Tasodifiy hikoya: Buzilgan dunyo 3 yakun tanlov uchun
Ertasi kuni taqdirga tan berib, Saodat "yangi sarguzasht"larga o'zini tayyorlab chiqqan Saodatga ke...davomi
Ertasi kuni taqdirga tan berib, Saodat "yangi sarguzasht"larga o'zini tayyorlab chiqqan Saodatga ke...davomi
Библиотека | Boshqalar | MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim... (4 - Qism...)
uyning ham o`zgacha fayzi bo`ladi! Negaligini bilmadimu, shu xonadonga kirsam, o`zimni yengil his qilaman, dilim yayraydi.
U ko`rindi, patnis ko`targncha ostonadan asta tushib keldi. Ikkita kosa, bittasiga ko`proq, ikkinchisiga nisbatan ozroq taom quyulgan.
- Usta, uzur ovqatim jindey kechib ketdi...
``Farishtam o`zimni!``
Parnik ustiga loyqa suv sepib yurganimda. Shirin yo`paradgi xonada peshin nomozini o`qiyotganiga ko`zim tushgandi. Agar qizbolani shunday sabab tufayli ovqati kechsa, mayli ming karra kechiksada zarracha hafa bo`lmasa kerak hech bir inson.
- Hijolat bo`lma, ochiqib-ochiqib yeyilsa taom yanda hushtam bo`ladi!..
U bu gapimdan mamnun bo`lgancha kosalarni dasturxonga qo`ydi. Bir nima esdan chiqqandek, birzum o`ychan dasturxonga tikildi, so`ng jilmaydi.
- Aaaa! Muoboda zerikkan bo`lsayz, qo`shiq qo`yib kelaman? -dedi, patnisni olib oshxonaga qaytishga taraddutlanarkan.
- Og`irrog`idan bo`lsa yo`q demasdim...
- Hozir! -dediyu zippillagancha zinadan ko`tarilib uyga kirib ketdi, derazalarni ochib, tufli qutisidek keladigan karnakni, deraza tokchasiga qo`ydi, - Usta Sherali Jo`rayevni disketi bor ekan?
- Ayni muddaoo... -dedim.
Qaytib kelib so`riga ko`tarildi.
- Vooy nega ovqatlanmay o`tiribsiz?
- Bismilloh...
* * *
Tavomlanib bo`lgach, Shirin kosalarni olib oshxonga tashlab chiqdi. U-yoq-bu yoqdan gaplashib o`tirgan edik. Adashmasam uchunchi qo`shiq tugab to`rtinchisiga o`tgandi. Sherali Jo`rayevning eng ommabop qo`shiqlaridan biri ``BIRINCHI MUHABBATIM!`` qo`shig`i musiqasi yangray boshlagach, ikkimiz ham ohangga quloq tutib, jim qoldik.
``Kecha oqshom falakda oy bo`zarib botganda,
Zuhro yulduz miltirab, xira xanda otganda,
Ruhimda bir ma`yuslik, sokinlik uyg`otganda,
Men seni esga oldim, birinchi muhabbatim,
Eslab xayolga toldim, birinchi muhabbatim.``
Shirin dasturxondagi bir nuqtaga termulgancha, hayolchan qoldi.
Labiga yoyilgan nim tabassum, Shirin ham shu lahzada dilkash ohang, og`ushida muhabbat hayoli bilan bant ekanligidan, darak berardi.
Otashin nigohim taftini tuydi chog`i, nigohlari nuqtadan uzulib yuqori ko`tardi, ko`zlarimiz lahzalarda to`qnashdi. Qizbola baribir nigohlar to`qnashuviga dosh berishi amrimahol, u ham nigohini kipriklari ortiga berkitti. Mening qalbimda jo`sh urayotgan tuyg`ularni u ham tuya boshladi chog`i, kipriklari, lablarga titroq kiradi, yanoqlari alvon tus ola boshladi, go`yo tana azolari sohibasini tuyg`ularini oshkor etisha qastlashgandek, Shirinni hayajon bosdi. Tuyg`ular oshkor bo`lish jarayoni, tobora tezlashib borardi. Birgina hayosi sabab, ko`zlarini yashirishga muaffaq bo`lardi.
