Tasodifiy hikoya: Fohishalar. Yusuff Amin
Foxishalar tanasini pulga sotib tirikchilik qiladigan pastkash insonlar guruhi. Barcha dinlarda juml...davomi
Foxishalar tanasini pulga sotib tirikchilik qiladigan pastkash insonlar guruhi. Barcha dinlarda juml...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim... (11 - Yakuniy qism...)
Добавил: | -MAJNUN- (12.09.2018 / 21:07) |
Рейтинг: | (6) |
Прочтений: | 26892 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim...
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - Qismlar...
(11 - Yakuniy qism...)
Oydin tunda suhbatlashib, biz o`zimiz ``jin ko`cha`` deb ataydigan muyulishga kelganimizda, oy yon tomonimizga o`tib, soyalarimiz ariq bo`yidagi tollar poyiga yonboshladi. Shu top birdan Shirin vahima aralash, huddi sharpalar taqib etayotganday o`sha tomonga ko`z tashlab pinjimga kirib ketguday yaqinlashdi.
- Nima! -avvaliga tajjublandim, lekin qo`rqayotgani tezda fahimladim, - Tinchlikmi?
- Shu... Shu tollarni kesib tashlashmadida! Kimga kerak o`zi! -dedi, qo`rqayotganidan ovozida salgina qaltiroq turib.
- Iya!.. Gullar malikasi, qo`rqib kettingmi? - kuldim, -Men yoningdamanku!... - o`zimni botir ko`rsatib Shirinni bu yoniga o`tqazdim. Yelkasiga do`stona qo`l tashlab oldim. - Qo`rqma men har kuni shu yerdan o`taman. Qo`rqsang kalima qaytar, yaratganni o`zi asraydi har qanday balo qazolardan.
Aslini olganda o`zim ham juda botir emasman, ins-jinslar borligiga ishonaman. Shuni uchun beymahalda, doyim kalima qaytarib yuraman, ayniqsa bu tunda vahimali bo`lib qoladigan yo`ldan yurganimda.
O`zimham ichimda kalimda qaytara boshladim. Shirin esa astoydil ovozini chiqarib shivirlagancha kalima qaytarardi. Shu top, tollar panasida allina shitirladi. Shirin yanada qaltirab, pinjimga suquldi. Oy oydin bo`lsada, tollar panasida bizga qarab turgan sargimtir jonvorga ko`zim tushdi. Engashdimu, yo`ldan biri tuhumday, biri yong`qday keladigan toshlarni olib, o`sha tomonga ketma-ket uloqtirdim. Biriga chap berib qochidiyu, ikkinchisi borib oyog`iga tegdi... Eeh bechora it vangillaganch qochib qoldi.
- It ekankuuuu! - dedi Shirin ko`ksiga ``tuf-tuf`` deb tuflab qo`yarkan.
- Eee gullar malikasi... Seni deb Qodir novvoyni begunoh kuchuki, kaltak yediya!
- Ayib egasida, kech bo`lganda, eshigini berkitib qo`ymaydimi?!
- Qo`rqib ketdingmi? - uni tinchlantirish uchun asta uning qo`llaridan, tutdim, - Yoningdamanku, qo`rqma!
- Rosa kech qoldikda! - allanechuk sovuqqina, qo`lini tortib oldiyu, ildamlab qadamini tezlatdi, - Tezroq yursak bo`lardi...
Indamay ortidan yurdim, biroz yurgach sekinlab ortiga qayrildi, boyagi ishidan keyin gapirshdan to`xtab jiddiylashib qolganimni ko`rgach, ko`nglimni ko`tarishni istadimi jilmayib qarab, yelkalarimiz tegar darajada yaqinlashib oldi.
- Shirin senga bir qiziq narsa aytib beraymi? -dedim, salgina ko`z tashlab. U bosh irg`adi. - Bir kuni yoshina yurak onasidan beyso`roq yolg`iz sayrga chiqibdi. Sakrab o`ynab, hiyobon aylanib yurar ekan, nogoh qarshisidan o`ziga oxshagan yana bir jajji yurakcha chiqib qolibdi... -dedim, unga termulib, birzum jim qoldim.
- Keyinchi? - qiziq tuyulgandek u kuldi, - Shu holosmi?
