Tasodifiy hikoya: baxtning olis manzili
. Man sevgan qizimga uylanmaganman sababi onamga uni oilasi yoqmagan, shuning uchun mani o’zlariga y...davomi
. Man sevgan qizimga uylanmaganman sababi onamga uni oilasi yoqmagan, shuning uchun mani o’zlariga y...davomi
Библиотека | Maktab / kollej / sinfdosh / kursdosh | Paxtadagi Voqealar 3
deb yuboribman.
U esa qiqirlab kulgancha:
-Bir balosi bo'lmasa, shudgorda quyruq na qilur,-deya kulishda davom etdi.
Nima deyishni bilmay, qo'lidagi tovog'i esimga tushdi.
-Qo'lizdagi ovqat juda shirin bo'lsa kerak a?
-Ana bo'lmasam, Sizlarning mashmashalaringizni deb sal qolsa ovqat esimdan chiqarkan! Oling issig'ida yeb oling. Ayam manti qilgan ekanlar.
-Maaaantii? Nima u?
-Hazillashayapsizmi?
-Yo'q. Rostdan, qanaqa ovqat u?
-Yeyadiganidan,- deya qo'limga tutqazdi. Tovoq issiq edi. Qo'lim kuya boshladi. Qiziq u shuncha vaqt qanday ushlab turgan ekan. Bir amallab, ro'molcha bilan ushlab oldim.
-Shunaqa turaverasizmi? Kiring!
-Yo'q. Kirmayman. Anzirat xolam ko'rsa, noto'g'ri tushunadilar.
-U kishi ketgan ekanlar. Kechga keladilar ekan. Kiravering. Choy suzib turarmidiz?
-Faqat choy uchun kerakmanmi?,-deb ma'noli qaradi.
-Yo'q. Paxta terish uchun ham,-deya kulvordim. Bu gapdan u ham maza qilib kuldi.
-Mehnatda boshqa, oromda boshqa ekanda.
Bu gapdan nima deyishimni bilmay qoldim. Katta odamdan gap eshitayotgan boladek, mulzam bo'lib turaverdim.
-Nega unaqa deysiz?
-Yo'q. O'zim aytamanda. Mayli, men boray. Keyinroq tel qilsangiz, kelib tovoqni olib ketaman.
-Nomeringizni bilmaymanku.
-Vam zvonili bordiku. Oxiri 98. Usha meni nomerim.
-Xop. Katta raxmat.
-Osh bo'lsin.
Yaxshiyam ro'molcha bilan ushlagan ekanman. Ro'molchadan ham issiqni his qilayapman. Uyga kirib, tovoqqa o'ralgan dasturxonni ochdim. Oh-oh-oh-oooh. Hidlaringdaaan. Xonani mantining ifori tutib ketdi.
-Baxrom, Baxrooom.
-Nima deysan?
-Kel ovqatlanamiz.
-Men ovqatlanganman. O'zing yeyaver. Yoqimli ishtaha.
-Kel degandan keyin kel.
-Endi ko'zim ilingan ekanda. Hozir qo'limni yuvib kelay.
-Unda kelishingda oshxonadan tarelkayam olib kel.
Ozroq vaqtdan keyin qo'lida tarelka bilan kirib keldi.
-Iii, mantimi?
-Xa manti.
-Qayerda keldi?
-Uzumini ye, bog'ini so'raman.
-Yaxshi,-deya ikki kaftini bir-biriga ishqalagancha.-Aytgancha, tarelka nimaga?
-Berchi,-deb tarelkani oldimda, tovoqdan 6 dona manti olib, alohida qilib o'rab qo'ydim.
-Qolganlarga ham.
-Ikalamiz maza qilib, saryog'surtilgan mantilarni paqqos tushirdik. Undan so'ng achchiq-achchiq ko'k choyni ichgancha, gaplashib o'tirdik. Qorin to'ygandan so'ng sekin-sekin uyquni ta'siri o'z kuchini ko'rsata boshladi. Dasturxonga fotiha o'qib, kirib yana uxladim. Negadir ko'p uxlay olmadim. Tashqariga chiqib, yuvingancha botayotgan quyoshni tomosha qila boshladim. Quyoshning har kungi vazifasi. Ertalab dunyoga o'z nurlarini sochib, sekin yana o'z uyiga ravona bo'ladi. Go'yoki, oy bilan quvlashmachoq o'ynagandik. Shunday hayollarda og'ushida hayolimga birinchi Go'zal keldi, undan so'ng esa Feruza keldi. Keyin tovoq esimga tushdi. Xonaning eshigini ochdim.
-Baxrom, xoov Baxrom?
-Xa Javlon.
-Obeddagi tovoq qayerda ?
-Oshxonada.
Oshxonaga kelib qarasam, yuvib, tozalab qo'ygan ekan. Feruzaga tel qildim.
