Tasodifiy hikoya: Boxchada bögan real voqea
Mani ismim Shoxrux (ismlar 6zgartirilgan) yowim 18da. Angrenda turaman. Man bowimdan 6tkan voqeani a...davomi

- Oshga kettilar, buryo`la bozor-uchar qilib kelishadi...
- Aytib qo`yishmabdilarda menam bozorga borishim kerak edi. Dam olish kunimda borib kelmasam keyin vaqtim bo`lmaydi.
- Bozorni qo`ytur o`g`lim, sen bugun opangnikiga borib kel.
- Tinchlikmi?
- Maftuna (opamni qayni singlisi) bugun dugonasi Rayhonni olib keladi. Tunov kuni men o`zim ham ko`rdim. Vooy biram yaxshi qiz ekan...

Onam chayqalgancha Rayhoni tarifini keltirib, husni malohatiyu, go`zal fazilatlarini sanab o`tarkanlar, uni bo`lg`usi kelinlari o`rnida ko`rayotganlarini yashirib o`tirmadilar.

``Shu opamga ham hayronman, menga qiz topish chekiga tushganmi! Avval qiyni singlisi, endi uni dugonasi!``

Ochini aytasam, onamning bu xabari, menga yoqmadi. Opamdan jahlim chiqdi.

- Nega o`ylanib qolding? - dedilar onam, choy ho`plagancha uzoq jim qolganimdan sarosimalanib.
- Ha, o`ylash kerakda oyi. Uylanish o`ylamay qiladigan ishmasku, to`g`rimi?!
- Sen o`ylab bir qarorga kelguningcha soqoli serkillagan chol bo`lasan... Qachon onang haqidaham o`ylaysana?

Onam rat etishimni sezgandek, hunobi oshib, jahil qilgancha dasturxondagi idishlarni yig`ishtira boshladilar.

- Oyi go`yo meni 40 qa chiqqandan gapirasiza! Endigina 23 ga to`lgan bo`lsam, keyin uylanish o`yinchoq emasku? Avval o`zimni o`nglab olay. Qiladigan ancha ishlar bor. Anovi qo`shni chorbog` sotar ekan, shuni olmoqchiman. Issiqxona quramiz. Keyin manabu, uyni yana bir yevro remont qilishim kerak. Tagimga bitta mashina ham olay. Innaykeyin uylanish masalasiga navbat kebqolar...
- Innaykeyin, innaykeyin!!! Heey joning omon bulgur, dadang, men tuni-kun bekorga ishlayabmizmi? - onam jahil qilgancha, idishlarni sharaqlatib, stol ustiga qo`ydilar. - Hech tashvesh yema, yeg`ib-terganimiz sezi barcha orzu havaslaringa yetadi o`g`lim... O`sha chorbog`ni men o`zim olib beraman, mashina masalasiga kelsak, bitta xovliga bitta mashina yetadi, uy esa hech qanday remontga mutoj emas. Sen bekorga bosh qotirguncha, yaxshisi menga bitta kelin opkelish haqida o`yla... Qachongacha qo`lim kosov, sochim supurga bo`ladi?! Qachon bitta kelin kelib, meni ham ishimni yengillatadi aaaa?
- Kelinni qo`yaturing oyi. Hozir ortiqcha nonxo`rni nima keragi bor... -gapni hazilga burdim. - Nima ish qilish kerak?.. Siz mendan foydalaning. Dam olish kunlari, ishdan qaytaganda o`zim hamma aytgan ishlarizni bajaraman... -onamning qo`llaridan idish-tovoqlarni oldim, - Bularni yuvush kerakmi? Hozir boblab tashayman...

Idishlarni ko`tarib jumrak tagiga bordim. Jumrakni ochsam suv tomchilab turibdi.

Onam yana tushunturishga urunib, gaplarini davom ettirdilar:
- Qachom men ham odamlarga o`xshab kelinni qo`lidan choy ichaman?!
- Hozircha o`g`lizni qo`lidan icha turing... Ishoning choy damlashda meni oldimga tushadigani yo`q...

Hazil huzul gaplar bilan choynakni ko`targancha, suv bo`chkani, chelakni qaradim. Bir qultum ham suv yo`q.

- Rustam bachkana bo`lmasdan choynakni joyiga qo`y. Uyda umuman suv yo`q. Undan ko`ra suv olib kel...

Ishonqiramay jumrakni qayta-qayta ochib yoparkanman yomon alam qilib ketdi. Salkam 380 metrdan quvur yotqizib uyga artizon tushursamu, kamiga yana chelaklab suv tashisam.

- Bitta nasoscha qo`yay desam...

Qishloqdagilarni ko`pchiligi, suvga ham nasos qo`yib olgan.

- Kerakmas, nasoscha-pasoschang...

Onam bunday o`zgani haqqini yeb, ishdan qattiq tiyaladilar. Bizga ham yo`l qo`ydirmaydilar.

