Tasodifiy hikoya: Nozima Ohiri
ox Nozi o'zing mazasanda oxirigacha ol tez tez. Uzog'i bilan 3 daqiqada Joxon sperma bilan Nozimani og'zini to'ldirdi u o'xshib yubordi va vannaga yugurgancha kirib ketdi. Ortidan mazza qilgancha Joxon kirib keldi va quchoqlab ko'kraklarni eza boshladi Nozima o'ng qo'lini olib amiga to'g'irlab ushlatib qo'ydi. Bir muddat amini, ko'kraklarni massaj qilib bo'ynidan tishlab o'payotgan Joxonga -jonim qiynamang siksayiz ham roziman ay ax anuniz ortimdan kirib ketay deyabdiku. Endi qizga farqi yo'...davomi

qilmaysizmi?
- Sherik! - yelka qisib kuldilar, - Bir ikkita yaqinlarimga aytgan edim. Unamadi...
- Menam begonamasma-a? - ularga sherik bo`lishimni, taklifini aytdim.
- Puliz bormi?
- Topiladi!
- Mayli unda... - deya, mamnunlik bilan qabul qildilar.

Akam bergan pullarni qadirini yo`qotmasdan, bir qismini asalli ishga tikdim. Bozorda tog` asali qimmat turadi. Tolib aka: asalarichilikni ko`zini bilgan odam uchun, sezdaromad ekanligini, bir yilda o`rtaga tashlangan pullarimizni, chiqarib olishiga ishontirdilar. Ularga ishondim, chunki halol insonlar, buni ustiga haqiqiy asalari shinavandasi, ko`p yillik tajribaga egalar...

O`zlari qaraydigan bo`ldilar. Men esa ishimni qilaveraman, faqat vaqti-vaqti bilan qarashib tursam bo`lgani. Shunga yarasha, foydani bo`lishda, ularga biroz ko`proq ulush tegadigan bo`ldi...

Kelishgan holda, bismilloni aytib, yaxshi niyatda, asalarichilikka qo`l urdik.

* * *

Bahor keldi, bir necha kunga, Barno opalar bilan oylaviy tog`ga jo`nadik. Turop akalarni qishoqdagi, xonadoniga joylashdik.
Asalari uyalarini, turli yerlarga tarqatishga, yordam berishim kerak edi.

Rosti u yerlarni musaffo havosi, bokira tabiyati o`ziga maftun etib qo`ydi. Bir hafta yashab, shaharga qaytgim kelmay qoldi. Hatto shu qishloqdan, uchaska sotib olib, uy qursammikin deb o`ylab ham qoldim. Bahorda haqiqdan jannatga o`xshab ketarkan, u yerlar!

Turop akaga yordamlashdim. Ular menga, asalarilar bilan qanday muomila qilish yo`l, yo`rig`ini o`rgana boshladim.

Navro`z arafasi edi. Turop aka, zarur yumush bilan ketgandilar.
Shu boyis vagonda tunab qoldim, bir o`zim. Ertalabda turib, bazi yumushlarni bajarib bo`lgach, vagondan to`shak olib chiqib maysa ustiga tashladim. Soya-salqinga yonboshladim. Maysalar isi dimog`imga uradi, biroz narida ariqchada suv shirdiraydi, boshqa tomonda, asalarilar g`ung`ullaydi, qushlar chug`uri quloqqa yoqimli eshitiladi, yo`paramada qishloq ko`rinadi... Betakror manzara!

Bu mazraga ko`rk bo`lib, yolg`iz oyoq so`qmoqda, tuguncha ko`targan ayol paydo bo`ldi.

``Vooy Madinam!``

Farishtamga ko`ylak, lozim juda yarashadida. Soddalik, bug`uborlik barq uradi chiroyida, ko`rib ko`zim quvonadi.
Ko`p kutmadim, yengi qadam tovushlari, maysalar shitiri eshitildi.

- Begim! - dedi vagonni yoniga kelib.
- Buyerdaman! - o`zimni ko`rsatdim, - Ehtiyot bo`l, ari chaqibolmasin...

Vagonni aylanib, yonimga keldi.

- Assalom alaykum...
- Va`alykum assalom! Hush ko`rdik, azizam...
- Hushvaht bo`ling, azizim!

Ko`ylak lozimini yengi kiyibdi.

- Qani beshni tashlang! - qo`l cho`zib, qollaridan tutdim, - Qulluq bo`lsin, yangi ko`ylaklar, juda yarashibdi...
- Rahmat... - dedi, erkalanib kulib.

Vagonda qolganim sabab, bir kecha ko`rishmadik. Unga qarab, huddi bir yil ko`rishmagandek tuyuldi. Bir kechada o`zgarib qolgan, yanda ochilib ketgan. Yetmish ikki tomirimda muhabbatim qon bo`lib oqa boshladi.

- Jonim senga aytovmidim?
- Nimani?
- Seni sevaman deb?

Kulib, boshini irg`adi. So`ng ko`rpachaga cho`kkalab o`tirib, tugunchasini ocha boshladi.

- Qo`lizni yuving, sizga ko`ksomsa opkeldim! Bir kosa chakki ham! - dedi, tugunchani ochganida, dimog`imga tandirda yopilgan, ko`ksomsa ifori urilib, ishtaxamni qitiqladi.
- O`o`o`! Zo`r-ku?

