Tasodifiy hikoya: Adajonim bilan 4 kisim
Adam: hosh asal kizim bugun nima ovkat kilasan Man: ha adajon kachondan beri asal kizim dep koldiz Adam: ha ozing majbur kivosan ha asalni asal diydide dep koydi Man: hop mayli nima ovkat kilay Adam: ha bilmasam osh kil koy yogi koy goshtida Man: ha unda oziz kilip bering man hamma narsani tayor kilip beraman Adam: hop mayli bugun bir oz kollarim bilan sanga osh kilip beray asal kizim san kolgan narsalarni kil man ozim kilaman u yogini dedide man hop dep mayda chudalarni archishni bo...davomi

-Qanaqa, bobo?-hayratimni yashira olmay.
Keyin birdan hayolimga Feruza bilan suhbat yarq etib keldiyu, hammasini tushunganday bo'ldim.
-Men kelgunimga qadar hamma narsani sirlashib oldinglarmi deymanda.
-Shunaqa bo'lsa kerak,-deya ikalasi yana kulvordi. Shunda Feruzaning teli jiringladiyu, telini ko'targancha chekkaroqqa o'tdi.
-Tinchlikmi?
-Xa tinch.
-Men kelgunimcha, nimalarni gaplashdinglar?
-Kechagi sizni duoingiznida.
-Nimalar dedi?
-Oshga raxmat deb duo qilganingizni aytdi.
Yaxshi hammasini aytib qo'ymabdi. Aytgandayam farqi yo'q edikuya. Baribir andisha borda.
Feruza keldi, og'zi qulog'ida.
-Tinchlikmi, ja xursandsan?-So'radi Go'zal.
-Xursand bo'lmay bo'ladimi, erim kelayotgan ekan.
Hayolimga birdaniga lavashxo'r keldi.
-Bu atrofda hech qayerda lavash qilishmaydimi?
Feruza menga yarq etib qaragancha, ozroq qizardi.
-Tumanda lavash nima qiladi. Xot dog qilishsa kerak. Nima edi?
-Kechadan beri negadir lavash yegim kelayaptida.
-Feruz, eringga ayt lavash olib kelsin.
Bu gapdan keyin o'zimni tutib turolmadim. Baqirib kulvordim. Feruza ham qo'shildi. Go'zal esa xo'mraygancha, ikalamizga qarab turardi.
-Nega xo'mrayasan? Paxta terib bersa, ovqat qilib bersa, endi bir kami, eriga lavash ham olib kel desinmi,-deya vaziyatdan chiqib ketganligimdan xursand bo'lgancha yana kuldim.
-Nima qilibdi? Xotiniga deb olib kelaveradi.
-Keyin xotini lavashini berarmikin?-deya ma'noli qaradim. Feruza esa hayron, nima deyishini bilmaydi. Go'zal uchun oddiy lavash, men uchun boshqa narsa edi.
-Baribir olib kelmasalar kerak,-deya vaziyatdan silliqqina chiqdi. Uning birgina shu gapi mening unga bo'lgan hurmatimni yanada oshirdi. Chunki beraman deganida u ham tayyor bo'lib qolardi. Demak hali kurash davom etadi. Bir tomondan yaxshi bo'ldi.
Shu orada ovqat ham keldi. Makaron ekan. Bir amallab yeb oldik. Keyin esa uchovlon qishloqqa qarab ravona bo'ldik. Feruza eri kelayotganligi uchun tayorlanaman deb uyiga kirib ketdi. Go'zal ikalamiz yo'limizda davom etdik.
-Go'zal meni bir savol qiziqtirayaptida?
-Qanaqa savol?
-Men seni kechadan beri sog'inganman. Qiynalib ketdim. Qayerda va qachon?
-Nima qayerda va qachon?-axmoq qilganday gapirishni boshladi.
-Feruza bilan qayerda va qachon deyapman.
-Jinni). Rashkimni keltirmang.
-Unda to'g'ri gapirda.
-Kechga tel qilaman unda. Kechgacha sabr qilib turing.
-Hozir uyingda kim bor?
-Bilmayman. Hozir qaraychi?
Uyiga kirib ketdi. Ozroq vaqtdan keyin darvozadan chaqirdi.
-Keling,- xushchaqchaq ovozda. Xursand bo'lib ketdim, demak uyida hech kim yo'q.
Darvozaxonaga kirganimdan so'ng darvozani yopdida, quchoqlab oldi.
-Ketdik, uyga.
-Yo'q. Ayam uydalar. Ichkari uyda ekanlar.
Ozroq quchoqlab turdimda, labidan o'pa boshladim. U ham javob qaytara boshladi. Sekin kiyimlari ustida ko'kraklarini eza boshladim. Immmm menam juda sizni sog'ingandimda. Lablar bir-biriga tutashib ketdi. Shu vaqt telimga sms keldi. Go'zal birdan to'xtab:
-Kimdan sms keldi?
-Bilmasam,- deya davom etmoqchiydim.
-Yo'q oldin ko'rsating.
-Xop,- dedimu ozroq o'ylanib qoldim.
Feruzadan kelgan bo'lsachi?
Shu vaqt ichkaridan kimdir Go'zal deya chaqirdi.
-Voy, ayam. Bo'pti tezroq keting. Keyinroq tel qilaman,- deb xayrlashdi. Ancha yengil tortdim. Chiqib smsga qarasam, haqiqatda Feruzadan ekan.
-'Erimga lavash aytdim. Olib keladi.'
