Tasodifiy hikoya: by DonJuanofficial
Кимдир маслахат беради, Кимдир далда Кимдир тан олади, Кимдир тан беради Огир-енгилимизни сез...davomi

Менинг рекордим

Добавил:	putunhua (09.09.2018 / 12:39)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	16844
Комментарии:	Комментарии закрыты

Олдинги ҳикояларимда бўлган-бўлмаган воқеаларни ёзганман, қисқаси тўқиб чиқилган, бироқ ҳаётда бўлиши мумкин бўлган воқеаларни ёритганман. Масалан, айрим хотинларнинг ўғли олдида бемалол қип-ялонғоч бўлиб чўмилиши бор гап, яқинда бир сайтдош йигит гапдан гап чиқиб, онаси у билан ўн ёшидан ўн уч ёшигача бирча чўмилганини айтиб қолди. Демак, менинг ҳикояларим унчалик ҳам ҳаётдан узоқмас экан. Энди асл муддаога ўтсак.
Мен бу ҳикоямда ўз бошимдан ўтган воқеани ёзмоқчиман, яъни умримда биринчи марта АМ сикканим ҳақида ҳикоя қилмоқчиман.
Демак, бошладик, мен эсимни таниганимдан бери сексга қизиққанман. Бироқ, 22 ёшга кириб ҳам ҳали ам сиколмагандим, тўғрироғи бунинг имкони ҳес бўлмаганди. Нимаям қилолардик, капаки уришга тўғри келарди, гапнинг очиғи, бироқ бу машғулотдан ҳеч ҳам кўнглим тўлмасди. Фақат ам тўғрисида, аниқроғи ам сикиш ҳақида кўп ўйлардим, орзу қилардим. Чунки у пайтларда жалаблар анча-мунча бор эди. Қатортол унақа жой сифатида машҳур эди. Шундай бўлса-да талаба эдим, талаба бўлсам ҳам камбағал талаба эдим.
Аммо лекин бироқ кунлардан бир куни бунинг имкони топилди. Ўшанда мен пойтахт Тошкентда олий ўқув юртларидан бирида ўқирдим. Иккита мендан икки йил олдин институтга кириб ўқиётган Сирдарёлик йигитлар қайси бир қурилишда тунги қоровул эдилар. Хуллас, бир куни улардан бири Баҳодир ака қурилишга бир-икки танишлари ам олиб келиб у билан бирга галма-галдан сикишганини, хоҳласам эртага кечқурун мениям олиб боришларини айтиб қолди. Мен тонг отиб кун кеч бўлишини интизорлик билан кутдим. Ниҳоят, ўша кун ҳам келди, кеч ҳам кирди. Шундай қилиб, мен, Баҳодир ака ва Бектемир ака учовлон йўлга чиқдик. Менинг сабрим чидамай бораётганим учун такси тўхтатдим, бу объект бизнинг қароргоҳимиздан унча узоқ бўлмаса-да, автобуслар қатнаб турса-да таксида . кетдик. Менинг хаёлимда у аёл эртароқ келади-да, бизни тополмай, қайтиб кетадигандай эди. Бойваччалигимга сабаб эса яқинда стипендия олганим эди. Объектга етиб борганимизда қурувчилар аллақачон кетиб бўлган, уларнинг икки танишидан бири вагончага ўша жалабни киргизволиб, аллақачон жўягини шудгорлаётган экан. Вагончадан аёл кишининг инқиллагани бемалол эшитилиб турарди. Асбоб бу товушларни эшитганим заҳоти жанговар ҳолатга ўтган эди. Гапнинг қисқааси бизлар кеч соат саккизда борган бўлсак, менга навбат ўн иккиларда тегди, шундай қилиб мен ам сикишга охирги, бешинчи бўлиб кирдим. Вагончага кирсам топчанда бир дўмбоққина хотин битта комбинашка кийиб ётган экан. Мен бироз ҳаяжон билан хотинга яқинлашдим, шунда у комбинашкани ечиб ташлаб қип-яланғоч бўлволди, кўз очиб-юмгунча мен ҳам ечиниб, хотинни бироз қучоқлаб, маммаларидан ушлаб, амига қўтоғимни тиқдим. Қўтоғимдан ҳаш-паш дегунча уруғим оқиб кетди, бироқ асбоб икки-уч дақиқада яна жангга шай бўлди. Айтгандай Дилбар опамизнинг (унинг исми шундай экан) ами аммисан ам экан! Яъни ами жуда катта экан! Бу-жуда кўп сиктиришни оқибати бўлса керак. Чунки жалаб опамиз дуч келганга сиктириб кетавераркан. Бироз чалғибман, демак тўшак устидаги жанг давом этарди. Нимагадир учинчи ёки тўртинчи рейс чоғида шундай катта амга қўтоғим кирмай қолди. Ам жонивор тақа-тақ берк эди, жоним борича итараяпман, қани бу ам ўлгурга кирса! Қўтоғим оғриблар кетди. Бу уч-беш дақиқалар давом этди. Ниҳоят, ам дарвозасини очди, яна сикишда давом этдим. Ўша куни хоҳ ишонинг, хоҳ ишонманг тунги соат ўн иккидан эрталаб соат олтигача етти рейс солдим! Тўғриси, бир-иккиталарга айтсам, ишонмади ва бу рекордимни бошқа такрорлай олмадим! Дилбар опамиз икки-уч кундан кейин яна келиб сиктириб кетди. Бунисида уч палка ташладим. Кейин у объектга бошқа келмади.