Tasodifiy hikoya: "Sevgilim" 2-qisim! Muallif:FeYa
Salom nodira? Nima qilib o'tiribsan bir o'zing deb mendan ko'z uzmay gapirdi. Salom yaxshimisiz jasu...davomi

Ahror: Yo`q ko`rmadim.
Kamol: Nima bo`ldi o`zi?
Ahror: Bilmadim. Yonimda turib o`zindan o`zin xonaga kirib kettin. Gapimmi eshitmadin shekilli javob bermading. Keyn yiqilib tushtin. Hayronman.
Kamol: Eson omon shu yerdan chiqvosak go`rkaydi.
Ahror: O`zini bos. Tur yuraqol.
Ular tashqariga eson omon chiqvolishti.
Charos: Nima bo`ldi?
Kamol: Kaseta chiqti xonadan.
Charos: Nega telefon qilsak omadilar?
Ahror: Bizaga hech kim telefon qilmadiku?
Charos: Mana qara. dib telefonini ko`rsatti.
Ahror: Mana boya qiganinda gaplashkanmiz. Keyn qilmabsanku.
Charos telefoniga qarab qo`rqib ketti: Axir Axir xozir telefon qilgandimkuu. Nimalar bo`lyabti o`zi?
Iroda: O`zini bos. Mani telefonimdan qildikku
Charos: Esim qursin. Qo`rqib kettim
Iroda telefonni ko`rsatdi. Haqiqattan telefon qilishgandi.
Kamol telefoniga qarab: Ha 7 martta javob berilmagan qo`ng`iroq. Negadir telefonimni ovozi o`chib qolibti.
Ahror: Mandayam. Lekin bur rejimga o`tqizganimmi eslolmaylan
Kamol: Hammasi shubhali.
Iroda: Kasetaga qaytsak.
Kamol: Ha aytkancha. Maktab studiosiga borsak ichida nima yozilganini bilamiz.
Ular maktabga kirib kasetani qo`yishti. Sal shitirlagan ovozlardan keyn:
“Mani ismim Sobir. Hozir gapiradigan gaplarimdan keyn bu kasetani xonani qayerigadir yashirib qo`yaman. Agar siz bu kasetani topib eshitayotkan bo`lsangiz demak b66 sinfida o`qisiz.
Biz lanatdan qutilish uchun shaxarchadan uncha uzoq bo`lmagan tog`da joylashgan Maqbaraga borgandik. Ustozimiz: Agar bu maqbarani tozalab astoidil duo qilsak lanattan qutilishimzni aytti. To`g`ri bunga hamma ham ishonmadik. Ishga kirishib ketti. Kechga yaqin ishlarni bitirdik. Maqbara ancha ochilganidi. Ustozimiz hammani bir joyga yig`ib maqbarani tozalaganimizzi va qilgan yaxshi amallarimiz evaziga bizni lanatdan saqlashini aytib duo qildilar. Negadir yengil tortkandek edik. Huddiki qutilgandekmiz. Endi ortka qaytamiz deganda qayerdandir qop qora bulut paydo bo`lib jala quay boshladi. Hamma pastga shoshgan. O`shanda birinchi qurbon Holiq bo`ldi. Hech kimda yo`q soyabon faqat unda bor edi. Holiq soyabon ushlab oldimda bemalol ketayotkan paytida birdan nimadir charaqlab judayam qattiq gumburlagan ovoz chiqti. O`zimga kelib qarasam uni yashin urgandi. Kuydirilgan tananing hidi haliyam esimda. Ikkinchisi qurbon Madina bo`ldi. U loyda sirpanib so`qmoqdan chiqib pastlikka qulab ketti. Keynroq bilsak bo`yin qismi bilan xarsangga urilib o`lgan ekan. O`shanda pastga tushkanimizda man hammani lanattan qutqardim.
O`shanda o`shanda. Eslay olmayabman… Nimaydiya… Esladim. Lanattan qutilish uchun murdani o`z olamiga qaytarish kerak. O`shandagina hammasiga barham beriladi. Hammasi tamom bo`ladi.
Eslab qoling murdani o`ldirish kerak. Garchi u murda bo`lsayam lekin odamdek…”
Ahror: Nega chunarsiz gapirgan?
Kamol: Axir xotirasi o`chayotgan payti. Shundaham qancha gapni gapirdi.
Ahror: Qanday qilib murdani topamiz?
Kamol: Bilmadim.
Ahror: Chorasi bo`lishi kerakku.
Kamol: Bo`gani bilan bizga nomalum.
Charos: Topkanimizdayam o`z sinfdoshimizni o`ldira olamizmi? Qotillik qilishga juratimiz yetarmikin?
Iroda: Ha… Mana asosiy masala.
Kamol: Buguncha yetar. Uy uyimizga tarqimiz. Charos kaseta sanda turgani maqul.
Ertasi kuni maktabda.
Birinchi soatda hamma jimlikda o`tirdi. Ikkinchi soatda gap boshlandi.
Gulinora: Maqbaraga borish kerak.
Zahro: U yerda nima qilamiz?
Gulinora: Axir bir yili b66 sinfi shunaqqilib lanattan qutilgandiku.
