Tasodifiy hikoya: A
Bogan voqea...davomi

Мустафо бироз жим тургач, Жавлоннинг қўл телефонидан рафиқасининг рақамини ўчириб ташлади, сўнг Жавлон ва Нилуфарга бир қараб олди-ю, индамай машинасига ўтирди. Йигит йўл бўйи фақат «Худога шукр» дея ўзига-ўзи пичирларди. Уйига кирганида гўдакнинг йиғиси эшитилар, атроф бироз бесаранжом, рафиқаси эса боласини овутиш билан овора.
— Бер менга, — деди Мустафо ўғлини қўлига оларкан, сўнг Мадинани ҳам қучди ва ажиб бир хотиржамликни ҳис этди. Энди унинг учун ҳаммаси узгарганди