Tasodifiy hikoya: savol
Men turmushga chiqmaganman. Sevganim qarib 2 oydan buyon kötimga qiladi. Buni ziyoni yöqmi manga???....davomi

bilan boshliqqa qarab qo’yayotganining guvohi bo’lib, qanchalik qudratli bo’lishmasin ularning ham avvalo inson ekanligiga amin bo’ldi. Chunki faqat odamlargagina his-tuyg’u in’om etilgan, ularning jamoasida esa o’zgacha ko’tarinki ruh hukmron.

-Boshlig’imizning ismi Rustam. Yoshi 22 da. Dunyoda va oramizda eng yosh jangchi bo’lgan ya’ni o’n yildan beri jinlarga qiron keltiradi. Uni faqat qilichlar ustasi ekanligini bilamiz, lekin guvohi bo’lganingdek badanidan kuch yog’iladi va bizga nisbatan juda tez harakat qiladi. Faqat kamtarlik qilib o’z qobiliyatlari bilan maqtanishni yoqtirmaydi. Buni shu paytgacha hatto mendan ham sir tutib kelgan. Yana u…
-Bo’ldi yetarli. Durdona juda bo’rttirib yubordi. Bunyod Saidov senga o’zimizni shunchaki tanishtirmadik. Biz senga yangi nazarkarda bo’lishing mumkinligini xabar qilgani keldik. Meni ko’rayotganingdayoq hayron bo’lgandim. Chunki egnimizdagi maxsus sovutlar bizni odamlar nazaridan chetda saqlaydi, ko’rinmas mantiya desa ham bo’ladi. Kecha chiltonlar tushimga kirib seni vazifaga tayinlanganingni men orqali ayon etishni buyurishdi. Senga har birimizni bo’ynimizda turgan muhim, xavfli va oliyjanob ish yuklanmoqda. Agar qo’rqoqlik qilib ortga chekinsang, hechqisi yo’q yashashda davom etaverasan, hayoting iziga ham tushib ketar. Lekin o’zing o’ylab ko’r: har gal kimningdir bedarak yo’qolgani, yoki sirli o’lim topganidan xabar topganingda shu insonlarni qutqarishim mumkin ediku deb bir umr vijdon azobida qolasan. Uch kundan beri behol ekanligingni sababiga kelsak bu seni jinlarning qora quvvati bilan hayot kuching to’qnashganida paydo bo’lgan asorat. Chunki ularning sardoriga qarshi oyoqda turishing uchun juda ko’p quvvat sarflagansan. Keyinchalik bu haqida ko’p izohlar keltirishim mumkin ammo vaqtimiz oz. Bizni yordamimizga istalgan soniyada muhtoj bo’lishlari mumkin. Yaratgan insonlar o’zini o’zi himoya qilishi uchun bizga kuch ato etgan. Hammamiz seni qaroringni eshitish uchun yig’ildik. Ko’p o’ylamay yuragingga quloq tut. Chunki hayot quvvati doimo yurakdan toshib chiqadi. Ichingdagi ichingdadir!
Bu so’zlarning salmog’idan esankirab qolgan Bunyod ko’zlarini chirt yumdi. Ko’z oldidan birinchi o’rinda havoda bo’g’ilib, osilib turgan bo’lsada shaxsiy manfaatini o’ylamay o’z sevgilisi uchun jonini tikkan Akmalning siymosi bir soniyada o’tdi va ko’zini ochar ekan vujudida yog’ilayotgan insonparvarlik tuyg’ularidan junbushga keldi. O’n yeti yoshli yigitcha nafaqat Akmalni, balki juda koplab o’ziga o’xshagan insonlarni shayton malaylaridan himoya qilishga ahd qildi va o’z roziligini bildirdi.
-Senga ishonib adashmaganimni isbotlading. Endi seni safimizga qo’shishimiz uchun bir sinovdan o’tishing kerak.
