Tasodifiy hikoya: Bolgan vokea
Men 23 yoshdaman kecha bolgan vokeani yozaman ustozlarimni eslab makdabga borgandim yangi 18 yoshar ...davomi

o`ylamagandim…
Kamol yanayam hayratlanib va qo`rqib: Shunchaki…
Iroda Kamolning orqasidan turtib qo`ydi.
Kamol orqasiga qarasa Iroda turibti. (Ha sila o`ylagan narsamas. Bu haykan Irodaga o`xshidi halos )
Iroda: Nima manga o`xshar ekanmi?
Kamol: Ha judayam.
Iroda haykalni oldiga borib yuziga qo`lini tekkizdi: Balki o`xshar. Suxbatni tepada davom ettirarmiz?
Kamol: Qarshi emasman.
Ular tepaga chiqib Magazin zalidagi haridorlar uchun tayyorlab qo`yilgan mebellarga o`tirishdi.
Iroda: Ho`sh nega bu yerdasan?
Kamol: Axir bu yerlarni bilmayman. Adashib qoldim desam ham bo`luradi.
Iroda: Chunarli. Hohlisanmi bog`ich orqasida nima borligini ko`rsataman.?
Kamol yutinib: Qarshilik qimasdim.
Iroda bog`ichni sekin yechib ikkinchi ko`zini ko`rsatdi.
Kamol: Suniy ko`zmi? (uning ikkinchi ko`zi yashil edi. birinchi ko`zi esa odatiy jigarrang)
Iroda: Ha. Haykaldan olingan. Lekin bu ko`zim ko`radigan narsalarni ko`rishni hohlamayman. Shunga bog`lab yuraman. Nima deysan qo`rqinchilimi?
Kamol: Yo`q senga yarasharkan.
Iroda: Balki.
Kamol: Savol bersam maylimi?
Iroda: Mayli.
Kamol: O`sha kuni Shifoxonaga nega borganding? Qo`linda qo`g`irchoq?
Iroda: Shunchaki o`zim.
Kamol: Kimnidir ko`rganimi?
Iroda: Ha.
Kamol: Qadirli insonmidi?
Iroda: Shunga o`xshash.
Kamol: Judayam shubxali voqealar bo`lyabtida.
Iroda: Nima bulardan xabaring yo`qmi?
Kamol: Aynan nimadan?
Iroda: Qarg`ish tekkan b66 sinfiga nima bo`lganindan?
Kamol: Yo`q.
Iroda: Unda Eshit. Ancha yil muqaddam b66 sinfida bir qiz bo`lgan. U judayam aqilli va a`lochi edi. Hammaning unga havasi kelar o`qituvchilarham uni yoqtirardi. Lekin bir kuni u olamdan o`tti. Bir o`zi emas oila azolari bilan bu dunyoni tark etdi. Butun maktab bunga ishonmasidi. Hamma shok holatiga tushgandi.
Kamol: Qanday qilib o`lgan?
Iroda: Hamma xar xil gapiradi. Bazilar avtaxalokat desa, basilar yong`in tugayli deyishadi.
Oradan oz vaqt o`tgandan keyn sinfdagi bir qiz o`lgan qizning partasini ko`rsatib: “U o`lmagan mana o`tiribtiku. U tirik” deya boshladi. Bu gap huddi virusdek butun sinfdagi o`quvchilarga yuqdi. Hamma qizning tirikligini va xar kuni darsa kelayotganini gapirishardi. Ularning sinf rahbari esa o`quvchilarini qo`llab quvatlardi. Xattoki bitiruv oqshomida qizga bo`sh stul ham qoldirishti. Bitiruv tugab hamma birga rasmga tushishdi. Albatta bo`sh stul ham. Ertasi kuni rasm chiqqanidan keyn hamma shokka tushib qolgandi. O`sha bo`sh stulda olamdan o`tkan qiz jilmayib o`tirardi. Sinfdoshlariku buni odatiy qabul qilishdi lekin boshqalar.
Kamol: Bu haqiqatmi?
Iroda: Ha hohlasang Kutubxonaga kirib xar yili saqlab qo`yiluvchi bitiruvchilarning rasmlarini ko`rishing mumkin.
Kamol: Hop. Lekin bularni hozirgi kunga nima aloqasi bor?,
Iroda: O`sh voqeadan beri o`qituvchilar xar yili b66 sinfi uchun 30 ta parta tayyorlab qo`yishadi. O`quvchilar ro`yhatida ham 30 ta o`quvchi. Lekin o`quv yili boshlanganida partalar soni 31 taga ko`payib qoladi. O`quvchilar ro`yhatidagilar ham. Lekin kim ortiqchaligini hech kim topolmaydi.
Kamol yutunib qo`yib: K.k.keyinchi.
Iroda: O`sha ortiqcha o`quvchi aniqlanmagunicha sinfdagilar soni kamayib boraveradi. Xattoki ular maktabni bitirib ketkan bo`lsa ham…
Kamol yerga (polga) qarab o`ylanib qoldi.
Iroda: Mayli endi ketaqol.
Kamol Iroda tarafga qaradi. U yo`q edi.
