MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim... (5 - Qism...)
Добавил: | -MAJNUN- (24.08.2018 / 07:57) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 16953 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim...
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - Qismlar...
(5 - Qism...)
* * *
Bizni qishloqdan uch yigit bir kunda hizmatga ketadigan bo`ldi. Ulardan biri bizdan bir yosh katta Qudratillo, men va do`stim Avaz... Qarangki taqdirni tuhfasini, yoshlikdan birga o`ynab katta bo`lgan do`stim bilan bir kunda, yana bir joyda hizmat qilish nisib etgan ekan.
Ota-onalarimizdan duo olib, o`z yigitlik burchimizni bajarish uchun yo`lga chiqdik.
MILLIY ARMIYA. Ilk kundanoq biz ko`p narsani tushuna boshladik. Vatanni sevishni, uni tinchligini asrash nechog`lik sharafli ish ekanligin teran his etib borardik.
(O`zbekiston Respublikasi qurolli kuchlari - O`zbekistor Respublikasi milliy manfaatlarini, suvereniteti, hududiy yaxlitligini hamda aholining tinch hayotini himoya qilish, urushlar va qurolli mojarolarni qaytarish va oldini olish uchun davlat tomonidan tashkil etilgan va saqlab turilgan harbiy birlashmalar qo`shilmalar va qismlarni o`z ichiga oladi.)
Men ham armiyamni bir qismiga aylanganimdan juda fahirlanardim va buyruqlarni bekamikust bajarishga harakat qilardim.
Ana-mana deguncha qasamyod kuni ham yetib keldi. Buvim, Dadam, oyim, amakim, opam, jiyanlarim kelishdi. Ochig`i shu kuni Shirin ham kelishini, armiya meni qanday toblayotganini ko`rishini juday istagandim, afsus u kelmadi. Lekin onamdan salom aytib iloji bo`lsa maktub ham yozib turishimni so`rabdi...
Qasamyoddan so`ng yaqinlarim bilan hayrlashdim. Onam oyda bir marta bo`lsa ham maktub yozib turishimni qattiq tayinladilar.
Kunlar asta o`ta bo`shladi, mashig`ulotlar, chegaradagi navbatchiliklar. Bir so`z bilan aytganda har bir qadaminiz qattiy belgilab qo`yilgan qoydalar asosini bosiladi...
Shu orada bir oy vaqt o`tti.
Hamma ham oylasiga maktub yozavermaydi. Ko`pchilik imkonini topib yaqinlari bilan qo`ng`iroqlashib qo`yaqoladi. Lekin erinmay maktub yozadiganlar ham uchraydi. Masalan Avaz:
- Abdullaev yur uydagilarga xat yozamiz! -dedi.
- Mayli yur yozamiz Zufarov...
Manaviy xordiq soatlarimizdan foydalanib biz ham bazi askarlar qatorida uydagilarga maktub yozishga qaror qildik.
Avval dadam, oyimga yozdim: Salomlar yo`llab, o`zlarini, so`ng yaqinlarimizni hol-ahvollarini so`radim. Keyin o`zim haqimda birozgina so`zladim. Ohirida, sog`-omonlikda urchrashguchda deb nuqta qo`ydim. Qog`oz orasiga, hizmat vaqtida tushgan suratimdan ikkidona qo`yib, kanvertga joyladim.
Endi esa Shirin uchun maktub yozishga o`tirdim: Salom Shirin...
Shu so`zlarni yozdimu, uyog`iga kerakli so`zlar topa oladim. Uzoq o`ylandim, lekin u mendan kutayon maktub so`zlarini qalbimdan chiqarib qog`ozga qoralay olmadim.
Kunlar yana shu zaylda o`taverdi. Bu ora qancha maktublar yozdim, oldim. Ha orada, 2, 3 bora ilojini topib qo`ng`iroqlashib oldim, garchi bu qoydaga zid bo`lsada. Maktublariga faqat onamdan javob keladi, ichida Shirinni salomi ham bo`ladi. Lotin alifboda yozilganidan maktubni Shirin yozib berayotgani tushunib olaman. Shunday vaqtlarda ko`zlarimni yumib ularni hayolan tasovurimda jonlantiraman. Qachonlardur qayona-kelin bo`lishlarini, bolalarimizga shu maktublar haqida gapirib berishlarini o`ylab quvonib ketaman. Yana maktub yozaman albatta qo`shnilarimizni ham eslab o`taman, ayniqsa Shirinni... Lekin bilaman Shirin uchun bu salom hisob eman. U mendan o`zi uchun alohida maktub, men unga bergan vadamni kutmoqda. Biroq qancha urunmay, u istagandek maktub yozishni undasidan chiqolmasdim. Hizmat vaqtimiz esa tobora kamayib bormoqda edi. Yana ikki oy va biz uyga qaytamiz.
