Tasodifiy hikoya: prosta
Kech tushdi. Har safar kech tushganida seni sog'inaman... Men sen bilan birga maroqli dam olishi...davomi

men baribir o`z fikrimda qolaman. Sevishganlar birga bo`lishi kerak!
- Shoshma, biz sevishganlarmiz demadim-ku? - uni so`zlarini to`g`irladim, - Men sevardim u esa do`stmiz deb bilardi. Shuni uchun u boshqasini mendan afzal ko`rganida, ikkilanib o`tirmay unga yo`l berdim!
- Nima u tanlagan yigit sizdan ham yaxshiroqmi-di?
- Yaxshiyam gapni a`lo. Uni erini qattiq hurmat qilaman, u tilla inson!
- U boymi?
- Judayam! - kuldim, - Yaxshi fazilatlarni inobatga olsak, judayam boy inson! Chunki u Nargizdek qizni...
- Shoshmang, shoshmang! - u so`zimni bo`ldi, - Yaxshi ko`rganizni ismi Nargizmi?

Aslida Maftunaga sevganim Nargiza ekanligini aytmoqchi emasdim. Lekin bilmay tilimdan chiqib ketti.

- Ha...
- O`zimni shogirdim Nargizxonmi? -dedi hayrat bilan.
- Ha...
- Siz maqtagan tilla inson Nargizaxonni xo`jayinlari Qodirjon akami?
- Ha... - uning hayrat to`la ko`zlariga qaradim, - Maftuna seni manabu ko`zlaring nega hayratlanayotganini tushunaman. Qodirjon ayollar nazlida kelishgan, hushqomad inson emas! Sen aytgandek boy ham emas. Maktbda oddiy bir Fizika o`qtuvchisi, to`g`rimi?
- To`g`ri!
- Nargizani adashmasam 2 yildan buyon tanisan?
- Ha...
- Man uni 1-sinfligimdan buyon taniyman. U shunaqangi qiz ediki, huddiki yuragida vulqon qaynab turardi. Juda aktiv edi. Sho`x-shaddolikda, a`qil-farosatda, husni-chiroyda benazir qiz edi. U bilan 5 yil karatega qatnaganmiz! Ishonasanmi Nargiza qanchalik chiroyli qiz bo`lmasin. Uni sevadigan, otirtidan yuradigan yigitlar sanoqli edi. U tentak tabiyatan jangari felli, tug`ma jahchi edi. Qora belbog` sohibi, ikki kara respublika chenpioni bo`lgan. Ortiqcha gap otgan uncha-muncha yigitni ikkilanmay piypalab qo`yardi...
- Rostdanmi? -dedi ishonqiramay.
- Mana nima uchun Qodirjonni hurmat qilaman! U shunday yovvoyi mushukni, qo`liga o`rgata oldi. U bu ishni, kuch ishlatmay bajardi. Qodirjon boshidanoq Nargizni sevdi, ishondi, tushundi va boricha qabul qildi. Oqibatda Nargiz o`z-o`zidan o`zgarib boraverdi. Qodirjon Nargiz bilan do`stona munosabatlarda ekanimizni biladi. Biroq ayoliga ishonadi. Hatto oylaviy bordi-keldi qilib turamiz. Qodirjon meni ham do`stidek bilib tez-tez mehmonga chaqirib turadi. Nargizni Qodirjon bilan baxti ekanligini ko`rib, sevgimni do`slikka alishtirganimdan zarracha afsus qilmayman...
- Nega! - u ohista uh tortdi, - Nega hamma sevishganlar baxtga yetisholmaydi?
- Taqdiri ilhiy, Maftuna!

Birinchi muhabbatni hotirlab, uni uyiga yaqinlashib qolibmiz. U bilan chiroyli hayrlashishga tayorlandim.

- Maftuna sayr yoqdimi senga?
- Judayam yoqdi, - negadur ayrilgisi kelmayotgandek qo`llarimdan mahkamroq siqdi, - Sizdan sira ajralgim kelmayabdi, do`stim!

``Do`stim!`` iborasi uning harakati va tuyg`ulariga umuman zid ravishda yangradi.

- Lekin Maftuna men uyga qaytishim kerak! -dedim qo`limni bo`shatishiga shama qilib.
- Tongda ketarsiz, buguncha menikida qolaqoling? -dedi qo`yib yuborishga shoshilmay.
- Birovni uyida yotib qolishga odatlanmaganman! -dedi, bu taklifi biroz hamyatimga tegib.


Davomi bor...