Biroz narida oqayotgan, ariqcha tomon shoshdim. Ariqdagi suvga qo`limni yuvib, kelib o`tirdim. Madina esa vagonga kirib ketgandi, shuni uchun, yeyishga shoshilmadim. Avval isiga to`yib, ishtaxani yuqori cho`qqiga olib chiqishni istadim.

Madina vagondan termes bilan piyola olib kelib yonimga o`tirdi.
Uning nazokat bilan harakatlanishi, sirli ko`z tashlab qo`yishlari, mudom jilmayishini ko`rib. Uning baxtiyorligidan, yuragim allanechuk zavqlandi.

- Jonim o`zing pishirdingmi?
- Hmm! Oling, chakkiga surib, sovutmasdan yeyaqolin...

Maydalangan, qalampir, tuz qo`shib qoyilmoqon tayorlangan chakkiga, somsani bir chetinib botirib og`zimga soldim.

- Qoyilmoqom... - somsalardan birini uning ham qo`liga tutqazdim. - O`zing ham ol, jonim!
- Ho`p... - termesdagi yalpisli choydan piyolaga, quyib tavoze bilan uzatdi, - Shifobaxsh choydan iching...

Qo`limga piyolani tutqazib, o`zi yelkamga suyandi, bir nima demoqchidek og`zimga termuldi.

- Birornima demoqchimisan?
- Uum-umm! - degancha bosh chayqadi.
- Aytaver... Ko`ylakmi? - barmog`im bilan burnini sal turtib qo`ydim, - Navro`zga o`sha ko`ylakni olib beraymi?
- Yo`q, kerakmas!
- Hafa bo`ldingmi? Jonim o`sha kuni pulim kamroq edi!

Bu yoqqa kelmasimizdan avval, bozorga tushgan edik. O`zib-yozib bir chiroyli ko`ylakka havasi ketib, olib berishimni so`ragandi. Aksiga olib, pulim kam edi. Pul kamligini aytgani uyaldimmi, bilmadim!

``Senga yarashmaydi!`` deb olibbermagandim.

- Ko`ylak kerakmas, boshqa narsa!
- Nima, boshqa?
- Haligi... - labini tishlagancha, bir lahza istagini aytolmay turdi, - Sho`r boooodr! -deya pichirladi.
- Sho`r nima? - dedim, so`zlarini ohirini juda past ovozda aytgani uchun tushunmay!

Gavdasini biroz roslab, qorniga ishora qildi va qo`limni ushlab ohista qorni qo`ydi.

- Yooo tangrimmmm! - baqirib yubordim, - Rosdanmi?
- Ha... - ko`zlarida, sevinch yoshlari yarqiradi, - Siz dada bo`lasiz begim!

``Ollohimga behisob shukur, bo`lsin!``

* * *

Oradan 7 oy o`tti, to`g`riqxona eshigi yonida betoqat yurardim, yuqori qavat derazasiga termulardim. Meni nomimdan, kirib ketgan hamshira, yuzida tabassum bilan yugurib chiqdi.

- Suyunchi, o`g`il muborak papasha?
- O`zlari qanday?
- Ona ham, bola ham sog`lom!
- Tilizga shakar, opamisiz, singilmisiz borim sizniki... - hursand bo`lganimdan cho`ntagimdagi bor pullarimni, suyunchisiga hamshirani qo`liga tutqazdim, - Ularni ko`rmoqchiman?
- Do`ktirdan so`raysiz!

Bir necha daqiqalardan keyin, do`ktirdan ruhsat olib, ularni yoniga ko`rib, farzandimni jannan ifori bo`ylaridan hidlab, Madinamga rahmat aytdim. Baxtiyorligimni, hislarimni so`z bilan ifodalay olmayman!

Chiqgach, bir chetga o`tib oyimga qo`ng`iroq qildim.

- ``Alooo! Oyi...``
- ``Ha, o`g`lim!``

Negadur o`pkam to`lib, ketti.

- ``Oyi... Oyi buvi bo`ldiz... O`g`il nabira muborak!``

Oyim sevinib duo qildilar. Sog`lig`larini so`rab, so`ng uzundan-uzoq duolar bilan, farzandimga, ayolimga uzuq umir, sog`liq, baxt, sodat tiladilar.
Qancha urunmay ko`zyoshlarimni tutolmadim.

- ``Yig`layabsanmi?``
- ``Ha, quvonganimdan!``
- ``Oylang baxtiga sog` bo`l o`g`lim...``
- ``Rahmat oyi... Ayting nabirangizga qanday isim qo`yaylik?``
- ``Shamsiddin... Katta bobongni ismlari! Ma`nosi: Dinning quyoshi, nuri, yog`dusi degani!``
- ``Rahmat oyijon!``

* * *

Oradan, ikki oy o`tdi. Uyimizga oylamizni chaqirganmiz, chiroyli dasturxon yozganmiz. Farzandimizni galma-gal qo`lga ko`taramiz, qo`limizdan birzum qo`ymaymiz. Ko`zlarimiz eshikka mahtal, tiqir etgan tovushdan ikkimiz ham allanechuk bo`lib ketamiz...

- Kechikishyabdi? -deyman.
- Yo`g`eee!