Sevgilimni hayodan pastga qaragan ko`zlar, uyatdan qizargan yuzlari, hayajondan titrayotgan lablariga qarab, sevgi deb atalmish muqaddas tuyg`uning qanchalik go`zal ekanligi, yuraklarimiz mana shu tuyg`ular bilan yashayotganiga amin bo`laman.
Sevgimni izhor etish vaqti kelganini ich-ichimdan sezaman, yuragimni shu qadar hayajon qamrab oladiki, hatto ovozimda titroq turdi.
- Shirin-n!
- Hmm!
Hozir qalblar tubidagi sirlar ochilishini sezdek, u ham kiprik ostidan salniga nazar tashlab qo`ydi.
- Shirin senga anchadan buyon bir gapni aytaman deymanu, fursat topolmayman!
- Nima ekan?
Ko`zlarimda ishqing olovi, yanada chaqin sochadi.
- Men seni...
Shu payt darvoza yoniga mashina kelib to`xtadi. Shirinni diqqati buzulib orqaga o`grildi.
- Oyim keldilar... -dedida o`rnidan turib darvoza tomon ketdi.
``Shirin seni yaxshi ko`raman!``
Dil izhorim tilimdan chiqib ulgurmay qolib ketti.
Ammamni barvaqt qaytishlari, qulay vaziyatni chippakka chiqarib qo`ydi.
Endi ortiq bu yerda o`tirishdan foyda yo`qligini tushunaman. Yana ammamni yonida tuyg`ularni tizgini boy berib biron nimani sezdirib qo`ysam, Shirinni onasi yonida hijolatga qo`yishim tayin. Hali bu kabi qulay imkonyat, yana bo`lishiga ishongan xolda, dasturxon xaqqiga duo qildimu, Shirinni ortidan chiqdim.
Ular bozordan qaytgan, tuvakdagi gullarni mashinadan tushirayotgan ekanlar.
- Rustam sen ham shettamiding, og`lim?
- Ha amma, yaxshi borib kelvoldizmi?
Shirinni qo`lidagi tuvaklarni olib, ichkariga tashiy boshladim.
- Bugun bozor yaxshi bo`ldi... - ammam ichkariga kirib, yelpig`ichda o`zini sovutarekanlar, qilgan ishlarimga bir ko`z yugurtirib, mamnun chayqaldilar, - Barakalla qo`ling dar ko`rmasin, o`g`lim.
- Oyi, Rustam hamma aytgan yumushlarizni, ortig`i bilan bajarib qo`yishdi... -dedi Shirin, qaysi ishlarni qilganimizni, bir-bir sanab o`tarkan.
- Rahmat, arslonim... -dedilar ammam yelkamga qoqib.
- Arzimaydi. - anjomlarni olib, ketishga shaylandim, - Bo`pti amma, men ham uyga kiraqolayin.
- Shoshma birgalashib tushlik qilamiz?
- Shirin mazali tavom pishirib berdi, rahmat yeb oldim.
Ammam bilan hayrlashib, ko`chaga chiqqanimda Shirin ortimdan kuzatib chiqdi.
- Hooy usta.
- Ha!
- Boya birnima aytmoqchi ediz? -dedi.
- Shunchaki...
- Aytavering?
- Har joyda ataveradigan gap emas, mavridi kelganda aytaman...
- Hmmm, o`ziz bilasiz. Xayr!
- Ko`rishguncha...
Shirinim salgina arazlab qo`l siltagancha uyiga kirib ketti.
``Go`zalim mani!``
Shirinni araz qilishidan, u ham shu dil izhorimni kutayotgan bo`lsa ne ajab.
