Tasodifiy hikoya: Ovsinlar
Erga tegishimdan avval dugonamga amimni yalatib yurardim . Kayfi juda boshqacha edi . Baxtga qarsh...davomi

chiroyli kelin bo‘ldi. Otasi o‘rnida fotiha berdi uydan chiqib ketayotganida. Birinchi marta meni aka deb atadi.
- Qani omin baxtli bo‘l, borgan joyingda toshday qotgin, qo‘shaqarilar deya duo qildim. Yelkamga boshini qo‘yib yig‘lab yuborsa bo‘ladimi! Ko‘nglim allanechuk hislar uyg‘ondi, nahotki singlim meni kelin bo‘lib bu uyni tark etsa!
- Bo‘ldi Sabina! Odamlar qarab turibdi.
- Qarashsa qarayversin sizni tashlab ketgim kelmayapti.
- Butun umrga tashlab ketganing yo‘qku
- Baribir hamda endi akamni topganimda!
- Endi boraqol! Kuyov bola kutib qoldi. Hayriyat ketdi. Biram qaysar, o‘jarligini aytmaganda. O‘zim ham ko‘z yoshlarimni tiyolmay yig‘lab yubordim.
Oradan bir yil o‘tdi, men ham uylandim...


Tamom!