-Yigit, ovqatni endi yeb bo'ldingizmi?
-Yo'q. Ancha oldin yeb bo'lgandim. Shunchaki suvga vaqt ketdi.
-Nega?
-Ko'p ish qildimda.
-Qanaqa ish?
-Tergovchimasmisiz?
-Shunaqa deb o'ylaysizmi?
-Savolga savol bilan javob berishni xush ko'rasizmi?
-Shunga o'xshayaptimi?
-Yana savol. Savolga savol bilan javob berish to'g'rimasku to'g'rimi?
-To'g'ri.
-To'g'rimi?
-To'g'ri emas. Eee nima dedingiz boshim achib ketdi.
-Axaxa. Aytgancha ovqat judayam shirin ekan. Tayorlaganni, olib kelganni, yeganni qo'li dard ko'rmasin.
-Mengayam taalluqli joyi bor ekan. Osh bo'lsin.
-Tovoqni nima qilay? Eldan beri qo'limga ko'tarib olganman.
-Kechasi olib keling desam baribir olib kelmaysiz. Chunki Go'zalni tovog'ini berishiz kerak. Mayli hozir olib kela qoling.
-Go'zalni tovog'ini kecha olib borib berdim.
-U hech kimga ovqat bermasdiku? Qalay sizga beribdi?
-Och qolganimni bildida.
-Och qolgandan odam o'lmasdi. Paxta tugagandan keyin shaxarga borardiku.
-Paxta tugagunga qadar och yuraymi?
-Paxtaga Go'zalni ovqatini yeyish uchun kelmagandursiz.
-Boshqa ovqat yo'q ekanda.
-Boshqa oshxonalar ham bor,-deb kuldi. Nimaga sha'ma qilayotganini bilsam ham, o'zimni bilmaganlikka oldim.
-Bir joydan ovqatlanishni afzal bilaman.
-Har har zamon faqat osh yemasdan, lavash ham yeb turish kerak. Bu gaplardan asbob ancha o'zini tiklab olgandi.
-Lavash yeydigam xo'randangiz yo'qmi?
-Lavashxo'r bor. Lekin u ham lavashdan zerikkan shekilli boshqa ovqatlardan yeyayotgan bo'lgan.
-Boshqa oshxonalarda ham tanishingiz bormi? Bunchalik ishonch bilan gapirayapsiz.
-Xa ofitsiantlari tanish.
-Lavashxo'rlarmi?,- deya o'zimni kulgudan to'xtata olmadim. Meni eng qiziqtiradigan narsa men bilan hozir qanday qilib ko'rishishi edi.
-Yo'q. Lavashim qimmat. Hamma ham yeya olmaydi.
-Meni pulim yetarmikin?
-Urinib ko'ring. Balki yetar.
-Yetmasa qarz berib turasizda.
-Juda yomonsizku. Endi tushunayapman. Hech kimga tutqich bermaydigan Go'zal Sizga ovqat qilib berganini. Ovqat shirinmikan?
-Bilmadim. Nashasi bormi deyman? O'ziga tortayapti.
Uning uyiga ancha yaqinlashib qolgandim.
-Lavashxonaga yaqinlashib qoldim.
-Hozir ukam chiqadi.
-Sizchi?
-Meni ko'rmaganiz ma'qul.
-Nega?
-Lavash yegiz kelib qoladida.
-Yo'g'e?
Asbob shimning ichidan tiqilib, azob berishni boshlagandi.
-Ukam chiqdi.
Darvozadan yoshgina bola chiqib, uyoq buyoqqa qarab, meni ko'rdi shekilli, men tarafga qarab kela boshladi.
-Ko'rdim. Mana berayapman. Katta Raxmat Feruzaxon.
-Xon? Yoqdi. Osh bo'lsin. Sizga raxmat.
-Och qolgan vaziyatimda qutqardingiz.
-Och qolsangiz ayting. O'zim olib borib beraman.
-Lavashnimi?
-Lavashga puliz yetmas ekanku.
-Yana o'ylashib ko'ramiz. Yana bir bor raxmat.
-Xop. Osh bo'lsin.
Xona sari kelarkanman, uning gaplaridan hayratda edim. Nega unday dedi? Eri kelmay qo'yganmikin? Chidasa keladiku. Nimalar bo'layapti hozirgi qizlarga? Hayronman. Go'zal bilan ikkimiz haqimizda qayerdan bildi ekan? Go'zal aytmagan bo'lsa kerak. Lekin bu ayollarni og'zida gap turmaydida. Maqtanish uchun ham aytgan. Feruza eri kelib ketayotganini aytgan bo'lsa, bu ham shartta sendan men kammi degandek men haqimda aytganmikin. Eee qayerdanam paxtaga keldim. Shaxarda tinchgina Malika bilan Umidani quchog'ini to'ldirib yurmaymanmi? Eee bir gap bo'larda degan hayollarda uyga keldim. Hamma kelgan ekan. Yuvinishayapti. Birga ovqatlandik.