O`rnidan turib magazin eshigi tomon yura boshladi. Eshikka yaqinlashkanida
Kampir: Yosh bolalarni bu yerda ko`rish noodatiy hol. Marhamat ichkariga kiring. Hohlaganingizni tanlang. Narxlarini arzonlashtirib beramiz.
Kamol qo`rqib cho`chib, sekin tashqariga chiqib uyga ketti.
Hilola haliyam kasal edi. Negadir boshi qattiq orirdi.
Kamol: Hola sizga nima bo`ldi?
Hilola: Hovotir olma. Charchaganimdan bo`lsa kerak. O`zini o`qishlaring yaxshimi?
Kamol: Ha bo`ladi. Yomonmas.
Hilola: Chunarli.
Ertasi kuni yana o`sha sirli maktabga.
Hilola: Kamol billa ketamiz. Bosh og`rig`im ancha qoldi
Kamol: Unda hursamman.
Maktabgayam bir pasta yetib kelishti. Kamol mashinadan tushishi bilan
Ahror: Qaleee?
Kamol ko`rishib bosham urishtirib qo`yishti .
Kamol: Damolish qale bo`ldi?
Ahror: Yomonmas. Birinchi soat Adabiyot. Kechikse ustoz kallamizzi ob tashilla
Kamol: Kettik unda.
Ahror: Etkanda Hilola opa bilan billa kepsan? Kiming bo`ladi?
Kamol: Holamlayu
Ahror: A shunaqami?
Gaplashib sinfgayam yetib kelishti. Kamol kirishi bilan Irodaning partasiga qaradi. Bugun u o`z joyida, oynadan tashqarini tomosha qilib o`tirardi.
Kamol oldiga borib so`rashmoxchidi lekin shubxalari tufayli va qolganlar uni noto`g`ri chummasin deb indamadi… O`qituvchi kirib darsni boshladi. Hamma kitobdan boshini ko`tarmas berilgan mashg`ulotlarni o`qish bilan ovora edi. Faqatkina Kamol o`ylaridan ortomasidi. Darsni yarmiga yetkanda Iroda o`rnidan turib xonani tark etdi. Hech kim xatto o`qituvchixam bunga e`tibor bermadi. Bu yanayam shubxa va hayratti ortishiga sabab bo`ldi. Birinchi soat ham tugadi. Tanaffusga chiqgan Kamol Irodani qidira boshladi. Birinchi kutubxona. Keyn hovli va oxiri Maktab tomi.
Kamol: Shuyerdamiding?
Iroda: Ha. Buyer tinch shovqinlarsiz.
Kamol: Tinchlik yoqadimi?
Iroda: Ha…
Kamol: Sinfdegilar negadir o`zgargandek.
Iroda: Sanga etkandim. Mandan uzoqroq yur dib. Mana endi kech.
Kamol: Kech? Nimasi kech?
Iroda: Hali o`zin chunasan Man ketishim keregidi. Ko`rishkuncha.
Kamol: Qayerga?
Iroda: Uyga
Kamol: Darschi?
Iroda: Nima qilaman darsda. Babiram buni ahamiyati bo`lmasa.
Kamol: Nega keremas?
Iroda: Axir man bu yerda yo`qmanku. Xayr man kettim.
Kamol yuz ifodalari o`zgarib: Ko`rishkuncha.
Iroda tom eshigi tomon yurib ketti. Kamol aaancha voxt hayol surib o`tirdi. Telefoniga kelgan sms hayollar olamidan chiqishiga majbur qildi.
Kamol: Kimdan keldi ekan? aa Ahrordan ekanku. sms ni ochti.
“Kamol dars boshlandi kemisanmi? Kegin mavjud bo`lmaganlarga o`ralashib qolmaganing maqul.”
Kamol: Mavjud bo`lmagan?? u sinfga tushib darsda qatnashishni davom ettirdi.
Tanaffus hammas sinfda
Kamol: Ahror. Boyagi smsinga chummadim.
Ahror: Man haligi?
Kamol: Mavjud bo`lmagan deganing nimasi?
Charos suxbatga qo`shilib: Ahror?
Ahror: Man haligi.. Shunchaki yozgandim.
Kamol: Nimanidir Mandan yashirvossilade. Balki bilishim keredir?
Charosh: Bilishin kere bo`gan narsa hamma bilanam suhbatlashurma. Man sani ogohlantirdim.
Kamol: Shunaqa bo`laqosin. Lekin man hammasini bilmagunimcha to`xtamiman.
Kamol xonadan chiqib ketti. Telefonini olib Sobriyaga telefon qildi.
Sobriya: Alyoo. Endi telefon qilmoxchi bo`b turudim.
Kamol: Nima bo`ldi?
Sobriya: Bilasizmi halok bo`lgan qiz qanaqadir kasallik tufayli olamdan o`tkanakan. Keyn…
Kamol: Keyn??
Sobriya: Hozir liftga kirvoli dovom ettiramiz.
Kamol: Hop…
Sobriya: Qatta to`xtudik. Ha o`sha qiz. Uni ismi…. qanaqadir shovqinli ovozla eshitila boshladi. Shig`illashlardan keyn Buuum. Telfon jim bo`lib qoldi.
Kamol: Alo alo Sobriya. Lekin jimlik. U telefoniga qaradi suhbat yakunlangan. Qayta telefon qildi. O`chiq. Yana telefon qildi O`chiq….
Kamol