- ``Kel ikkimiz do`st bo`limiz`` deb aytibdi birinchi yurakcha ikkinchisiga qo`l uzatib. Ikkichi yurakcha ham birinchisini qo`lidan tutibdi... Ikki yurakcha do`stliklaridan baxtiyor bir, birlariga jilmayib qarashibdi. Birga sayr qilishibdi, o`ynab kulishibdi. Tushga yaqin, biroz charchoq yozish uchun yo`l yoqasidagi o`rindiqqa o`ltirishibdi. Shu choq ko`zlari biroz narida ularni diqqat bilan kuzatib turgan alomat kimsaga tushibdi...
- Alomat kimsa? -dedi yanada qiziqib.
- Ha, darvesh kiyimidagi alomat kimsa... O`sha alomat kimsa, ikki yurakchani yoniga kelib ulardan so`rabdi: sizlar bir-biringizni sevasizmi? Ikki yurakcha baravariga yo`q degan javobni aytishibdi... Shunda alomat kimsa nima debdi bilasanmi? -dedim Shiringa qarab.
- Yo`q!
- U alomat kimsa qah-qah otib kulibdi va shunday debdi. Muhabbat aslida bu tuyg`u oshiqlar tillarida unsiz kechadi. Zero, chin oshiqlarning tillari emas dillari so`zlaydi, debya ularning orasiga suqulib o`rindiqqa joylashibdi. Avval ikkinchi yurakchaga qarab jilmayibdi va birinchi yurakchaning qulog`iga shivirlab shunday debdi: Yonindagi yurakcha sening qalbinga egalik qiladi, sen esa unikiga, bundan benihoya baxtiyor bo`lasan, lekin shuni unutmaginki hali sizlarni hijron atalmish yovuz taqib etadi...
- Hijron... - Shirin shivirladi, bu aytayotganlarim biz haqimizda ekanligini tushunib, - Naqadar yovuz so`z! -dedi, homushgina menga qarab.
- Ha, yovuz! - Yana jurat etib Shirinni qo`llaridan tutdim va so`zimni davom ettirdim, - Alomat kimsa yana shunday dedi: Hijronni yovuz deb atashga shoshmang! Hijron bu oshiqlarning ko`ngillariga misilsiz istiroblar yog`diruvchi va ularning muhabbati nechog`lik sof ekanligini sinovchi tuyg`udir!
So`ng alomat kimsa ikkinchi yurakcha tomonga o`grilda va uning qulog`iga ham shivirladi... -dedim.
Gapirishdan to`xtadim. Oraga bir muddat jimlik cho`kkandan so`ng Shirin boshini ko`tardi.
- Alomat kimksa ikkinchi yurakchaga nima dedi?
- Bilmadim! - ko`zlariga qarab, bosh chayqadim, - Bilmadim... Lekin sen bilasan!
- Menaaa?
- Ha... - aytganlarimni sharhlay boshladim, - Birinchi yurakcha bu sen bilgan inson. Ikkinchi yurakcha men bilgan... Bu ikki yuarakcha tanishgan sayr qilgan, o`zlarini baxtiyor etgan makon ishq saltanating bog`lari edi. Ularga uchragan alomat kimsa esa, o`sha ishq saltanating darvesh qiyofasidagi qiroli yani muhabbat... Hozir o`sha ishq saltanating qiroli muhabbat, birinchi yurakchaning qulog`iga shipshigan so`zlarni senga aytib berdim. Ikkinchi yurakchaga aytganlarini esa, sendan bo`lak hechkim bilmaydi! Agar meniga ham aytish istaging bo`lsa, jon qulog`im senda...
Shirin so`zlarim ma`nosini, nimaga shama qilganimni allaqachonlar tushunib bo`lgan. Biroq javob qaytarishga ojiz ekanligini juda yaxshi bilaman. Bunga esa yetarlicha sabablari ham bor. Oraga uzoq jimlik cho`kdi.
- Shirin... - so`zimda davom ettim, - Yoshligimizda o`ynagan o`yinlarimiz esingdami?
- Qaysi biri? -dedi.
Qo`llarimiz omonat tutashib kelayotgandi. Uyga yaqin kelib qolganimizni sezib, sekin qo`lini bo`shatib oldi. Tezgina qo`lidan tutdim va barmoqlarini barmoqlari orasiga o`tqazib mahkam ushlab oldim. U qo`llarini bo`shatishga bir, ikki bor urunib ko`rdi lekin qo`yib yuborishimni so`ray olmay jimgina shu holatga ko`ndi. Titrayotgan qo`llarini, ohista siqib olgancha, so`zlashda davom ettim.
