Tasodifiy hikoya: Ajrashgan ayol va abuturyent
Hikoya 2017 chi yil unversitetga tayyorgarlik payti edi. Kursga shu paytlar rayondan qatnab o'qirdim qish kelgach esa Shaharga ko'chib o'tishimga to'g'ri keldi. Bizni kursimizdagilardan kvartira so'ray boshladim ko'pchiligi men bilan turishni istardi sababi esa hazil qilib yurishim va bilmim edi lekin ularning ko'pchiligida joy yo'q edi borlarida ham bir nimalar muommo bo'lardi. Xullas narigi guruhda o'qiydigan bir bolani kvartirasida joy bor ekan. Ismi Mardonbek va ularni kvartirasiga bordim...davomi
Hikoya 2017 chi yil unversitetga tayyorgarlik payti edi. Kursga shu paytlar rayondan qatnab o'qirdim qish kelgach esa Shaharga ko'chib o'tishimga to'g'ri keldi. Bizni kursimizdagilardan kvartira so'ray boshladim ko'pchiligi men bilan turishni istardi sababi esa hazil qilib yurishim va bilmim edi lekin ularning ko'pchiligida joy yo'q edi borlarida ham bir nimalar muommo bo'lardi. Xullas narigi guruhda o'qiydigan bir bolani kvartirasida joy bor ekan. Ismi Mardonbek va ularni kvartirasiga bordim...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim... (6 - Qism...)
| Добавил: | -MAJNUN- (26.08.2018 / 16:32) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 17427 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim...
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - Qismlar...
(6 - Qism...)
Ammamni bu gaplaridan keyin, maktubim Shiringa yetib ham bormaganini tushundim. Biroz yurak to`la alam bilan allaqachon mening yuragimdan yulib olib, o`zganiki bo`lishni taqdiriga bitib qo`yishgan, muhabbatim Shirinimga ohirgi bor tikilb qaradimu, ortimga qaytdim. Darvoza hatlab chiqarkanman, Shirinni onasiga nimadur deganini va o`sha gaplari uchun yuziga tushgan kuchli tarsaki jarangini eshitdim. Ortimga o`grilishga esa juratim yetmadi. Shirinni derazasi yonidan, o`tarkanman, uning o`ksinib yeg`layotgan ovozi eshitdim. Shunchalar yig`lardiki, go`yo butun olamni uning ovozi tutib ketgandek. Bu yeg`i ovozini eshitishga bardosh qilishning o`zi azob edi.
Uyga qanday kirdim, bilmayman. Dadam ovozlari keldim. Ular tebranma halinchalakda segaret chekib o`tirgan ekanlar.
- Qattan kelyabsan? -dedilar.
- Buvimlarnikidan. -dedim.
- Shu paytgcha yurasanmi?
- Vaqt o`tganini sezmay qolibman.
- Beymahalda yurishni bas qil, og`lim. Qara ahvolingni! Bor kirib damingni olvol. -dedilar.
- Ho`p dada.
Men hamon karaht ahvolda edim. Dadam bilan huddiki alahlab gaplashgandek bo`ldim. Honamga kirdim, gilam ustiga cho`kkalab o`tirdim. Ko`zlarim derazaga qadallgan. Ollohga nola qilaman, bu bo`layotgan voqealarni hammasi tushim bo`lib chiqishini so`rayman. O`zimni tush ko`ryabman deb ishontirishga urunaman. Hatto gilam ustiga cho`zilib yotib ham oldim. Tezroq uyg`onib olsamu, bu daxshatli tush iskanjasidan qutulsam der edim. Lekin ich-ichimdan his qilaman, bu tush emas... Bu taqdirimga bitilgan qismat... Menga atalgan ayriliq, azobi!
Ayriliq, ayriliq, ayriliq!!!
Bu yaramas so`z bunchalarham azobli bo`lmasa, har eslaganingda yuragingni titratib bitta-bitta chok soladiya!..
