Kiyin esa! - hiqqillab yig`lasha davom etdi, - Keeeyn... Keyin, peshonamdan o`pib qo`ydilar...
- Bo`ldi jonim... - bag`rimga bosdim, - Aytgandimu senga, meni onam dunyoda yagonalar deb! Onam tengi yo`q ayollar...
- Buni qarang... - quchog`imdan chiqib, sandiqni ochdi, - Qarang oyim, nimalar olib kelibdilar!
Cho`kkalab o`tirib, sandiqdan oppoq matoga o`ralgan kitobni olib, o`pib ko`ziga surib so`ng menga uzatdi. Muqaddas kitobga hurmat ko`rsatib, so`ng asta joyiga qo`ydim. Sandiqda matolardan tashqari, idish tovoq, choynak piyolalar bor. Madina taxlangan, matolardan birini qo`liga olib, yig`lagancha gapirdi.
- Bularni tiktirib kiyasan dedilar...
- Albatta jonim, tikib kiy!
Idish tovoqlarga ishora qildi.
- Bularni ishlatilar dedilar...
- Ha, jon... Oshxonada avaylab asrib ishlat!
- Manabuni qarang! - matolarni tagiga berkitilgan, kichikroq qutichani olib, ochdi, - Bularni menga olib kelibdilar...
Qutichada, bir juft sirg`a, uzuk va tilla zanjir bor edi. Cho`kkalab yoniga o`tirdim. Ko`zyoshlarini sidirib tashladim.
- Oyim tillarida aytasalar ham, seni kelin o`rnida qabul qila boshlabdilar... Esimda yangalarimga ham shunday hadiyalar qilgandilar... Jonim oyimni hadiyalari tabarruk, taqib ol hammasini...
O`zim qutichadan uzukni olib, barmog`iga soldim. Tilla zanjirni esa, bo`yinchasiga taqdim. Sirg`alarni olib, qo`liga tutqazdim.
- Jonim taqib ol...
- Ho`p... -deya qulog`lariga ildi.
- Yarashdi jonim, judayam!
Oyimning hadiyalaridan, shu qadar tasirlanib ketdi. Yuzini kafti bilan to`sib ho`ngrab yubordi.
- Nega yig`laysan-a? - quvonib kuldim, quchoqlab yupatishga urundim, - Hursand bo`lmaysanmi?
- O`zimdan uyalib ketyabman, qanday kelin bo`ldim... - hiqqiladi, - Judayam oyimlarni hizmatlarida bo`lib, duolarini olgim kelyabdi...
- Inshiolloh... Jonim, bir kun bu niyatlaring ham amalga oshadi. O`sha kunlar kelganda, yelib-yugurib hizmatlarida bo`lamiz, duolarini olamiz...
* * *
Nechundur ertalabdan, nohush uyg`ondim. Tushlarimga ham, alag`-jalag` narsalar kirdi. Yuvunib, taranib nonushta qildik. Bu kunga kelib, Madinani ham homilasi, sezilib qolgandi.
- Begim, tushlikka nima pishiray?
- O`zinga yoqqan taomni...
- Ho`p!
- Qaytishda nima olib kelay?
- Olma... - zavqtlanib kuldi, - Kecha olib kelganizni yeb tashladik!
- Barakalla, o`zimni olmaho`rim... - erkalab, yuzlaridan siladim, so`ng engashib qornidan o`pib, bag`rimga bosdim, - Meni farishtalarim... Boshqa hechnima kerakmasmi?
- Bugun Baxtila keladi...
- Yaxshi, opa singil gaplashib o`tirarkansizlarda?
- Ha... Qaytishizda muzqaymoq, soldirib keling. Kun ham rosa qizdiryabdi-da!
- Ho`p... Shuginami?
- Hmm!
- Bo`bti bo`lmasam, ehtiyot bo`lib o`tirgin...
Madina kuzatib qo`yarkan, negadur ko`nglim g`ash bo`lardi. Allani nima ro`y beradigandek tuyuladi. Mashinani ruliga o`tirishga ham biroz cho`chidim. G`ashlikning sababi yoqimsiz tush ko`rganim bo`lsa kerak, degan hayolga bordim.
Gazli ichimliklarni yuklab bozorga olib ketayotgan edim. Birdan, mashina chuqurga tushib o`ttiyu, yuragim behalovat bo`lib ketdi. Mashinani chetga olib to`xtatdim. Biroz o`tib, o`zimga kelib oldim. O`z holatimdan o`zim ham hayronman. Soppa-sog` bo`lsam!
Yukni tushurib, qaytayotgan edim. Telfonim jiringladi. Qarasam Barno opani no`meri.
