Tasodifiy hikoya: Ilk marta 4tasi bilan...
Nimadan boshlasam ekan, xullas men sex nima ekanligini juda erta bilganman, aniq esimda 6-sinfda o'q...davomi

yaqinda Shaxardan Kegan. O`zi yaxshi bola
Kamol atrofga qarardi va maktabning tomida turgan o`sha nomalum qizga ko`zi tushti.
Kamol: Hammadan uzur so`riman ishlarim boridi. Darsda ko`rishamiz. dib o`sha qizning oldiga ya`ni tomga yo`l ola boshladi…
Kamol qizning oldiga borib: Salom.
Qiz: Salom.
Kamol: Kecha Shifoxonada ko`rishkandik eslolismi?
Qiz: Kecha ?? Esimda yo`q.
Kamol: Liftdachi? Siz eng pasdagi qavatga tushudiz.
Qiz: Bo`lishi mumkin.
Kamol: Hop mayli. Sinfdosh ekanmiz, mani ismim Kamol.
Qiz: Maniki…. Iroda.
Kamol: O`o`o` chiroyli ism. Tanishkanimdan xursandman.
Qiz: Balki. Lekin man bilan gaplashmaganiz maqul.
Kamol: Axir? Nimaga?
Qiz: Mandan uzoqroq yuring. Xayr. dib tomning eshigi tomon yurib ketti.
Kamol hayron bo`b ozgina o`y surib turdi. O`ylari sal tarqagandan keyn sinfga tushti.
Ikkinchi soatga ham kech kirdi. Albatta bir ikki tanbex va joyiga o`tirdi. Bir oz o`qituvchining gaplariga e`tibor berib o`tirdi. Lekin qiziqishi ustunlik qilib Iroda o`tirgan parta tarafga qaradi...
Kamol hayolida: Iroda qani? Darsga kirmadimikin?
Yonida o`tirgan Ahrorga qarab: Iroda qani?
Ahror yuz qiyofasi o`zgargan holda: Kim?
Kamol: Bir ko`zi yopilgan qizchi?
Ahror boshina nomiga chayqatib: Yo`q! deb qo`ydi.
Suxbatni eshitib o`tirgan Charos Kamolga: Bo`lmagan voqealiklarga aralashmaganing maqul…
Kamol: Bo`lmagan voqealar? Bu nima deganin?
Charos: Hech narsa.
Kamol: Axir bilishim kerak?
Charos indamadi va teskari qarab oldi.
Ikkinchi soatam tugadi. Tanaffus.
Ahror: Kamol yur boyegi suhbatti davom ettiramiz.
Kamol: Hop yur.
Karidorda ketisharkan Kamol savol berdi: Ahror bilasanmi qandaydir g`alati voqealar bo`lyabti.
Ahror: Qanaqa?
Kamol: Bilmadim. O`zim ham chummayabman.
Ahror: Chummagan narsanga aralashmaganing maqul deb o`ylayman.
Kamol: Shunaqadir balki..
Ahror: O`zi ahvolin qale? Yaxshi bo`b qoldimmi ancha?
Kamol: Ha yomonmas
Ahror: Juda yaxshi.
Ular qolgan bollarning oldiga borib gaplashib o`tirishti. Gaptan gap chiqib Jalol (sinfdoshligisi): Shu la`nat tekkan sinfdan ketsamidi..
Kamol: Lanat tekkan?
Ahror Jalolga o`qrayib qo`ydi va: E`tibor berma xazillashyabtide.
Kamol: Balki bilganim ma`quldir?
Ahror: Nimani?
Kamol: Ha maylii Man hozir telefon qilib olishim keregidi.
U chetroqqa o`tib Sobriyaga telefon qildi: Salom Sobriya opa.
Sobriya: Salom.
Kamol: Bir savolim bor edi.
Sobriya: Bemolol.
Kamol: Bilasizmi kecha ko`rikka borganimda bir qizni ko`rgandim. Uni nega Shifoxonaga borganini bilmoxchidim.
Sobriya: Birnichi muhabbatmi?
Kamol: Yo`g`e. Qiziqish.
Sobriya: Qiziqish? Ho`p mayli? Etchi famiyami ismi.
Kamol: Ismi Iroda.
Sobriya: Hozir bilamiz. U kompyuterda yozayotgan ovozla kela boshladi…
Sobriya: Yo` unaqa odam yo`q.
Kamol: Unda o`lganlarchi?
Sobriya: O`lganlar?
Kamol: Ha Balkiim
Sobriya: Hop hozir...
Bir ozdan keyn: Yo`q negadir unaqasiyam. Hozir kecha duganam navbatchiydi. So`rab ko`richi o`zim telefon qilaman. deb telefonni o`chirib qo`ydi.
Kamol unchali ko`p kutmadi bir daqiqadanam kamroq, telefoni jiringladi.
Kamol: Eshitaman.
Sobriya. Bilasanmi Kamol Kecha Yoshi 15 16 larda bo`lgan qiz Shifoxonamizga o`lik holda olib kelingan ekan. Ismi Irodami yoki Nigorami. Bilomadim. Lekin anig`ini bilsam aytib yuboraman.
