Tasodifiy hikoya: Moykada tanishgan qizcha bilan
Utgan yilning iyul oyiedi har doimgideyMoykaga soat 6 dayetib bordim ertalabdanmashinalar ku...davomi
Utgan yilning iyul oyiedi har doimgideyMoykaga soat 6 dayetib bordim ertalabdanmashinalar ku...davomi
Библиотека | Er xotin munosabatlari | MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (XVIII- QISM...)
bilan, ko`zimga kelayotgan yoshni ichimga yutib.
Oyim ham bir muddat, esankirab qoldilar. So`ng dalda berib, yelkamni siladilar.
- Ko`rganing shu bo`lsin... - dedilar, kuyunib.
- Men bilan yuring oyijon, Madinaga juda keraksiz...
- Hop, o`g`lim...
Oyim, hovliga chiqib, akamlarimni chaqirdila va men bilan ketayotganlarini bir, haftacha biz bilan turishlarini aytdilar. Akalarim etiroz bildirmadi. Oyimni olib, uyga qaytdim. Yo`l-yo`lakay bo`lgan voqealarni hammasini so`zlab berdim.
* * *
Oyim ertasi kuniyoq, Madinani eskichasiga qaratishdi, uyda is chiqarishdi.
- O`g`lim, sen ishingdan qolma... Xotininga o`zimga qarab turaman... - dedilar.
- Ho`p, oyi...
Madinani oyimga tashlab, o`zim avvalgidek ishimga chiqib ketdim. Bu orada uch-to`rt kun o`tti. Madinani ahvoli asta yaxshilana boshladi. Ishga kuzatib, kutib oladigan. Juda kamgap bo`lib qolgan bo`lsada, oyim bilan bir chiroyli o`tirishardi.
To`satdan sutga chaqruv keldi. Sut haqida oyimga aytmadim. Barno opa, ularni erlari (pochcha) bilan davogar sifatida sutga bordik. Barno opa, aytganidek yutqazdik. Yaramaslar hammasini pishitib bo`lishibdi. Advakati ustomon ekan, hammasi alg`ov-dalg`ov qilib tashladi. Taksis ham ularga yon bosdi, guvohlar ham mujmal, ohir oqibat bari baxitsiz xodisa bo`lib chiqdi. Hunob bo`lib uyga qaytdim.
Uyga keldim, uyda tinchlik bo`lgani uchun, dabdurisdan shovqin solib chaqirmadim. Asta yotoqxonga, bosh suqdim.
Oyim devonda o`tiribdilar, Madina esa oyimni tizzalariga bo`sh qo`ygancha uhlab yotibdi. Oyim ko`z oynak taqqancha, bir qo`llarida sheriy kitob o`qib, ikkinchisi bilan Madinani boshini silab o`tirar edilar. Bu manzaradan to`lqinlanib, eshik tagida turib qoldim. Birozgina vaqt o`tib, oyim meni payqadilar.
- Qachon kelding? - dedilar, jilmayib.
- Hozirgina...
Oyoq uchuda borib yonlariga chiqib o`tirdim.
- Kayfiyating tushgan nima bo`ldi?
- Anovi avarya qilgan kishini sutga bergandik, puldor kishi ekan, yo`lini topib o`z foydasiga hal qildi.
- Endi nima qilmoqchisan?
- Qayta sutga beraman... Kechirmayman, jazosini olishi kerak u!
- Qo`y og`lim, jazolaganing bilan hammasi avvalgi holiga qaytib qolmaydi. Kechrimli bo`l, toshu, tarozisini qiladigan zot u yoqda. Sen kechir, ko`ngling ham taskin topadi...
- To`g`ri aytasiz!
- Barakalla...
Oyimni qo`llaridagi kitobchaga imlab kuldim.
- Nima o`qiyabsiz?
- Ma`noli sherlari bor ekan... Bir ko`z yugurtirib qo`ydim-da!
- Yoqdimi?
- Ota qadri, haqida yozilgani, yoqdi...