Bir lahza qotib qoldim. Bu nima degani? Bu bilan nima demoqchi? Men nima deb javob yozsam, six ham kuymaydi, kabob ham. Nima bo'lsa bo'ldi, tavakkal.
-'Berasizmi?'. Mana senga, nima bo'lsa bo'ldi.
-'Puliz yetadimi?'
-'Qarz bermoqchi edingizku!'
Negadir ancha vaqt o'tsa ham javob kelmasdi.
-'Pulizni sanab ko'rayapsizmi?'
Yana jim. Xafa qilib qo'ydim. Shekilli. Obbo. Tel qildim. Qizil knopkani ustiga sakradi. Endi aniq. Tocni xafa qildim. Eee yaxshi ish bo'lmadida.
Uyga yetib keldim. Yuvingancha o'rnimga yotib, telga termuldim. Hech qanaqa o'zgarish yo'q. Telni bez zvukaga qo'ydimda, zaryadkaga ulab, uxladim.
Uyg'onganimda hamma kelgan ekan.
-Sen paxtaga faqat uxlash uchun keldingmi?
-Indama, qachon puli tugasa, keyin uxlamaydigan bo'ladi.
Shu gapdan keyin nechchi kundan beri terimchilarga pul bermaganim esimga tushdi.
-Puli tugagan taqdirda ham bu paxta termaydi. Qizlari borku.
-Eplagan......-dedimu turib, yuvindim. Yuvinganimcha ovqatlar tayyor ekan. Ovqatlanib, choy ustida bugungi bo'lgan qiziq voqealarni eslab ancha vaqt kulishdik. Go'zal ham, Feruza ham umuman esimdan chiqib ketdi. Kursdoshlar bilan chaqchaqlashdik. Telni qo'limga olganimda, soat taxminan 22:05ni ko'rsatardi. Go'zaldan 8 ta qabul qilinmagan qo'ng'iroq va bir qancha smslar kelgan ekan.
-Qanisiz??
-Yigit, telni ko'taring?
-Feruzani oldiga ketib qoldingizmi?
-Eeeeeyy.
-Nimaa baloo?
-Bo'pti. Men uxladim. Endi o'zingizdan ko'ring!
-Nega unaqasiz?
Shunga o'xshash bir qancha gaplar kelgan ekan. Chiqib tel qildim.
-Men sizni yomon ko'raman,-yig'lamsirab gapirardi.
-Iii nega?
-Nega telefoningizni ko'tarmayapsiz unda?
-Seni sinab ko'rdim?
-Yana qanaqa sinov?
-Rostdan yoki yolg'ondan sog'inganingnida?
-Xo'sh,-qiziqsina boshladi.
-Borsam aytaman.
-Kelmasangizchi?
-Bormasam daryoda cho'kib ketasanku.
-Cho'kib ketsam, qutqarib oladigan uzzuuuun'tayog'ingiz'borku.
-Uzun tayoqni birinchi turg'azish kerak.
-Avval kelsin, turmasa odam emasman.
-Ko'ramiz. Bo'pti hozir boraman.
-Xop. Intizorlik bilan kutaman.
Telni o'chirib, xonaga kirdim. Kursdoshla ayrimlari uxlagan, ayrimlari qo'shiq eshitishardi.
-Men ketayapman. Ertalab kelsam kerak.
-Hech tinch o'tirmas ekansanda. Yana qayerga?
-Manti yedingku. Shuni pulini berib kelay.
-Odam bo'lmas ekansanda. Bo'pti yaxshi bor.
-Ok. Darvozani qulflab ol unda.
Kuzning havosi biroz salqinroq edi. Osmonda bulut. Yomg'irdan esa darak ham yo'q. Mahalliy aholini aytishi bo'yicha bu yerlar yerning kindigi emush. Yomg'ir kamdan-kam hollarda u ham bo'lsa, ozgina yog'arkan holos. Yomg'ir yog'sa, bizlarga yaxshi. Paxtaga chiqmaymiz. Lekin fermerlarga juda yomon, paxtaning saviyasi pasayib ketadi.
Go'zalning uyiga yaqinlashib qolganimda soat taxminan 22:45 larni ko'rsatar edi. Bu vaqtda mahalliy aholi deyarli uxlagan bo'ladi. Tel qildim. O'chirib qo'ydi. Ana bo'lmasam. Bu deyman bugun ko'chada qolamanmi? Sms keldi.
-Derazani ochib qo'yganman. Kiravering. Men hozir kiraman.
Hayriyat deya derazadan oshib kirib ichkariga kirdim. Chiroqni o'chirib, tungi chiroqni yoqib qo'ydim. Derazani yopishni ham unutmadim. Kravatga yotvoldim. Negadir undan darak bo'lmasdi. Kimdur eshikka yaqinlasha boshladi. Go'zal bo'lsa kerak. Go'zal bo'lmasachi degan hayoldan yuragim shuuv etdiyu, birdaniga kravatning tagiga tushib oldim.
-Opa, qanisiz? Qayerda ekan shu vaqti?
Yaxshiyam kravatni tagiga kirib olganim, kirmaganimda meni ko'rib qolarkan. Bu ham yetmagandek, kelib kravatni ustiga o'tirib oldi. Yaxshiyam ozg'ingina ekan. Bo'lmasa aniq menga tegardi. Ozroq vaqtdan keyin Go'zal kirib keldi. Ovozidan qanaqadir qo'rquv bor edi.
-Gulruuuux, nima qilayapsan bu yerda?
-Sizni yoningizga keludim, sirlashgani.
-Ertayam