Tasodifiy hikoya: Ôqib Kõrilarchi
→ Қизингни қандай куёвга беришни хоҳласанг, ўғлингни шундай тарбия қил. ♥ → Ўғлингга қандай қизни...davomi

dedim menam logolarni terib.
- Amati bugun ishga boymisizmi?
- Bormima Asalim!
- Sizam biz bilan hola-hola o`ynen! -dedi yelkasini ko`ksimga tirab erkalanib.
- Asalim, - peshonasidan o`pib erkaladim, - Amaki-amaki o`ynasam bo`miydimi?
- Man bilmimanuu unaqa o`yinni?

Asal bilam beg`ubor suhbatimizni eshitib dadam kulvordilar.

- Asal qizim amakisini yaxshi ko`radimi? -dedilar dadam.
- Hmm judayam! - Asal o`rnidan turib bo`ynimdan quchdi, - Amatim yaxshilar, meni Asalim deydilar... Buvim, oyim, men amatimi yaxshi ko`yamiz! -degancha yuzini yuzimga bosib bo`ynimdan mahkam quchdi.
- Menam Asalimni juda yaxshi ko`raman. Shuni uchun Zuhraxon qo`g`irchog`iga chiroyli uycha qurib beraman! -dedim.
- Haaa, - Asal tizamdan tushdiyu, qo`g`irchoqni idish-tovoqlarini oldi, - Siz, bobom katta qasy quygunizcha men Zuhya bilan ovqat pishiyamiz!

Tavba bu mittivoyda qandaydur sexri bor. U bilan suhbatlashgan inson bolaligiga qaytgandek bo`lib, dunyo tashvishlarini unutvoradi. Balki shungadur oliymalumotli, bir korxona egasi bo`lgan dadam ham bazi-bazida yoshboladek Asalga qo`shili o`yin o`ynab qoladilar. Dadamga qarab zavqim oshadi, tabiyatan sermulohoza jiddiy inson lekin manashu mittivoy Asalni yonida soatlab, gaplashib logo o`ynab o`tiraveradilar!

- Bobo, amati ovqatlayini yeb olilay!

Asal bitta likopchani dadam, yana birini meni yonimga qo`ydi. O`zimcha qoshiq, sanchqilarda bir nimalar yegan bo`ldim.

- Oh... Oh... Oh... Amakisi Asal qizimi ovqati biram mazali bo`libdimi? -dedilar dadam ham o`yinga berilib.
- Haqiqatdan juda mazali. Yaxshiyam Asalxon biznikiga chiqqani bo`lmasa bizga kim buna ovqat pishirib berardi? -dedim dadamga qo`shilib Asalni maqtab. Asalxon esa bolalarcha zavq, shavq bilan o`yinga berilib ketardi...

O`yin-o`yinku, lekin rostakamiga qorin to`qlamasam bo`lmasdi.

- Dada oyim qanilar? -dedim.
- Oying... - dadam jiddiylashib, qadlarini rosladilar, - Oying sovchilikka ketti...
- Sovchilik?
- Ha, buyoqqa yur o`g`lim... - dadam o`rnidan turdi, - Asal qizim sen o`ynab tur men hozir kelaman!

Dadamga ergashib narigi honaga kirdim.

``Yoo ollohim!``

Dadamni birinchi savolidan hayratda qoldim yo`q men tush ko`ryabman deb o`yladim. Onam Shirinni qo`lini so`rash uchun onasi bilan gaplashgani kirib ketganlarini aytdilar. Agar rosdan ham Asalga otalik qilish niyatim bo`lsa, bu boradagi qarorimni qo`llab quvatlashlarini aytishdi. Aytishlaricha o`sha kuni tunda eshikka chiqqan ekanlar, chirog`im yonig`ligini ko`rib eshigim oldiga kelishibdi va tasodufan opam bilan bo`lgan suhbatimga guvoh bo`libdilar. Ularga nima turtki bo`lgan bilmayman, lekin onam ikkisi rozi!

Dadam Shiringa uylanishimga faqat bir shart bilan, har qanday vaziyat bo`lmasin hech qachon yuziga solmaslik sharti bilan rozi ekanliklarini aytishganda ularni quchuoqlab olishdan o`zimni zo`rg`a tutib qoldim.
``Rahmat dada!``

Shu ojizgina aytgan rahmatimdan so`ng butun og`riqlarim, istiroblarim tanamni tark etgande o`zimni yengil his ettim.

Taqdirni o`yinini qarangki, Shiringa intilganim sayin unga yetqazuvch yo`da turfa to`siqlar, chigalliklar paydo bo`lib unga yetishish imkonsiz bo`lib boraverdi. Qismatga ko`nib, undan umid uzganimda esa olloh o`zi yo`limni ochdi!

Qanday ko`chaga chiqib, Shirinni xovlisiga kirib qoldim esimda yo`q! Endigina uydan chiqayotgan onam va Nuriya amam bilan darvozaxonada to`qnash kelganimda o`zimni angladim. Ular hech qanday so`z aytishmadi shunchaki biroz hayrat bilan o`rtimdan qarab qolishdi. To`g`ri Shirinni xonasiga kirib bordim. O`sha paytda shikafdan nimadur olayotgan edi. Meni ko`rib allanima dedi, ammo uni so`zlarini eshitmadim.

- Men seni sevaman!

Shirinni birinchi bor yuzlaridan o`pib bag`rimga bosdim. Bir lahzaga butun borliqni unutdim. Dilimda faqat shukuronalik yangrardi.

- Qo`yvoring! -dedi, ojizgina qarshilik qilib.
- Hech qachon, - yanada qattiqroq quchdim, - JONIM SEN MENI BIRINCHI MUHABBATIM, YAGONA MUHABBATIMSAN...

U hech narsa demadi, faqatgina o`zini bo`sh qo`yib yuzini ko`ksimga bosib, belimdan qattiq quchoqlab oldi...

* * *

Birinchi muhabbat! Bahor osmonidagi pardek oppoq bulutga o`xshaydi, pokiza va beg`ubor tuyg`u! Biroq u shu qadar balantda suzadiki, qo`l cho`zib yetish amrimahol, boz ustiga, uni taqdirning beshavqat shamollari qay manzillarga olib ketishi ham noma`lum... Qashqab qolgan ko`nglizga esa undan faqat
sargardon shirin hislaru, bezovta xayollar yodgor qoladi. Shuning uchun ham oshiq qalblar ko`pincha yoshlikda yo`qotgan oppoq bulutlardek qadrdon tuyg`ularini qo`msab, bir umur pinhona yori ketgan yo`llarni poylab yashar ekanlar!!!

TAQDIR HECH BIRIMIZNI BIRINCHI MUHABATIMIZDAN AYIRMASIN. OLLOH O`ZI MADADKOR BO`LSIN...

Tamom...

Muallif: -MAJNUN-