Tasodifiy hikoya: Middelsbro (tarjima davomi)
Ovoz chiqarmay. Men ros sordim emchaklarida sut qolmaguncha amini uqaladim ho'l bolganidan so'ng tiq...davomi

Aylangani sayin to'lqinlanib, o'zini kuch-qudratda tengsiz jangari his etib borardi.
Hash-pash deguncha Javhariy tayinlagan uyga yetib kelishdi. Qishloqda zog' uchmasdi. Avvaliga hayron bo'lgandi. Marat ismli tatar jangari shipshitib qoldi. Aytishicha, bu qishloqda axborot tashuvchilar juda yaxshi ishlarkan. Demak, jangarilar bosqin uyushtirishini oldindan bilib olgach, uy-uylariga biqinib olgancha o'tirisharkan.
Ammo Mehmonalini hayratda qoldirib, qariya biqinib olmabdi.
— Ko'ring, komandir, — dedi Marat ayvonda qiblaga qaragancha namoz amalini ado etayotgan cho'qqisoqol qariyaga ishora qilib. — Bu iflos bizni sotgani yetmay, xudodan jazo ham so'rayapti. Bu ishni ochiqchasiga, namoyishkorona qilyapti. Ruxsat bering! O'zim tinchitay!
— Yo'q, sizlar uy ichlarini tintib chiqasizlar! Qizini o'ldirib qo'ymalaring! Kallangminan javob berasan!
Qariya allaqachon sezgandi. Jangari kallakesarlar tobora o'zi tomon yaqinlashib kelayotganini ham chuqur his etib turardi. Lekin o'rnidan jilmasdi. Namozni buzib, qo'rquvdan dag'-dag' titrash, shafqat so'rash o'rniga ovozini bir bahya ko'targan holda xudoga nola qilardi.
— Xudoyim, marazlarning, xudosizlarning, odamxo'rlarning jazosini o'zing ber! — deya iltijo qilardi qariya. — Begunohlarning qonini to'kayotganlarni g'azabingga ol!..
«Hali shunaqami? — ko'nglidan o'tkazdi Mehmonali qo'yin cho'ntagidan to'pponchani chiqarib o'qlarkan. — Hozir o'zing xudoning g'azabiga giriftor bo'lasan!..»
Oq og'uning kayfi borlig'ini o'ziga bo'ysundirgan Mehmonali shu tobda faqat iblisning qistovlarigagina quloq tutardi. Iblis allaqachon vujudiga o'rnashib olgan ko'yi uni odamiylik, shafqat, mehr-oqibatdan mosuvo etib bo'lgandi. Mehmonalining toshga aylanayozgan yuragi faqat nafratni tan olardi. Shu alfozda namoz o'qishda davom etayotgan qariyaning tepasiga keldi-da, to'pponchani uning boshiga tiradi.
Bu orada jangarilar qariyaning zavjasini ham imi-jimida so'yib, kelishgangina, o'ziga harir ro'moli yarashib tushgan ko'hlik qizni og'ziga skotch yopishtirgan holda tashqariga olib chiqishdi.
Mehmonali qiz tarafga suq bilan tikilib oldi-da, past ovozda qariyaga so'z qotdi.
Hayratlanarlisi, qariya garchi a'zoyi badani o'limini sezib bezovta titrab qo'yayotgan bo'lsa-da, jangarilarga sir boy bermasdi. Titrab-qaqshab bo'lsa-da, Yaratgandan insof-tavfiq so'rardi.
— Sening o'liming yaqin, — dedi Mehmonali qatorlashgancha undan harakat kutayotgan qo'l ostidagi jangarilarga bir qarab olib. — Biz senga Olloh lashkarlarini hukumatga sotishni ko'rsatib qo'yamiz!..
Qariya shu gapdan keyingina xudoga yolvorishdan tiyilib, kalima keltirdi.
— Ash'aduallo, iloho illolloh! Ash'aduanna Muhammadun abduhu va Rasuluh!..
Mehmonali tepkini bosdi. Ikkinchi marta orqa miyasiga qarata o'q uzdi.
Qariya qiblaga qaragan ko'yi joynamoz ustiga yuztuban quladi. Joynamoz usti qora qonga bo'yaldi.
Otasining o'ldirilganiga guvoh bo'lib, battar dahshatga tushib qolgan qizi uv tortib yig'lar, silkinib, jangarilar qo'lidan xalos bo'lishga urinardi. Jangarilarning joniga tegdimi, qizning orqa miyasi aralash zarba yo'llashdi.
U hushidan ketdi.
Boshqa bir jangari uni dast ko'tarib olgancha tashqariga yo'naldi.
Mehmonali esa ichkaridan olib chiqilgan bir dasta pul, bir nechta tilla taqinchoqni jangarilardan oldi-da, kissasiga joylab ko'chaga yo'l oldi.
Qariyaning tanasidan oqqan qon joynamoz ustini to'liq egallab ulgurgandi.
— Bopladik-a? — mashinaga o'tirib jo'nashgach, Mehmonali jangarilarga so'z qotdi. — Hozir bu qulvachchani xonaga olib borib tatib ko'ramiz-da! Nima deysizlar?
— Komandir, sizdan ortsagina biz tatib ko'rishimiz mumkin, — dedi Marat. — Halolingiz bo'lsin!
— Orttiraman! Senlarday jasur lashkarlardan bitta qulvachchani ayarmidim? Hali bundaylarning son mingtasini ko'ramiz nasib bo'lsa!
Jangarilar bu gapdan ruhlanib ketishdimi, baravar jo'ravozlikda qichqira ketishdi:
— Mehmon og'a, ko'p yashang! Mehmon og'a ko'p yashang! Ollohu Akbar! Ollohu Akbar! Ollohu Akbar!..
Borlig'i shafqatsizlik, hayvoniy hirsdangina iborat bu kallakesarlar to manzilga yetguncha qichqirishdan tiyilishmadi.
Mashina darvozadan ichkariga kirgachgina, barchasining uni o'chdi.
(davomi bor)
Olimjon HAYIT