Tasodifiy hikoya: Йўлда. Давоми
Келиб хонтахтага ўтирдим, Зарина ёнимга ўтириб чой узатди ва дастурхонга таклиф қилди. Қарасам чиройли дастурхон тузалган, гўшт билан пиёз аралаштирилиб қовурилган, битта муздек роял ароқ қўйилган, уч тўрт хил салат бор. Жоним ароқ қуяйми деб сўради, албатта дедим, шу пайтда хотин тел қилиб қолди, дадаси яхши келдингизми дейди, уйдагиларни тинчлигини сўраб Самарқандда ишларим бор шу ердаман, кечга қайтаман худо хохласа деб тел ни ўчириб қўйдим. Зарина иккаламизга бир рюмкадан ароқ қуйди ва ич...davomi

uchun raxmat.
Ular xonani tark etishti…
Oradan 2 kun o`tti.
Kamol Bobur shaxarchasiga kechagina kelgandi. Holasi esa atrofni deyarli tanishtirishga ulgurgandi. Maktabga borish tongi. (Kamolning Holasi ismi Hilola, 25 yoshlar atrofidi. Ko`rinishidan chiroyli samiymiy. Sochlari sarg`ishga moyil, mehribon qiz edi. U hali erga tegmagandi. Sevgan yigiti erta olamdan o`tkanligi sababli boshqasi bilan yaqin munosabatta bo`lishni hohlamasidi. Ya`ni sevgisini unutkisi uni o`rnini boshqasi bosishini istamas edi)
Hilola oshxonadan: Kamol uyg`onoqol. Birinchi kundan maktabga kech qolishshi hohlamassan?
Kamol ko`zlarini zo`rg`a ochib: Hoziir turvoman.
Amallab o`rnidan turib dushga kirib chiqti. Oshxonaga kirib: Assalom Aleykum hola yaxshi dam oldizmi?
Hilola: Voaleykum Assalom. Raxmat yaxshi. O`zinchi?
Kamol: Ajoyib.
Hilola: Tezroq choyini ichvol. Maktabga birga ketamiz.
Kamol: Birga ??
Hilola: Ha albatta axir o`sha maktabda derektor yordamchisi bo`b ishlaymanku. 
Kamol: Voy. Bilmagandim
Ular choylarini ichib maktabga yo`l olishti. Albatta piyoda emas. Hilolaning moshinasi bor edi. (Oilavi meros bo`lib qolgan Hyundai avtomobili Hilolaga qolgan bo`lib Kamolning tog`asi baxtsiz hodisa tufayli olamdan o`tkandi. Mashina esa bilganingizdek…)
Hilola: Mana Maktabgayam yetib keldik. Yur sani sinfdoshlaring bilan tanishtiraman. Boxonada nima qattaliginiyam ko`rsatib ketaman.
Kamol: Okey.
b66 singa kirib kelisharkan, ichkarida jimlik. Odatiy sinflaga o`xshab baqr chaqir emasdi.
Hilola: Hammaga Salom. Bu silarning yengi sinfdoshilar ismi Kamol. O`ylimanki chiqishib ketasilar
Kamol: Salom… U atrofga razm sob bo`sh o`rindiq qidira boshladi. Orqa tarafda ikta parta (bir kishi o`tiradigan) bo`sh edi. Oldiga borib sal eskirgan va qanaqadir tirnoqda qirilgan partaga o`tirmoxchdi. Sinfdoshlaridan biri: To`xta u partaga o`tirma. Yaxshisi bunisiga o`tir.
Kamol: Hop hop.
Birinchi kun unchaligam yaxshi bo`lmadi. Hamma jiddiy. Qanaqadir g`amgin. Kamol o`yladiki hammasiga yaqinda mashina urib ketkan qiz sabab bo`sa kere. Manimcha unga raxmi keganidan hammada bir hil g`amgin ifoda…
Darslar tugagandan keyn Kamolning telefoni jiringladi.
Kamol: Alo. Eshitaman.
Sobriya: Salom Kamol. Bugun shifoxonaga kelib keting. Ko`rikdan o`tqazish keregidi.
Kamol: Hop albatta. (o`yladi: Nomerimmi qattan bildi axir yozmagandimku?)…
Kamol: Kirsam maylimi?
Doktor: Albatta. Kel o`tir. Ho`sh Kamoliddin? Hech qayer bezovta qib ko`ngil aynimayabtimi?
Kamol: Yo`q. Hammasi yaxshi.
Doktor: Unda yaxshi. Bir oz vaqtingni olaman. O`zimam tekshirib ko`rishim kerak.
Kamol: Hop hop.
Tekshiruv tugagach xonadan chiqib Kamol Sobriyaga telefon qildi.
Sobriya: Eshitaman Kamol gapiravering.
Kamol: Tekshiruvlardan o`ttim. Hammasi yaxshi ekan. Chaqirishga chaqirib o`ziz qatga ketib qoldiz?
Sobriya: Man bemorlani oldida edim.
Kamol: Ha mayli bemalol. Unda ko`rishkuncha.
Sobriya: Hop hayr ukacha
Shifoxona ko`p qavatli bo`lgani uchun liftdan foydalanilar edi. Kamol ham pasga tushish uchun liftga kirdi. 5 => 4 => 3 qavatda lift to`xtab ichkariga bir ko`zi yopilgan (yoki bog`langan) maktab formasidagi qiz kirdi. Ko`rinishidan chuqur o`yga cho`mgan. Qo`lida qandaydir qo`g`irchoq.
