Tasodifiy hikoya: Sevganimdi deb foxiwalika kirib ketkanim 7.qisim Maftuna98
(Davomi:7qisim)Zoxid akamikidan ancha kota ekan juda ogrîrdi.ay oyijon dib baqirardim va 2munuta sep...davomi

MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim... (6 - Qism...)

Добавил:	-MAJNUN- (26.08.2018 / 16:32)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	17423
Комментарии:	Комментарии закрыты

MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim...

RASM

Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - Qismlar...

(6 - Qism...)

Ammamni bu gaplaridan keyin, maktubim Shiringa yetib ham bormaganini tushundim. Biroz yurak to`la alam bilan allaqachon mening yuragimdan yulib olib, o`zganiki bo`lishni taqdiriga bitib qo`yishgan, muhabbatim Shirinimga ohirgi bor tikilb qaradimu, ortimga qaytdim. Darvoza hatlab chiqarkanman, Shirinni onasiga nimadur deganini va o`sha gaplari uchun yuziga tushgan kuchli tarsaki jarangini eshitdim. Ortimga o`grilishga esa juratim yetmadi. Shirinni derazasi yonidan, o`tarkanman, uning o`ksinib yeg`layotgan ovozi eshitdim. Shunchalar yig`lardiki, go`yo butun olamni uning ovozi tutib ketgandek. Bu yeg`i ovozini eshitishga bardosh qilishning o`zi azob edi.

Uyga qanday kirdim, bilmayman. Dadam ovozlari keldim. Ular tebranma halinchalakda segaret chekib o`tirgan ekanlar.

- Qattan kelyabsan? -dedilar.
- Buvimlarnikidan. -dedim.
- Shu paytgcha yurasanmi?
- Vaqt o`tganini sezmay qolibman.
- Beymahalda yurishni bas qil, og`lim. Qara ahvolingni! Bor kirib damingni olvol. -dedilar.
- Ho`p dada.

Men hamon karaht ahvolda edim. Dadam bilan huddiki alahlab gaplashgandek bo`ldim. Honamga kirdim, gilam ustiga cho`kkalab o`tirdim. Ko`zlarim derazaga qadallgan. Ollohga nola qilaman, bu bo`layotgan voqealarni hammasi tushim bo`lib chiqishini so`rayman. O`zimni tush ko`ryabman deb ishontirishga urunaman. Hatto gilam ustiga cho`zilib yotib ham oldim. Tezroq uyg`onib olsamu, bu daxshatli tush iskanjasidan qutulsam der edim. Lekin ich-ichimdan his qilaman, bu tush emas... Bu taqdirimga bitilgan qismat... Menga atalgan ayriliq, azobi!

Ayriliq, ayriliq, ayriliq!!!
Bu yaramas so`z bunchalarham azobli bo`lmasa, har eslaganingda yuragingni titratib bitta-bitta chok soladiya!..

``Yo parvardigorim, ojiz bandangga o`zing rahim qil, umidlarim uchqunini so`ndirma...``

Bezovta tun og`ushida qanday tongni qarshi oldim! Buni hatto dushmanimga ham ravo ko`rmayman.
Kunlar o`tadi, Shirinni to`yi yaqinlashadi. Biznikida ham, dasturxon ustida dadam, oyim tez-tez Shirinni to`yi haqida maslahat qilishadi. To`yga bosh qosh bo`lib, Nuriya ammamni yolg`izlatib qo`ymaslik haqida o`ylashadi. Yaxshi niyatda ezgu ishga bosh qo`shishni istashadi. Bir so`z bilan aytganda, to`y daragi, ikki honadonga birdek quvonch ulashadi.
Lekin menga emas. Ichimdan nima o`tadi, faqat yolg`iz ollohu, yolg`iz o`zim bilaman. To`ydan avvalgi har bir marosimni, quvonch bilan o`tqazishadi. Biroq men bu quvonchni tuyaolmayman, aksincha har bir kun bir o`lib, bir tirilaman go`yo... O`zimdan nafratlanaman, chunki yuzimda sohtalik bor. O`zimni bu to`ydan hursanddek ko`rsatishga urunaman. Dardimni ichimga yashirib yuzim kuladi, lekin qalbimda aza!

* * *

Kechki ovqatga o`tirgan edik, Nuriyam ammam kirib keldi. Salom alikdan qilganidan so`ng:
- Aka... - dedi, dadamga murojat qilib, - Bitta yengil mashina gaplashib bersangiz degandim... To`yni ham yugur-yuguri ko`p ekan, hadek taksi chaqirib, kelishini kutish ancha vaqtni olib qo`yyabdi!
- Mana mashina! - dadam, darvozaxonada turgan mashinaga imlab, so`ng meni yelkamga qoqdilar, - Mana Rustam...