``Yo parvardigorim, ojiz bandangga o`zing rahim qil, umidlarim uchqunini so`ndirma...``
Bezovta tun og`ushida qanday tongni qarshi oldim! Buni hatto dushmanimga ham ravo ko`rmayman.
Kunlar o`tadi, Shirinni to`yi yaqinlashadi. Biznikida ham, dasturxon ustida dadam, oyim tez-tez Shirinni to`yi haqida maslahat qilishadi. To`yga bosh qosh bo`lib, Nuriya ammamni yolg`izlatib qo`ymaslik haqida o`ylashadi. Yaxshi niyatda ezgu ishga bosh qo`shishni istashadi. Bir so`z bilan aytganda, to`y daragi, ikki honadonga birdek quvonch ulashadi.
Lekin menga emas. Ichimdan nima o`tadi, faqat yolg`iz ollohu, yolg`iz o`zim bilaman. To`ydan avvalgi har bir marosimni, quvonch bilan o`tqazishadi. Biroq men bu quvonchni tuyaolmayman, aksincha har bir kun bir o`lib, bir tirilaman go`yo... O`zimdan nafratlanaman, chunki yuzimda sohtalik bor. O`zimni bu to`ydan hursanddek ko`rsatishga urunaman. Dardimni ichimga yashirib yuzim kuladi, lekin qalbimda aza!
* * *
Kechki ovqatga o`tirgan edik, Nuriyam ammam kirib keldi. Salom alikdan qilganidan so`ng:
- Aka... - dedi, dadamga murojat qilib, - Bitta yengil mashina gaplashib bersangiz degandim... To`yni ham yugur-yuguri ko`p ekan, hadek taksi chaqirib, kelishini kutish ancha vaqtni olib qo`yyabdi!
- Mana mashina! - dadam, darvozaxonada turgan mashinaga imlab, so`ng meni yelkamga qoqdilar, - Mana Rustam...
Ammam, hadik bilan menga bir ko`z tashlab qo`ydilaru, e`tiroz bildirdilar.
- Aka, Rustamni ovara qilib...
- Eee, qo`ysangizchi singlim, bunaqa gaplarni. O`g`lim sizni qo`l oyog`iz, nima ish bo`lsa tortinmay aytavering. Hamma aytganizni bekamikust bajaradi. -dedilar.
Dadamni mendan fahrlanib, shahsan o`zlari bu ishga yonlab qo`yganlaridan so`ng, ularni so`zlarini qaytarishni o`zimga or bildim. Qarorlarini tastiqlab ammamga yordamchi bo`lishga rozi bo`ldim.
Labimga alamli tabassum yoyiladi. Qiziq! Huddi taqdir ustimdan kulayotgandek-a! O`z sevgilimni to`yiga o`zim bosh-qosh bo`lsam! Umidlari olam-olam bo`lgan yigit qalbi uchun, shunday sinov!!!
``Yo Ollohim o`zing kuch ber, o`zing bardosh ber!``
Bandasiga ming yalin, yolvor beyfoyda. Shuni uchun Ollohdan bardosh so`rab, ko`zlarimni chirt yumdimu, yeng shimarib ishga kirishdim.
Birinchi vazifam, ammamni mashinaga solvolib, eng aziz mehmonlarni uylariga borib taklifnoma berib kelish bo`ldi. Undan so`ng bozor-uchar, osh uchun qozon o`choq, choyqaynatish uchun samavar, stul, stollar sahnani olib kelish. Artistlar, vidochilardan tortib to povurgacha gaplashish, hamma-hamma yugur-yugurlarni, ammamni buyruqlarni bekamikust bajardim.
Oylaviy o`tirib, ertangi kuni boshlanajak nahorgi osh uchun sabzi to`rg`alyotgan edik. Ochig`i bu shodon davrada o`tirish yuragimga sig`madi. Barchasiga qo`l siltab, ko`chaga chiqdim ammo o`z uyimga ham kirgim kelmadi. Halovat istab, yolg`iz qolishim mumkun bo`lgan joyni qidirib uyning orqa tomoniga o`tdim. Rayisni bog`i yoqalab, zovur bo`yiga bordim.
