Tasodifiy hikoya: Ogay ona va bola 1 qism
SALOM Yaxshilar bir voqeani sizlar bilan baham ko‘rmoqchiman 20 yoshdaman shu kungacha bo‘lip kelayotgan voqeani aytip bermoqchiman onam tug‘ilganimda yetimxonaga tashlap ketgan ekanlar sababi ko‘zim tug‘ma ko‘r edi. 14 yoshimgacha yetimxonada yani ko‘rlar nogironlar uchun maxsus tarbiyachilar qo‘lida kotta bo‘ldim ne bo‘ldi bilmay qoldim menga xushxabar aytishdi yani meni bir oila asrab olmoqchi ekan.... Naxotki bu rost.....! xa bu rost edi meni olip ketishdi y...davomi

Taqdir! Yoxud mening hayotim!!! Yakuniy qism

Добавил:	SaRDoR_UmRZoQoV (24.12.2018 / 19:03)
Рейтинг:	(2)
Прочтений:	14152
Комментарии:	5

Qizaloqqa Sabina deb ism qo‘ydi. Oradan ancha yillar o‘tdi. Odil ancha ulg‘ayib qolgandi. Odil ham dadasiga o‘xshab xushsurat yugitga o‘xshab voyaga yetgandi, qishloq ob havosi unga yoqqandi yoshligida o‘rgana olmagandi qishloq hayotiga, nailoj o‘rganib ketdi, o‘sha voqealardan keyin taxminan 18 yil o‘tgandi.

***
Bir kuni shahardan tel qilib qolishdi.
- Assalomu alaykum! Eshitaman kim bu?
- Isming Odil ha bolam!
- Ha tanimayroq turibman kim bu? O‘zizni tanishtirsangiz?
- Men Jamshid Qodirovichni o‘rtog‘i, qolaversa ish boshqaruvchisi bo‘laman. Dadang og‘ir xasta seni ko‘rmoqchi umri oz qolgan, yana senga vasiyat qilib qoldirmoqchi bo‘lgan ancha boyligi bor!
- Endi kerak bo‘lib qoldimmi. Oradan shuncha yil o‘tiba, menga kerak emas boyligi. Ko‘rishni ham istamayman. Aytib qo‘ying o‘zlariga gapim tamom!
- Unday dema bolam! Dadangni sanoqli kunlari qolgan! Faqat seni so‘rayapti. O‘g‘limni chaqirilar degani degan. Iltimos bolam, oxirgi marta ko‘rishilar vidolashuv qiyomatga qolmasin.
- O‘ylab ko‘raman! Ertalab javobimni aytaman.
- Rahmat!
- O‘zim sizga tel qilaman.
- Ho‘p!

O‘tgan kunlarimni eslasam umuman yashagim kelmaydi. Institutga o‘z kuchim bilan kirganman. Dadamdan yordam so‘ramayman, chunki dadamni yomon ko‘rib qolganman. Sababi o‘sha tashlab ketgandan keyin biron marta ko‘rishga bormagan, olib ketish uyoqda tursin!
Maktabni bitirib shaharda o‘qishga qaror qilgandim ikki yil topshirib kirolmay oxiri uchinchi marta topshirdim shu yil kirsam kirdim keyin kirolmasam, umuman topshirmayman. Uchinchi yil kirib ketdim. O‘qishni ikkinchi yili bizning fakultetda birinchi kursdagi Sabina ismli qiz ko‘zimga boshqacha ko‘rina boshladim, qandaydir menga o‘xshab ketardi. Tanishishimiz ham qiziq bo‘lgan. Auditoriyadan chiqayotib unga urilib ketdim.
- Ko‘ziz ko‘rmi? Yoki bo‘lmasa anavi ko‘zmi yoki po‘stakni yirtig‘imi?
- O‘zizku uyoq buyog‘izga qarab yursangiz bo‘lmaydimi, osmonga emas yerga qarab yursangiz bo‘lmaydimi.
- Hali ham yerga qarab yuribman, buncha qo‘pol bo‘lmasangiz! Erkak degani shunaqa bo‘ladimi, qo‘rs tavba qishloqi.
Oxirgi gapi menga tegib ketdi
- Ja indamasam har nima deyaverasizmi? Biz ham yerdan chiqqan qo‘ziqorin emasmiz yaxshi qiz! O‘zizchi shaharlik olifta, otasini erkatoy qizisizda. Gapim tegib ketdi shekilli!
Yig‘lagancha ketib qoldi.
Oradan bir ikki kun o‘tdi. Sabinani bufetda ko‘rib qoldim. Kecha unchalik etibor bermagan ekanman, chiroyli qiz ekan 90 ga 60 ekan qomati. Yoniga bordimda undan kechirim so‘ray boshladim kechagi ishim uchun.
- Yaxshi qiz uzr kechagi ish uchun shoshib turgandim, sizni ko‘rmay qoldim,
- Har doim shunaqa shoshib yurasmi?
- Har doim emas! Kecha zarur ish bilan shoshib ketayotgandim. Kechirasizmi?
- O‘ylab ko‘raman!
- Nimani o‘ylab ko‘rasiz? Siz ham oshirib yubordizda meni nafsoniyatimga tegdiz qishloqi, qishloqdan chiqqanlar odammasmi? Sabina qizarib ketdi sholg‘omday
- Siz ham kechiring o‘zimni tutolmay qoldim! Shunday qilib u bilan tanishib oldim. Kunlar o‘ta boshladi, kunlar ketidan oylar o‘ta boshladi. Bir yarim yil o‘tdi. O‘sha kunni eslasam bir umr yodimdan chiqmaydi.

