Tasodifiy hikoya: Hayotim 2
Salom.., Bu men Sergey hikoyamdi davomini yozmoqchiman. Hullas keyin hotinim dugonasi Lizani jõnatib...davomi

yaxshiliklar ila mukofotlantirib, uning mislicha rizqlantirsin yoki savobingni to`laligicha qilsin.)

Bir on bir-birimizga muhabbat ila boqdik. So`ng Ikkimizning ham nigohimiz Asalxonga tikildi.

- Quvonchim mening...

Shirin qo`llarini cho`zib mehir bilan qizining yuzlarini sladi. Shu asnoda asta yelkamga boshini qo`ydi...

* * *

Mana oradan uch yil o`tibdi. Bu orada qancha voqealar bo`lib o`ttiya! Shirinni qayona-qaynotasi ko`p bora ularni yarashtirmoqchi bo`lishdi. Shirinni ko`ch-ko`ronini tashlab ketishgandan so`ng uch oy o`tar-o`tmas, o`g`illari boshqa bir o`zlariga munosib oyla qiziga uylab qo`yishgandi. Lekin yangi oylani umri uzoqqa cho`zilmadi. Kiyovto`ra yangi hotinni olib, olloh bergan baxtni qadirga yetmagani tushib yetti chog`i Shirin bilan yarashishga rosa urundi. Lekin o`zi aytgan so`zlar o`zini boshiga to`qmoq bo`ldi. Shirinni taloq qilgan vaqtda juda qattiq gapirgan ekan, ``Bolani tan olmayman, haromi mendan emas deb!`` bu so`zlarni uchun ammam ikki dunyoda kechirmasliklarini aytib Shirinni ham, nabiralarini ham bermadilar...

Shu yillar davomida bu ko`ngilni hira qiladigan voqealardan tashqari quvonchli kunlaram ko`p bo`ldi. Asalxonni yuragani ko`rdim, tillari chiqqani eshitdim. Mittivoy hash, pash deguncha uch yoshga to`lib qolibdi. Shirin qanchalik ajoyib ayol bo`lsa, qizini ham o`ziga o`xshatib tarbiyalamoqda. Yaqinlariga mehir-muhabatli, shirinso`z, odobli. Ko`rishganda ikki qo`lini ko`ksiga qo`yib chuchuk tillarida egil salom beradi. Yosh bo`lsada judaham odobli qizaloq bo`lgan. Butun oylamizni mehrini qozonib olgan, ayniqsada dadamni. Bobo deb talpinsa moydek erib ketadilar. Ohirgi oylarda biznikiga juda ko`p o`ynagani chiqadigan bo`lib oldi. Hatto dadam biznikiga kirib, chiqishi onson bo`lsin deb, darvozi kichik eshigini tag qismiga ochib yopaganda bo`yi yetadigan qilib tutqich o`rnatib berishdi...

* * *

Haftaning juma kuni shu kun do`stim Avazning to`yi. Men unga kuyovjo`ra bo`laman. Shuni uchun u bilan birga edim. Saunaga kirib chiqqanimizdan so`ng, masjidga juma nomozini o`qigani bordik. Masjiddan chiqqach esa ikki, uch soatlarda qayta ko`rishishga kelishib oldikda. Avazni sartaroshxonada qoldirib, o`zim biroz muddat dam olvolish uchun uyga qaytdim. Uyga yaqinlashib qolgandim, shu payt Shirin bizni uydan qizchasini yetaklagancha chiqib kelardi. Meni ko`rib to`xtadilar. Asalxon menga qo`lini silkidi.

- Amat-t-i!
- O`zimni Asalim... -degancha Shiringaham e`tibor bermasdan Asalni yoniga engashdim, - Biznikiga o`ynagani chiquvdizmi?
- Haaa! Bobom bilan o`ynagani chiquvdim bomom kelishmadi! -dedi, bolarcha o`kinib.
- Men keldimu, men bilan o`ynamisizmi?
- Oyim! - salgina qovog` solib, tepasiga Shiringa qarab qo`ydi, - Oyim meni uhlaysan deyabdi!
- Asal qiz oyisini aytganini qilayu! Yoki siz Asal qiz emasmisiz?
- Asal qizman, - ko`zlarini pirpiratib, boshini quyi soldi, - Bobom bilan o`ynagim kelib yootodi... -dedi hafa bo`lgancha.
- Vooy o`zimni Asalim... - qo`lchalaridan birin-birin o`pdim, - Boboyz juma nomozidan chiqib, ishga ketib qoldlarlarde... Ammo Asal qizimga berib qo`ygin deb jumaqand bervordilar...

Masjiddan chiqaverishda shirinlik sotishadi. Vahti beymahal jiyanlarim bo`lmasa Asalxon uymizga chiqib tutgani uchun jumaqand deb har jumda shirinlik olib kelishni dadam ham men ham odat qilgandik. Shu kuniham 2000 so`mga ikkitagina barmoqdek keladigan shirinlikni olvolgandim.