Madina boshini irg`ab qo`yarkan, oyimdan uyalib boshin quyi soldi. Oyim birzum o`ychan unga termuldilar. Ayni damda nimalarni o`y surardilar, faqat o`zlariga ayon. Lekin his qilyabman, ko`ngillari yumshagan.
- Madina, seni kelinim deb aytolmayman, biroq bir keksa ona sifatida, nasihatlarim bor. - dedilar.
- Hmm, - bosh irg`adi, - qulog`im sizda oyi...
- Ering ketgandan keyin, aytaman! - dedilar.
Oyim shoshilmay piyoladagi choyni ho`pladilar. Shukrona aytib so`ng, qo`llarini duoga ochdilar. Dasturxon haqqiga duo aytia bo`lgach. Tezda idishlarni yig`ishtira boshlagan Madinani qo`lidan tutib to`xtatdilar:
- Shoshma, joyinga o`tir. - oyim menga qaradilar. - O`g`lim, akalaringa aytganlarimni sen ham takidlayman. Farzanddim sog`lam bo`lsin desang, xotingni ehtiyoq qil. Har bir so`zingni o`ylab gapir, og`ir ko`tarmasin, yomon ko`zlarda asragin!
Birdan Madina hiqqilladiyu, o`rnidan turib vannaxonaga tez kirib ketdi.
Uni tushunaman, bizni holatimizga tushib qolgan, har qanday juftlik, onasidan bu kabi so`zlari eshitishni orzu ham qilolmasa kerk!
- Kechirasiz oyi! - Madinani to`satdan, ko`zyosh bilan turib ketganiga izoh berdim, - G`amho`rligizdan ko`ngli bo`shab, to`lqinlanib ketti... - dedim.
- Ko`nglidan o`rgildim! - vannaxona tomonga ko`z tashlab, so`zlarini Madina eshitmasligi uchun ovozlari pastlatdilar, - Men ham ayol bo`lganim uchun, qornida seni farzandingni ko`tarib yurgani uchun, qattiq gapirmayabman. Bo`lmasaku!... -deya qo`l siltab qo`ydilar.
Oyim chinakam farishta misol zotlar, har qanday holatda ham ohirani o`ylaydilara!
- Sizday ona yana kimda bora?
Telefonim yana jiringladi. Ko`tarib javob qildim. Tezroq borishim kerak ekan!
- Oyi ishga ketishim kerak. Tez qaytaman!
- Qaytib ovora bo`lma, Nazirboy mashinasida opkelgandi, gaz quydurgani ketdi, halizamon keladi, men ham u bilan qishloqqa qaytaman...
Nazirboy, yuk mashina haydaydi. Tushungan bo`lsam, oyim sandiqni uni mashinasida olib kelganlar.
- Oyi yana qachon bizni ko`rgani kelasiz?
- Bilmadim.
- Iltimos oyi tez-tez kelib turing...
Oyim (ha)yam, (yo`q)ham demadilar.
- Madinaaa! - chaqirdilar, u, vannadan uchib chiqdi. - Eringni kuzatib qo`y, ishga ketyabdi... -dedilar.
- Ho`p bo`ladi!
Asta Madina ikkimiz eshik tomon yurdik.
- Yaxshi borib, keling...
- O`zing ham yaxshi o`tir... Oyimni ko`ngillarini topishga harakat qil... Oyim jiddiy ko`rinsalarda aslida yumshoq ko`ngil insonlar. Gapirayotganlarida gaplarini bo`lma, buni yoqtirmaydilar. O`zingni o`zgacha ko`rsatma, boringcha ko`rin. Biror narsa so`rasalar, berkitma rostini aytaver, ho`pmi jonim?
- Ho`p.
Oyim bilan hayrlashib, ishimga chiqib ketdim. Biroq hayolim uyda qoldi. Oyim bizni ko`rgani kelishilari, bir sandiq Madinaga atab sarpo olib kelganlari, umid uchqunlarini yanda o`t oldirib yubordi. Bundan benihot hursanman.
Shu kun iloji boricha ishimni tezroq tugatishga harakat qildim. Kunni kech qilib, uyga qaytdim.
- Yaxshi keldizmi? -deya Madina qarshi oldi.
- Ha, - uy ichiga ko`z tashladim, - Oyim qachon ketdilar?
- Sez ketganizdan biroz o`tib...
- Yaxshi kuzatib qo`ydingmi?
- Hmmm! - labi pirpirab, ovozi qaltirab ketti, - Kuzatib qo`ydim!
- Ko`zlaring qizaribdi yig`ladingmi?
- Hmm!
- Nima dedilar oyim? Urushtilarmi?
- Yo`q!
- Gapirsanchi, yuragimni hovluqtirmay?
- Ayollarga bazi tavsiyalar, yanaaa!
Ovozi tiqilib, yeg`lab yubordi.
- Shu holosmi? Boshqa hechnarsa demadilarmi?