- O`shanda 7 yashar bolamiz. Qish fasli maktabdan chorak tatiliga chiqqan edik. Birinchi qor yog`ib berdi. Manashu ko`chada rosa qor o`ynab balonda sirpangan
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - Qismlar...
(11 - Yakuniy qism...)
Oydin tunda suhbatlashib, biz o`zimiz ``jin ko`cha`` deb ataydigan muyulishga kelganimizda, oy yon tomonimizga o`tib, soyalarimiz ariq bo`yidagi tollar poyiga yonboshladi. Shu top birdan Shirin vahima aralash, huddi sharpalar taqib etayotganday o`sha tomonga ko`z tashlab pinjimga kirib ketguday yaqinlashdi.
- Nima! -avvaliga tajjublandim, lekin qo`rqayotgani tezda fahimladim, - Tinchlikmi?
- Shu... Shu tollarni kesib tashlashmadida! Kimga kerak o`zi! -dedi, qo`rqayotganidan ovozida salgina qaltiroq turib.
- Iya!.. Gullar malikasi, qo`rqib kettingmi? - kuldim, -Men yoningdamanku!... - o`zimni botir ko`rsatib Shirinni bu yoniga o`tqazdim. Yelkasiga do`stona qo`l tashlab oldim. - Qo`rqma men har kuni shu yerdan o`taman. Qo`rqsang kalima qaytar, yaratganni o`zi asraydi har qanday balo qazolardan.
Aslini olganda o`zim ham juda botir emasman, ins-jinslar borligiga ishonaman. Shuni uchun beymahalda, doyim kalima qaytarib yuraman, ayniqsa bu tunda vahimali bo`lib qoladigan yo`ldan yurganimda.
O`zimham ichimda kalimda qaytara boshladim. Shirin esa astoydil ovozini chiqarib shivirlagancha kalima qaytarardi. Shu top, tollar panasida allina shitirladi. Shirin yanada qaltirab, pinjimga suquldi. Oy oydin bo`lsada, tollar panasida bizga qarab turgan sargimtir jonvorga ko`zim tushdi. Engashdimu, yo`ldan biri tuhumday, biri yong`qday keladigan toshlarni olib, o`sha tomonga ketma-ket uloqtirdim. Biriga chap berib qochidiyu, ikkinchisi borib oyog`iga tegdi... Eeh bechora it vangillaganch qochib qoldi.
- It ekankuuuu! - dedi Shirin ko`ksiga ``tuf-tuf`` deb tuflab qo`yarkan.
- Eee gullar malikasi... Seni deb Qodir novvoyni begunoh kuchuki, kaltak yediya!
- Ayib egasida, kech bo`lganda, eshigini berkitib qo`ymaydimi?!
- Qo`rqib ketdingmi? - uni tinchlantirish uchun asta uning qo`llaridan, tutdim, - Yoningdamanku, qo`rqma!
- Rosa kech qoldikda! - allanechuk sovuqqina, qo`lini tortib oldiyu, ildamlab qadamini tezlatdi, - Tezroq yursak bo`lardi...
Indamay ortidan yurdim, biroz yurgach sekinlab ortiga qayrildi, boyagi ishidan keyin gapirshdan to`xtab jiddiylashib qolganimni ko`rgach, ko`nglimni ko`tarishni istadimi jilmayib qarab, yelkalarimiz tegar darajada yaqinlashib oldi.
- Shirin senga bir qiziq narsa aytib beraymi? -dedim, salgina ko`z tashlab. U bosh irg`adi. - Bir kuni yoshina yurak onasidan beyso`roq yolg`iz sayrga chiqibdi. Sakrab o`ynab, hiyobon aylanib yurar ekan, nogoh qarshisidan o`ziga oxshagan yana bir jajji yurakcha chiqib qolibdi... -dedim, unga termulib, birzum jim qoldim.
- Keyinchi? - qiziq tuyulgandek u kuldi, - Shu holosmi?
- ``Kel ikkimiz do`st bo`limiz`` deb aytibdi birinchi yurakcha ikkinchisiga qo`l uzatib. Ikkichi yurakcha ham birinchisini qo`lidan tutibdi... Ikki yurakcha do`stliklaridan baxtiyor bir, birlariga jilmayib qarashibdi. Birga sayr qilishibdi, o`ynab kulishibdi. Tushga yaqin, biroz charchoq yozish uchun yo`l yoqasidagi o`rindiqqa o`ltirishibdi. Shu choq ko`zlari biroz narida ularni diqqat bilan kuzatib turgan alomat kimsaga tushibdi...