- Mana Asalim, bu sizga! - bittasini Asalga, ikkinchisin boyadan berib tepamizda jilmaygancha sassiz Asal bilan suhbatimizni tinglab turgan Shiringa uzatdim, - Mana bunisi Asalimni oyisiga!
- Qizim amakizga nima deyish kerak?
- Yahmat amati!
- Azrimiydi Asalim...

Erkalab peshonasidan o`pib qo`ygach qaddimni rosladim. Shirin qizchasiga qilayotgan e`tiborimdan, mamnun jilmaydi. Bir lahza bir birimizga tikildik.
Yoshligimizdan odatimizga aylanib qolgan xursand, quvnoq damlarimizda salomlashish uslubimizga ko`ra kaftimi yuqori ko`tardim. Shirin asta oyoqlari uchiga ko`tarildiyu, ohista kaftini kaftimga urdi.

- Assalom alaykum! - deya quvnoq ohanda, salomlashdi.
- Va`alaykum assalom...

Qo`ynimdagi joynomoz, boshimdagi do`ppiga bir qarab qo`ydi.

- Ibodatiz qabul bo`lsin!
- Rahmat...

Shirin nigohlarim qarshisida, birozgina o`zini noqulay sezib atrofga alangladi. So`z topishga qiynalgandek, og`iz juflab birornima demoqchi ham bo`ldi.

- Biznikiga chaquvmidilar? -dedim behafsala bir-birimizga termulib turavermaylik deya suhbatga chorlab.
- Ha bugun, birozgina ishlarim bor edi, - qizchasini boshini silab, - O`ynab o`tirsin deb, Asalni holamga qoldirib chiqqandim!
- Yaxshi qilibsan, bu dono qizing bilan odam zerikmaydi! - uyqusi kelib, turgan qizchasiga qaradim, - Mittivoyni uxlaydigan vaqti bo`lib qolibdi chog`i?
- Hmm!
- Yaxshi unda uylaringa kiraqolilar...
- Ho`p, - hayrlashgisi kelmayabdiyu, lekin ilojsizdeb yengil hursindi, - Qizim amakinga hayir degin...
- Hayy amati...

Asal qo`l siltadi. Shirin esa go`yo ko`zlari bilan hayrlashayotgandek, qizchasini yetaklagancha asta uylari tomon yurishdi.

- Aytgandek Shirin!
- Ha...
- Avaz to`yiga taklif ettimi?
- Ha, Avazjonni o`zlari oyimga taklifnoma tashlab ketibdilar...
- Borasanmi?
- Yuu, - ikkilanib bosh chayqadi, - Bormasam keray!
- Nega ahir? Kelinni opasi Nodiraxon yaqin duonangku! Buni ustiga Avaz ham begona emas, necha yillik partadoshing... Qolaversa kelinni ham kuyovni ham uylari bir mahallada o`n qadamli masofada bo`lsa! To`y tomosha qilib, kngil yozgani bormaysanmi? Yo`q dema, o`zim olib borib, o`zim olib kelaman...
- Qaydam... - hohish bildirgandek ma`noli kiprik qoldi, - Oyim kelsinlarchi ruhsat bersalar boraveraman!
- Ho`p! Unada sen tayorgarlik ko`rib turavergin, chamasi bir yarim soatcha dam olvolay o`zim chiqib ammamdan ruhsat so`rab beraman... -dedim.
- Ho`p...

Ular uylariga kirib ketishdi. Men ham uyga kirdim. Onam tushlikni tayorlab kutib o`tirgan ekanlar. Ular bilan yana eska mavzu; meni uylanishim haqida bizor suhbat qurgan bo`ldik. Menga yoqmaydigan suhbat mavzusiga tezroq barxam berish maqsadida narida beri ovqatlandimu, dam olishim kerakligini boxona qilib xonamga qochdim.
Devonda cho`zilib, chamasi yarim soatlar atrofida mizg`ib olibman. Avazni telefon qo`ng`irog`idan so`ng, o`rnimdan turib harakatni boshladim. Kiyinib taranib olgunimcha ham biroz vaqt o`tdi.

- Oyi bitta duo qiling, do`stimni to`stini yaxshi o`tqazib kelay! -dedim, ketish oldidan.
- Tuuf... Tuuf... Tuuf... Ko`z tezgmasi, kuyov desa kuyov bo`lgidek yigitsana o`g`lim! Eeeh senam qachon uylanasana?
- Oyi shu mavzuni ochmang, - qo`limi duoga ochdim, - Duo qiling, kech qolyabman!
- Amin, hudoyim o`z panohida asrasin. Avazjon bilan Sevaraxon ham baxtli-soatli bo`lishsin... Ilohim o`rtog`ing yonida o`tib senga ham yuqsin balam, o`sha to`yda qizlarni ko`rib meni ham uylab qo`ying deb kelgin amin...
- Amin... Eeeh onamaaa!!!

Onamdan duo olib chiqib to`g`ri Shirinni eshigini