-Qanaqa sinov?
-Qo’rquv va nafsdan ustun kelib ularni bo’ysundirishing zarur bo’ladi, qani birodarlar Bunyodning atrofida himoya qobig’ini yarating.
-Himoya qobig’i nega kerak, menga tushuntiring Rustam aka.
-Bunyod sen hayot quvvatini birinchi marta anavi jinlar sardoridan qutulib qolganingdayoq qabul qila boshlagansan. Biroq u qoningda yashirin sizib yurgan. Ana endi o’n yil mobaynida yig’ilgan bu quvvat seni holdan toydiryapti. Seni potensialingni namoyon qilamiz deb quvvat yo’lingni birdan ochsak, kim bilsin o’zingdan taratadigan kuch qancha masofani zararlashi mumkin. Mana qobiq tayyor endi men aytadigan duoni ortimdan qaytar!
Bunyod uzun so’zlarni ketma-ket qaytara boshladi(hurmatli o’quvchi sizni bu duodan xabardor eta olmayman, axir uni o’zim bilganimda balki nazarkarda bo’larmidim xD). “Yo, Olloh” so’zi bilan yakunlangach Bunyodning tanasi qilt ham etmay qoldi, chunki uning ruhi tanadan chiqib ketmay, yuqoriga o’rmalab botiniy ong ostiga singib ketdi.
Ko’zini ochgan qahramonimiz o’zini bepoyon kenglikda ko’rdi. Bu kenglikni yer-u osmon deb ham bo’lmas, faqat oppoq fonga o’xshab turardi xolos. Biroz atrofni kuzatgach Bunyoddan yigirma qadam narida Dilafruz arqonda osig’ligicha va og’zi bogliq holda namoyon bo’ldi.”Tushimmi o’ngimmi?”- deb o’ziga savol berib buni hali farqiga bormasidan qizning ortida turgan tog’dek ulkan qop-qora bo’rini ko’rib esxonasi chiqib ketdi. Bunday ulkan maxluq mayingina zanjirda saqlanayotgan bo’lib, tumshug’ini cho’zib qizni yemoqchi bo’lar, biroq bunga xalaqit berayotgan zanjir ham uzilish arafasida edi. Nima qilarini bilmay boshi qotgan Bunyod qo’lida tig’idan o’t chaqnayotgan bag’dod shamshirini ko’rdi-yu “O’ylashga vaqt yo’q” deb baqirgancha qiz tomon yugurib emas go’yo uchib bordi. Bor kuchi bilan arqonni kesar ekan, zanjiridan uzilib ketgan bo’rining hamlasiga yem bo’ldi.
* * *
Real hayotda Bunyodning o’ziga kelishini kutib, har narsaga tayyor holda qobiqni to’rt tomonidan mahkam tutib turgan nazarkardalar ro’y berishi mumkin bo’lgan portlashning oldini olish uchun bor quvvatlarini ishga solib qobiqni muvozanatda tutib turishga harakat qilishdi, biroq yuzaga chiqqan quvvat shunchalik ko’p ediki natijada u boshqarilmas nurga aylanib gumbazning tepasini yorib chiqdi-yu ko’kka otildi. Shu soniyalarda bu yorug’likka ko’zi tushgan odamlar aynan mana shu nur Qadr kechasining mo’jizasi bo’lsa kerak deb o’ylashgandir. Hatto o’zlari bilan bunday hodisa ro’y bermagan jangchilar ham nurga hayrat ila qarab qolishdi. Ko’zini ochgan Bunyod o’zini tutib turgan Rustamdan so’radi:
-Nima bo’ldi, imtihondan o’tolmadimmi?
-Aksincha, bahoying “besh”. Davramizga xush kelibsan Nazarkarda!

Davomi bor.
E’tiboringiz uchun rahmat, xato va kamchiliklar uchun uzr. Erotik lavhalar kiritsa bo’ladigan qism bo’lmadi menimcha. Hurmat bilan Xurshid Axadov.