Tasodifiy hikoya: O`z hayotim. Feruzaxondan: Yoz o`tmoqda soz! Shu saytta tanishganim Po`latjon degan bola bilan!
Barcha O`quvchilardan xato va kamchiliklar uchun uzr so`ragan holda o`zim bilan bo`lib o`tgan voqean...davomi

aytib chiqaman!

Onam yana 1, 2 ta yumushlar buyurishdi, ularni bajarganimdan so`ng Shirinni onasi aytgan, yumushlarni qilish uchun onamdan ruhsat oldim. Chiqqanimda Shirin ko`chani supurib bo`lib, uyigi kirib ketgandi. Darvozasini taqqillatdim:

- Hoy Shirin-n-n...
- Huuv, kelavering!

Hovliga kirib bordim. Hovli to`la turli-tuman gullar o`tqazilgan, kamida 300 dan oshik tuvaklar. Zinaning ikki yonidan, deraza tokchalari hovli atrofi, darvozaxona gullarga to`lgan. Shirinni o`zi esa, deraza romlarini artish bilan ovora.

- Horma Shirin.
- Bor bo`ling.
- Ho`sh ishni nimadan boshlay? Pechkani buzaymi yo chirindi bilan tuproq qorishtiraymi? Balki parnikingni ustiga loyqa suv separman! Aaaa Shirin nima deysan?

- Unisi ham bunisi ham emas, - qo`lidagi lattani tashlab, gullar oralab zinadan pastga tushib keldi, - Buyoqqa yuring... -degancha parnik tomon boshladi.

Parnik eshigidan ichkariga kirarkanman, yana bir marta qoyil qoldim. Yo`q, bu safar gullardan emas! Kiraverishda qator 12 dona gardishi, oshchaqi kattaligidagi tuvaklar turardi. Har biriga yarim quloch kaltak suqub, pamidor ko`chati o`tqazilgan. Pamidor ko`chatining bo`yi 55, 60 sm... Ko`chatlar shu qadar mehir bilan parvarish qilinganki, bamisli sanat asaridek. Ishlovi, o`g`iti, suvi hamma-hammasi qiyomiga yetqazib qaralgani, pamidor ko`chatlarining holatidan malum! Har birida kamida 15, 20 donadan pishgan, endigina bo`zargan yoki hali rang kirmagan pamidorlar, yuzalari oynadek yarqirab turardi.

- Qo`yil... Shirin bu seni ishingmi?
- Ha! - g`urur bilan boshini tik to`tarib, jilmaydi, - Zo`rmi?
- Zo`ram gapmi! Qoyilmaqom... Bu ishinga peshonangdan o`pib qo`yardimu, hijolat bo`lyabmanda!
- Yo`q, o`pib qo`yishiz shart emas!
- Rosdanmi?
- Ha! - bu gapimdan arazlagandek qovoq soldida, engashib poyadan uch dona, qipqizil pamidorni uzub oldi. Eshik tomon yurarkan erkalangannamo ohanda buyruq qildi, - Tuvaklarni hovli o`rtasiga, oftobga olib chiqib qo`ying...
- Ho`p bo`ladi beka, buyrug`iz amrivojib!

Uning ortidan fahir bilan qarab qoldim.
Ko`ksimga urib maqtanishdan tiyilmayman. Chunki o`zim baxti kulgan yigitman! Rost. Qani qasi yigitni sevgan qizi, meni Shirinimdek orasta, saramjon-sarishtali, mehnat sevar? O`ylashimcha bu zaminda uning oldiga tushadigan birorta qiz yo`q, albatta men uchun shunday!

* * *

Bahor quyoshining tig`i juda o`tkir bo`ladi. Tuvaklarni avaylab, xovli o`rtasiga, oftob nuri tushadigan joyga tashigunimcha o`zim ham terlab-pishib ketdim.

- Rustam manabuni boshizga o`rab oling, - qo`limga chit durra tutqazdi, - Boshizdan oftob o`tib ketmasin, oqibati chatoq bo`ladiya...
- Ahha! O`zimni mehribonim! - bu ishidan sevinib, durrani huddi ustalardek, boshimda o`rabodim, - Qalay endi, ustaga o`xshadimmi?
- Hmmm! - kulib, ikki bosh barmog`ini yuqori ko`tardi, - Zo`r... Haqiqiy usta, - ayyorona jilmaydi, - Uyumizga usta kelib qolibdi, yana bazi ishlar buyursam yo`q demasmikin? -dedi, ikkinchi shaxsga gapirgandek.
- Beka buyursa, hech bir usta yo`q demas... -dedi, men ham, huddi u gapirgani kabi ohangda.
- Unday bo`lsa! - jilmaydi va oshxona eshigini ko`rsatdi, - Anovi eshikni oshiq-moshiqi, liqi-liqi bo`lib qoldi...
- Oshiq-moshiqi, liqi-liqi bo`lgan bo`lsa tuzatamiz. Keyinchi?
- Tandirxona devorini suvog`i to`kilib ketti, 3, 4 chelak somonli loy qilib, shuni ham suvash kerak...
- Suvabtashlaymiz!
- Usta, anovi cherdakdagi lahtak tahtalardan bitta kichkina stulcha yasab bering...
- Ho`p, boshqa yumushlar yo`qmi beka?
- Buyoqqa yuring! - o`zining xonasi tomon boshladi, eshik yoniga kelganimda: - Shu yerda turing! -dedi.
- Ho`p!

