Tasodifiy hikoya: QaYnOnA
-kelin tur turaqol soat allamahal bolib ketiyu, shuncha ham uxlidmi axir. Qornim ham ochiqib kettiku...davomi

bir qarab qo`ydi.

- Qancha ekan? -dedim, qiziqqan bo`lib.
- Donalabga *** so`m... Aaa kamplekti olsangiz *** so`m! Qay birini olasiz pochcha? -dedi qiz ayyorona jirjayib.

Sotuvchi qizning bu qadar, ayyorlik bilan aytayotgan so`zlari meni ham biroz dovdiratib qo`ydi. Ochig`i unga nima deyishni bilamay qoldim.

- Qay birini olishni o`ylab ko`rdizmi pochcha... -dedi qiz biroz shoshiltirib.

Shiringa bir qarab olgach, o`zimni dadilroq tutishga urundim.

- Albatta yaxshirog`ini olamiz!
- Lekin pochchajon, - sotuvchi qiz ayyorona jilmayib paket halgaga solingan kiymlarni men tomonga uzatdi, - Opamlarga manabu pushti rangdagisi ko`proq yoqdi. Bunisi esa biroz qimmatroq *** so`m turadi...

Sotuvchi qiz jarangdaor ovozda dadil-dadil gapirib o`z molini maqtab o`tqazishga urunardi.

- Opayzga yoqqan bo`lsa olamizda singlim! -dedim hotirjam jilmayib, sotuvchi so`ragan pulni sanay boshladim.

- Shoshmeng... - Shirin pichirlagancha bilagimdan tutdi, - Keraymas!
- Senga shu yoqdimi?
- Hmm, lekin...
- Unda olamiz, nega hijolat bo`lasan? - sotuvchiga pulni berib, qo`limdagi kiymlarni Shirinni qo`liga tutqazdim, - Rahmat singlim, savdoyizni barakasini bersin... -dedim quvnoq sotuvchi qizga munosib minnaddorchilik bildirib.
- Arzimida pochchajon! Opam esan-omon qutilib olsinlar, baxtli bo`lilar, - qo`l siltab hayrlashdi, - Yana kelib turilar...

Sotuvchi qiz judayam ayyor ekan, shu bilan tillari ham shirin. Lekin uning yaxshi niyatda aytgan ohirgi tilaklari qalbimizdagi eski jarohatlarni tirnab qo`ygandek bo`ldi.

Shirin chaqaloq kiymlarini bag`riga bosgancha, ortimdan ergashdi.

Qizni so`zlari qalbimizga shunchalar tasir qildi, go`yo tillarimizni ham muzlatib qo`ygandi. Yarim yo`lga yetgunimizgacha, ikkimizdan ham biror so`z chiqmadi.

- Shimasizmi? - Shirin oraga tushgan noqulaylikni tarqatish uchun, paketdan qurt olib menga uzatdi, - Qurt, shiming...
- Beraqol, -deya qurtni olib og`zimga soldim.
- Yaxshi qurt ekan-a? -dedi, pichirlagancha nigohini yashirib.

Qurtni shimarkanman, unga qarab, boyagi voqea asorati hamon taqib qilayotganini ko`rib turardim. Yuzidagi tabassumda beg`uborlik yo`qolib, sergap qiz birdaniga kamgap bo`lib qoldi. Shirin sezdirmasdiyu lekin biroz jahli chiqqandi. Mendan hijolat tortib, uyalardi. Hatto ko`zimga qarayolmayotganini sezdim.

- Shirin... Boyagi qizni gaplarini o`ylayabsanmi?
- Ha... - boshini ko`tardi, - Nega siz indamadiz? -dedi.
- O`zingchi?
- Men nimayam derdim? Birga emasligimizni bilib noto`g`ri tushunadimi, deb qo`rqdim! -dedi, hursunib.
- Men ham shuni o`yladim, - uni tinchlantirish uchun asta qo`lini siqib qo`ydim, - Aytganimizda nima o`zgarardi, baribir bizga yetti yot begona bo`lsa! -dedim.

Shirinni esa yarasini yangilab qo`yilganigami hanuz jahli chiqardi.

- O`zi g`alati qiz ekan, surushtirmay gapirganini qarang! -dedi.
- Aslida qizda ayb yo`q. U ham ko`rib turganiga ishonib gapiraverdi..
- Balkim!
- Kel bundan muammo yasamaylik!
- Ho`p...

Oraga tushgan sovuqlikni quvish haqida o`ylay boshladim. Buni qanday qilsh yo`lini topdim ham.

- Senga bitta qiziq latifa aytib beraymi? -dedim.
- Mayli ayting. Bir kulishaylik...
- Unda eshit; ``Yigit qizga SMS yozayabdti:
- Shalom shevgilim! Yaxshimishan?
Qiz hayron bo`pti:
- Jonim nega ``S`` harifi o`rniga ``SH`` harifini yozyabsiz?
Yigit:
- Og`zimda nosim borda-da, ashalim! -deyarmish.``

Shirin birpas o`ychan turdiyu, kafti bilan lablarini to`sgancha qiqirlab kulib yubordi.