- Oyi bitta bizmasku nasos qo`yadigan...
- Birovni nasibasini qirqib suv ichishga hohishim yo`q. 15 yil suv tashib ichdik, yana tashib ichaveramiz.
- Eee oyi nega doyim shunaqa qilasiza? Bo`lmasa suv chiqar deb nima qilardiz? Qancha mablag` ketdi-ya!
- Bo`ldi ortiqcha gap kerakmas... Sen undan ko`rasi, Rayhona bilan bir ko`rishgin... - onam hursungancha, iltijoli boqdilar, - Ahir tushunranchi, jonim bolam, opang atiyin sen uchun uchrashuv uyushtiryabdi. Bo`ladigan ishni keyinga surmaylik, yana boshqasiga tegib ketib, quruq qolmagin, shundoq qizdan?

Gapni boshqa tomonga bururishga qancha urunmay onam aylantirib shu mavzuga opkelaverardilar.

- Tegib ketsa juda yaxshi, baxtini bersin.
- Sen qanaqa bolasana-aaaa? Onangga rahming......

Shartta onamning so`zini bo`ldim.

- Suv olib kel dedizmi? Hozir Toshakani shiponidan, shirin suv olib kelaman... -dedimda onamni hay-hayiga ham qaramay, ikkita kanesterni olib suv opkelishga shoshildim.

Ohirgi ikki yilda, onamning birdan bir istagi, tezroq meni uylantirishu, kelinli bo`lish. Sira ``O`g`limning ham yoqtirgani bordur!`` deya, ko`nglimga quloq solaydilar. Nima bo`lganda ham, ona baribir ona. Ula bilan ko`p tortishib, dillarini og`ritib qo`yishdan qo`rqdim, suv olib kelish boxanasida juftakni rosladim.

* * *

Ikkinchi birgadani binosiga qachonlardur samatok qoqilgan ekan. Judayam chuqurdan chiqganigami suvi juda shirin. Keyinchali yerlar fermerlarga o`tgandan keyin, eskirgan binoni buzub o`rniga, chiroyli yozgi shiypon qurdirdi. Mana necha yildirki shu yerdan shuv tashib ichamiz. Nari borsa 300 metrli masofada.

Bu shiypon bilan bog`liq qanchadan qancha shirin hotiralarim bora! Eslaganda yoqimli hislar churmab oladi.

Hullas kanistirlarni to`ldirib, buryo`la Sherali bilan boya ko`ngilga tugib qo`ygan masalani ham hal qilib, onam hovuridan tushganda uyga qaytdim.

Kanistirdagi suvlarni suv idishlarga quydim. Qarasam onam uylarni supurib-sidirayotgan ekanlar. Yana uylanish haqida so`z ochishlaridan cho`chib ketmon, tokqaychini olib lemunaryaga kirib ketdim. Bir, ikki soat issiqxonada ishladim. Shu orada ovoz keldi. Onamlarmi deya quloq tutsam ko`chada kimdur chaqirayotgan ekan. Onam chiqib bir zum gaplashdilarda ortga qaytdilar. Sal o`tib yasanib olib: zarur ish chiqib qoldi deya ketdilar.
Ichimga bir g`ul-g`ula tushdi: yana sovchilikka ketib qolmadilarmikin deya! Lekin tinchlanishim uchun sabab bor. Onam bunday masalada buvim va dadamdan bemaslaham hechnima qilmasliklarini bilaman.

Biror zarur ishdurda! Uncha etibor bermadim. Issiqxonadagi yumushlarni tugatib endi xonamga kirib telvizirni qo`ygandim, telifonim jiringlab qoldi.
Sinfdosh jo`ram Baxtiyor qo`ng`iroq qilib, bugun gap borligini, uni navbati ekanligini eslatdi.
Suyunib ketdim, o`ziyam ayni muddo ish bo`ldi. Onamning: uylan deb qistovga olishlaridan, bir kunga bo`lsada dam oladigon bo`ldim.

Butunlay yodimdan ko`tarilibdi. Har oyning ohirgi yaksanbasida, sinfdoshlar bilan yig`ilishib gap o`ynaymiz. Bizni gapimiz boshqalarnikidan sal farq qiladi. Gap beradigan odam harakatni tushdan boshlaydi. Qassobdan dum olib, sho`rva solib qo`yadi. Bizlar soat 11, 12 larda yig`ilamiz. Avvaliga futbol o`ynaymiz, so`ng kafeda tomog`ni ho`llab olamiz va hammomga kiramiz. Bir vaqtgacha parxonada gurung qilib, charchaqlardan halos bo`lguncha, obdon o`tiramiz. So`ngra chiqib rosa qaynatib qiyomiga yetgan dumsho`rvani tanovul qilib, tanamiz yayrab tarqalamiz...

Oramizda havaskor futbolchilar borligi uchun, anchadan buyon futbol ham shu gapni bir qismiga aylanib