- Alomat kimsa? -dedi yanada qiziqib.
- Ha, darvesh kiyimidagi alomat kimsa... O`sha alomat kimsa, ikki yurakchani yoniga kelib ulardan so`rabdi: sizlar bir-biringizni sevasizmi? Ikki yurakcha baravariga yo`q degan javobni aytishibdi... Shunda alomat kimsa nima debdi bilasanmi? -dedim Shiringa qarab.
- Yo`q!
- U alomat kimsa qah-qah otib kulibdi va shunday debdi. Muhabbat aslida bu tuyg`u oshiqlar tillarida unsiz kechadi. Zero, chin oshiqlarning tillari emas dillari so`zlaydi, debya ularning orasiga suqulib o`rindiqqa joylashibdi. Avval ikkinchi yurakchaga qarab jilmayibdi va birinchi yurakchaning qulog`iga shivirlab shunday debdi: Yonindagi yurakcha sening qalbinga egalik qiladi, sen esa unikiga, bundan benihoya baxtiyor bo`lasan, lekin shuni unutmaginki hali sizlarni hijron atalmish yovuz taqib etadi...
- Hijron... - Shirin shivirladi, bu aytayotganlarim biz haqimizda ekanligini tushunib, - Naqadar yovuz so`z! -dedi, homushgina menga qarab.
- Ha, yovuz! - Yana jurat etib Shirinni qo`llaridan tutdim va so`zimni davom ettirdim, - Alomat kimsa yana shunday dedi: Hijronni yovuz deb atashga shoshmang! Hijron bu oshiqlarning ko`ngillariga misilsiz istiroblar yog`diruvchi va ularning muhabbati nechog`lik sof ekanligini sinovchi tuyg`udir!
So`ng alomat kimsa ikkinchi yurakcha tomonga o`grilda va uning qulog`iga ham shivirladi... -dedim.
Gapirishdan to`xtadim. Oraga bir muddat jimlik cho`kkandan so`ng Shirin boshini ko`tardi.
- Alomat kimksa ikkinchi yurakchaga nima dedi?
- Bilmadim! - ko`zlariga qarab, bosh chayqadim, - Bilmadim... Lekin sen bilasan!
- Menaaa?
- Ha... - aytganlarimni sharhlay boshladim, - Birinchi yurakcha bu sen bilgan inson. Ikkinchi yurakcha men bilgan... Bu ikki yuarakcha tanishgan sayr qilgan, o`zlarini baxtiyor etgan makon ishq saltanating bog`lari edi. Ularga uchragan alomat kimsa esa, o`sha ishq saltanating darvesh qiyofasidagi qiroli yani muhabbat... Hozir o`sha ishq saltanating qiroli muhabbat, birinchi yurakchaning qulog`iga shipshigan so`zlarni senga aytib berdim. Ikkinchi yurakchaga aytganlarini esa, sendan bo`lak hechkim bilmaydi! Agar meniga ham aytish istaging bo`lsa, jon qulog`im senda...
Shirin so`zlarim ma`nosini, nimaga shama qilganimni allaqachonlar tushunib bo`lgan. Biroq javob qaytarishga ojiz ekanligini juda yaxshi bilaman. Bunga esa yetarlicha sabablari ham bor. Oraga uzoq jimlik cho`kdi.
- Shirin... - so`zimda davom ettim, - Yoshligimizda o`ynagan o`yinlarimiz esingdami?
- Qaysi biri? -dedi.
Qo`llarimiz omonat tutashib kelayotgandi. Uyga yaqin kelib qolganimizni sezib, sekin qo`lini bo`shatib oldi. Tezgina qo`lidan tutdim va barmoqlarini barmoqlari orasiga o`tqazib mahkam ushlab oldim. U qo`llarini bo`shatishga bir, ikki bor urunib ko`rdi lekin qo`yib yuborishimni so`ray olmay jimgina shu holatga ko`ndi. Titrayotgan qo`llarini, ohista siqib olgancha, so`zlashda davom ettim.
- O`shanda 7 yashar bolamiz. Qish fasli maktabdan chorak tatiliga chiqqan edik. Birinchi qor yog`ib berdi. Manashu ko`chada rosa qor o`ynab balonda sirpangan