Tasodifiy hikoya: Meni sev..
Meni sev.. - qizim uygondingmi? - xa dada - nonushta tayyor kelaqol qizim - xop hozir Kunim shu dialog bilan boshlanardi. Ismim Velial nega bunday ism qoyishgan tushunmayman ogilbollar ismiga oxshardi hech o'zimga yoqmagan, lekin dadam Pavel va oyim Veronika meni judaham yaxshi korishardi, hali yoshim kichikligiga qaramay kochadada yoshi katta erkaklarham suqlanib qarashardi, huddi kozi odamni teshib yuborgudek. Sochlarim sariq, kozlarim esa moviy randa, bu dadamdan otgan menimcha dadam...davomi

Bilmay aytdimi yoki erkalab! Lekin uning ``Go`zalim`` deya murojat ettishi, meni judayam sevintirib yubordi.

- Siz maza qilib o`ynayvering. - hushomadini munosib taqdirlab, mazali tort tayorlab berish uchun, oshxonaga shoshildim, - Men sizga dunyodagi eng mazali to`rtni tayorlab beraman!
- To`xta Maftuna. - kutilmaganda qo`limdan tutib qoldi, - Yuzingga qora tegibdi. -dedi.
- Qayeriga?

Oynaga qarab olmoqchi edim, ammo u qo`llarimni qo`yib yubormadi.

- Mana-bu yerga!

Uning barmoqlari taftini avval yuzlararimda, so`ng lablarim ustida sirpanayotgani his qildim. Erkalashidan qalbim jilla entibib ketti. Yuzimga uning nafasi uruldi, qulog`im ostida lablari shivirladi.

- Jonim sen juda go`zalsan!

Yuragim hapqirib vujudimni ajib titroq bosdi. Qo`llari belimdan quchib o`zi tomon tortdi. Bo`sa olmoqchi ekanligini sezdim. Biroq negadir unga e`tiroz beldirolmasdim, uni ranjitib qo`yishdan qo`rqardim. Bo`sa... Uning lablarini his ettdim, allanechuk jismim modorsizlarib ketti. Baquvat qo`llari avval belimdan quchdi va ohista ko`tarib oldi... Uning nigohlarida sevgini ko`rdim. Muhabbatla boqayotgan nigohlari shikasta dilimga nogahoniy iliqlik, halovatbaxsh havaslar soldi. Yotoqxonaga olib kirayotganda ham unga monelik qilgim kelmadi. Erkak hidini tuyib entikib, jismimni unga topshirib qo`ydim.

* * *

Hech narsani o`ylashni istamasdim. Shunchaki u yonimdaligidan baxtli edim. Tuni bilan uhlay olmadim, uni quchoqlagancha yelkasiga bosh qo`yib, ko`zlarimni yumub yotordim...

Tonga yaqin edi, birdan u bezovtalanib qoldi.

``Allooh, Allooh!`` deya pichirlardi. Oradan birov qavt o`tdi. Meni uhlab yotibdi deb o`yladimi, bezovta qilmaslik uchun asta o`rnidan turdi. Ko`zlarimni ochdim. U judayam tashvishda, shoshilinch kiyimlarini kiyardi. Menga e`tibor ham bermay yotoqxonani tark etti. Tokchadagi telefonimni oldim, soat endigina oltidan oshibdi. Indamay ketib qolishidan tashvishlanib, tezda o`rnimdan turib egnimga halatimni kiydimu, ortidan ergashdim. U rostdan ham ketmoqchi ekan, qo`limdagi telefonga qarab, uning raqamini olib qolmadim degan fikr keldi.

- Ketyabsizmi? -dedim.

Unga yaqinlashar ekanman, qiyofasini ko`rib qo`rqib ketdim! Ko`nglimdan joy olgan, men uchun hechkimga o`xshashi bo`lmagan yigitdan asar ham qolmagandi.
Uning nomusli boquvchi, olov yonib turadigan ko`zlarida endi boshqacha - ayibdorlik, gunohkorlik tuyg`ularni aks etib turardi. Uning bu holini ko`rib beihtiyor yeg`lab yubordim.

``Nimalar qilib qo`ydim?!``

- Maftuna kechir meni! - ayibdorona nigohlari jovdirab, hasta ovazda shivirladi, - Iltimos kechir!

``Nimalar qilding Maftuna? Jodugar, razil!``

Yig`lagancha o`zimni qarg`ay boshladim. Men beboho insonni uchratdim, biroq yurak istaklarimga quloq tuttib uni yo`qotib qo`ydim. U uyimda qolishni istamagandi, men majbur qildim. O`zimni sevdiray deya yonida ming tusda tovlandim, oqibada zino qilishimizga imkonyat yaratdim... Uni ko`nglini ovlasam, baxtiyor qilaman deb o`ylabman. Biroq uning qalbi pokligini, etiqodini sindirib qo`yishim mumkunligini inobatga olmabman. Zinoning gunohidan qo`rqib, istirob chekoyatganini ko`rib o`zimdan nafratlanib ketdim. Jismimni ko`tarolmay oyoqlarim holsizlanib cho`kkalab qoldim. Men hech, qachon u bilan ushrashmasligim kerak edi! Alam qilardi, qattiq alam qilardi. Shunday insonni bir kechalik huzurni deb shu ahvolga solib qo`yganim alam qilardi... Ko`zim gilam ustida yotgan telefonimga tushdi.

``Barchasiga, barsasiga manashu telefon sababchi! Shu lanati telefon bo`lmaganda men u bilan ushrashmas edim!``

Ichimdan amal, g`azam qaynab keldi. Mushtimni tug`ub bor kuchim bilan telefonga musht urdim. Telefon ekraniga qo`shilib, suyaklarimning ham g`isirlab sinb ketganini his qildim. Ammo qalbimdagi og`riq sabab, tanamdagi og`riqni sezmadim.

- Nima qilyabsan?

Birdan u ortiga qaytib keldi. Yonimga cho`kka tushgancha, qo`lilarimdagi jarohatni bog`lay boshladi. Endi qo`limni qattiq og`rig`idan uvullab yubordim. U asta bag`riga boshdi...

- Kechiring... -dedim, bazo`r pichirlab.

U hechnarsa demadi, yanada qattiqroq quchib og`ir hursinib qo`ydi.

Uning ko`ksiga yuzimni bosdim. Nigohlarim tizzalari orasida, ekrani parchalanib yotgan telefonimda edi...

TAMOM...

Muallif: -MAJNUN-