- Keliniz ham sher qoralab turadi...
- Rosdanmi? - jilmayib, Madinaga mehirli ko`z tashlab qo`ydilar.
Jilmayib, oyimni tizzasiga bosh qo`yib yotgan, Madinaga ishora qilib, gap qotdim.
- Kelinizni allalab uhlatib qo`yibsizku, oyi?
- Boyaqish hozirgina uhladi... Beozorgina yotishinichi! - sochlaridan ohista silab, o`z bolalaridek erkalatdilar, - Bir chimdim, e`tibordan ko`ngli tog`dek ko`tarilib ketadiya? - dedilar.
- Boshidan og`ir kunlar o`tgan... Shuni uchunam, yo`qotishga dosh berolmayabdi... Oyi bilsayz edi, ko`ngli qanchlar pokligini! Aslida bunday azoblarga loyiq emas!
- Sinovlar ham o`tadi og`lim...
O`pkam to`lib, yuragimdagi so`zlar tilimga chiqdi.
- Oyijon, bizni kechring... Dilizni og`ritganimiz uchun, muhabbat deb ohirini o`ylamay qilgan xatolarimiz uchun kechring... - asta berigi tizzalariga, men ham boshimni qo`ydim, - Oq fotiha bering, ``Baxtli bo`lilar bolalarin!`` deb duo qiling... Bizni kechring... Siz kechurmagunizgacha bizni baxtimiz ko`karmaydi...
- Baxtli bo`lilar, - barvar ikkimizni ham, boshimizni siladilar, - Qo`sha qariylar, o`zlaringdan ko`payilar...
* * *
Dinimizdan har narsaga yechim topish mumkun. Ihlos bilan duo qilib ollohdan so`ralsa, tog`dek sabir ham, har qanday qayg`uga yupanch ham berguvchi o`zi. Bir necha kunda, oyim ruhshunoslar qilolganini bajarishdi. Madinani ruhini tozalay olishdi...
Oyim bir hafta, biz bilan turdilar. Keyin zarur ish bilan akam chaqirganlari uchun, qishloqqa qaytishdi.
Madina hali to`laligicha o`ziga kelib olmagani uchun, ovqat pishirish, kiyimlarni yuvishga qo`l urgani yo`q edi.
Yotishdan avval, dushga kirib so`ng, ertangi kun uchun kiyimlarimni tog`irlab qo`ymoqchi edim. Shikafda toza kiyimim qolmabdi. Madina o`ringa yotib ulgurgandi, bezovta qilgim kelmadi.
``Qani yigit, yotoqxonada o`z kiyimlaringni yuvarding! Bor-yo`g`i ikkita futbolka bo`lsa, chayib qo`yishham ishmi?!``
O`zimni-o`zim ruhlantirib, vannahonaga kirdim va tog`araga kiyimlarni soldim. Hash-pash degauncha, bitta futbolkamni yuvib bo`ldim. Endigina ikkinchisini solgandim. Ortimda sharpa borligini sezib, ters o`grilib qaradim. Madina ko`zida yosh bilan, bir oz tikilib turdiyu, yig`i ovozida shivirladi:
- Hotin bo`lmay o`lay!
Yengini shimarib, tog`araga yaqinlashdi. Qo`limni silqitib, asta chetga o`tdim.
``Nihoyat o`ziga kelibdi!``
O`zidan, o`zini jahli chiqib, menga e`tibor berolmaganidan, o`zini ayiblar g`uldurganch, tog`aradagi kiyimni ishqalardi. Asta vannani chetiga o`tirib kulib harakatlarini kuzatdim. Boshini ko`tarib, ko`zlari jovdirab nafasi qaltiradi.
- Oyim: o`g`lim senga omoat, degan edilar, - burnini tortib qoyarkan, lablarini bir cheti pir-piradi, - Issiq ovqat tutmasam, kiyimizni yuvmasam! Qanday xotin bo`ldim?!