***
- Alo Assalomu alaykum! Jasur amaki! Men Odilman, dadam qayerda men hoziroq ko‘rishga boraman.
- Odiljon bolam rahmat senga! deya kasalxona adresini tushuntira boshladi
- Yarim soatlarda o‘taman shu yaqin atrofda ekan: dedimda telni o‘chirdim, uch bekat narida ekan. O‘zimni qo‘lga olib, nima bo‘lsa bo‘lar deb yo‘lga tushdim, palatasini zo‘rg‘a topib bordim, eshik yonida amakim u yoqdan bu yoqga borib kelayotgan ko‘rib salom berdim.
- Assalomu alaykum!
- Valaykum, qani bo‘laqol, dadangni ahvoli og‘irlashib qoldi. Eshikni ochib kirsam, Sabina ham shu yerda ekan.
- Siz bu yerda!
- Odil aka sizchi? Men shu kishining qizlari bo‘laman. Sizchi bu yerda nima qilayapsiz, biroz muddat qoti qoldim. Taqdirni ishlari qiziq ekanda. Nahotki Sabina mening singlim bo‘lsa.. Yo‘q!!!
- Odil aka! Gapirsangizchi?
- ...
- Sizga nima bo‘ldi Odil aka!!!
- Men, men!
- ...
- Men ham shu kishining o‘g‘li bo‘laman.
- Aaa!
- Ha, shunday, meni 7 yoshimda qishloqqa tashlab ketganlar. Undan keyin umuman ko‘rmaganman.
Bemor o‘ziga keldi!
- Odiljon bolam yonimga kel!
- Ho‘p deya yonlariga bordim!
- Meni kechir bolam! Singlingga o‘zing g‘amxo‘rlik qil! deya qo‘llari birdaniga tashlab yubordilar.
- Dadaajon! deya o‘kirib yig‘lab yubordim.
- Sabina ham yig‘lab yubordi.
- Dadajon tashlab ketmang meni, iltimos sizdan, sizsiz nima qilaman, Dadajon deya uzoq yig‘ladi. Men bo‘lsam chiqib ketdim. Ancha payt tashqarida aylanib yurdim, qaytib kirgim kelmadi. Yotoqxona borib xonamga kirdimda o‘kirib o‘kirib yig‘ladim. Bir vaqt telim jiringlay boshladi.
- Odiljon o‘g‘lim ertag janoza!
- Xo‘p amaki!
Marakalarni o‘tkazib bo‘lgandan keyin Sabinada qochib yurdum ko‘ziga ko‘rinmay deb.
Yana telim asabiy jiringlay boshladi.
- Eshitaman kim bu?
-...
- Gapirsangizchi? Go‘shakni qo‘yaman deganimdan keyin.
- Iltimos Odil aka qo‘ymang telni? Bilaman hozir meni ko‘rishga ko‘ziz yo‘q. Ertaga idoraga kelarkansiz dadamni vasiyatini bajarish kerak ekan
- Menga hech vaqosi kerakmas! Undan ko‘ra o‘tgan yillarimni qaytib bersinlar.
- Odil bir marta keling, agar kelmasangiz meni umuman qaytib ko‘rmaysiz!
- Nima menga shart qo‘yayapsanmi? Telni o‘chirib qo‘ydi.
Tong otishi qiyin bo‘ldi shu kuni. Nonushtani chala chulpa qilib aytilgan joyga bordim, hamma kelgan faqat mening kelishimni kutib turgan ekan hammalari.
Vasiyat o‘qib eshittirildi.
Xullas menga sharbat zavod bilan vinozavodni menga qoldiribdi Sabinaga bo‘lsa tikuvchilik sexini yana bir ikkita uy joyni qoldiribdi. Menga yana shahar markazida yangi qurilgan hovlisini qoldiribdi. Xullas olgim kemayotgandi. Dadam menga xat qoldiribdi, xatni ochib o‘qiy boshladim.
- O‘g‘lim Odiljon men ahmoq dadangni kechirolsang kechir! Men olamdan o‘tgandan so‘ng ishlarimni davom ettir, ishlaringni yo‘lga qo‘yib olishda amaking qolaversa ish yurituvchi bo‘lib ishlaydi, men unga ishonaman. Yana bir so‘nngi so‘zim singlingga o‘zing mehribonlik qil, men o‘tganimdan bir o‘zi qolmasin. Sabina ona mehriga to‘ymadi. Onasi, Sabina 5 yoshida vafot etdi. Senga oxirgi so‘zim shu, so‘zlarimga amal qilasan degan umiddaman. Hurmat bilan dadang!
Xatni o‘qib ancha payt o‘zimga kelolmay turdim, keyin xonadan chiqib ketdim. Oradan o‘n kunlar o‘tdi. Amakim tel qildilar
- Odiljon ishni o‘z qo‘lizga olsangiz, men ish yurituvchi bo‘lganim bilan baribir rahbar kerak, ancha ishlar yig‘ilib qoldi. Hujjatlarga imzo qo‘yish deganday.
- Ho‘p amaki boraman, dedim dadamni gaplarini o‘ylab taqdirga tan berdim. Xullas ishlarim yurishib ketdi. amakimni ko‘magi bilan albatta, zavodni kenggaytirdik. Yana qo‘shimcha trikotaj fabrikasini ishga tushirdim.

Shaxsiy hayotimga keladigan bo‘lsam Sabina bilan ancha vaqt gaplashmay yurdim. Negadir singil sifatida qabul qila olmay yurdim ancha vaqtgacha. Vaqt hammasiga davo bo‘larkan. Ikkimiz bitta uyda yashay boshladik uning iltimosi bilan albatta! Turmushga chiqdi Sabina judayam