Bazida o`zimdan jahlim chiqadi: ``Erkaymisan o`zi? Seni sevaman deyish shunchalik qiyinmi?!`` deyman o`zimga.
Bu haqida judayam ko`p o`ysuraman. Ha chindan men uchun juda mushkul vazifa.
O`ylashimcha oshiq, qalbining sohibasi bo`lgan mahbubasiga ``Men seni sevaman!`` deya, shunchaki dil izhori qilmasligi kerak.
Men kutaman, dil izhorim uchun, shunday bir ilohiy lahzalar kelishini kutaman.
Bu ilohiz lahza, shunday bo`lmog`i kerakki, unda oshiqlar qalb dunyolariga g`arq bo`lib ketishlari, bir-birini, har bir hatti-harakatini qalban his etishlari kerak! Ayni shu lahzalarda borliq va sevgi dunyolari uzviy birlashib ketadi. Oshiq yuragi oynasidan muhabbati qasriga, shu saltanatining sohibasi, qalbining asil malikasi bo`lmish mahbubasining ko`zlariga boqadi. Ayni shu lahzada, oshiqlar qalbida yashayotgan chin sevgi, hatto ularni yurak urushlarini ham o`z izmiga bo`y so`ndiradi. Man shu lahzada, oshiq tilidan yangraga o`sha muqaddas so`zlar, oshiqlarning qalbiga adadiy muhurlanadi... Bu so`zlar, hech qachon oshiqlar qalbidan o`chmaydi, har qanday holatdaham ular qalbida barxayot yashaydi...
Men ham aynan shunday lahzani kutaman. Pok sevgimga ollohni o`zi ko`makdosh bo`lishiga chin dildan ishonan...
* * *
Kollejni tomomlagach armiya hizmatiga chaqruv oldim. Uydagilar xursand bo`lishdi. Repititir o`zimni xolam, bemminat o`qitganlari sabab, kallejda o`qish davomida, inistitutga kirish uchun ozmi-ko`pni tayorganlik ko`rgan edim. Armiya hizmati esa, inistitutga kirishim uchun qo`shimcha imkonyatlar yaratishi mumkun. Albatta hizmat davomida, imtiyozlar taqtim etuvchi qo`shimcha ballarni qo`lga kiritsamgina!
Hullas uch kundan so`ng hizmatga jo`nab ketamiz. Uyga
U ko`rindi, patnis ko`targncha ostonadan asta tushib keldi. Ikkita kosa, bittasiga ko`proq, ikkinchisiga nisbatan ozroq taom quyulgan.
- Usta, uzur ovqatim jindey kechib ketdi...
``Farishtam o`zimni!``
Parnik ustiga loyqa suv sepib yurganimda. Shirin yo`paradgi xonada peshin nomozini o`qiyotganiga ko`zim tushgandi. Agar qizbolani shunday sabab tufayli ovqati kechsa, mayli ming karra kechiksada zarracha hafa bo`lmasa kerak hech bir inson.
- Hijolat bo`lma, ochiqib-ochiqib yeyilsa taom yanda hushtam bo`ladi!..
U bu gapimdan mamnun bo`lgancha kosalarni dasturxonga qo`ydi. Bir nima esdan chiqqandek, birzum o`ychan dasturxonga tikildi, so`ng jilmaydi.
- Aaaa! Muoboda zerikkan bo`lsayz, qo`shiq qo`yib kelaman? -dedi, patnisni olib oshxonaga qaytishga taraddutlanarkan.
- Og`irrog`idan bo`lsa yo`q demasdim...
- Hozir! -dediyu zippillagancha zinadan ko`tarilib uyga kirib ketdi, derazalarni ochib, tufli qutisidek keladigan karnakni, deraza tokchasiga qo`ydi, - Usta Sherali Jo`rayevni disketi bor ekan?
- Ayni muddaoo... -dedim.
Qaytib kelib so`riga ko`tarildi.
- Vooy nega ovqatlanmay o`tiribsiz?
- Bismilloh...
