Tasodifiy hikoya: Bugan voqia
bu meni birinchi hikoyam aniqrog'i bugan voqia unaqa ozimdan tuqimaganman no tuqiganlanikiga uhwab e...davomi

ham yo`q emas. Shu sababdan yana hamrohimni zeriktirib qo`ymaslik uchun og`zim tinmay gapirishga urunaman. Og`zimga kelgani valdirayman, do`stimning to`yi zo`r o`tgani, kuyov jo`ralikni do`ndirganim, davrani rosa qizdirganim haqida og`iz guprtirib maqtana boshladim. Biroq bu naf bermasdi. Shirin shuncha jon achitib gapirayotgan so`zlarimga istar-istamay quloq tutar, ilojini boricha ildam yurardi. Menga sezdirmaygina goh-goh hursunib ham qo`yardi. Bundan esa hafa emasdim, chunki kech qolishimizga bosh ayibdor meni o`zimman. Shiringa zimdan nazar solaman, uning qulog`i menda bo`lsada, hayoli umuman boshqa tomonda. Uni tushunaman ruhsat etilgan vaqtdan ancha kech qolganimiz uchun onasi urishib berishidan havotirda...


Davomi bor...

Muallif: -MAJNUN-