Tasodifiy hikoya: Siktirish oson ekanda
Men bir narsani hech tushunmayman, birinchi marta sikayotganlar ham, siktirayotganlar ham, qon chiqd...davomi

ochdim... -dedim.

O`tmishimni eshitib uzoq vaqt o`ychan holatda o`tirdi.

- Maftunaxon!

Ismimni ajib talaffuz qildi.

- Hoo, labbay!
- Ayol kishidan yosh so`rash odobsizlik-a? - u birozgina men tomonga surib qo`llarimdan tutdi, - Lekin sizdan so`rayman yoshiz nechada? -dedi.
- 28! - dedim.
- Sizdan kichik ekanman. Sen deb gapirsam sizga noqulay emasmi? -dedi.
- Yo`q! - yuragimni hayajon bosdi, jilmaydim biroq ko`ziga qarashga juratim yetmadi, - Senlashiz yoqdi! -dedim.
- Rosdan-a?

Kulib yubordi. So`ng yana jiddiylashdi, qo`llarini tortib oldi.

- Maftuna boshindan shuncha ko`rgiliklar o`tibdi! Eshitib afsuslandim. Tan ol bularning hammasiga o`zing sababchisan. O`sha sport zalning eshigidan mo`ralaganingdayoq, taqdiringni hal qilib bo`lgansan. Meni ikkita singlim bor. Oyim hamisha ularga shunday deydi:
``Qizbolani iffati ko`zida ham, hayollarida ham bo`ladi!`` Sen avval ko`zing, so`ng hayollarimdagi va ohir ohibat jismingdagi iffating ayrilgansan! - u shunday so`zlardiki, go`yoki qarshimda yosh yigit emas, keksa donishmad o`tirgandek, - Erkaklardan qo`rqaman, nafratlanaman deding, nazaringda senga doyim yomon erkaklar uchrgan. Bunga sabab, o`zing! O`zing ullarni chorlagansan. Bir kitob o`qigandim ong qudrati haqida! Anig`rog`i boy bo`lish sirlari haqida. O`sha kitboda shunday yozilgandi. Insondan atrofga impul tarqalib turar ekan. Ongida nimani istasang, butun koyinot shu istagingni amalga oshirishga kirishar ekan. Yaxshi niyatni, yomonmi hammasi avvalo ongingda shakillanadi. Sen hamma erkak yomon deb o`ylayverganing, senga faqat shunday erkaklar uchragan! Vaholanki yaxshi erkaklar juda ko`p! Maftuna yomon erkaklarga bosh egmadim, takliflariga ko`nmadim deding. Lekin ohirgi so`zlaringchi? Nima sengcha hayotda pok yurish, virtualda esa istagancha shahvoniy istaklarni amalga oshirish mumkunmi? Bu xato. Ollohim inson qon tomirlarini shaytonga yo`l qilib bergan ekan. Istaymiz yo`q har bir inson tanasida shayton bor. Hayotda uyat andish bor, shu narsa yurak tub-tubuga joylashib olgan shaytoniy istaklarni jilovlab turadi. Hechkim, tanimaydi, bilmaydi deya virtualda shaytoniy istaklarni jilovini qo`yvorish. Bu inson halakotiku! O`zing ham amalda sinab ko`rdingku, to`grimi?
Telegram deb aynib ketdim deding. Virtual olam bu virtualni fohishaxona emas, men ham telegaramdan foydalaman. Uyerda yaxshi, foydali malumotlar olish mumkun-ku?

Yigit so`zlarini tugatgach, miyg`ida jilmayib qo`ydi. Uning so`zlari butun vujudimni larzaga keltirib yubordi. Qo`llarim, oyoqlarim titrardi. Yosh bo`lsada shuncha fikr!

U telefoni olib soatiga qaradi.

- Maftuna! - ketishga taraddut ko`rib, menga tikildi, - Sizga nima bo`ldi?
- Hechnima.
- Ranging oqarib, terlab ketding!
- Aaaa! - peshonamni ushladim, ter boshibdi. - Negadur boshim og`riyabdi. -dedim.
- Shoshma senga suv beraman. -dedida oshxonaga kirib suv olib chiqdi.
- Ichvol.
- Rahmat!
- Xona isib ketti-a? -dedi.
- Bunga sabab xonani kichigligi! -dedim.



Davomi bor...