Navbatdagi cho`l zonasida o`tgan uzoq kunlik, tayorgarliklardan qaytgan edik. Butun rotaga dam olishga ruhsat berildi. Bazilar telvizir qarshisiga, bazilar yana boshqa mashg`ulotlarga kirishdi. Biz 4, 5 kursant shashka musoboqasi uyuyshtirdik, navbatim kelguncha sabrim yetmadi. Manaviyat honasiga kirdim, hechkim yo`q edi. Negadur shu topda, hizmat vaqti tezroq tugasayu, uyga tezroq qaytish haqida o`ylardim. Ani damda yaqinlarim sog`inchi rosa sezilayotgandi. Ayniqsa Shirinni.
``Jonim mendan rosa hafa bo`lsang kerak?``
Qo`limga ruchka varoq oldim, shu onda qalbim kuzi ochilib tuyg`ularim sarchashasini oqib chiqishiga yo`l ochilgandek so`zlar go`yo quyulib kelaverardi.
* * *
Jajji qizaloq bo`lgan vaqtlardayoq, ismini yuragimga yozib qo`qa olgan. O`z ibo-hayosi ila sehirlab, odobi ila suydurib, arazi ila kuydurib hanuzgacha bechora oshig`i yuragida muhabbat olovini yoqib kelayotgan sevgilim Shirin...
Hoynaxoy mendan hafadursan-a? Osha kungi vadamni bajara olmaganim uchun! Bilsang edi, qancha-qancha urunushilarim besamar ketganini! Ilojim qancha mavridi shu kunga kelgan ekan...
Shirin. Men seni sevaman...
Esingda bormi 12, 13 yashar bola edik. Yoshlik qilib rayisni bog`idan dovcha o`g`irlab yeganimiz. Rayis esa oyinglarga arz qilib kelgandi. Ammam ikkimizni rosa urushib, so`ng jazo o`rnida tonggacha tik oyoqda turg`azib qo`ygandilari? Sen esa lom-lum, demay jimgina jazoni qabul qilgan eding. Xovli o`rtasida yolg`iz tong, otguncha turgan edik. Menku, o`g`ilbola edim, sen esa qizbola bo`laturib hatto nolib ham qo`ymagan eding. Tongda esa, biz bolalarni azobga qo`yib, o`zi ham mijja qoqmay bizdan berkinib deraza ortida o`tirgan ammam yig`lagudek bo`lib chiqqan edilar. O`rningda boshqa qiz bo`lganda yeg`lab, araz qilgan bo`lardi. Sen esa oyingni qo`lini o`pib kechrim so`ragansan. Bilasanmi o`shanda senga qoyil qolgandim. Uyalmasdan aytamn o`shanda sendan o`rgangan edim, inson ayib qildimi, aybiga munosib javob bera olishi kerakligini. Ayni o`sha tongda seni sevib qolganimni anglab yetgandim. Seni sevib qolgan kundan boshlab hayotimga o`zgardi, chin ma`noda o`zgarib ketdi. Sevib yashashni o`rgandim, ota-onani, yaqinlarni va albatta qalbim sohibasi bo`lgan seni sevishni. Shirin. Men seni sevaman... Bilasanmi hozir manashu so`zlarni qayta-qayta senga aytgim kelyabdi. Seni juda sog`inyabman, sensiz juda zerikyabman. Bilmadim Shirin agar sen bo`lmaganingda kimni sevardim!!! Sensiz olam men uchun qanday ko`rinish hosil etadi! Buni tasavurimga ham sig`dira olmayman.
Birga bo`lgan damlarimizni tez-tez yodga olib turaman. Samimiy suhbatlarimiz, hazil-huzullarimiz. Ayniqsa aytolmagan gaplarimizni ikkinch shahs tilidan bir-birimiz yetqazishimiz, menga juda yoqadi. Iboli-hayoli qizsan sevgilim, shuni uchunam seni ko`zlaring qarash, muhabbat uchquni yaraqlab turadigan nigohlarini tutib olish, men bechora oshig`inga qanchalik mushkul ekanligini bilsang edi. Bazan buning uddasidan chiqqanimda esa, ko`zlaringda o`z aksimni ko`rib, qalbingda mening ham o`rnim borligini his etaman, shu lahzalarda esa qanchalik quvonishimni, boshim osmonlarga
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - Qismlar...