* * *
Tavomlanib bo`lgach, Shirin kosalarni olib oshxonga tashlab chiqdi. U-yoq-bu yoqdan gaplashib o`tirgan edik. Adashmasam uchunchi qo`shiq tugab to`rtinchisiga o`tgandi. Sherali Jo`rayevning eng ommabop qo`shiqlaridan biri ``BIRINCHI MUHABBATIM!`` qo`shig`i musiqasi yangray boshlagach, ikkimiz ham ohangga quloq tutib, jim qoldik.
``Kecha oqshom falakda oy bo`zarib botganda,
Zuhro yulduz miltirab, xira xanda otganda,
Ruhimda bir ma`yuslik, sokinlik uyg`otganda,
Men seni esga oldim, birinchi muhabbatim,
Eslab xayolga toldim, birinchi muhabbatim.``
Shirin dasturxondagi bir nuqtaga termulgancha, hayolchan qoldi.
Labiga yoyilgan nim tabassum, Shirin ham shu lahzada dilkash ohang, og`ushida muhabbat hayoli bilan bant ekanligidan, darak berardi.
Otashin nigohim taftini tuydi chog`i, nigohlari nuqtadan uzulib yuqori ko`tardi, ko`zlarimiz lahzalarda to`qnashdi. Qizbola baribir nigohlar to`qnashuviga dosh berishi amrimahol, u ham nigohini kipriklari ortiga berkitti. Mening qalbimda jo`sh urayotgan tuyg`ularni u ham tuya boshladi chog`i, kipriklari, lablarga titroq kiradi, yanoqlari alvon tus ola boshladi, go`yo tana azolari sohibasini tuyg`ularini oshkor etisha qastlashgandek, Shirinni hayajon bosdi. Tuyg`ular oshkor bo`lish jarayoni, tobora tezlashib borardi. Birgina hayosi sabab, ko`zlarini yashirishga muaffaq bo`lardi.
Sevgilimni hayodan pastga qaragan ko`zlar, uyatdan qizargan yuzlari, hayajondan titrayotgan lablariga qarab, sevgi deb atalmish muqaddas tuyg`uning qanchalik go`zal ekanligi, yuraklarimiz mana shu tuyg`ular bilan yashayotganiga amin bo`laman.
Sevgimni izhor etish vaqti kelganini ich-ichimdan sezaman, yuragimni shu qadar hayajon qamrab oladiki, hatto ovozimda titroq turdi.
- Shirin-n!
- Hmm!
Hozir qalblar tubidagi sirlar ochilishini sezdek, u ham kiprik ostidan salniga nazar tashlab qo`ydi.
- Shirin senga anchadan buyon bir gapni aytaman deymanu, fursat topolmayman!
- Nima ekan?
Ko`zlarimda ishqing olovi, yanada chaqin sochadi.
- Men seni...
Shu payt darvoza yoniga mashina kelib to`xtadi. Shirinni diqqati buzulib orqaga o`grildi.
- Oyim keldilar... -dedida o`rnidan turib darvoza tomon ketdi.
``Shirin seni yaxshi ko`raman!``
Dil izhorim tilimdan chiqib ulgurmay qolib ketti.
Ammamni barvaqt qaytishlari, qulay vaziyatni chippakka chiqarib qo`ydi.
Endi ortiq bu yerda o`tirishdan foyda yo`qligini tushunaman. Yana ammamni yonida tuyg`ularni tizgini boy berib biron nimani sezdirib qo`ysam, Shirinni onasi yonida hijolatga qo`yishim tayin. Hali bu kabi qulay imkonyat, yana bo`lishiga ishongan xolda, dasturxon xaqqiga duo qildimu, Shirinni ortidan chiqdim.
Ular bozordan qaytgan, tuvakdagi gullarni mashinadan tushirayotgan ekanlar.
- Rustam sen ham shettamiding, og`lim?
- Ha amma, yaxshi borib kelvoldizmi?
