Tasodifiy hikoya: Amni hovriga tut
Bir kal bor ekan . U kalligidan juda siqilarkan .keyin doktorga boribdi . Doktir men kalman , nima ...davomi

keldingiz, janob Fergyuson?-qaytardi Esmond. -Men... men... yo‘q! Menga sizlarning xizmatingiz kerakmas!-qichqirdi Fergyuson. -Ishonchingiz komilmi, janob Fergyuson? -Ha, ishonchim komil. Sizni panjara ortiga tiqish kerak. Xayr, ser! U go‘shakni ildi va yelkasidan tog‘ ag‘darilgandek bo‘ldi. U pastga shoshildi. Xotini u yomon ko‘radigan go‘sht qovurma tayyorlayotgandi. Lekin buning ahamiyati yo‘q. U mayda-chuyda noxushliklarga ko‘z yumishga tayyor edi. Eshik qo‘ng‘irog‘i jiringladi. -Ha, kirxonadan bo‘lishsa kerak,-dedi missis Fergyuson salat tayyorlarkan.-Eshikka qarab qo‘yasanmi? -Ha.-Fergyuson eshikni ochdi. Ostonada bir xil kiyingan ikki kishi katta qop ushlagancha turishardi. -Kirxonadanmisizlar?-so‘radi Fergyuson. -Yo‘q qilish xizmatidan,-dedi tashrif buyuruvchilardan biri. -Lekin men... Ular uni qo‘llarini qayirishdi va ustalik bilan qop ichiga solishdi. -Haqqingiz yo‘q!-chinqirdi Fergyuson. Fergyusonni bog‘ yo‘lagi bo‘ylab sudrab ketishdi. Avtomashina eshigi ochildi va qopni mashina ichiga solishdi. -Hammasi joyidami?-u xotinining ovozini eshitdi. -Ha, xonim. Ish jadvalimiz o‘zgardi. Oxirgi daqiqalarda sizning buyurtmangizni bajarishimiz aniq bo‘ldi. -Xursandman,-ovozi eshitildi xotinining.-Bugun kunduzi firmangizda ishlaydigan janob French bilan suhbatlashgandim. Endi esa kechirasizlar. Ovqat tayyor, hozir mehmon kutyapman. Avtomobil joyidan siljidi, Fergyuson qichqirishga urindi, ammo og‘zi bog‘langan qopdan ovozi chiqmadi. U ko‘zidan yosh oqqancha o‘ziga savol berardi: «U qanaqa mehmonni kutyapti? Nimaga men hech narsani sezmadim?!»