Zovur yoqasini tekislab, Rayisni katta o`g`li sholi uchun, birozgina maydon ochib olgan. Lekin hozir zovurdagi suv ko`payib sholi maydonini ham ko`mib ketibdi. Zovur, kengayib, huddi ko`lga o`xshab qolgan. Biroz vaqt, qurbaqalar qurullashiga quloq tutdim. Qulog`imga yana o`rdak ovozi ham eshitilib qolardi. Yaxshilab qarasam, sholi maydonini chetida bir to`p o`rdaklar yotardi. Bu Qodir novvoyni o`rdaklari, uyi soyni u tomnida. O`rdaklari soyda yurardi. Soy va zovur orasi yaqin bo`lgani sabab, ozuqa ko`proq bo`lgan zovurgan o`tishgan shekili. Odatda induk o`rdaklar boshqa turdoshlariga nisbatan ancha a`qilli bo`lishadi. To`ngda katagidan chiqarilsa, kechga yaqin o`zlari qaytib kelishdi. Bular esa, soydan zovurga o`tib, ortlariga qaytolmay qolishganga o`xshashardi. O`rdaklarga qarab rahmim keldi. Bu yotishlarida, biror daydi itga tayyor o`lga bo`lishlari tayin. Zovur yoqasidan, kattaroq yovvoyi sassiqkapani yulib oldimu, zovur yoqasiga tushib o`rdaklarni suv o`rtasiga haydadim. Ular mendan cho`chib hirrillaganlaricha, oy shulasi yoritib turgan suvda suza boshladilar. Bu o`rdak turi, go`yo tannoz xonimlarga o`xshashadi. Patlarini muntazam tozalab, o`zlarini judayam ozoda saqlashadi. Ularni bor jozibasi, chiroyi oy shulasida ochilishini yanada go`zal ko`rinishlariga guvoh bo`lyotgandim. Ayniqsa ular ichida ajralib turgan oppoq o`rdak, uning patlari go`yoki oy shulasini qaytarib o`zidan nur taratardi... Tavba shu lahzada, barcha dardlarimni unutib, faqat shu oppoq o`rdak haqida o`ylardim. Ayni shu o`rdak sotib yoki tutib olishni istardim...
- Nima qilyabsiz?
Yuqoridan men eshitganda dilim yayraydigan, lekin ayni damda hozirgina unitayozgan dardlarni yana yodimga solib, qalbimga ozor berayotgan ovoz eshitildi. Yuquriga qaradim, ekiskavator kavlab do`mbaytirib ketgan tuproq do`nglik ustida
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - Qismlar...
(6 - Qism...)
Ammamni bu gaplaridan keyin, maktubim Shiringa yetib ham bormaganini tushundim. Biroz yurak to`la alam bilan allaqachon mening yuragimdan yulib olib, o`zganiki bo`lishni taqdiriga bitib qo`yishgan, muhabbatim Shirinimga ohirgi bor tikilb qaradimu, ortimga qaytdim. Darvoza hatlab chiqarkanman, Shirinni onasiga nimadur deganini va o`sha gaplari uchun yuziga tushgan kuchli tarsaki jarangini eshitdim. Ortimga o`grilishga esa juratim yetmadi. Shirinni derazasi yonidan, o`tarkanman, uning o`ksinib yeg`layotgan ovozi eshitdim. Shunchalar yig`lardiki, go`yo butun olamni uning ovozi tutib ketgandek. Bu yeg`i ovozini eshitishga bardosh qilishning o`zi azob edi.
Uyga qanday kirdim, bilmayman. Dadam ovozlari keldim. Ular tebranma halinchalakda segaret chekib o`tirgan ekanlar.
- Qattan kelyabsan? -dedilar.
- Buvimlarnikidan. -dedim.
