Tasodifiy hikoya: Kamila Kenayim bilan
Kamila Kenayim bilan bolgan voqiya...davomi

Bösalar
sabab, kelinoyisi ham, boyagidek
böshasha bosiladi. Begzod
boshini sal quyi qilgandi,
kelinoyisini yuzidagi nim
tabassumni kördi. Zulfizar
qaynukasiga özini bahshida
qilishga tayyor, lekin qalbaki
qarshiliklarni töxtatmas edi. U
Begzodni yuziga, mayingina qilib
tarsaki tushurib qöydi.
-Jinnivoy, bilib qolishsa
ölamizku!
-Havotir olmang! Dadamgilarni
uyligi pastda. Akamgilar bölsa,
biz endi boshlayotgan narsani
boshlab bölishgan.
-Adashasiz! Kelinoyingiz pastda,
oyilar bilan yotibdi, akangiz bilan
tortishib qolishgan!
-Parvo qilmang, "er-xotin urushi,
doka-römol qurishi"
deyishadiku!
Qisqa dialog, oradagi masofani
butkul yöq qilgandek böldi.
Begzod g'uncha lablardan
tinmay öpib sörsa, Zulfizar bu
dag'al lablarga tutoqib javob
qaytarardi. Begzod bösalar bilan
bir qatorda, silab-siypalash
ishlarini ham boshlab
yuborgandi. U tor halatning, oldi
zamogini yecha boshladi. Katta
kökraklarga yetganda, zamog
yechilishi biroz qiyinlashdi. Ikki
qölini ishga solib, zamogni
partgacha tushurdi. Halatni ikki
tarafga yoygandi. Közi oldida,
kelnoyisining oppoq badani
namoyon böldi. Badanni bir-ikki
joylaridan öpib, gavdasini
kötardi. Yuzida tabassum bilan,
futbolkani yechib tashladi.
Ketidan shalvarni ham yechdi.
Trusikni özida qolgan
Begzoddan, kelinoyisi zarracha
ham uyalmadi. Qaytaga uni
qöllarini ochib kutib oldida,
labini bösalarga töldirdi. Begzod
qöli tekgan joyni silar, labi
tekgan joydan öpardi. Ikki yuz
qarama-qarshi turganida,
pastdagi jinsiy a'zolar, bir-biriga
tög'ri kelmasdi. Bu Begzodning
novchaligidan darak berardi. U
qölini pastga tushirdida, tobora
ochilib borayotgan oyoqlarni,
birlashtirib qöydi. Bösalarni
yig'ishtirib, trusigidan halos
böldi. Uyg'onib kattalashgan
asbob ustidan bir-ikki uqalab,
tög'ri kelib turgan sonlar orasiga
suqdi. Belini harakatga keltirib,
sonlar orasiga asbobini tiqib,
ermak qila boshladi. Orasida
hebh qanday namlik bölmagani
tufayli, bu holat biroz qiyinroq
edi. U gavdasini yana pastlatib,
kelinoyisi yuziga yaqinlashdi.
-Sizga yoqayabdimi?
-Hmmmm...
Ijobiy javob eshitgach, shijoati
yurorilab ketdi. Oq tusdagi katta
kökraklarni, ohistagina eza
boshladi. Ikki kökrakni
almashtirib ezardi. Ora-orada
böyin va iyaklardan ham öpib
qöyar, yelkaning chiroyli
dumaloq joyidan ohista tishlab
olardi. Tishlangan yelkalarda izlar
qolar, bu mayin og'riq, Zulfizarga
hush yoqardi. Hammomdagi
chala qoniqishining, örni asta-
asta bosilib borardi. Ehtiros
kuchayishi sari, ichidan
ehtirosga bulg'anib chiqayotgan
nafaslari, ovozlarga aylanib
borardi.
-Mmmmm. Iiimmm...
Begzod hali hamon "xizmat"da,
tagidagi janonning ehtiroslari
bilan öynashar edi. Asbobi, qöli,
lablari va butun badani,
harakatda edi. U yosh va
tajribasiz bölgani uchun, ortiq
kelinoyisini qiynagisi kelmadi.
Bilmasdiki bu qiynoqlar,
kelinoyisiga qaytaga hush
yoqishini. U Zulfizarning
uchburchak trusigini, pastga qöli
yetkanicha tushurdi. Özi
gavdasini biroz tepalatib, ikki
tashna a'zoni bir-biriga
öpishtirdi. Chap qölida qin
qayerdaligini oz muncha
paypaslab, uni aniqlab oldi.
Asbobni ösha yerga tög'ri qilib,
sabrsizlarcha shiddat bilan tiqib
yubordi. Oyoqlari orasida
özgarish paydo böldi. Öziga
qulay bölishi uchun, oyoqlarini
kengroq qilishni istadi.
Ammo, tizzalarida qolib ketgan
trusigi, bunga halaqit berdi.