Kamol: Hop raxmat…
Uchinchi soat ham boshlandi. Kamol o`sha nomalum Irodaning bo`sh partasiga qarab hayol surib o`tirardi. Kimdir uni kuzatayotkandek tuyula boshlagan keyn atrofga qaradi. Charos unga shubxali qarab turardi. Kamol qaragandan keyn esa yana teskari qaravoldi…
Uchinchi soat tugagach Kamol bir o`zi karidor bo`ylab ketarkan ko`zi Kutubxonada o`tirgan Irodaga tushib qoldi. U ham kutubxonaga kirdi. Iroda daftarga nimalanidir chizib o`tirardi.
Kamol: Yana ko`rishdik.
Iroda: Ahir aytkandimku.
Kamol: Esimda… Nima chizyabsiz?
Iroda: Ko`rishin mumkin…
Kamol hayolida: Boya sizluvdi shekilli? dib chizayotganiga qaradi. Daftarda qandaydir qizning sur`atiydi.
Kamol: Bu hayolimi yoki hayotiy?
Iroda: Unisiyam bunisiyam…
Kamol: Nega bir ko`zizni yopib yuras?
Iroda: Sanlashin mumkin. Ahir bir sinfda “o`tiramiz”. Hohlisanmi bog`ich orqasida nima borligini ko`rishni?
Kamol: Agar Hohlamasen ko`rsatishin shartmas.
Iroda: Unda ko`rsatmi qo`yaqoli.
Kutubxona mudiri: Qxm Qxm. Sani oldin bu maktabda ko`rmagan ekanman?
Kamol: Assalomaleykum. Man yengi keludim.
Kutubxona Mudiri: Chunarli. Mani ismim Azamat. Shu kutubxonani mudiriman. Hohlagan payting kirishing mumkin. O`zi anchadan beri hich kim kirmi qo`ygandi.
Kamol hayolda: Hech kim?? Axiiirr….
Kamol: Mani ismim esa Kamol. b66 sinfda o`qiman.
Azamat: Chunarli. Darsinga boroqol. Keynroq kirarsan.
Kamol boshini chayqab chiqib ketti…
Bugungi dars kuniyam tugadi. Kamol ketish uchun maktab darvozasidan chiqqanida Charos va Ahror uni kutib turganini ko`rdi.
Ahror: Uygami?
Kamol: Ha, nimadir bo`ldimi?
Ahror: Yo`q yo`q hech narsa
Charos: Kamol oldinam shu yerga kelgammisan?
Kamol: Yo`q birinchi martta.
Charos: Hmm. Oldinam uchrashmaganmizmi ?
Kamol: Agar uchrashkanimizda esimda qolgan bo`lardi.
Charos. Chunarli. Mayli shuni so`ri dudim. Yaxshi yetvol, ertagacha.
Kamol: Hop yaxshi damolila.
Ahror: Duvay
Kamol uyi tomon yurarkan Yo`lni nargi betide ketayotgan Irodaga ko`zi tushib qoldi. Qiziqish ustunlik qib orqasidan kuzatishshi boshladi. Iroda ozgina yurgandan keyn qanaqadir tor ko`chaga burildi. Kamol ham. Ko`cha borgan sari torlashib borardi. Qanaqadir tashladiq uylar. Iroda yurayotganida stolbadagi qarg`alar qag`illab uchib ketardi. Bu Kamolni yanayam cho`chitardi lekin qiziqish ustinlik qilardi. Bu tor ko`chaning oxiri Katta mashina yo`lga olib chiqardi. Iroda katta yo`lga chiqtiyu Kamol chiqqunicha g`oyib bo`ldi.
Kamol chunmastan yo`l chetidagi magazinlarga qarab ketardi. Hayolini bir magazine o`ziga tordi unda qanaqadir noodatiy haykal turardi. Eshigida esa “iltimos kirib ko`ringlar” digan yozuv osilgandi. Yana qiziqish Kamol ichkariga kirdi. Ichkarida (kassada) bir kampir o`tirardi. Ko`zaynak taqgan. Sochlari oqargan. Ko`rinishidan ancha qari ko`rinardi.
Kampir: Yosh bolalarni bu yerda ko`rish noodatiy hol. Marhamat ichkariga kiring. Hohlaganingizni tanlang. Narxlarini arzonlashtirib beramiz.
Kamol: Raxmat…
Magazinning zaliga kirdi. Ichkarida Odam ko`rinishidagi haykallar juda ko`p edi. Lekin hammasi noodatiy bo`lib ko`zlari qanaqadir g`amgin. Bazi birlarini ko`zlaridan yosh oqayotgandek. Sal yurgandan so`ng yana bir yozuv taxtachasiga ko`zi tushti. Taxtachada “Pasda bundan ham yaxshilari bor” deb yer ostidagi ikkinchi zalga ishora qilingan edi. Kamol zina bo`ylab pasga tushti. Pastda ham Huddi shunga o`xshash haykallar bo`lib svetning noodatiy qizg`ish rangi bu yerni yanayam qo`rqinchili va shubxali ko`rsatardi. Kamol zal bo`ylab yurarkan chetroqda turgan tobut ichidagi haykalga ko`zi tushti va oldiga bordi. Ichini ko`rdiyu hayrattan qotib qoldi. Ichidi huddi Irodaga o`xshash haykal bor edi.
Unga qarab gapirdi: Axir san?
Iroda: Sani bu yerda ko`raman deb