- O`zimni mehribonim! - tog`aradagi ko`pikdan olib, yuzida ishqalab qo`ydim, - Bazi-bizida erkaliginga ko`z yummasam, menam qanday er bo`ldim?
Birzum harakatsiz, jum turdi.
- Begim, rahmat sizga!
- Nima uchun?
- Hammasi uchun... Doyim qo`llaganiz uchun... Yonimda turganiz uchun... - avvalgidek yoqimli jilmayib, shivirladi. - Sevganiz uchun...
Nihoyat, ancha vaqt o`tib, uning tabassumini, entikib qarashlarini yana ko`ra boshladim. Bu juda quvonarli...
* * *
Hoyatimiz asta iziga tusha boshladi. Endi oyim hafta 1, 2 marta ko`rgani keladigan bo`ldilar. Madinaga ham kelinlaridek munosabatta bo`la boshladilar. Ishlarim ham asta yurishib ketdi.
Turop aka (Barno opani erlari) qandaydur bayram munosabati bilan uylariga taklif qilgan edilar. Juda shinavanda hazilkash inson. Gap orasida, shahar shovqunidan nolib qoldilar. O`zi yilning to`rdan, uch qismini tog`da asalari boqib o`tqazadi.
- Turop aka, tog`da yashash mazzadur-a?
- O`ooo`! - bosh chayqadi, - Hudo xohlasa, bohorda borasizlar... Sizlarga jannatni ko`rsataman!
- Albatta, boramiz... - gap orasida so`radim, - Aytgandek nega mashinayzni sotvordiz? Hali yangi edi!
- Zarur bo`lib qoldi. Bitta katta ish boshlayabman...
- Yaxshiku!
- Ha... Mana qizlarimni ham bo`yi yetib qolyabdi, daromatli ishni boshlasam bo`lmaydi...
- Qanday ish? - dedim qiziqib.
- Asalarichilik ho`jaligini tashkil qilmoqchiman. Buni uchun, anchagina asalari uyasini sotib olish kerak... - bosh chayqadilar, - Lekin bu ish uchun katta mablag` zarur!
- Kiridit olmaysizmi?
- Kiridit ham, birovdan olingan qarz bilan barobarda!
- Qancha pul kerak?
- Ancha! Hozircha yarmini topdhm?
- Sheriklikda
Oyim ham bir muddat, esankirab qoldilar. So`ng dalda berib, yelkamni siladilar.
- Ko`rganing shu bo`lsin... - dedilar, kuyunib.
- Men bilan yuring oyijon, Madinaga juda keraksiz...
- Hop, o`g`lim...
Oyim, hovliga chiqib, akamlarimni chaqirdila va men bilan ketayotganlarini bir, haftacha biz bilan turishlarini aytdilar. Akalarim etiroz bildirmadi. Oyimni olib, uyga qaytdim. Yo`l-yo`lakay bo`lgan voqealarni hammasini so`zlab berdim.
* * *
Oyim ertasi kuniyoq, Madinani eskichasiga qaratishdi, uyda is chiqarishdi.
- O`g`lim, sen ishingdan qolma... Xotininga o`zimga qarab turaman... - dedilar.
- Ho`p, oyi...
Madinani oyimga tashlab, o`zim avvalgidek ishimga chiqib ketdim. Bu orada uch-to`rt kun o`tti. Madinani ahvoli asta yaxshilana boshladi. Ishga kuzatib, kutib oladigan. Juda kamgap bo`lib qolgan bo`lsada, oyim bilan bir chiroyli o`tirishardi.
To`satdan sutga chaqruv keldi. Sut haqida oyimga aytmadim. Barno opa, ularni erlari (pochcha) bilan davogar sifatida sutga bordik. Barno opa, aytganidek yutqazdik. Yaramaslar hammasini pishitib bo`lishibdi. Advakati ustomon ekan, hammasi alg`ov-dalg`ov qilib tashladi. Taksis ham ularga yon bosdi, guvohlar ham mujmal, ohir oqibat bari baxitsiz xodisa bo`lib chiqdi. Hunob bo`lib uyga qaytdim.