- Shu paytgcha yurasanmi?
- Vaqt o`tganini sezmay qolibman.
- Beymahalda yurishni bas qil, og`lim. Qara ahvolingni! Bor kirib damingni olvol. -dedilar.
- Ho`p dada.
Men hamon karaht ahvolda edim. Dadam bilan huddiki alahlab gaplashgandek bo`ldim. Honamga kirdim, gilam ustiga cho`kkalab o`tirdim. Ko`zlarim derazaga qadallgan. Ollohga nola qilaman, bu bo`layotgan voqealarni hammasi tushim bo`lib chiqishini so`rayman. O`zimni tush ko`ryabman deb ishontirishga urunaman. Hatto gilam ustiga cho`zilib yotib ham oldim. Tezroq uyg`onib olsamu, bu daxshatli tush iskanjasidan qutulsam der edim. Lekin ich-ichimdan his qilaman, bu tush emas... Bu taqdirimga bitilgan qismat... Menga atalgan ayriliq, azobi!
Ayriliq, ayriliq, ayriliq!!!
Bu yaramas so`z bunchalarham azobli bo`lmasa, har eslaganingda yuragingni titratib bitta-bitta chok soladiya!..
``Yo parvardigorim, ojiz bandangga o`zing rahim qil, umidlarim uchqunini so`ndirma...``
Bezovta tun og`ushida qanday tongni qarshi oldim! Buni hatto dushmanimga ham ravo ko`rmayman.
Kunlar o`tadi, Shirinni to`yi yaqinlashadi. Biznikida ham, dasturxon ustida dadam, oyim tez-tez Shirinni to`yi haqida maslahat qilishadi. To`yga bosh qosh bo`lib, Nuriya ammamni yolg`izlatib qo`ymaslik haqida o`ylashadi. Yaxshi niyatda ezgu ishga bosh qo`shishni istashadi. Bir so`z bilan aytganda, to`y daragi, ikki honadonga birdek quvonch ulashadi.
Lekin menga emas. Ichimdan nima o`tadi, faqat yolg`iz ollohu, yolg`iz o`zim bilaman. To`ydan avvalgi har bir marosimni, quvonch bilan o`tqazishadi. Biroq men bu quvonchni tuyaolmayman, aksincha har bir kun bir o`lib, bir tirilaman go`yo... O`zimdan nafratlanaman, chunki yuzimda sohtalik bor. O`zimni bu to`ydan hursanddek ko`rsatishga urunaman. Dardimni ichimga yashirib yuzim kuladi, lekin qalbimda aza!
* * *
Kechki ovqatga o`tirgan edik, Nuriyam ammam kirib keldi. Salom alikdan qilganidan so`ng:
- Aka... - dedi, dadamga murojat qilib, - Bitta yengil mashina gaplashib bersangiz degandim... To`yni ham yugur-yuguri ko`p ekan, hadek taksi chaqirib, kelishini kutish ancha vaqtni olib qo`yyabdi!
- Mana mashina! - dadam, darvozaxonada turgan mashinaga imlab, so`ng meni yelkamga qoqdilar, - Mana Rustam...
Ammam, hadik bilan menga bir ko`z tashlab qo`ydilaru, e`tiroz bildirdilar.
- Aka, Rustamni ovara qilib...
- Eee, qo`ysangizchi singlim, bunaqa gaplarni. O`g`lim sizni qo`l oyog`iz, nima ish bo`lsa tortinmay aytavering. Hamma aytganizni bekamikust bajaradi. -dedilar.
Dadamni mendan fahrlanib, shahsan o`zlari bu ishga yonlab qo`yganlaridan so`ng, ularni so`zlarini qaytarishni o`zimga or bildim. Qarorlarini tastiqlab ammamga yordamchi bo`lishga rozi bo`ldim.
Labimga alamli tabassum yoyiladi. Qiziq! Huddi taqdir ustimdan kulayotgandek-a! O`z sevgilimni to`yiga o`zim bosh-qosh bo`lsam! Umidlari olam-olam bo`lgan yigit qalbi uchun, shunday sinov!!!
