Tasodifiy hikoya: Opami yigiti bilan3
Kechki payt soat 8larda opami yigiti tel qilib, tayyor bo‘lib turilar zo‘r joyga boramiz deb qoldi. O‘zimga tor yupka va koftami kiydim, ichimdan ichki kiyimlar kiymadim, opam xam tor ko‘ylak kiyib olibdi. Opami yigiti kelib tel qildi biz orqama ketin uydan chiqdik, uni mashinasiga chiqib keta boshladik. Shaxardan tashqarida dachaga bordik, u yerda bazm avjida edi. Adashmasam 2 ta qiz va o‘ntacha bola bor edi. Biz xam mashinadan tushib bazmga qo‘shildik. Shoxrux xam shu yerda ekan u oldimga keli...davomi

olishgan, foydasi yo'q. Zo'r advokat yo tanish topadi-da, yugurdaklarni qutqarib oladi. Sen juda ehtiyot bo'lishing kerak, uka! Hazilakam ish boshlamayapsan.
— Xavotir olmang, komandani saralab tuzaman. Aytgancha, biror sportchi, og'ziga mahkam, ish qidirib yurgan tanishingiz yo'qmi?
— Bor, juda zo'ri bor, — dedi podpolkovnik. — Jenya degan yigit. «Bolshoy»ning qo'lida ishladi-yu, negadir kelisha olmasdan ketib qolgan ekan. Tunov kuni ko'rib qoluvdim. Ish qidirayotganini aytdi. Juda baquvvat, jiddiy va sergak yigit. Sen til topishib ketasan. Soqqasini vaqtida berib tursang, jon deb xizmatingni qiladi
— O', unda o'sha Jenya bilan uchrashtiring. Gaplashib ko'ray. Zora til topishsam.
— Ertaga uyingga keladi. Bemalol ochiqchasiga gaplashaver. Jenya o'zimizning odam.
— Xo'p bo'ladi, boplaymiz.
— Ellikka ellik ish qilishga kelishdik-a unda?
— Kelishdik.
— Bo'pti, unda men boray. Senga maslahatim, qizni qo'yib yubor. Otasi ja badjahl odam. Juda ko'ngling bo'lmasa, gaplash, uchrashib tur tez-tez. Ammo kuch bilan ushlab turishingga qarshiman. Harqalay sen begona emassan.
— Tushundim. Xotiringiz jam bo'lsin!
— Unda ertaga Jenya bilan gaplash. Indinga yangi joyni ko'rishga boramiz. Yoqsa darhol nomingga rasmiylashtiramiz. Buyog'idan xavotir olma.
Podpolkovnik chiqib ketgach, Mirsoli shosha-pisha Masha o'tirgan xonaga kirdi.
Qizni shu lahzadayoq uyiga kuzatib qo'yishni ko'ngliga tukkandi.