- Tushindingmi? -dedim.
- Ha... Og`zida nosi bo`lsa, u yozayabdi ekan! -dedi, latifani ma`nosini shahrlarekan miriqib kulardi.

Shu ko`tarinki kayfiyat bilan uyga ham yetib keldik. Yana beton qorishtirish uchun harakatni boshladim. Shirin esa stulga o`tir olgancha, qo`lidagi chaqaloq kiyimchalarini paket haltasidan chiqarib olib taomosha qilardi. Hursandligidan kiyimchalarni bag`riga bosib, og`zi tinmay gapirardi. Kiyimlar qanday chiroyli tikilgani, beyjirimligi, matosining yumshoqligi yana men tushunmagan allanimalar haqida. Betonga suv quydim va ivib olguncha biroz nafas roslay deb Shirinni yoniga o`tirdim.

- Manabuni qarang, matosini ushlab ko`ring! -dedi, menga ham qo`lidagi ko`ylakchani uzatib.
- Qiziqsana Shirin, men qayoqdan bilaman! Bunaqa narsalarni ayollar tushunsa. Kelgin shularni oyinglarga ko`rsataqolgin! -dedim, qo`lini qaytarib.
- Uuufff... - qornini silagancha qovog`ini soldi, - Bolajonim amakingni qaraya, bir marta ushlab ko`rib: Shirin judayam chiroyligini tanlabsan barakalla deb qo`yishi shunchalik qiyinmikin? -dedi, jahil qilib yelkamni yelkasi bilan ohista turtib.
- Qani berginchi! - qolidan ishtonchani oldim, - Bolajon bu ishtonchangni chiroyliligini qaraya! Shirinxon onangni didli judaham balant ekana? -dedim menam Shirinni qorniga qarab.
- Bolajonim ayt; yomon amaki ekansiz, oyijonmi ustimdan kulmeng degin? -dedi.

- Yo`q bolajon. Sening oyijoni ustidan kulmayabman, bor gapni aytyabman! - ishtonchaga sinchiklab qarasam, rostdan notog`ri tikilgan ekan, - Iya bolajon men aslida aldayatgan ekanman-ku!.. Qaraya shoshqoloq oyingni a`qlini o`g`irlab qo`yibsan, bilmasdan senga teskari tikilgan ishtoncha tanlabdi, farosati oyijoning! -dedim, kinoyali iljayib.
- Nima? -dedi, hayron bo`lib.
- Nima, nima? Buni qara didi balant qishni qiz! Teskari tikilgan ekan-ku! -dedim, ishtonchani chokiga ishora qilib.
- Aaaa! - bosh chayqagancha jilmaydi va qornini siladi, - Bolajonim amaking rosdan ham hech nimani tushunmas ekanlar! -dedi ustimdan kulgandek labini tishlab.
- Kim tushunmas ekan?
- Sizda!

Shirin qo`limdagi ishtonchani olib tushuntira boshladi. Aytishicha chaqaloqlarga kiyimini bo`rtmalari botmasligi uchun, chokini tashqariga qilib tikishar ekan!

Shirinni so`zlari qiziq tuyulib yuzimda kulgu zohir bo`ldi.

- Kulyabsizmi? Siz ham chaqaloq bo`lganizda shunaqa kiymlar kiyganizni unutmen! -dedi.
- Sen chaqaloq paytimni ko`rganmisan?
- Ko`rmasam ham bilaman!
- Bilmas ekansan u paytda ham modaga qarab kiyinardim...
- Olasiza, gapniyam!

Hazil, huzib bilan kayfiyatimiz hushlab suhbatlashib o`tirgandik. Uni qorni qimirlab qo`yayotgani ko`rib qoldim.

- Shirin qorning qimirlayabdi!
- Bolam tepyabdi, - mehir bilan qornini silagancha o`rnidan turdi, - Mana turdim, jonim turdim!

Qiziqib so`radim:
- Pastdan qanday buyruq bo`lyabdi?
- Oyi o`tirmasdan turib, u-yoqdan-bu yoqqa yuring deyabdi! -dedi kulib.
- Ishqilib tug`ulaman demayabdimi? -dedim, birozgina havotir bilan.
- Yo`q hali bor... -dedi, bolasi tepinib harakat qilayotganidan allanechun sevinib.
- Unda yaxshi!

Yaqinimga keldi, so`roqsiz qo`limni ushlab kaftimni qorniga qo`ydi.

- Sezyabsizmi? - jilmaydi, - Tepyabdi, sezyabsizmi?

U bu harakatini go`yo beihtiyor bajardi. Lahza o`tib tushunganda esa, uyalganidan duv etib qizarib ketti.
Bir necha sonya bir-birimizga termulib qoldik. Qo`lim hamon uning qornida, biroq bola tepkisini