Tasodifiy hikoya: Odnodan oldim.
Sinfdoshim Sabohad bilan...Mani ismim BEHRUZ man silarga bir yil oldingi voqeaniaytib bermoqchiman. ...davomi

Pulga Sotilgan Nomus.2-qism

Добавил:	_ShaXNoZ_ (10.01.2020 / 16:20)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	6490
Комментарии:	1

Ota-onamni ham tikuvchilik sexida ishladim deb aldadim.Oradan kunlar o‘tdi. Yotib yeganga toh chidamas deganlaridek, olib kelgan pulimning ham tagi ko‘rinib qoldi. Yana chet elga otlandim, ketayotganimni ko‘rgan sinfdosh dugonam Mahbuba ham menga ergashdi. U eng yaqin dugonam, juda aqlli qiz edi. Sinfda hammamizdan yaxshi o‘qiganiga qaramay, omadi chopmadimi, o‘qishga kirolmadi.– Uyda bekor o‘tirgandan ko‘ra, bir-ikki so‘m pul topsam, ota-onamga yordam bo‘ladi. Bo‘sh vaqtimda esa o‘qishga kirishga tayyorlanaman, – dedi u soddalik bilan.Uni yo‘ldan qaytarishga harchand harakat qilmay, «Senga bu ish to‘hri kelmaydi» demay u ko‘nmas, o‘z qarorida oyoq tirab turib olgandi. Rozi bo‘lishdan o‘zga choram qolmadi. Ota-onasi ham menga ishonishgani uchun ruxsat berishdi.Ishning hadisini olganimdan bu safar Ninaning oldiga borishni istamadim. Chunki u berahm ayol edi. Bir kun ham dam bermay, ko‘proq pul ishlashga majbur qilardi. Saunada «ishlab» yurganimda Sabina ismli qiz bilan tanishgandim. Sabinaga qo‘nhiroq qilib, dugonam bilan borayotganligimni aytdim. Yetib kelgach, u bizni kutib olib, ijaraga uy topib berdi. Mahbubaga «Sen bir-ikki kun dam ol» deb, o‘zim esafaoliyatimni boshlab yubordim.Turmushga chiqmagan dugonamni ham ifloslikka boshlaganimdan vijdonim qiynaldi. Ammo topgan pulim ikkalamizning yeb-ichishimizga yetmasdi, xohlasam-xohlamasam uni yurgan yo‘limga boshlashga majbur edim. U qaysi yo‘l bilan pultopayotganimni bilgach, mendan nafratlanishini, ko‘rarga ko‘zi yo‘qligini aytib yihladi, ammo orqaga yo‘l yo‘q edi. Mahbuba men bilan “massajchi”lik qilishga ko‘nmadi. U endi butunlay boshqaodamga aylangandi, ochilib gaplashmas, juda zarur gapi bo‘lganidagina gaplashardi. Uyidagilari qo‘nhiroq qilganida ularni tinchlantirish uchun men bilan tikuvchilik sexida ishlayotganini aytdi.Ertalab navbatdagi «mijoz»ning qo‘nhirohidan keyin o‘zimga oro berib «ish»ga otlandim. Mahbubani chaqirsam, hech kim ovoz bermadi, xavotirlanib xonalarni ko‘zdan kechirdim. Vannaxonaning eshigini itarib ko‘rdim, ochilmadi. «Mahbuba!» deb chaqirdim, jim-jit. Ko‘nglim bir yomonlikni sezdi, bor kuchim bilan vannaxonaning eshigini urib ochdim.Ochdim-u dahshatdan tilim kalimaga kelmay qoldi. Yerda dugonamning jonsiz tanasi cho‘zilib yotardi…Mahbubaning joniga qasd qilganini tekshirish uchun kelgan ichki ishlar idorasi xodimlari meni ham so‘roq qildi, sovuq o‘lkada nima ish bilan shuhullanganim fosh bo‘lgach, mamlakatdan deportatsiya qilindim. Sharmandalarcha uyga qaytdim. Ota-onam meni oq qilishdi, hozir har joyda ijarada yashab, duch kelgan ishni bajarib yuribman. O‘zim-ku, mayli, ammo yosh joniga qasd qilgan dugonam Mahbubani eslasam, o‘zimdan nafratlanib ketaman, toshga aylangan qizlar haqidagi rivoyat yodimga tushadi.Rivoyat qilishlaricha, qadimda bir o‘lkaga dushman bostirib kiribdi. Ular gullab-yashnagan bu yurtni kultepaga aylantirishibdi. Shu yerlik qizlar tiriklayin dushman qo‘liga tushsak, nomusimizni toptaydi, yuzi qora bo‘lgandan ko‘ra, o‘lganimiz ma’qul, bizlarni toshga aylantir deb Yaratganga iltijo qilishibdi. Ularning ohu faryodi, iltijolari ko‘kka yetibdi. Or-nomusini hamma narsadan ustun qo‘ygan qizlar toshga aylanishibdi.Mahbuba ham harom yo‘lga kirgandan ko‘ra o‘limni afzal ko‘rdi. Men-chi... men esa arzimagan pul uchun nomusimni sotdim, el-yurt oldida yuzim shuvut bo‘ldi... Erimning uyida yegan kaltaklarim, ezilganlarim buvoqealarning oldida hech nima bo‘lmay qoldi. Agar sabr qilganimda, erimdan shirin gapimni, ozgina mehrimni ayamaganimda balki uning ko‘ngliyumshab, hozir baxtli yashayotgan bo‘larmidik? Qaynonam zuhum qilganda, tilimni tiyib, “Oyijon” deb yelib-yugurib xizmat qilganimda bu kunlar boshimga tushmasmidi? Bekorga xalqimiz sabrning tagi sariq oltin demagan ekan. Inson boshiga tushgan ko‘rgiliklarga, sinovlarga chidasa, sabr-bardoshlibo‘lsa, Yaratganning o‘zi uni qo‘llab-quvvatlarkan...