(5 - Qism...)
* * *
Bizni qishloqdan uch yigit bir kunda hizmatga ketadigan bo`ldi. Ulardan biri bizdan bir yosh katta Qudratillo, men va do`stim Avaz... Qarangki taqdirni tuhfasini, yoshlikdan birga o`ynab katta bo`lgan do`stim bilan bir kunda, yana bir joyda hizmat qilish nisib etgan ekan.
Ota-onalarimizdan duo olib, o`z yigitlik burchimizni bajarish uchun yo`lga chiqdik.
MILLIY ARMIYA. Ilk kundanoq biz ko`p narsani tushuna boshladik. Vatanni sevishni, uni tinchligini asrash nechog`lik sharafli ish ekanligin teran his etib borardik.
(O`zbekiston Respublikasi qurolli kuchlari - O`zbekistor Respublikasi milliy manfaatlarini, suvereniteti, hududiy yaxlitligini hamda aholining tinch hayotini himoya qilish, urushlar va qurolli mojarolarni qaytarish va oldini olish uchun davlat tomonidan tashkil etilgan va saqlab turilgan harbiy birlashmalar qo`shilmalar va qismlarni o`z ichiga oladi.)
Men ham armiyamni bir qismiga aylanganimdan juda fahirlanardim va buyruqlarni bekamikust bajarishga harakat qilardim.
Ana-mana deguncha qasamyod kuni ham yetib keldi. Buvim, Dadam, oyim, amakim, opam, jiyanlarim kelishdi. Ochig`i shu kuni Shirin ham kelishini, armiya meni qanday toblayotganini ko`rishini juday istagandim, afsus u kelmadi. Lekin onamdan salom aytib iloji bo`lsa maktub ham yozib turishimni so`rabdi...
Qasamyoddan so`ng yaqinlarim bilan hayrlashdim. Onam oyda bir marta bo`lsa ham maktub yozib turishimni qattiq tayinladilar.
Kunlar asta o`ta bo`shladi, mashig`ulotlar, chegaradagi navbatchiliklar. Bir so`z bilan aytganda har bir qadaminiz qattiy belgilab qo`yilgan qoydalar asosini bosiladi...
Shu orada bir oy vaqt o`tti.
Hamma ham oylasiga maktub yozavermaydi. Ko`pchilik imkonini topib yaqinlari bilan qo`ng`iroqlashib qo`yaqoladi. Lekin erinmay maktub yozadiganlar ham uchraydi. Masalan Avaz:
- Abdullaev yur uydagilarga xat yozamiz! -dedi.
- Mayli yur yozamiz Zufarov...
Manaviy xordiq soatlarimizdan foydalanib biz ham bazi askarlar qatorida uydagilarga maktub yozishga qaror qildik.
Avval dadam, oyimga yozdim: Salomlar yo`llab, o`zlarini, so`ng yaqinlarimizni hol-ahvollarini so`radim. Keyin o`zim haqimda birozgina so`zladim. Ohirida, sog`-omonlikda urchrashguchda deb nuqta qo`ydim. Qog`oz orasiga, hizmat vaqtida tushgan suratimdan ikkidona qo`yib, kanvertga joyladim.
Endi esa Shirin uchun maktub yozishga o`tirdim: Salom Shirin...
Shu so`zlarni yozdimu, uyog`iga kerakli so`zlar topa oladim. Uzoq o`ylandim, lekin u mendan kutayon maktub so`zlarini qalbimdan chiqarib qog`ozga qoralay olmadim.
Kunlar yana shu zaylda o`taverdi. Bu ora qancha maktublar yozdim, oldim. Ha orada, 2, 3 bora ilojini topib qo`ng`iroqlashib oldim, garchi bu qoydaga zid bo`lsada. Maktublariga faqat onamdan javob keladi, ichida Shirinni salomi ham bo`ladi. Lotin alifboda yozilganidan maktubni Shirin yozib berayotgani tushunib olaman. Shunday vaqtlarda ko`zlarimni yumib ularni hayolan tasovurimda jonlantiraman. Qachonlardur qayona-kelin bo`lishlarini, bolalarimizga shu maktublar haqida gapirib berishlarini o`ylab quvonib ketaman. Yana maktub yozaman albatta qo`shnilarimizni ham eslab o`taman, ayniqsa Shirinni... Lekin bilaman Shirin uchun bu salom hisob eman. U mendan o`zi uchun alohida maktub, men unga bergan vadamni kutmoqda. Biroq qancha urunmay, u istagandek maktub yozishni undasidan chiqolmasdim. Hizmat vaqtimiz esa tobora kamayib bormoqda edi. Yana ikki oy va biz uyga qaytamiz.