Uyga keldim, uyda tinchlik bo`lgani uchun, dabdurisdan shovqin solib chaqirmadim. Asta yotoqxonga, bosh suqdim.
Oyim devonda o`tiribdilar, Madina esa oyimni tizzalariga bo`sh qo`ygancha uhlab yotibdi. Oyim ko`z oynak taqqancha, bir qo`llarida sheriy kitob o`qib, ikkinchisi bilan Madinani boshini silab o`tirar edilar. Bu manzaradan to`lqinlanib, eshik tagida turib qoldim. Birozgina vaqt o`tib, oyim meni payqadilar.
- Qachon kelding? - dedilar, jilmayib.
- Hozirgina...
Oyoq uchuda borib yonlariga chiqib o`tirdim.
- Kayfiyating tushgan nima bo`ldi?
- Anovi avarya qilgan kishini sutga bergandik, puldor kishi ekan, yo`lini topib o`z foydasiga hal qildi.
- Endi nima qilmoqchisan?
- Qayta sutga beraman... Kechirmayman, jazosini olishi kerak u!
- Qo`y og`lim, jazolaganing bilan hammasi avvalgi holiga qaytib qolmaydi. Kechrimli bo`l, toshu, tarozisini qiladigan zot u yoqda. Sen kechir, ko`ngling ham taskin topadi...
- To`g`ri aytasiz!
- Barakalla...
Oyimni qo`llaridagi kitobchaga imlab kuldim.
- Nima o`qiyabsiz?
- Ma`noli sherlari bor ekan... Bir ko`z yugurtirib qo`ydim-da!
- Yoqdimi?
- Ota qadri, haqida yozilgani, yoqdi...
- Keliniz ham sher qoralab turadi...
- Rosdanmi? - jilmayib, Madinaga mehirli ko`z tashlab qo`ydilar.
Jilmayib, oyimni tizzasiga bosh qo`yib yotgan, Madinaga ishora qilib, gap qotdim.
- Kelinizni allalab uhlatib qo`yibsizku, oyi?
- Boyaqish hozirgina uhladi... Beozorgina yotishinichi! - sochlaridan ohista silab, o`z bolalaridek erkalatdilar, - Bir chimdim, e`tibordan ko`ngli tog`dek ko`tarilib ketadiya? - dedilar.
- Boshidan og`ir kunlar o`tgan... Shuni uchunam, yo`qotishga dosh berolmayabdi... Oyi bilsayz edi, ko`ngli qanchlar pokligini! Aslida bunday azoblarga loyiq emas!
- Sinovlar ham o`tadi og`lim...
O`pkam to`lib, yuragimdagi so`zlar tilimga chiqdi.
- Oyijon, bizni kechring... Dilizni og`ritganimiz uchun, muhabbat deb ohirini o`ylamay qilgan xatolarimiz uchun kechring... - asta berigi tizzalariga, men ham boshimni qo`ydim, - Oq fotiha bering, ``Baxtli bo`lilar bolalarin!`` deb duo qiling... Bizni kechring... Siz kechurmagunizgacha bizni baxtimiz ko`karmaydi...
- Baxtli bo`lilar, - barvar ikkimizni ham, boshimizni siladilar, - Qo`sha qariylar, o`zlaringdan ko`payilar...
* * *
Dinimizdan har narsaga yechim topish mumkun. Ihlos bilan duo qilib ollohdan so`ralsa, tog`dek sabir ham, har qanday qayg`uga yupanch ham berguvchi o`zi. Bir necha kunda, oyim ruhshunoslar qilolganini bajarishdi. Madinani ruhini tozalay olishdi...
Oyim bir hafta, biz bilan turdilar. Keyin zarur ish bilan akam chaqirganlari uchun, qishloqqa qaytishdi.
Madina hali to`laligicha o`ziga kelib olmagani uchun, ovqat pishirish, kiyimlarni yuvishga qo`l urgani yo`q edi.
