Tasodifiy hikoya: MUHABBAT JILG'ALARI... Bir juft oqqushlar 2-qism
MUHABBAT JILG`ALARI: Bir juft oqqushlar... 3 - Qism... Begona qo`l boshimni siladi. - Tavba, tavba... Sizga nima bo`ldi, nega yeg`laysiz? - meni ovozimdan bolam uyg`onib, u ham yeg`lay boshladi, - Ana bolangizni ham uyg`tvordiz! Onaxonni bolamga qo`l uzatayotgani ko`rib, undan avvalroq bolamni bag`rimga oldim. Uni yupatishga urunib, o`zim ham yupandim. Onaxon yana hol so`raydi, lekin meni hayolimni boshqa o`ylar bant etgan. ``U erkak, nechun menga bunchalik surbetlarcha munos...davomi

non surib, yalab qöydi.
Zulfizar boya qanday qörqgan
bölsa, hozir undan ziyod
qörqardi. Mexmonxonada
televizor körayotgan
qaynukasiga, har ötganda nazar
tashlab qöyardi. U oshxonadagi
ishlarini tugatib, hammomga yöl
oldi. Mexmonxonadan ötar ekan,
Begzodga yana bir qarab ötdi.
Shunda u, qaynukasi ham unga
qarayotganini körib qoldi.
Hammomga borib, kir yuvish
mashinasiga, kirlarni solib,
xonasiga ketdi. Xonasida
egnidagi halatni, öziga kichkina
kelib qolgan halatiga özgartirdi.
Bu kichkina, tor halati, uning
oldindagi kökraklari, ortidagi
dumbalarini, yaqqol ishirib
turardi. Römolini ham yechib
tashladi. Sochlarini tarab, bir
tekisda yoyhb oldi. Tagidan
lozim ham kiyib ötirmadi. Hirsi
kuchlilik qilib, shu ahvolda
xonasidan chiqdi. Hech qanday
yumushi yöq bölsada, oshxona
tomonga, Begzodga atay körinib
ötdi. Begzodga qaramagan bölsa
ham, aniq bilardiki qaynukasi
e'tiborini qozongandi. Besh
daqiqa ötmasdan, yana
tashqariga chiqdi. Bu safar
Begzod, uning röparasidan
chiqib qoldi. Zulfizar uning
yonidan ötmoqchi edi,
qaynukasi u yoqqa turib oldi.
Boshqa yon tomonidan
ötmoqchi bölsa, u yoqni tösib
oldi.
-Ötib ketay Begzod!
-Ötmaysiz! Avval bir öpay, keyin
ötasiz!
Kelinoyisi bu gapdan hayron
qoldi. Indamay orqaga yurdida,
divan narigi tomonidan ötib
ketdi. Begzod öziga özi hayron
qolgandi. "Nega bunday
qilyabman? Nega bunday
öylayabman özi? Axir
kelinoyimku!"
u öziga savol berar, nega
bunday bölayotganini anglolmas
edi. U televizorni öchirib,
kelinoyisi tomonga ketdi. Zulfizar
hammomda, tog'orada kir
yuvardi. U kir yuvish mashinasi
eplolmaydigan kirlarni qölida
yuvardi. Kir yuvayotgan
mashinasi, signal berib qoldi.
Örnidan turib, "Rejim"ini
tög'irlay boshladi. U kir
yuvadigan mashinaga oldi bilan
suyanib turardi. Shu payt,
birdaniga butun vujudi titrab,
seskanib ketdi. Bu hol
dumbalariga yopishgan qöl
dastidan edi. U qörqib ortga
ögirilsa, Begzod unga tirjayib
turardi.
-Bu nimasi Begzod,
uyalmaysizmi?
-Qöysangizchi kelinoyi, buni
özingiz ham istayabsizku!
-Nima?
-Ataylab kiyimlaringizni
almashtirib oldingiz. Mana bu
jonivorlarni lozim bilan
yopmaysizmi? -u shunday deb,
kelinoyisi öng taraf soniga
shapatiladi.
-Voy ahmoq, nimalar deyabsiz?
Sizga nima dahli bor meni
kiyinishimni? Chiqib keting bu
yerdan!
Begzod eshik tarafga qadam
bosdi. Zulfizar buni körib,
hotirjam böldi. Chunki,
hammomda ikkalovini kimdur
körib qolsa, tamom bölishardi.
Lekin... Begzod hammomdan
chiqmadi. U qaytanga eshikni
qulflab keldi. Dush oldiga borib,
suvni yoqdiyu, kelinoyisi yoniga
qaytdi. Zulfizar kir mashinasiga,
orqasi bilan suyanib turardi. U
tepasiga kelgan, gavdali
qaynukasiga vahimali qarardi.
Begzod uni qölidan ushlagandi,
qölini keskin tortib oldi.
-Jinnimisiz Begzod, nega bunday
qilayabsiz? Axir, kelnoyingizman!
-Hösh, kelinoyim bölsangiz nima
qilibdi? Kelinoyini sevib
bölmaydimi? Siz menga yoqasiz!
-Axir bu g'irt bema'nilikku!
Akangizni xotinini...
Ortiq gapira olmadi, dag'al lablar,
lablarini yopib oldi. Qöllari bilan
endi qarshilik qilgandi, Begzod
bir qöli bilan, qarshilikni yöq
qildi. U kelinoyisi qöllarini, juftlab
qisib olgandi. Zulfizar boshini
har yoqqa tashlab, lablardan
qochishga intilardi. Ben
qarshiliklarni söndirib,
kelinoyisini orqaga qattiqroq
itarardi.