Qiniga kirib chiqayotgan katta
asbobdan, katta ehtiros ola
boshladi. Begzod esa, qorin va
beldan ushlab, harakatida
davom etardi. Negadir bu usul
unga begona yoki noqulaydek
tuyulardi. Shu uchun ham,
harakati biroz sust va betartib
edi. U kelinoyisi ustida bir
tekisda harakat qila
olmayotgandi. Shu payt, asbobi
ham bundan norozidek, qin
ichidan chiqib ketdi. Vaziyatni
tushungan Zulfizar, ehtiroslari
sinishini istamagan holda:
-Joy almashaylik! -dedi.
Begzod bu taklifni
ma'qullaganday, boshini silkitdi.
U kelinoyisini belidan kötarib, bir
zumda joyini almashtirib oldi.
Zulfizar qaynukasining ustiga
chiqib oldi. Unga oldini ögirib
ötirdida, halatini qöllaridan
chiqarib tashladi. Begzod huddi
och qolgan böridek, közlari katta
ochilgan, tezroq niyatiga yetishni
öylar edi. U kelinoyisining
kökraklariga mato ustidan
yopishdi. Kelinoyisi chaqqonlik
bilan byusgalterini yechdiyu,
asbob ustiga ötirdi.
-Ohhhh. Mmmmm, axxxx...
U dastlab, asta ötirib turdi. Keyin
harakatini biroz jadallashtirdi.
Jadallashgan harakat, sakrashga
aylandi. Ikkovi ham ehtirosdan
ovoz chiqara boshlashdi. Begzod
asbobi tor qinning devorlaridan
olgan rohati tufayli, lazzatdan
"ohh"lab yotardi. U qöllarini
kökraklarga qöyib, eza boshladi.
Zulfizar esa, qöllardan va
tagidagi katta asbobdan, töla
ehtiros olardi. Uning
tugatadigan vaqti yaqinlashardi.
Harakati özgardi. Beli oldinga
ketib, qöllari bilan orqaga
tayanib qoldi.
-Axxxx, oxxxx...
Bu uning bir necha oylardagi,
eng ehtirosli orgazmi bölgandi.
Begzod ham uzoqqa bormadi,
közlarini yumib, lazzat zöridan
böshanib yubordi. Zulfizar asbob
ustidan asta turarkan,
suyuqliklari Begzodning beliga
oqa boshladi. U endi
qaynukasidan biroz uyalib,
yotog'idagi hammomga kirib
ketdi. Muzdek dush qabul qilib,
yaxshi taasurotlar bilan
chiqganida, Begzod yotoqda
yöq, eshik ochiq turar edi...
Nonushta. Dasturxon atrofida uy
kattasi, Zulfizarning
qaynotasidan boshqa hamma
ötirar edi. Zulfizar bugungi
nonushtada hech kimga
qaramas, choy quyish ham
esidan chiqib qolardi. Qaynonasi
dasturxonga duo qildida, katta
keliniga yuzlandi:
-Biz Masturaxon bilan bir joyga
boramiz. Nimaydi, anavi
homilador ayollarni tayyorgarlik
qilar ekanku, ösha yerga! Siz
hayolingizni bir joyga qöyib,
ishlaringizni qiling!
-Hop böladi oyijon!
Nonushtadan söng, katta
kelindan tashqari hamma,
Sherzodning mashinasida uydan
chiqib ketishdi. Zulfizarning bir
özi qoldi. Ish qilar ekan, hayoli
telefoniga kelgan xabarda edi.
Xabar Begzoddan kelgan bölib,
"Tayyor böling, tezda qaytaman"
deb yozilgan edi. U xonasiga
chiqib, huddi kechagidek
körinishga kirib oldi. Bugungi
böladigan ishlarni öylab, idish-
tovoq yuvayotgandi. Eshik
qöng'irog'i jiringladi.
Yugurgilagancha domofonga
oshiqdi. Ekranga qarab
ötirmasdan, eshikni ochdi. U
hovlidan sabrsizlik bilan yurib
kelayotgan, qadam tovushlarini
eshitdi. Zulfizar özicha parvo
qilmaganlikga olib, idish
yuvishda davom etdi. Sherzod
kechadan beri yonayotgan
ehtiros olovini, öchirishni istab
uyga qaytgandi. Akasidan
röshnolik körmagan kelinoyisini,
lozimsiz oyoqlarini kördiyu,
erektsiya jarayoni boshladi. U
boshqa chidolmasligini,
hozirning özida kelinoyisini
zörlashini bilas edi. Öz könglida,
"bu ishim unga yoqadi, unga
qaytaga yordam beraman" deb,
oshxonaga kirib bordi. Zulfizar
shaxdam qadam tovushlarini
eshitdi, ammo tisarilishga
ulgurmadi. Kökraklari uzra,
baquvvat qöllar quchoqlab oldi.
Sherzod Zulfizarni qattiq siqdiyu,
bir qölini böshatib, halat etagiga
yopishdi. Etakni asta kötararkan,
kelinoyisi badanini oldinga
itarib, belini öziga tortdi.