Navbatdagi cho`l zonasida o`tgan uzoq kunlik, tayorgarliklardan qaytgan edik. Butun rotaga dam olishga ruhsat berildi. Bazilar telvizir qarshisiga, bazilar yana boshqa mashg`ulotlarga kirishdi. Biz 4, 5 kursant shashka musoboqasi uyuyshtirdik, navbatim kelguncha sabrim yetmadi. Manaviyat honasiga kirdim, hechkim yo`q edi. Negadur shu topda, hizmat vaqti tezroq tugasayu, uyga tezroq qaytish haqida o`ylardim. Ani damda yaqinlarim sog`inchi rosa sezilayotgandi. Ayniqsa Shirinni.
``Jonim mendan rosa hafa bo`lsang kerak?``
Qo`limga ruchka varoq oldim, shu onda qalbim kuzi ochilib tuyg`ularim sarchashasini oqib chiqishiga yo`l ochilgandek so`zlar go`yo quyulib kelaverardi.
* * *
Jajji qizaloq bo`lgan vaqtlardayoq, ismini yuragimga yozib qo`qa olgan. O`z ibo-hayosi ila sehirlab, odobi ila suydurib, arazi ila kuydurib hanuzgacha bechora oshig`i yuragida muhabbat olovini yoqib kelayotgan sevgilim Shirin...
Hoynaxoy mendan hafadursan-a? Osha kungi vadamni bajara olmaganim uchun! Bilsang edi, qancha-qancha urunushilarim besamar ketganini! Ilojim qancha mavridi shu kunga kelgan ekan...
Shirin. Men seni sevaman...
Esingda bormi 12, 13 yashar bola edik. Yoshlik qilib rayisni bog`idan dovcha o`g`irlab yeganimiz. Rayis esa oyinglarga arz qilib kelgandi. Ammam ikkimizni rosa urushib, so`ng jazo o`rnida tonggacha tik oyoqda turg`azib qo`ygandilari? Sen esa lom-lum, demay jimgina jazoni qabul qilgan eding. Xovli o`rtasida yolg`iz tong, otguncha turgan edik. Menku, o`g`ilbola edim, sen esa qizbola bo`laturib hatto nolib ham qo`ymagan eding. Tongda esa, biz bolalarni azobga qo`yib, o`zi ham mijja qoqmay bizdan berkinib deraza ortida o`tirgan ammam yig`lagudek bo`lib chiqqan edilar. O`rningda boshqa qiz bo`lganda yeg`lab, araz qilgan bo`lardi. Sen esa oyingni qo`lini o`pib kechrim so`ragansan. Bilasanmi o`shanda senga qoyil qolgandim. Uyalmasdan aytamn o`shanda sendan o`rgangan edim, inson ayib qildimi, aybiga munosib javob bera olishi kerakligini. Ayni o`sha tongda seni sevib qolganimni anglab yetgandim. Seni sevib qolgan kundan boshlab hayotimga o`zgardi, chin ma`noda o`zgarib ketdi. Sevib yashashni o`rgandim, ota-onani, yaqinlarni va albatta qalbim sohibasi bo`lgan seni sevishni. Shirin. Men seni sevaman... Bilasanmi hozir manashu so`zlarni qayta-qayta senga aytgim kelyabdi. Seni juda sog`inyabman, sensiz juda zerikyabman. Bilmadim Shirin agar sen bo`lmaganingda kimni sevardim!!! Sensiz olam men uchun qanday ko`rinish hosil etadi! Buni tasavurimga ham sig`dira olmayman.
Birga bo`lgan damlarimizni tez-tez yodga olib turaman. Samimiy suhbatlarimiz, hazil-huzullarimiz. Ayniqsa aytolmagan gaplarimizni ikkinch shahs tilidan bir-birimiz yetqazishimiz, menga juda yoqadi. Iboli-hayoli qizsan sevgilim, shuni uchunam seni ko`zlaring qarash, muhabbat uchquni yaraqlab turadigan nigohlarini tutib olish, men bechora oshig`inga qanchalik mushkul ekanligini bilsang edi. Bazan buning uddasidan chiqqanimda esa, ko`zlaringda o`z aksimni ko`rib, qalbingda mening ham o`rnim borligini his etaman, shu lahzalarda esa qanchalik quvonishimni, boshim osmonlarga