Tasodifiy hikoya: Studentkaning ehtirosli hayoti 2-qism
2-qism lekin yo'q deyolmasdim videoda ko'rganlarimni o'zimda sinab ko'rmoqchi edim, keyin birdan ko'timga qutog'ini botira boshladi judayam sekin tiqardi ohhh deb chiday boshladim orqamdan ko'timga kirib kelayotgan narsa juda katta edi, og'riq kuchli edi lekin lekin chidasa bo'lardi, yigitimni qutog'i arang qo'limga sig'ardi qanday ko'timga kirayotganiga aqlim yetmasdi, qiz bolani anal mushaklari juda chuziluvchan bo'ladi boshi kirganini sezdim, og'riqdan ohlardim biroz turdi ammo sug'irib ol...davomi

men baribir o`z fikrimda qolaman. Sevishganlar birga bo`lishi kerak!
- Shoshma, biz sevishganlarmiz demadim-ku? - uni so`zlarini to`g`irladim, - Men sevardim u esa do`stmiz deb bilardi. Shuni uchun u boshqasini mendan afzal ko`rganida, ikkilanib o`tirmay unga yo`l berdim!
- Nima u tanlagan yigit sizdan ham yaxshiroqmi-di?
- Yaxshiyam gapni a`lo. Uni erini qattiq hurmat qilaman, u tilla inson!
- U boymi?
- Judayam! - kuldim, - Yaxshi fazilatlarni inobatga olsak, judayam boy inson! Chunki u Nargizdek qizni...
- Shoshmang, shoshmang! - u so`zimni bo`ldi, - Yaxshi ko`rganizni ismi Nargizmi?

Aslida Maftunaga sevganim Nargiza ekanligini aytmoqchi emasdim. Lekin bilmay tilimdan chiqib ketti.

- Ha...
- O`zimni shogirdim Nargizxonmi? -dedi hayrat bilan.
- Ha...
- Siz maqtagan tilla inson Nargizaxonni xo`jayinlari Qodirjon akami?
- Ha... - uning hayrat to`la ko`zlariga qaradim, - Maftuna seni manabu ko`zlaring nega hayratlanayotganini tushunaman. Qodirjon ayollar nazlida kelishgan, hushqomad inson emas! Sen aytgandek boy ham emas. Maktbda oddiy bir Fizika o`qtuvchisi, to`g`rimi?
- To`g`ri!
- Nargizani adashmasam 2 yildan buyon tanisan?
- Ha...
- Man uni 1-sinfligimdan buyon taniyman. U shunaqangi qiz ediki, huddiki yuragida vulqon qaynab turardi. Juda aktiv edi. Sho`x-shaddolikda, a`qil-farosatda, husni-chiroyda benazir qiz edi. U bilan 5 yil karatega qatnaganmiz! Ishonasanmi Nargiza qanchalik chiroyli qiz bo`lmasin. Uni sevadigan, otirtidan yuradigan yigitlar sanoqli edi. U tentak tabiyatan jangari felli, tug`ma jahchi edi. Qora belbog` sohibi, ikki kara respublika chenpioni bo`lgan. Ortiqcha gap otgan uncha-muncha yigitni ikkilanmay piypalab qo`yardi...
- Rostdanmi? -dedi ishonqiramay.
- Mana nima uchun Qodirjonni hurmat qilaman! U shunday yovvoyi mushukni, qo`liga o`rgata oldi. U bu ishni, kuch ishlatmay bajardi. Qodirjon boshidanoq Nargizni sevdi, ishondi, tushundi va boricha qabul qildi. Oqibatda Nargiz o`z-o`zidan o`zgarib boraverdi. Qodirjon Nargiz bilan do`stona munosabatlarda ekanimizni biladi. Biroq ayoliga ishonadi. Hatto oylaviy bordi-keldi qilib turamiz. Qodirjon meni ham do`stidek bilib tez-tez mehmonga chaqirib turadi. Nargizni Qodirjon bilan baxti ekanligini ko`rib, sevgimni do`slikka alishtirganimdan zarracha afsus qilmayman...
- Nega! - u ohista uh tortdi, - Nega hamma sevishganlar baxtga yetisholmaydi?
- Taqdiri ilhiy, Maftuna!

Birinchi muhabbatni hotirlab, uni uyiga yaqinlashib qolibmiz. U bilan chiroyli hayrlashishga tayorlandim.

- Maftuna sayr yoqdimi senga?
- Judayam yoqdi, - negadur ayrilgisi kelmayotgandek qo`llarimdan mahkamroq siqdi, - Sizdan sira ajralgim kelmayabdi, do`stim!

``Do`stim!`` iborasi uning harakati va tuyg`ulariga umuman zid ravishda yangradi.

- Lekin Maftuna men uyga qaytishim kerak! -dedim qo`limni bo`shatishiga shama qilib.
- Tongda ketarsiz, buguncha menikida qolaqoling? -dedi qo`yib yuborishga shoshilmay.
- Birovni uyida yotib qolishga odatlanmaganman! -dedi, bu taklifi biroz hamyatimga tegib.


Davomi bor...