Zahro: Kim aytti?
Gulinora: Kattalardan eshitkandim.
Bu gap bir pasta hammaga tarqadi. Deyarli butun sinf o`sha yerga boramiz deyishni boshlashti.
Tanaffusta
Charos: Kimdir bu kechegi gapni qolganlagayam ayttimi?
Kamol: Man etmadim.
Ahror: Man ham
Iroda: Man gaplashmiman disayam bo`ladi
Charos: Unda maqbara haqida qayerdan bilishti?
Ahror: Bu haqida manam eshitkandim yoshligimda.
Charos: Man birinchi martta eshitishim.
Uchunchi soat sinf kuratorining darsi edi. O`quvchilar Maqbaraga chiqish kerakligi haqida gapira boshlashti.
O`qituvchi: Mayli roziman. Istagilaga qarshi chiqish niyatim yo`q Bo`lmasam ertaga ertalab maktabda yig`ilamiz. Man avtobus gaplashaman. Birga ketamiz.
Bahora: Uzur man boromiman. Ertaga bu shaxarchadan ketyabmiz.
Yulduz: Man ham boromiman. Ertaga uyda ishlarim bor edi.
O`qituvchi: Yaxshi unda qolganlarni kutaman…
Darslar tugab Hamma uy uyiga keta boshladi.
Bahora: Yulduz ko`rishkuncha
Yulduz: Omadini bersin dugonajon
Kamol Irodani oldiga kelib: Kuzatib qo`yaman.
Iroda: Mayli.
Kamol: Ertaga boradigan bo`lganimiz yaxshi bo`ldi.
Iroda: Qaydam.
Kamol: Kechka yaqin vaqting bormi ?
Iroda: Nega tinchlikmi?
Kamol: Haligi rasmni topkandim.
Iroda: Kechga vaqtim yo`q edi yaxshisi ertaga o`zing bilan ovol.
Kamol: Hop
Ertasi kuni hamma maktab oldida yig`ildi.
Hilola: Xuramatli o`quvchilar. Bugun Man Azamat aka va Sinf rahbarilar kuzatuvida maqbaraga chiqsizlar. Undan oldin tog` yonidagi Mehmonxonaga joylashamiz. Iltimos o`zilarga ehtiyot bo`lilar. Marhamat hamma avtobusga.
Bu paytda Bahora oilasi bilan mashinada shaxardan chiqib ketayotkan edi.
Bahoraning dadasi: Shu tog`li yo`ldan o`tvosek hammasi yaxshi bo`ladi.
Bahoraning onasi: Ilohim.
Bahora o`ylanib ketardi. “Bu qarg`ishtan qutilarmikinmiz?”
Tog`dan toshlar xarakatlanayotgan ovozi eshitildi. Uncha katta bo`lmagan tosh bo`lagi Mashinaning oldi oynasiga kelib teydi. Hech kimga zarar yetmagan bo`lsada yo`l ko`rinmi qolganligi sababli ular pastlikka qulab ketishti. Yana bir qurbon(lar).
Yulduzning oilasi uyda o`tirishkan edi. Yulduzning onasi oshxonaga kirganida qayerdandir gaz hidi kelayotgandek tuyuldi. Yerto`ladagi suv isitish pechidan xabar olish uchun tushti. Pechkadagi olov o`chib qolib gaz gurillab chiqib yotkan edi. Nimaligini ko`rish uchun svetni yoqqanida… Yana bir qurbon(lar)
Avtobus ham mehmonxona oldiga yetib keldi. Hamma birin ketin tusha boshladi.
Jamshid: Kelilar bir rasmga tushib qo`yaylik. Estalik uchun…
Qani jilmayinglarchi… Hech kimda jilmayadigan kayfiyat yo`g`idi…
Mehmonxonaga endi kirib joylashishni boshlashganida jala quyib yubordi. Joylashib bo`lib mehmonxona zaliga chiqishti.
Azamat aka: Jala quygani sababli maqbaraga chiqishni ertaga qoldiramiz. Buguncha shu yerda qolamiz.
Charos: Uyga qaytsak bo`lmaydimi?
Azamat aka. Agar bugun ketsak ertaga qaytib kelolmaymiz. Yo`llar suv tagida qolib ketadi.
Kun kech bo`ldi. Kechki ovqat payti. Hamma Mehmonxona oshxonasida ovqatlanib o`tirardi.
Iroda: Kamol haliroq xonamga kela olasanmi?
Kamol: Ha.
Iroda: Rasmni ovolish esindan chiqmasin.
Kamol: Hop
Shu payt kimdirning hirillab nafas ola boshladi.
Azamat aka uning oldiga borib: Nima bo`ldi?
Yonidagi astmaga qarshi ingalyatorni ko`rib uni oldi. Boshib ko`rsa tugagan ekan.
Azamat aka: Boshqasi bormi?
O`quvchi yo`q degandek boshini chayqab qo`ydi.
Azamat akatTelefonini olib kasalxonaga qilaman degandi aloqa 0.
Azamat aka: Tez kasalxonaga telefon qilinglar. Manda antenna chiqmayabti.
Qolganlardayam shu ahvol edi.
Mehmonxona hodimasi: