Tasodifiy hikoya: Офицер
Bir ofitser hizmat safaridan qaytib uyiga kelsa hotini uning eng yaqin do'sti bilan o'z yotog'ida yo...davomi
Bir ofitser hizmat safaridan qaytib uyiga kelsa hotini uning eng yaqin do'sti bilan o'z yotog'ida yo...davomi
... HAYOT QADRI ...
Добавил: | ARMONIMSAN! (20.08.2018 / 10:22) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 9631 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
...HAYOT QADRI...
Tong... Budilnikning yoqimsiz ovozidan shiringina uyqum buzildi. Budilnikning ovozini ham,telefonni ham òchirib tashlab yana biroz uxlay deya ko'zimni ilganimni bilaman,bu yog'iga o'chirib bòlmas budilnik chala boshladi. Oyiginam tur òg'lim kech qolasan imtixoninga,hali bozor qilishing kerak ertaga toshkentlik mehmonlar keladi ekan. Ufff tortib turdim. Yuz-qo'limni yuvib choyga o'tirdim. Oyim haligi mavzuni davom ettirdi
-Ertaga shahardan dadangni xolasi kelarkan. Sentabrgacha biznikida bo'larkan.
Bu gapidan asablarim buzilib,men javob berdim
-Nima? Sentabrgacha? 3 oy ham mehmon bo'ladimi? Nega aynan sentabrgacha?! Butunlay ko'chib kelaqolsin!
-Hey bola senga nima? Nevaralari bn kelarkan!
-obbo shu yetmay turgandi!
Shunday deya choyni tugatib,kiyinib maktab tomon yo'l oldim. O'shanda 8-sinfni bitirib 9-sinfga o'tar paytlari edi. Aslida men viloyat olimpiadasida o'rin olganim uchun imtihonlardan ozod qilishgandi maktabimiz faxri deb.Xullas oxirgi imtihon ham tugadi. Lekin baribir borishim kerak edi. Xullas,abetga yaqin bozorga borib u-bu narsa olib uyga keldim. Oyim kutib o'tirgan ekan.
-Tez ovqatlanib ol o'g'lim. Bugun kelishadigan bo'libdi. Dadang ularni kutib olgani ketdi
-Ufff oyi bugun qanaqa kun bòldi-a
-Hey sen bola ishqilib bizni uyaltirib qo'yma yana!
Yaxshi dedim xo'rsinib. Xullas ular keldi. Ular bn ko'risharkanman,nevara deganga kichkina bolalar deb o'ylagandim. Lekin 2 ta qiz ekan men qatori. Biroz xursand bo'ldim. Chunki yow bola shovqin qilishi yoqmasdi. Ular 4 kishi bo'lib kelishibdi. O'sha katta xolam,xolamning o'g'li(yoshi 40 larda yana bilmadim),va 2 ta qiz. Bilsam 2 ta qiz opa singil ekan,oralig'i 1 yil.
Kattasini ismi Maftuna,kichigi Charos. Ular bilan 1 haftalarda chiqishib ketdim. Tòg'risini aytsam,Charos juda go'zal edi. Unda qandaydir tabiiy go'zallik bor edi. U oddiy kiyinardi. Lekin juda yarashardi.
Kunlar o'tardi,men bu opa-singillarni zeriktirmaslikka harakat qilardim. Har xil hazil-huzullar bn ko'nglini ko'tarardim. Kun sayin Charos menga yaqinlashib borardi. Uni sevib qolishdan qo'rqardim...
Bugun kechda muzqaymoqxo'rlik! Ha bu har hafta 1-2 marta bo'ladi. Mehmonlar bn istirohat bog'iga boramiz. Kech ham tushib borardi. Biz ovqatlanib bo'lib mashinada park tomon yo'l oldik. Har doimgidek qizlarni men aylantiraman. Bu yaxshi. Biroq Charosning opasiga balo bormi? (deb aytgim keladi.faqat aytgim keladi). Shu tariqa biz kechqurungi ajoyib musaffo havoda mazza qilib aylanib boshladik. Charos har doimgidek gòzal va nafis... Opasi esa shaharlik qizligini bildirib yasanvolgan. U sal yengiltakroq edi.
Biz aylanib daraxtlar tagidagi skameykada o'tirdik. Maftuna sanga savol bor deb qoldi. Mani roziligimdan keyin gapirdi
-Yaxshi ko'rganiz bormi? Umumman yoqtirgan qiziz bormi?
Har xolda sen emas deb aytmoqchidim-u biroq shunchaki oddiy javob berib qo'yaqoldim
-Hali uchratganim yo'q
Charos menga tikilib har gapimni diqqat bn tinglardi. Maftuna og'zi tinmay savol berardi. Bir savoli qanaqa qizlar yoqishi haqida bo'ldi. Man ikkilanmay Charosni tavsiflavoribman. U sezdi shekilli,yerga qarab oldi.
Shu kecha xato ish qilganimni òylab chiqdim. Har xolda u mening qarindoshim uzoq bo'lsa ham.
Kunlar o'tib unga bo'lgan sevgimni tan oldim(bu xato bo'lsa ham!). Uni kundan kunga ko'rib to'yolmasdim. To'g'risi,chin sevgi har qanaqa odamni òzgartirarkan. Mani og'zimdan chiqadigan yomon gaplar ham yo'qoldi. Umumman ko'ngli bo'sh odamga aylanib qoldim. Man bir narsa haqida qayg'urardim. U ketsa men uni yana ko'ra olamanmi? U telefon ishlatmasdi,opasi ishlatsa ham. Sevgimni aytishga esa jur'atim yetmayapti. Nega deysizmi? Chunki u mening qarindoshim. U sevgimni qabul qilgan bilan,kattalar rozi bo'lishadi-mi?
Shu hayollar meni har tun bedor qilib qo'ygandi.
Ular ketishiga 2 hafta qolgandi. Bugun yana muzqaymoqxo'rlikga boramiz. Shu hayollar bilan o'ylanib yurgandim, 1 ta do'stim tug'ulgan kuniga taklif qilib qoldi. Ming lan'at ! Bormasam bo'lmaydi! Axir bugun Charosga sevgimni aytmoqchidim. Ha mayli!
Ichimdan shunaqa gaplar o'tdi. Ziyofatga borib biroz o'tirib qaytdim. Uyga kelsam eshik ilik! Ming lan'at! Ilib ketishdimi deb turib,eshikni qoqdim. Biroz o'tib eshik ochildi
-KIRING
Bu ovozdan shamdek erib ketdim. Mening Charosim!
-Ular ketishdi faqat man qoldim
Bu gapdan keyin chehram shunaqa ochilib ketdi. Ichimdan"Mana imkoniyat. Eh o'zinga rahmat yaratganim "deb turgandim. U yana gapirib qoldi
-Ne o'ylanib qoldiz? Bo'pti. Mani boshim qattu og'rivotti. Man ketdim,uxlab olay
Man qotib qoldim. Ming lan'at. Baribir omadsiz kun! Xullas qolganlar kelgancha uxlamay o'tirdim. Keyin esa xonamga kirib joyimni solayotgandim. Bitta qog'ozga ko'zim tushdi. Ochib qarasam juda chiroyli yozilgan. Qiziqib òqib boshladim...
Davomi bor albatta!
Fikrlar bòlsa marhamat
Tong... Budilnikning yoqimsiz ovozidan shiringina uyqum buzildi. Budilnikning ovozini ham,telefonni ham òchirib tashlab yana biroz uxlay deya ko'zimni ilganimni bilaman,bu yog'iga o'chirib bòlmas budilnik chala boshladi. Oyiginam tur òg'lim kech qolasan imtixoninga,hali bozor qilishing kerak ertaga toshkentlik mehmonlar keladi ekan. Ufff tortib turdim. Yuz-qo'limni yuvib choyga o'tirdim. Oyim haligi mavzuni davom ettirdi
-Ertaga shahardan dadangni xolasi kelarkan. Sentabrgacha biznikida bo'larkan.
Bu gapidan asablarim buzilib,men javob berdim
-Nima? Sentabrgacha? 3 oy ham mehmon bo'ladimi? Nega aynan sentabrgacha?! Butunlay ko'chib kelaqolsin!
-Hey bola senga nima? Nevaralari bn kelarkan!
-obbo shu yetmay turgandi!
Shunday deya choyni tugatib,kiyinib maktab tomon yo'l oldim. O'shanda 8-sinfni bitirib 9-sinfga o'tar paytlari edi. Aslida men viloyat olimpiadasida o'rin olganim uchun imtihonlardan ozod qilishgandi maktabimiz faxri deb.Xullas oxirgi imtihon ham tugadi. Lekin baribir borishim kerak edi. Xullas,abetga yaqin bozorga borib u-bu narsa olib uyga keldim. Oyim kutib o'tirgan ekan.
-Tez ovqatlanib ol o'g'lim. Bugun kelishadigan bo'libdi. Dadang ularni kutib olgani ketdi
-Ufff oyi bugun qanaqa kun bòldi-a
-Hey sen bola ishqilib bizni uyaltirib qo'yma yana!
Yaxshi dedim xo'rsinib. Xullas ular keldi. Ular bn ko'risharkanman,nevara deganga kichkina bolalar deb o'ylagandim. Lekin 2 ta qiz ekan men qatori. Biroz xursand bo'ldim. Chunki yow bola shovqin qilishi yoqmasdi. Ular 4 kishi bo'lib kelishibdi. O'sha katta xolam,xolamning o'g'li(yoshi 40 larda yana bilmadim),va 2 ta qiz. Bilsam 2 ta qiz opa singil ekan,oralig'i 1 yil.
Kattasini ismi Maftuna,kichigi Charos. Ular bilan 1 haftalarda chiqishib ketdim. Tòg'risini aytsam,Charos juda go'zal edi. Unda qandaydir tabiiy go'zallik bor edi. U oddiy kiyinardi. Lekin juda yarashardi.
Kunlar o'tardi,men bu opa-singillarni zeriktirmaslikka harakat qilardim. Har xil hazil-huzullar bn ko'nglini ko'tarardim. Kun sayin Charos menga yaqinlashib borardi. Uni sevib qolishdan qo'rqardim...
Bugun kechda muzqaymoqxo'rlik! Ha bu har hafta 1-2 marta bo'ladi. Mehmonlar bn istirohat bog'iga boramiz. Kech ham tushib borardi. Biz ovqatlanib bo'lib mashinada park tomon yo'l oldik. Har doimgidek qizlarni men aylantiraman. Bu yaxshi. Biroq Charosning opasiga balo bormi? (deb aytgim keladi.faqat aytgim keladi). Shu tariqa biz kechqurungi ajoyib musaffo havoda mazza qilib aylanib boshladik. Charos har doimgidek gòzal va nafis... Opasi esa shaharlik qizligini bildirib yasanvolgan. U sal yengiltakroq edi.
Biz aylanib daraxtlar tagidagi skameykada o'tirdik. Maftuna sanga savol bor deb qoldi. Mani roziligimdan keyin gapirdi
-Yaxshi ko'rganiz bormi? Umumman yoqtirgan qiziz bormi?
Har xolda sen emas deb aytmoqchidim-u biroq shunchaki oddiy javob berib qo'yaqoldim
-Hali uchratganim yo'q
Charos menga tikilib har gapimni diqqat bn tinglardi. Maftuna og'zi tinmay savol berardi. Bir savoli qanaqa qizlar yoqishi haqida bo'ldi. Man ikkilanmay Charosni tavsiflavoribman. U sezdi shekilli,yerga qarab oldi.
Shu kecha xato ish qilganimni òylab chiqdim. Har xolda u mening qarindoshim uzoq bo'lsa ham.
Kunlar o'tib unga bo'lgan sevgimni tan oldim(bu xato bo'lsa ham!). Uni kundan kunga ko'rib to'yolmasdim. To'g'risi,chin sevgi har qanaqa odamni òzgartirarkan. Mani og'zimdan chiqadigan yomon gaplar ham yo'qoldi. Umumman ko'ngli bo'sh odamga aylanib qoldim. Man bir narsa haqida qayg'urardim. U ketsa men uni yana ko'ra olamanmi? U telefon ishlatmasdi,opasi ishlatsa ham. Sevgimni aytishga esa jur'atim yetmayapti. Nega deysizmi? Chunki u mening qarindoshim. U sevgimni qabul qilgan bilan,kattalar rozi bo'lishadi-mi?
Shu hayollar meni har tun bedor qilib qo'ygandi.
Ular ketishiga 2 hafta qolgandi. Bugun yana muzqaymoqxo'rlikga boramiz. Shu hayollar bilan o'ylanib yurgandim, 1 ta do'stim tug'ulgan kuniga taklif qilib qoldi. Ming lan'at ! Bormasam bo'lmaydi! Axir bugun Charosga sevgimni aytmoqchidim. Ha mayli!
Ichimdan shunaqa gaplar o'tdi. Ziyofatga borib biroz o'tirib qaytdim. Uyga kelsam eshik ilik! Ming lan'at! Ilib ketishdimi deb turib,eshikni qoqdim. Biroz o'tib eshik ochildi
-KIRING
Bu ovozdan shamdek erib ketdim. Mening Charosim!
-Ular ketishdi faqat man qoldim
Bu gapdan keyin chehram shunaqa ochilib ketdi. Ichimdan"Mana imkoniyat. Eh o'zinga rahmat yaratganim "deb turgandim. U yana gapirib qoldi
-Ne o'ylanib qoldiz? Bo'pti. Mani boshim qattu og'rivotti. Man ketdim,uxlab olay
Man qotib qoldim. Ming lan'at. Baribir omadsiz kun! Xullas qolganlar kelgancha uxlamay o'tirdim. Keyin esa xonamga kirib joyimni solayotgandim. Bitta qog'ozga ko'zim tushdi. Ochib qarasam juda chiroyli yozilgan. Qiziqib òqib boshladim...
Davomi bor albatta!
Fikrlar bòlsa marhamat