- ``O`g`lim senga omonat, bolamga yaxshi qara!`` dedilar. Kiyin esa! - hiqqillab yig`lasha davom etdi, - Keeeyn... Keyin, peshonamdan o`pib qo`ydilar...
- Bo`ldi jonim... - bag`rimga bosdim, - Aytgandimu senga, meni onam dunyoda yagonalar deb! Onam tengi yo`q ayollar...
- Buni qarang... - quchog`imdan chiqib, sandiqni ochdi, - Qarang oyim, nimalar olib kelibdilar!
Cho`kkalab o`tirib, sandiqdan oppoq matoga o`ralgan kitobni olib, o`pib ko`ziga surib so`ng menga uzatdi. Muqaddas kitobga hurmat ko`rsatib, so`ng asta joyiga qo`ydim. Sandiqda matolardan tashqari, idish tovoq, choynak piyolalar bor. Madina taxlangan, matolardan birini qo`liga olib, yig`lagancha gapirdi.
- Bularni tiktirib kiyasan dedilar...
- Albatta jonim, tikib kiy!
Idish tovoqlarga ishora qildi.
- Bularni ishlatilar dedilar...
- Ha, jon... Oshxonada avaylab asrib ishlat!
- Manabuni qarang! - matolarni tagiga berkitilgan, kichikroq qutichani olib, ochdi, - Bularni menga olib kelibdilar...
Qutichada, bir juft sirg`a, uzuk va tilla zanjir bor edi. Cho`kkalab yoniga o`tirdim. Ko`zyoshlarini sidirib tashladim.
- Oyim tillarida aytasalar ham, seni kelin o`rnida qabul qila boshlabdilar... Esimda yangalarimga ham shunday hadiyalar qilgandilar... Jonim oyimni hadiyalari tabarruk, taqib ol hammasini...
O`zim qutichadan uzukni olib, barmog`iga soldim. Tilla zanjirni esa, bo`yinchasiga taqdim. Sirg`alarni olib, qo`liga tutqazdim.
- Jonim taqib ol...
- Ho`p... -deya qulog`lariga ildi.
- Yarashdi jonim, judayam!
Oyimning hadiyalaridan, shu qadar tasirlanib ketdi. Yuzini kafti bilan to`sib ho`ngrab yubordi.
- Nega yig`laysan-a? - quvonib kuldim, quchoqlab yupatishga urundim, - Hursand bo`lmaysanmi?
- O`zimdan uyalib ketyabman, qanday kelin bo`ldim... - hiqqiladi, - Judayam oyimlarni hizmatlarida bo`lib, duolarini olgim kelyabdi...
- Inshiolloh... Jonim, bir kun bu niyatlaring ham amalga oshadi. O`sha kunlar kelganda, yelib-yugurib hizmatlarida bo`lamiz, duolarini olamiz...
* * *
Nechundur ertalabdan, nohush uyg`ondim. Tushlarimga ham, alag`-jalag` narsalar kirdi. Yuvunib, taranib nonushta qildik. Bu kunga kelib, Madinani ham homilasi, sezilib qolgandi.
- Begim, tushlikka nima pishiray?
- O`zinga yoqqan taomni...
- Ho`p!
- Qaytishda nima olib kelay?
- Olma... - zavqtlanib kuldi, - Kecha olib kelganizni yeb tashladik!
- Barakalla, o`zimni olmaho`rim... - erkalab, yuzlaridan siladim, so`ng engashib qornidan o`pib, bag`rimga bosdim, - Meni farishtalarim... Boshqa hechnima kerakmasmi?
- Bugun Baxtila keladi...
- Yaxshi, opa singil gaplashib o`tirarkansizlarda?
- Ha... Qaytishizda muzqaymoq, soldirib keling. Kun ham rosa qizdiryabdi-da!
- Ho`p... Shuginami?
- Hmm!
- Bo`bti bo`lmasam, ehtiyot bo`lib o`tirgin...
Madina kuzatib qo`yarkan, negadur ko`nglim g`ash bo`lardi. Allani nima ro`y beradigandek tuyuladi. Mashinani ruliga o`tirishga ham biroz cho`chidim. G`ashlikning sababi yoqimsiz tush ko`rganim bo`lsa kerak, degan hayolga bordim.
Gazli ichimliklarni yuklab bozorga olib ketayotgan edim. Birdan, mashina chuqurga tushib o`ttiyu, yuragim behalovat bo`lib ketdi. Mashinani chetga olib to`xtatdim. Biroz o`tib, o`zimga kelib oldim. O`z holatimdan o`zim ham hayronman. Soppa-sog` bo`lsam!
Yukni tushurib, qaytayotgan edim. Telfonim jiringladi. Qarasam Barno opani no`meri.