Meni eshik yonida qoldirib, o`zi ichkariga kirib, deraza yoniga turib oldi.

- Asta men tomonga keling! - dedi, yumshmoq ohangda, qo`llari bilan o`zi tomon chorlab.

Bu holatdan hayratga tushdim. U yana chorladi.

- Sekin men tomon keling... - yuragimni hayajon bosib, asta u tomon yurdim, - To`xtang endi ortga qayting!.. -dedi to`satdan to`xtatib.
- Ustimdan kulyabsanmi? -dedim, bu ishidan biroz jahlim chiqib.
- Kulmayabman. Siz aytganimni qilib orqaga ikki qadam yuring! - birozgina orqaga yurdim, - Eshityabsizmi? -dedi.
- Nimani?
- Pol taxtasi g`ichirlayabdi!

Bir, ikki qimirladim, haqiqatdan pol g`ichirlayabdi.

``Jin ursin...``

Xonasiga chaqirsa, meni hayolimga... G`irt ahmoqman, Shirin haqida qanday bu hayolga bordim-a!!!

- Usta shuni ham to`g`irlay olasizmi?
- Arzimagan ish... Pol taxtasi lagadan ko`tarib qolgan, tagiga pono suqub, mihlab qo`yaman. Ustida raqs tushsang ham, qaytib g`ichirlamaydi.
- Qilib bo`lganizdan so`ng ko`ramiz...

Ortimga qaytdim.

- Beka ishni tartibi bilan qilmasak bo`lmidi. Aavval pechkani olib chiqayin, sen shiftni artib, tozalaguningcha, men qolgan ishlarni bajarsam bo`ladi!
- Ho`p bo`ladi usta, siz nima desy shu...

Men pechkani buzib, padvolga olib tushib qo`ygunimcha, Shirin bir idishda, shiftni artish uchun so`dali suv tayorladi.

- Beka shiftga bo`ying yetmaydi, oyog`ing ostiga birornima qo`yish kerak...
- Xontaxta bilan stulni qo`yamiz...

Bir tomoni ko`tarib devorga suyab qo`yilgan xontaxta va tikuv mashinasi yonidagi stulni ustma-ust qo`ydik.

- Beka endi bo`ying yetadimi?
- Ha, yetadi...

Stulni qimirlatib ko`rdim, qizbola uchun bu haflidek.

- Beka, hushyor bo`lgina, yeqilib tushmagani yana?
- Eee, meni bilmas ekansiz. - jiddiylashib, yenglarini shimardi, - Siz o`ylagandek nozikoyim emasman... -degancha tepaga chiqishga taraddutlandi.
- Olaaa! - kuldim, - Bo`pti, sen artib bo`lguningcha, men oshxona eshigini tuzatish uchun uymizga kirib bazi ajnomlarni olib chiqaman.
- To`xtabturing... Men tepaga chiqib olay, latta bilan idishdagi suvni olibberasiz, - bir qo`li bilan yelkamdan tuttib, tepaga intildi, - Aaaa-a-a-a!!!

Shirin stulga chiqayotgandi, nohos uzun etagini boshib oldiyu, o`zini eplolmay qoldi. Uni tutib qolmoqchi edim, ustimga qulab meni ham muvazanatdan chiqardi.
Gursullab gilam, ustiga quladik. Shirin quchog`imda, siynalari bilan yuzumni bosib olgandi. Qandaydur tasofduf sabab, uzun sochlari yelkalarim ostiga tushib qolibdi. Shuni uchun, meni harakatimsiz, o`zi ustimdan turib keta olmay, bir necha sonya noqulay ahvolda qoldi...

Yelkamni ko`targanimdan so`ng, Shirin o`rnidan turdi. Bechoraginam noqulay holatdan uyalib, yuzi qizarib ketgandi. Uni bu vaziyatdan qutqarish uchun, uyog`iga a`qlimni o`zi, yashin tezligida qaror chiqardi.

Ko`zlarimni yumib: voy jonim, degancha biqinimni ushlab, yuzimni tirishtirib g`ijindim.

- Kechrin meni, bilmay qoldim, - Shirin o`zini holatini unutib, men haqimda qayg`ura boshladi, - Qo`polligim qursin, hech qayiriz lat yemadimi?
- Qovurg`am singanga o`xshaydi... Aaaayyy!
- Rosdanmi? -dedi, rangi oqarib.
- Balki sinmagandur, lekin negadur suv ichkim kelyabdi! - dedim.
- Hozir olib kelaman, - tezda bitta piyolada suv olib keldi, qo`rqanidan rangi oqarib, qo`llari titrab, piyolani tutqazdi,