Davomi bor...
U esa qiqirlab kulgancha:
-Bir balosi bo'lmasa, shudgorda quyruq na qilur,-deya kulishda davom etdi.
Nima deyishni bilmay, qo'lidagi tovog'i esimga tushdi.
-Qo'lizdagi ovqat juda shirin bo'lsa kerak a?
-Ana bo'lmasam, Sizlarning mashmashalaringizni deb sal qolsa ovqat esimdan chiqarkan! Oling issig'ida yeb oling. Ayam manti qilgan ekanlar.
-Maaaantii? Nima u?
-Hazillashayapsizmi?
-Yo'q. Rostdan, qanaqa ovqat u?
-Yeyadiganidan,- deya qo'limga tutqazdi. Tovoq issiq edi. Qo'lim kuya boshladi. Qiziq u shuncha vaqt qanday ushlab turgan ekan. Bir amallab, ro'molcha bilan ushlab oldim.
-Shunaqa turaverasizmi? Kiring!
-Yo'q. Kirmayman. Anzirat xolam ko'rsa, noto'g'ri tushunadilar.
-U kishi ketgan ekanlar. Kechga keladilar ekan. Kiravering. Choy suzib turarmidiz?
-Faqat choy uchun kerakmanmi?,-deb ma'noli qaradi.
-Yo'q. Paxta terish uchun ham,-deya kulvordim. Bu gapdan u ham maza qilib kuldi.
-Mehnatda boshqa, oromda boshqa ekanda.
Bu gapdan nima deyishimni bilmay qoldim. Katta odamdan gap eshitayotgan boladek, mulzam bo'lib turaverdim.
-Nega unaqa deysiz?
-Yo'q. O'zim aytamanda. Mayli, men boray. Keyinroq tel qilsangiz, kelib tovoqni olib ketaman.
-Nomeringizni bilmaymanku.
-Vam zvonili bordiku. Oxiri 98. Usha meni nomerim.
-Xop. Katta raxmat.
-Osh bo'lsin.
Yaxshiyam ro'molcha bilan ushlagan ekanman. Ro'molchadan ham issiqni his qilayapman. Uyga kirib, tovoqqa o'ralgan dasturxonni ochdim. Oh-oh-oh-oooh. Hidlaringdaaan. Xonani mantining ifori tutib ketdi.
-Baxrom, Baxrooom.
-Nima deysan?
-Kel ovqatlanamiz.
-Men ovqatlanganman. O'zing yeyaver. Yoqimli ishtaha.
-Kel degandan keyin kel.
-Endi ko'zim ilingan ekanda. Hozir qo'limni yuvib kelay.
-Unda kelishingda oshxonadan tarelkayam olib kel.
Ozroq vaqtdan keyin qo'lida tarelka bilan kirib keldi.
-Iii, mantimi?
-Xa manti.
-Qayerda keldi?
-Uzumini ye, bog'ini so'raman.
-Yaxshi,-deya ikki kaftini bir-biriga ishqalagancha.-Aytgancha, tarelka nimaga?
-Berchi,-deb tarelkani oldimda, tovoqdan 6 dona manti olib, alohida qilib o'rab qo'ydim.
-Qolganlarga ham.
-Ikalamiz maza qilib, saryog'surtilgan mantilarni paqqos tushirdik. Undan so'ng achchiq-achchiq ko'k choyni ichgancha, gaplashib o'tirdik. Qorin to'ygandan so'ng sekin-sekin uyquni ta'siri o'z kuchini ko'rsata boshladi. Dasturxonga fotiha o'qib, kirib yana uxladim. Negadir ko'p uxlay olmadim. Tashqariga chiqib, yuvingancha botayotgan quyoshni tomosha qila boshladim. Quyoshning har kungi vazifasi. Ertalab dunyoga o'z nurlarini sochib, sekin yana o'z uyiga ravona bo'ladi. Go'yoki, oy bilan quvlashmachoq o'ynagandik. Shunday hayollarda og'ushida hayolimga birinchi Go'zal keldi, undan so'ng esa Feruza keldi. Keyin tovoq esimga tushdi. Xonaning eshigini ochdim.
-Baxrom, xoov Baxrom?
-Xa Javlon.
-Obeddagi tovoq qayerda ?
-Oshxonada.
Oshxonaga kelib qarasam, yuvib, tozalab qo'ygan ekan. Feruzaga tel qildim.
-Yigit, ovqatni endi yeb bo'ldingizmi?
-Yo'q. Ancha oldin yeb bo'lgandim. Shunchaki suvga vaqt ketdi.
-Nega?
