Tasodifiy hikoya: Kamina ham ishqdan kuygan ( muallif : kamolov)
Kamolovni qalbini lahzada parchalagan dildor uchun samimiy sözlar. Dilimda tuygan xislarim bugun arm...davomi

Mehribonlik uyi bolalari! Yoxud jurnalist o‘ylari!!! Yakuniy qism!!!

Добавил:	SaRDoR_UmRZoQoV (25.01.2019 / 20:48)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	7927
Комментарии:	5

Mahliyoni ham bo‘yi yetib qolgandi yoshi 18 ga qarab ketayotgandi. Xullas uydan sovchilar arimay qoldi. Nihoyat onamni yoqibdi bir yigitdan kegan sovchilar. To‘y kuni ham belgilandi, Oradan bir ikki kun o‘tdi. Odatdagidek ishga ketayotgandim yo‘limni bir ayol to‘sdi.
- Siz Bahromsiza adashmadima?
- Ha meni qayerdan taniysiz? Zimdan qarasam 50 larga yaqinlashib qolgan, sochlariga oq tushgan, qomati ham chiroyli, qayeridir Mahliyoga o‘xshab ketadi.
- Men! ....
- Nima siz?
- Men Mahliyoni onasiman!
- Aaa? Siz Mahliyoni onasi? Qanaqasiga?
- Buni tarixi uzun, vaqtiz bo‘lsa shu kafeda bafurja gaplashib olaylik!
- Mayliku mening ishim bor!
- Dunyoning ishlari qachon tugagan, yo‘q demasangiz hoziroq aytib beraman!
Tavba kim bu o‘zi, to‘satdan yo‘limda paydo bo‘lib, Mahliyoni onasiman desaya!
- Xo‘p hozir ish joyimga telefin qilib olay! Ishxonaga tel qildim! Biroz ushlanib qolaman deya go‘shakni qo‘ydim!
Kafega kirdik, xonalarning biriga o‘tirdikda bittadan qahva aytib!
- Xullas aytganimday Mahliyoni onasiman!
- Mahliyo endi kerak bo‘lib qoldimi? Nega shuni boshida o‘ylamadiz, Mahliyo endi bilsa qay ahvolga tushishini bilasizmi? Yaqinda to‘y!
- Bilaman!
- Aaa? Og‘zim ochilib qoldi! Siz nima odamni kulayapsizmi? Tushunmadim maqsadiz nima o‘zi sizni?
- Mahliyo bilan bir marta uchrashsam bo‘ldi, umrim oz qolgan armonda qolmay yana.
- Nimaga shuni boshida aytmadiz! Keyin bo‘lsa boshidan o‘tganlarini gapirib berdi, eri avtohalokat tufayli olamdan o‘tgan, Mahliyo o‘shanda 2 yoshda bo‘lganini qarindoshlari yo‘qligi tufayli, ikkisi bolalar uyida katta bo‘lgan, bora-bora yo‘qchilik sillasini quritgan oxiri majbur bo‘lgan bolani mehribonlik uyiga tashlab ketishga albatta keyinchalik yana qaytarib olaman deb o‘ylab shu ishni qilgan, keyin bir tanishi orqali Turkiyaga borib ishlab qaytadi 1,5 yildan so‘ng kelsa Mahliyo yo‘q bo‘ladi mehribonlik uyi, bir amallab topdim deganda Mahliyoning baxtliligini ko‘rib yana hayotini buzmay degan maqsadda ketadi yana Turkiyaga, aytishi bo‘yicha bir kampirga qaraganmish! Uyog‘i menga qorong‘u, oradan shuncha yil o‘tib qaytibdi Uzbga. Gaplaridan meni kayfiyatim buzildi, ularni albatta ushrashtiraman deya o‘zimga so‘z berdim.
- Opa unday bo‘lsa ertagayoq sizni uchrashtirganim bo‘lsin!
- Rahmat! Umrizdan baraka toping ilohim!
- Rahmatni sizlarni uchrashtirgandan keyin aytasiz! - deya unga ishga borishim kerak deb uzrimni aytib chiqib ketdim kafedan, kuni bilan qo‘lim ishga bormadi. Agar Mahliyoni u bilan uchrashtirsam, qay ahvolga tusharkan, shu o‘ylarni ichimni kemira boshladi. Bir amallab kunni kech qildim, Uyga bir ahvolda yetib keldim, onam ahvolimdan havotirlanib.
- Tinchlikmi bolam!
- Tinchlik onajon sizga bir narsani autishim kerak!