Shirinni qo`lidagi tuvaklarni olib, ichkariga tashiy boshladim.
- Bugun bozor yaxshi bo`ldi... - ammam ichkariga kirib, yelpig`ichda o`zini sovutarekanlar, qilgan ishlarimga bir ko`z yugurtirib, mamnun chayqaldilar, - Barakalla qo`ling dar ko`rmasin, o`g`lim.
- Oyi, Rustam hamma aytgan yumushlarizni, ortig`i bilan bajarib qo`yishdi... -dedi Shirin, qaysi ishlarni qilganimizni, bir-bir sanab o`tarkan.
- Rahmat, arslonim... -dedilar ammam yelkamga qoqib.
- Arzimaydi. - anjomlarni olib, ketishga shaylandim, - Bo`pti amma, men ham uyga kiraqolayin.
- Shoshma birgalashib tushlik qilamiz?
- Shirin mazali tavom pishirib berdi, rahmat yeb oldim.
Ammam bilan hayrlashib, ko`chaga chiqqanimda Shirin ortimdan kuzatib chiqdi.
- Hooy usta.
- Ha!
- Boya birnima aytmoqchi ediz? -dedi.
- Shunchaki...
- Aytavering?
- Har joyda ataveradigan gap emas, mavridi kelganda aytaman...
- Hmmm, o`ziz bilasiz. Xayr!
- Ko`rishguncha...
Shirinim salgina arazlab qo`l siltagancha uyiga kirib ketti.
``Go`zalim mani!``
Shirinni araz qilishidan, u ham shu dil izhorimni kutayotgan bo`lsa ne ajab.
Bazida o`zimdan jahlim chiqadi: ``Erkaymisan o`zi? Seni sevaman deyish shunchalik qiyinmi?!`` deyman o`zimga.
Bu haqida judayam ko`p o`ysuraman. Ha chindan men uchun juda mushkul vazifa.
O`ylashimcha oshiq, qalbining sohibasi bo`lgan mahbubasiga ``Men seni sevaman!`` deya, shunchaki dil izhori qilmasligi kerak.
Men kutaman, dil izhorim uchun, shunday bir ilohiy lahzalar kelishini kutaman.
Bu ilohiz lahza, shunday bo`lmog`i kerakki, unda oshiqlar qalb dunyolariga g`arq bo`lib ketishlari, bir-birini, har bir hatti-harakatini qalban his etishlari kerak! Ayni shu lahzalarda borliq va sevgi dunyolari uzviy birlashib ketadi. Oshiq yuragi oynasidan muhabbati qasriga, shu saltanatining sohibasi, qalbining asil malikasi bo`lmish mahbubasining ko`zlariga boqadi. Ayni shu lahzada, oshiqlar qalbida yashayotgan chin sevgi, hatto ularni yurak urushlarini ham o`z izmiga bo`y so`ndiradi. Man shu lahzada, oshiq tilidan yangraga o`sha muqaddas so`zlar, oshiqlarning qalbiga adadiy muhurlanadi... Bu so`zlar, hech qachon oshiqlar qalbidan o`chmaydi, har qanday holatdaham ular qalbida barxayot yashaydi...
Men ham aynan shunday lahzani kutaman. Pok sevgimga ollohni o`zi ko`makdosh bo`lishiga chin dildan ishonan...
* * *
Kollejni tomomlagach armiya hizmatiga chaqruv oldim. Uydagilar xursand bo`lishdi. Repititir o`zimni xolam, bemminat o`qitganlari sabab, kallejda o`qish davomida, inistitutga kirish uchun ozmi-ko`pni tayorganlik ko`rgan edim. Armiya hizmati esa, inistitutga kirishim uchun qo`shimcha imkonyatlar yaratishi mumkun. Albatta hizmat davomida, imtiyozlar taqtim etuvchi qo`shimcha ballarni qo`lga kiritsamgina!
Hullas uch kundan so`ng hizmatga jo`nab ketamiz. Uyga