* * *

Hash-pash deguncha internet klub sotib olindi. Podpolkovnik barcha rasmiyatchiliklarni zimmasiga oldi. Mirsoli esa Jenya bilan uchrashib gaplashgach, terisiga sig'mas darajada mamnun bo'lgandi. Jenya o'zidan sal kattaroq bo'lsa-da, odamoxun yigit ekan. Maosh masalasida kelishib olishgach, ikki kun ichida besh yigitni topdi. Mirsoli ularning har birini alohida-alohida tekshirib ko'rdi. Podpolkovnik ham qarab turmadi. O'z kasbi doirasida yigitlarning har birini elakdan o'tkazdi. Sotqinlik, qo'rqoqlik, adolatsizlikka begona ekanliklariga amin bo'lgandan so'ng Mirsoliga ruxsat berdi. Yigitlar belni mahkam boylab ishga kirishishdi.
Bino ichkarisida faqat kunduzlarigina internet klub faoliyat yuritardi. Kechqurun esa diskoteka, shuning panasida taqiqlangan buyumlar savdosi bo'lib o'tardi…
Afsuski, Mirsolining musofirligi bir haftada sezilib qoldi. Oldiniga uch barzangi kunduzi kelib «Smex»ning nomidan gapirdi. Mirsoli ularga tegishli «tochka»larni egallaganidan «Smex» norozi ekanini ma'lum qildi. Quruq gapdan ish chiqmagach, oltinchi kuni kechqurun «Smex»ning o'zi ikkita mashina to'la shotirlarini ergashtirgan ko'yi klubga kirib keldi.
U baland bo'yli, keng yelkali, nigohlari juda sovuqqon erkak edi. Atrofini o'rab turgan shotirlariga qurollarni berkitishni buyurib, atayin tevarakka alanglab go'yo kimnidir qidira boshladi.
— Hoy, bolakay, — dedi «Smex» Mirsoliga mensimas nazar tashlab. — Qani bu kulbaning egasi? Bor, chaqir buyoqqa!
Mirsoli «Smex» o'zini ochiqchasiga yerga ura boshlaganidan ranjib, yelka qisdi.
— Bu kulbaning egasi bino orqasidagi istirohat bog'ida turibdi, — dedi Mirsoli. — Ammo u uzoq kutdirganlarni sira xushlamaydi. Tezroq chiqa qoling, amaki!
— Shunaqami? — «Smex» shotirlariga qarab zaharxandali tirjayish qildi-da, Mirsolini boshdan oyoq kuzatgan bo'ldi. — Unda o'sha xo'jayiningga ayt, agar istirohat bog'iga chiqsam, bo'ynini sndirib qo'yishim mumkin. Shuning uchun yaxshilikcha klubga kira qolsin! Bor dedim! Nega qaqqayib turibsan?
Mirsolining sabr kosasi to'ldi. Bu taxlit munosabatga o'rganmagani sababmi, beixtiyor mushtlari tugildi. Qo'yib berishsa, xuddi shu yerda, klub to'la odamlar qarshisida «Smex»ni boplab kaltaklagisi keldi. Biroq mijozlar oldida shovqin ko'tarish nojoizligi yodiga tushib arang o'zini bosdi.
— Sen o'zingni kim deb o'ylayapsan? — nihoyat ichidagilarni tiliga ko'chirdi Mirsoli. — Bu kulbaning egasi menman. Nima ishing boridi? Tinchlikmi? Nega bu yerga bostirib kirasan? Kim senga huquq berdi? Katta xolangning hovlisimidi bu joy? Agar erkak bo'lsang, mijozlar oldida to'polon uyushtirib o'tirmaylik-da, bog'ga o'taylik! O'sha yerda kim kimning bo'ynini sindirishi ma'lum bo'ladi.
— Sen maraz, nega mening tochkalarimga ega chiqding? — «Smex» asta Mirsoliga yaqin keldi-da, qulog'iga shivirladi. — Qaysi ochiq mozordan kelding o'zi? Qo'rqmaysanmi?
— Kimdan? Sendanmi? — uning ko'zlariga tik boqib so'radi Mirsoli. — Qo'rqaverib pishib ketganman. Yanayam aniqroq aytadigan bo'lsam, men faqat xudodan qo'rqaman.
— Sen bilan gap talashib o'tirishga tobim yo'q, — dedi «Smex» bir qadam ortga tislanib. — Yaxshilikchasiga «tochka»larni bo'shatib qo'y. Aks holda o'zingga yomon bo'ladi. Krutoyliginggayam qarab o'tirmayman.
— Nima qilasan? O'ldirasanmi? Qanday qilib? Qara, mening shotirlarim g'azablana boshlashdi. Qon to'kilishini xohlayapsanmi deyman?
— Yo'-o'q, — dedi «Smex» yanada jiddiy tortib. — Men senga o'xshab kelgindi emasman. Qaerda, qachon qon to'kishni o'zim yaxshi bilaman.
— Unda nima qilib turibsan mening klubimda? Bor, toshingni ter! Bilib qo'y, jahlim chiqsa, yoshing kattaligigayam qarab o'tirmayman.
— Shunaqami? — «Smex» darg'azablikni qayira olmay shotirlarga imo qildi. Ular darhol qo'llariga to'pponchalar olib Mirsoli va shotirlariga o'qtalishdi. Shubhasiz, Mirsolining shotirlari ham xuddi shu harakatni sodir etishdi.
— Ko'rdingmi? — davom etdi «Smex» kerilib. — Mening yigitlarim buyruqni so'zsiz tushunishadi. Xo'sh, bo'shatib qo'yasanmi «tochka»larimni?
— Sen yaxshisi hov anavi tarafga, keyin buyoqqa, undan keyin orqangga, o'nging, chapingga boq!
«Smex» darhol to'rt tarafga ko'z yugurtirdi. Mirsoli ko'rsatgan joylarda mergan yigitlar vintovkalardan chaqirilmagan mehmonlarni mo'ljalga olib turishardi.
— Hm-m, chakkimassan, — dedi «Smex» bo'sh kelmay. Shu orada shotirlarga qurollarni yashirishni buyurdi. — Mayli, bu gal sen yutding, tirrancha. Lekin bu bilan «Smex»ni sindirdim deb o'ylama. Indinga shunday «syurpriz» ko'rsatamanki, o'zing turib balli deysan. Ko'rishguncha!..
Mirsoli shu tobda bunday qo'rqitishlarga e'tibor qilmasdi. U shahardagi manaman degan zo'ravonni haydab sola bilganidan mamnun edi.

«Smex»ni ilk uchrashuvdayoq qo'rqitishi Mirsoliga bir dunyo lazzat baxsh etgandi. U musofir bo'lsa-da, bu shaharda o'zidan-da zo'rroq, kuchliroq kimsa qolmaganiga qattiq ishona boshlagandi. «Smex»ning takror kelishi, qanday o'ch olishi Mirsolini umuman qiziqtirmasdi. U har qanday sharoitda ham zo'ravonni sindirib tashlashiga ishonardi. Shunday xayollar bilan ertasi kuni ham internet klubga keldi. Xizmat sifati, hisob-kitoblarni bir-bir ko'zdan o'tkazgach, soqchi yigitlarga hushyor turishni buyurdi. Ishlarni yo'lga qo'ygach, Volodya ismli tansoqchisini yoniga olib qaysidir restoranda tushlik qilib qaytish ilinjida tashqariga chiqdi. Ne ko'z bilan ko'rsinki, klubdan ellik metrcha narida tanish chehra o'ziga tikilib turardi. Bu Mirsolining ko'nglini bezovta qilgan, Zarinani eslatib, to'lg'onishga majbur etgan qiz Masha edi. Mirsoli ko'zlariga ishonmay, taqqa to'xtagancha qizga qarab qoldi. Keyin esa Volodyaga yuzlandi.