-Ko'p ish qildimda.
-Qanaqa ish?
-Tergovchimasmisiz?
-Shunaqa deb o'ylaysizmi?
-Savolga savol bilan javob berishni xush ko'rasizmi?
-Shunga o'xshayaptimi?
-Yana savol. Savolga savol bilan javob berish to'g'rimasku to'g'rimi?
-To'g'ri.
-To'g'rimi?
-To'g'ri emas. Eee nima dedingiz boshim achib ketdi.
-Axaxa. Aytgancha ovqat judayam shirin ekan. Tayorlaganni, olib kelganni, yeganni qo'li dard ko'rmasin.
-Mengayam taalluqli joyi bor ekan. Osh bo'lsin.
-Tovoqni nima qilay? Eldan beri qo'limga ko'tarib olganman.
-Kechasi olib keling desam baribir olib kelmaysiz. Chunki Go'zalni tovog'ini berishiz kerak. Mayli hozir olib kela qoling.
-Go'zalni tovog'ini kecha olib borib berdim.
-U hech kimga ovqat bermasdiku? Qalay sizga beribdi?
-Och qolganimni bildida.
-Och qolgandan odam o'lmasdi. Paxta tugagandan keyin shaxarga borardiku.
-Paxta tugagunga qadar och yuraymi?
-Paxtaga Go'zalni ovqatini yeyish uchun kelmagandursiz.
-Boshqa ovqat yo'q ekanda.
-Boshqa oshxonalar ham bor,-deb kuldi. Nimaga sha'ma qilayotganini bilsam ham, o'zimni bilmaganlikka oldim.
-Bir joydan ovqatlanishni afzal bilaman.
-Har har zamon faqat osh yemasdan, lavash ham yeb turish kerak. Bu gaplardan asbob ancha o'zini tiklab olgandi.
-Lavash yeydigam xo'randangiz yo'qmi?
-Lavashxo'r bor. Lekin u ham lavashdan zerikkan shekilli boshqa ovqatlardan yeyayotgan bo'lgan.
-Boshqa oshxonalarda ham tanishingiz bormi? Bunchalik ishonch bilan gapirayapsiz.
-Xa ofitsiantlari tanish.
-Lavashxo'rlarmi?,- deya o'zimni kulgudan to'xtata olmadim. Meni eng qiziqtiradigan narsa men bilan hozir qanday qilib ko'rishishi edi.
-Yo'q. Lavashim qimmat. Hamma ham yeya olmaydi.
-Meni pulim yetarmikin?
-Urinib ko'ring. Balki yetar.
-Yetmasa qarz berib turasizda.
-Juda yomonsizku. Endi tushunayapman. Hech kimga tutqich bermaydigan Go'zal Sizga ovqat qilib berganini. Ovqat shirinmikan?
-Bilmadim. Nashasi bormi deyman? O'ziga tortayapti.
Uning uyiga ancha yaqinlashib qolgandim.
-Lavashxonaga yaqinlashib qoldim.
-Hozir ukam chiqadi.
-Sizchi?
-Meni ko'rmaganiz ma'qul.
-Nega?
-Lavash yegiz kelib qoladida.
-Yo'g'e?
Asbob shimning ichidan tiqilib, azob berishni boshlagandi.
-Ukam chiqdi.
Darvozadan yoshgina bola chiqib, uyoq buyoqqa qarab, meni ko'rdi shekilli, men tarafga qarab kela boshladi.
-Ko'rdim. Mana berayapman. Katta Raxmat Feruzaxon.
-Xon? Yoqdi. Osh bo'lsin. Sizga raxmat.
-Och qolgan vaziyatimda qutqardingiz.
-Och qolsangiz ayting. O'zim olib borib beraman.
-Lavashnimi?
-Lavashga puliz yetmas ekanku.
-Yana o'ylashib ko'ramiz. Yana bir bor raxmat.
-Xop. Osh bo'lsin.
Xona sari kelarkanman, uning gaplaridan hayratda edim. Nega unday dedi? Eri kelmay qo'yganmikin? Chidasa keladiku. Nimalar bo'layapti hozirgi qizlarga? Hayronman. Go'zal bilan ikkimiz haqimizda qayerdan bildi ekan? Go'zal aytmagan bo'lsa kerak. Lekin bu ayollarni og'zida gap turmaydida. Maqtanish uchun ham aytgan. Feruza eri kelib ketayotganini aytgan bo'lsa, bu ham shartta sendan men kammi degandek men haqimda aytganmikin. Eee qayerdanam paxtaga keldim. Shaxarda tinchgina Malika bilan Umidani quchog'ini to'ldirib yurmaymanmi? Eee bir gap bo'larda degan hayollarda uyga keldim. Hamma kelgan ekan. Yuvinishayapti. Birga ovqatlandik.
Davomi bor...