- Nimani aytishing kerak?
- Faqat Mahliyo bilmasin maylimi?
- Nima bo‘ldi aytaqolsangchi deya onamni ham ichi qizib.
- Onajon Mahliyoni onasi keldi bugun!
- Aaa! Nega kelibdi endi, bola kerak bo‘libdimi endi.
- Gapimni oxirigacha eshitsangizchi ona! - deya ipidan ignasigacha aytib berdim. Onam chuqur uh tortdida endi nima qilasan bolam!
- Ularni uchrashtiraman, so‘z berdim onasiga dedim.
- Ha yaxshi o‘ylabsan bolam!
- Men ham yotaqolay bugun og‘ir kun bo‘ldi.
- Boraqol esa bolam!
- Sizdan iltimosim bor Mahliyoga hech nima demang!
- Xo‘p ! Xonamga kirib bir pasda uxlab qolibman!
Ertalab ham bo‘ldi. Mahliyoga:
- Men bilan magazinga borib kelasanmi dedim!
- Tinchlikmi akajon, hecham meni magazinga olib bormagansiz!
- Ha endi birinchi olib boraman, nima deysan borasanmi?
- Ho‘p akajon siz olib borasizu yo‘q deymanmi. Onam ikkimizni kuzatib qoldi.
- Magazinga borgancha kel shu kafeda choy ichib olaylik dedim men!
- Mayli siz nima desangiz shu akajon! Ikkovimiz kafega kirdik, kechagi ayol ham shu yerda ekan,
- Mahliyo shu ayolni senda gapi bor ekan!
- Qanaqa gap ekan!
- ...
Men tashqariga chiqib ketdim, ikkisini yolg‘iz qoldirdim!
Ikkisini yolg‘iz qoldirdim!
- Siz kimsiz?
- Men!...
- Nima gap o‘zi hech narsaga tushunmayapman!.
- Men seni onang bo‘laman qizim!
- Aaa! Qotib qoldi Mahliyo
- Qizim meni kechir, hammasi uchun shunday qilishim kerak.
- Hech qachon, meni onam bor! Sizni tanimayman deya yig‘lab yubordi Mahliyo.
- Men umrim kam qolgan qizim seni ko‘ray deb keldim, bolam meni kechirolsang kechir!- deya bor haqiqatni aytib beribdi ayol!
Bir vaqt ichkaridan yig‘lagan ahvolda o‘qday uchib chiqdi Mahliyo!
- Meni nega bu yerga ilib keldiz, u ayol aladayaptidaya, siz meni magazinga olib bormoqchiydiz
- Mahliyo u chindan ham sening onang!
- Siz ham meni aldayapsiz, meni onam uyda. Ko‘ksimga mushtlay batta yig‘lay boshladi.
- O‘zingni qo‘lga ol! Mana kechirim so‘rab keldiyu. Yana nima qilsin, yana ko‘p yashamas ekan nari borsa ikki uch oylik umri qolibdi, ko‘pi bilan. Ayol ham chiqdi shekilli, bizni ko‘rib u ham yig‘lab yubordi, u birdan yiqilib tushdi, hushidan ketdi. Atrofni bir zumda odam to‘plandi. Kimdir tez yordamga telefon qildi. Bir zumda tez yordam mashinasi kelib olib ketdi, Mahliyoni onasini. Mahliyo ham o‘ziga kelib, kechirdi shekilli onajon deya baqirib yan yig‘lab yuborsa bo‘ladimi. Boshida shu kunlar ham bor ekan. Bu xudoyimni sinovi deya qabul qildim, keyingi kunlarda Mahliyo kasalxonadan kelmay qo‘ydi. Endi haqiqiy onasini bag‘rida edi. Mana bugun to‘y kuni, Mahliyoni onasi fotiha berdi, Mahliyoni, ko‘zida esa qayg‘udan boshqa hech narsa yo‘q, to‘g‘rida endi onasini topdim deganda, yana yo‘qatayapti, to‘y ham bo‘lib o‘tdi, Mahliyoni onasi ham bu dunyoni atrk etdi, bir yil o‘tib oradan Mahliyo shiringina qizaloqni onasi bo‘ldi. Qiziga onasini ismini qo‘ydi..


TAMOM!!! Etiborlariz uchun hammaga rahmat!!!

P/S. Dunyoda mehr oqibat yo‘qolmasin hammamiz ham yaqinlarimizga mehr oqibatli bo‘laylik. Keyin kech bo‘lishi mumkin!!!
Hurmat ila Kaminayi kamtarin!!!!