``Yo Ollohim o`zing kuch ber, o`zing bardosh ber!``
Bandasiga ming yalin, yolvor beyfoyda. Shuni uchun Ollohdan bardosh so`rab, ko`zlarimni chirt yumdimu, yeng shimarib ishga kirishdim.
Birinchi vazifam, ammamni mashinaga solvolib, eng aziz mehmonlarni uylariga borib taklifnoma berib kelish bo`ldi. Undan so`ng bozor-uchar, osh uchun qozon o`choq, choyqaynatish uchun samavar, stul, stollar sahnani olib kelish. Artistlar, vidochilardan tortib to povurgacha gaplashish, hamma-hamma yugur-yugurlarni, ammamni buyruqlarni bekamikust bajardim.
Oylaviy o`tirib, ertangi kuni boshlanajak nahorgi osh uchun sabzi to`rg`alyotgan edik. Ochig`i bu shodon davrada o`tirish yuragimga sig`madi. Barchasiga qo`l siltab, ko`chaga chiqdim ammo o`z uyimga ham kirgim kelmadi. Halovat istab, yolg`iz qolishim mumkun bo`lgan joyni qidirib uyning orqa tomoniga o`tdim. Rayisni bog`i yoqalab, zovur bo`yiga bordim.
Zovur yoqasini tekislab, Rayisni katta o`g`li sholi uchun, birozgina maydon ochib olgan. Lekin hozir zovurdagi suv ko`payib sholi maydonini ham ko`mib ketibdi. Zovur, kengayib, huddi ko`lga o`xshab qolgan. Biroz vaqt, qurbaqalar qurullashiga quloq tutdim. Qulog`imga yana o`rdak ovozi ham eshitilib qolardi. Yaxshilab qarasam, sholi maydonini chetida bir to`p o`rdaklar yotardi. Bu Qodir novvoyni o`rdaklari, uyi soyni u tomnida. O`rdaklari soyda yurardi. Soy va zovur orasi yaqin bo`lgani sabab, ozuqa ko`proq bo`lgan zovurgan o`tishgan shekili. Odatda induk o`rdaklar boshqa turdoshlariga nisbatan ancha a`qilli bo`lishadi. To`ngda katagidan chiqarilsa, kechga yaqin o`zlari qaytib kelishdi. Bular esa, soydan zovurga o`tib, ortlariga qaytolmay qolishganga o`xshashardi. O`rdaklarga qarab rahmim keldi. Bu yotishlarida, biror daydi itga tayyor o`lga bo`lishlari tayin. Zovur yoqasidan, kattaroq yovvoyi sassiqkapani yulib oldimu, zovur yoqasiga tushib o`rdaklarni suv o`rtasiga haydadim. Ular mendan cho`chib hirrillaganlaricha, oy shulasi yoritib turgan suvda suza boshladilar. Bu o`rdak turi, go`yo tannoz xonimlarga o`xshashadi. Patlarini muntazam tozalab, o`zlarini judayam ozoda saqlashadi. Ularni bor jozibasi, chiroyi oy shulasida ochilishini yanada go`zal ko`rinishlariga guvoh bo`lyotgandim. Ayniqsa ular ichida ajralib turgan oppoq o`rdak, uning patlari go`yoki oy shulasini qaytarib o`zidan nur taratardi... Tavba shu lahzada, barcha dardlarimni unutib, faqat shu oppoq o`rdak haqida o`ylardim. Ayni shu o`rdak sotib yoki tutib olishni istardim...
- Nima qilyabsiz?
Yuqoridan men eshitganda dilim yayraydigan, lekin ayni damda hozirgina unitayozgan dardlarni yana yodimga solib, qalbimga ozor berayotgan ovoz eshitildi. Yuquriga qaradim, ekiskavator kavlab do`mbaytirib ketgan tuproq do`nglik ustida
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!