Kamol: Salom.
Qiz javob bermadi.
Kamol Tomog`ini qirib qo`ydi.
Qiz Kamolga qaradi lekin indamadi.
Kamol: Maktab formasida ekansiz. Qayerda o`qis?
Qiz pichirlagan holda: Hamma qatori maktabda…
Kamol: Haligi… Kimnidir ko`rgani kelumidiz?
Qiz: Keldim.
Kamol liftga qaradi. -1 => -2 “ting” lift ochildi. (-1 -2 qavatlar chunganingizdek shifoxonaning yer osti qismida joylashgan)
Kamol: aniq shu yergami? Axir chiqish 1- qavatdaku?
Qiz: Ha shuyer. deb liftdan chiqti.
Kamol qizning orqasidan qaradi. Svet hira yonishi sababli atrof unchalik yaxshi ko`rinmas edi. Qiz esa koridor bo`ylab nomalum qorong`ulik sari ketayotgan edi.
Kamol: Tepasida nima dib yozilgan ekan. Yaxshilabro qaradi va qo`rqib ketti.
Karidor tepasidagi ma`lumot doskasida: “MORG” dib yozilgandi.
Liftti ichiga kirib 1-qavat belgisiga bosdi.
Kamol: Bo`ttan sekin surish kere
U uyga qaytib keldi. Mehmonxonada qanaqadir ovoz eshitildi. Sekin quloq tutib gaplarni chunishga xarakat qilardi. Ichkarida buvasi gapirayotgan edi:
Ey hudo farzandlarimmi o`zing mag`firat qilgan bo`gin. Ularni oxiratlari obod bo`lsin.
Kamol Yig`lavordi. Ha uning faqatgina Tog`asi olamdan o`tmagandi. O`z onasi ham uni dunyoga keltirayotgan paytta olamdan o`tkandi. Hozirgi esa uning o`gay onasi bo`lib, otasi unga uylangani uncha uzoq vaqt bo`lmagandi. O`gay bo`lishi qaramay u onasi ham judayam mehribon, Kamolni o`z farzandidek ko`rardi.
Bir ozdan so`ng Holasi ham ishdan keldi. Ular onasi va boshqa voqealar haqida gaplashib o`tirishdi. Gapdan gap chiqib b66 sinfi haqida holasi gapirib qoldi.
Hilola: Hammasiga o`sha qarg`ish tekkan b66 xonasi aybdor.
Kamol: Qarg`ish???? Qanaqa qarg`ish?
Hilola: Buni sanga etishim keremasidi. Kel mavzuni yopa qolaylik.
Kamol: Yo`q axir manam o`sha sinfda o`qiyman. Bilishga haqqim bor.
Hilola biroz o`ylanib: Bilasammi manam o`sha sinfda o`qiganman. Opam ham. Tog`ang ham. Sevgan yigitim ham. Bu sinfga qarg`ish tekkan shuni bilaman holos. Qolgani esimda yo`q…
Kamol: Chunarli...
Ertasi kuni ertalab Kamol cho`chib uyg`onib ketti. Soatga qaradi. 6:30. O`rnidan turib dushga kirib chiqti. Oshxonaga kirdi. Negadir Holasi yo`q. Hilolaning xonasi oldiga borib eshikni taqillatni.
Kamol: Hola yaxshimisiz? Ishga kech qolas. Vaqt bo`b qoldi.
Hilola: Kamol negadir Boshim qattiq og`riyabti. Bugun ishga bormiman. O`zin bir amallab yetib olarsan.
Kamol: Hop hola. Ubu narsa keremasmi? Dori ob kelib berimi?
Hilola: Yo`q keremas. Xonamda hammasi bor. San ovora bo`ma. O`qishga kech qomagin. Choy ichish estan chiqmasin qornini to`qlab ket.
Kamol. Hop. Tuzalib ketin…
Kamol birinchi soatga 10 minut kechikib keldi. Mana o`sha sirli b66 sinfi. Ichkariga kirib o`qituvchidan kirishi uchun ruxsat so`radi.
O`qituvchi: Birinchi marta bo`gani uchun kechiraman. Keyngi safar kech qolmagin.
Kamol: Ho`p ustoz.
Shoshilib partasi tomon yurarkan, o`sha eski partada kimdir o`tirgandek tuyildi. Lekin unga e`tibor bergmadi. Tezroq joyiga o`tirib keyn bemalolroq qarirman dib o`yladi.
O`qituvchi yengi mavzular haqida gapira ketti. Ozgina vaqt o`tib o`qituvchi o`quvchilarga mashqlar berib xonani tark etti. Kamol endi atrofga qaray boshladi. Hamma dars qilish bilan ovora. Mana endi o`sha eski partadagi kimnidir bemalol ko`rsa bo`ladi. U qaradiyu sovuq ter chiqib ketti. O`sha partada kecha shifoxona liftida ko`rgan qiz oyna tarafga qarab o`tirardi. Bir ozdan so`ng u qiz sekin o`rnidan turib xonani tark etdi. Kamolni ajablantirgan narsa hech kim unga e`tibor ham bermadi. Birinchi soat tugadi.
Ahror Kamolning oldiga keb:
Yur Kamol Maktab hovlisga. Bolla bilan gaplashib o`tiramiz. Baxonoda tanishvolasan
Kamol: Unda Kettik
Ular tashqariga chiqishti va maktab hovlisi chetrog`idagi o`rindiqqa borib joylashishti.
Ahror: Hooop bolla Kamol