Yotishdan avval, dushga kirib so`ng, ertangi kun uchun kiyimlarimni tog`irlab qo`ymoqchi edim. Shikafda toza kiyimim qolmabdi. Madina o`ringa yotib ulgurgandi, bezovta qilgim kelmadi.
``Qani yigit, yotoqxonada o`z kiyimlaringni yuvarding! Bor-yo`g`i ikkita futbolka bo`lsa, chayib qo`yishham ishmi?!``
O`zimni-o`zim ruhlantirib, vannahonaga kirdim va tog`araga kiyimlarni soldim. Hash-pash degauncha, bitta futbolkamni yuvib bo`ldim. Endigina ikkinchisini solgandim. Ortimda sharpa borligini sezib, ters o`grilib qaradim. Madina ko`zida yosh bilan, bir oz tikilib turdiyu, yig`i ovozida shivirladi:
- Hotin bo`lmay o`lay!
Yengini shimarib, tog`araga yaqinlashdi. Qo`limni silqitib, asta chetga o`tdim.
``Nihoyat o`ziga kelibdi!``
O`zidan, o`zini jahli chiqib, menga e`tibor berolmaganidan, o`zini ayiblar g`uldurganch, tog`aradagi kiyimni ishqalardi. Asta vannani chetiga o`tirib kulib harakatlarini kuzatdim. Boshini ko`tarib, ko`zlari jovdirab nafasi qaltiradi.
- Oyim: o`g`lim senga omoat, degan edilar, - burnini tortib qoyarkan, lablarini bir cheti pir-piradi, - Issiq ovqat tutmasam, kiyimizni yuvmasam! Qanday xotin bo`ldim?!
- O`zimni mehribonim! - tog`aradagi ko`pikdan olib, yuzida ishqalab qo`ydim, - Bazi-bizida erkaliginga ko`z yummasam, menam qanday er bo`ldim?
Birzum harakatsiz, jum turdi.
- Begim, rahmat sizga!
- Nima uchun?
- Hammasi uchun... Doyim qo`llaganiz uchun... Yonimda turganiz uchun... - avvalgidek yoqimli jilmayib, shivirladi. - Sevganiz uchun...
Nihoyat, ancha vaqt o`tib, uning tabassumini, entikib qarashlarini yana ko`ra boshladim. Bu juda quvonarli...
* * *
Hoyatimiz asta iziga tusha boshladi. Endi oyim hafta 1, 2 marta ko`rgani keladigan bo`ldilar. Madinaga ham kelinlaridek munosabatta bo`la boshladilar. Ishlarim ham asta yurishib ketdi.
Turop aka (Barno opani erlari) qandaydur bayram munosabati bilan uylariga taklif qilgan edilar. Juda shinavanda hazilkash inson. Gap orasida, shahar shovqunidan nolib qoldilar. O`zi yilning to`rdan, uch qismini tog`da asalari boqib o`tqazadi.
- Turop aka, tog`da yashash mazzadur-a?
- O`ooo`! - bosh chayqadi, - Hudo xohlasa, bohorda borasizlar... Sizlarga jannatni ko`rsataman!
- Albatta, boramiz... - gap orasida so`radim, - Aytgandek nega mashinayzni sotvordiz? Hali yangi edi!
- Zarur bo`lib qoldi. Bitta katta ish boshlayabman...
- Yaxshiku!
- Ha... Mana qizlarimni ham bo`yi yetib qolyabdi, daromatli ishni boshlasam bo`lmaydi...
- Qanday ish? - dedim qiziqib.
- Asalarichilik ho`jaligini tashkil qilmoqchiman. Buni uchun, anchagina asalari uyasini sotib olish kerak... - bosh chayqadilar, - Lekin bu ish uchun katta mablag` zarur!
- Kiridit olmaysizmi?
- Kiridit ham, birovdan olingan qarz bilan barobarda!
- Qancha pul kerak?
- Ancha! Hozircha yarmini topdhm?
- Sheriklikda