Ammam, hadik bilan menga bir ko`z tashlab qo`ydilaru, e`tiroz bildirdilar.

- Aka, Rustamni ovara qilib...
- Eee, qo`ysangizchi singlim, bunaqa gaplarni. O`g`lim sizni qo`l oyog`iz, nima ish bo`lsa tortinmay aytavering. Hamma aytganizni bekamikust bajaradi. -dedilar.

Dadamni mendan fahrlanib, shahsan o`zlari bu ishga yonlab qo`yganlaridan so`ng, ularni so`zlarini qaytarishni o`zimga or bildim. Qarorlarini tastiqlab ammamga yordamchi bo`lishga rozi bo`ldim.

Labimga alamli tabassum yoyiladi. Qiziq! Huddi taqdir ustimdan kulayotgandek-a! O`z sevgilimni to`yiga o`zim bosh-qosh bo`lsam! Umidlari olam-olam bo`lgan yigit qalbi uchun, shunday sinov!!!

``Yo Ollohim o`zing kuch ber, o`zing bardosh ber!``

Bandasiga ming yalin, yolvor beyfoyda. Shuni uchun Ollohdan bardosh so`rab, ko`zlarimni chirt yumdimu, yeng shimarib ishga kirishdim.

Birinchi vazifam, ammamni mashinaga solvolib, eng aziz mehmonlarni uylariga borib taklifnoma berib kelish bo`ldi. Undan so`ng bozor-uchar, osh uchun qozon o`choq, choyqaynatish uchun samavar, stul, stollar sahnani olib kelish. Artistlar, vidochilardan tortib to povurgacha gaplashish, hamma-hamma yugur-yugurlarni, ammamni buyruqlarni bekamikust bajardim.

Oylaviy o`tirib, ertangi kuni boshlanajak nahorgi osh uchun sabzi to`rg`alyotgan edik. Ochig`i bu shodon davrada o`tirish yuragimga sig`madi. Barchasiga qo`l siltab, ko`chaga chiqdim ammo o`z uyimga ham kirgim kelmadi. Halovat istab, yolg`iz qolishim mumkun bo`lgan joyni qidirib uyning orqa tomoniga o`tdim. Rayisni bog`i yoqalab, zovur bo`yiga bordim.
Zovur yoqasini tekislab, Rayisni katta o`g`li sholi uchun, birozgina maydon ochib olgan. Lekin hozir zovurdagi suv ko`payib sholi maydonini ham ko`mib ketibdi. Zovur, kengayib, huddi ko`lga o`xshab qolgan. Biroz vaqt, qurbaqalar qurullashiga quloq tutdim. Qulog`imga yana o`rdak ovozi ham eshitilib qolardi. Yaxshilab qarasam, sholi maydonini chetida bir to`p o`rdaklar yotardi. Bu Qodir novvoyni o`rdaklari, uyi soyni u tomnida. O`rdaklari soyda yurardi. Soy va zovur orasi yaqin bo`lgani sabab, ozuqa ko`proq bo`lgan zovurgan o`tishgan shekili. Odatda induk o`rdaklar boshqa turdoshlariga nisbatan ancha a`qilli bo`lishadi. To`ngda katagidan chiqarilsa, kechga yaqin o`zlari qaytib kelishdi. Bular esa, soydan zovurga o`tib, ortlariga qaytolmay qolishganga o`xshashardi. O`rdaklarga qarab rahmim keldi. Bu yotishlarida, biror daydi itga tayyor o`lga bo`lishlari tayin. Zovur yoqasidan, kattaroq yovvoyi sassiqkapani yulib oldimu, zovur yoqasiga tushib o`rdaklarni suv o`rtasiga haydadim. Ular mendan cho`chib hirrillaganlaricha, oy shulasi yoritib turgan suvda suza boshladilar. Bu o`rdak turi, go`yo tannoz xonimlarga o`xshashadi. Patlarini muntazam tozalab, o`zlarini judayam ozoda saqlashadi. Ularni bor jozibasi, chiroyi oy shulasida ochilishini yanada go`zal ko`rinishlariga guvoh bo`lyotgandim. Ayniqsa ular ichida ajralib turgan oppoq o`rdak, uning patlari go`yoki oy shulasini qaytarib o`zidan nur taratardi... Tavba shu lahzada, barcha dardlarimni unutib, faqat shu oppoq o`rdak haqida o`ylardim. Ayni shu o`rdak sotib yoki tutib olishni istardim...

- Nima qilyabsiz?

Yuqoridan men eshitganda dilim yayraydigan, lekin ayni damda hozirgina unitayozgan dardlarni yana yodimga solib, qalbimga ozor berayotgan ovoz eshitildi. Yuquriga qaradim, ekiskavator kavlab do`mbaytirib ketgan tuproq do`nglik ustida