Tasodifiy hikoya: Farida Va Farxod ( kayf qilish uchun tavsiya etladi)
Uzoq o‘tmishda bir chuqur soy nomli qishloqda Forxod aka ismli durodgor bo‘lib, xotini sel toshqini tufayli olamdan o‘tgan, oilada 15 yoshli qizi va 4 yoshli o‘gli bn yolg‘iz qolibdi. Oyladagi sharoit juda og‘ir ro‘zgor tebratish arang qora qozon qaynab turardi. Qizi Farida maktab fo‘rmasi o‘quv qurollari yuqligi sabab o‘qishni xam tashlab quygandi. Farxot aka durodgorchilik qilar, odamlarni uyini qurib berar, kimni uyida og‘ir ishi bulsa qilib berardi lekin kosasi oqarmas edi. Yoz kunlarini bir...davomi

keldingiz, janob Fergyuson?-qaytardi Esmond. -Men... men... yo‘q! Menga sizlarning xizmatingiz kerakmas!-qichqirdi Fergyuson. -Ishonchingiz komilmi, janob Fergyuson? -Ha, ishonchim komil. Sizni panjara ortiga tiqish kerak. Xayr, ser! U go‘shakni ildi va yelkasidan tog‘ ag‘darilgandek bo‘ldi. U pastga shoshildi. Xotini u yomon ko‘radigan go‘sht qovurma tayyorlayotgandi. Lekin buning ahamiyati yo‘q. U mayda-chuyda noxushliklarga ko‘z yumishga tayyor edi. Eshik qo‘ng‘irog‘i jiringladi. -Ha, kirxonadan bo‘lishsa kerak,-dedi missis Fergyuson salat tayyorlarkan.-Eshikka qarab qo‘yasanmi? -Ha.-Fergyuson eshikni ochdi. Ostonada bir xil kiyingan ikki kishi katta qop ushlagancha turishardi. -Kirxonadanmisizlar?-so‘radi Fergyuson. -Yo‘q qilish xizmatidan,-dedi tashrif buyuruvchilardan biri. -Lekin men... Ular uni qo‘llarini qayirishdi va ustalik bilan qop ichiga solishdi. -Haqqingiz yo‘q!-chinqirdi Fergyuson. Fergyusonni bog‘ yo‘lagi bo‘ylab sudrab ketishdi. Avtomashina eshigi ochildi va qopni mashina ichiga solishdi. -Hammasi joyidami?-u xotinining ovozini eshitdi. -Ha, xonim. Ish jadvalimiz o‘zgardi. Oxirgi daqiqalarda sizning buyurtmangizni bajarishimiz aniq bo‘ldi. -Xursandman,-ovozi eshitildi xotinining.-Bugun kunduzi firmangizda ishlaydigan janob French bilan suhbatlashgandim. Endi esa kechirasizlar. Ovqat tayyor, hozir mehmon kutyapman. Avtomobil joyidan siljidi, Fergyuson qichqirishga urindi, ammo og‘zi bog‘langan qopdan ovozi chiqmadi. U ko‘zidan yosh oqqancha o‘ziga savol berardi: «U qanaqa mehmonni kutyapti? Nimaga men hech narsani sezmadim?!»