Tasodifiy hikoya: Jalap ekanu
Man uni yoniga tez tez shoshardim. mana nixoyat uni uyi tomonga keldim va unga tel qildim va uni caq...davomi

билан бошчасини ўйнади. Ботир инграб юборди. Нигора гоҳ музқаймоқ ялагандек асбобни ялар, гоҳ банан ҳисоблаб оғзига солар ва чиқарарди. Бу ўзигаям ёқар, янаям эҳтирослар билан Ботирнинг асбобини эркаларди. Тиллари ва лаблари билан асбобнинг ёрилиб кетар даражада кенгайган томирларини ҳис қилар, ва бундан завқланарди. Ботир эса бу лаззатдан роҳатланиб, жувоннинг сочларини силарди. Нигора эса борган сари бу ишни авжига чиқарар, эҳтирос билан асбобни сурар, тиллари билан бошини, танаси ва тухумларини қитиқлаб қўярди. Орада худди алоқадагидек оғзига киргизиб-чиқарарди. Ботир кўзларини юмиб, жувоннинг маҳоратидан маст бўлиб турарди. Бир вақт, Нигора хеч нарсадан хабари йўқ, асбобни суриб шимаётган пайтда Ботир икки қўли билан уни бошини маҳкам ушлаб олди. Ва Нигорани оғзига қилишни бошлади. Нигора буни кутмаган эди, лекин унга бўйсуниб, ўзини бўш қўйди. Ботир асбобини Нигорани оғзига бир неча марта киргизиб-чиқарди-да, жувонга тушунарсиз бир товушлар билан ичига бўшаниб юборди. Нигора оғзида ва томоғида шўр бир таъм сезди. Уни нималигини тушуниб улгурмасидан Ботир буйруқ оҳангида "Барини оқизмай ютиб юбор!" деди. Жувон Ботирга итоат қилиб, бир амаллаб спермани ютиб юборди. Ботир асбобини чиқариб, "Энди уни тозалаб қўй!" деди. Нигора унинг кейинги буйруғига ҳам индамай итоат қилди. Ботирнинг бўшашиброқ қолган асбобини ўпиб, хамма томонларини ялаб, яхшилаб шима бошлади. Асбоб тоза бўлган бўлсада, Нигора ишини тўхтатмади, ва яна аввалгидек эркалаб, тиллари билан ўйнаб, сўришда давом этди. Бу лаззатларга жавобан, асбоб яна таранглаша бошлади. Нигора энди бу асбобни ўзининг ичида кўришни истарди...
Ботир Нигорани фикрини ўқигандек, уни тўхтатди. Асбобини уни оғзидан чиқариб, диванга ўтирди. Ўзини орқага ташлаб, жувонга "Бағримга келинг" деб ишора қилди. Нигора ўрнидан туриб Ботирни устига оҳиста жойлашди. Ботир икки қўли билан жувонни думбаларидан ушлаб, сал кўтарди, ва асбобини тешикка тўғрилаб,
Нигорани аста туширди. Ботирнинг асбоби катталигиданми, ё Нигора анчадан буён алоқа қилмаганиданми, у асбобга озгина қийинчилик билан ўтира бошлади. Асбоб озгина киргач, Ботир бир ҳаракат билан охиригача тиқиб юборди. Жувоннинг кўзларидан ўт чиқиб кетди. Ўзи билмаган ҳолда "Оҳ жоним!" деб юборди. Бу сўзлардан Ботир хурсанд бўлиб кетди. У жувонни қучоқлаб, бўйинларидан ўпди. Сўнг пастроқ энгашиб, кўкраклари учини тили билан ўйнаб, эма бошлади. Нигора инграб юборди. Баданида енгил титроқ ҳис этиб, нафас олиши тезлашди. Бу онларни қанча узоқ кутган эди, бечора. Ва ниҳоят осмонларда учади энди. Ботир жувонни эҳтиёт қилган ҳолда диванга ётиб, жойлашди. Нигора уни устида ҳаракатини бошлади. Секин-аста Ботирнинг асбобига ўтириб тура бошлади. Ботир қўллари билан жувонни кўкракларини силаб, учларини эркалади. Нигора бундан маст бўлиб, бошини орқага ташлади, ва иҳрай бошлади. Ботирни тўлиқ ҳис қилиш учун асбобга охиригача ўтириб-туриб, лаззатланишда давом этди. Нигора ичига кириб чиқаётган асбобнинг бераётган роҳатидан баҳра олар, кўкрагини эркалаётган бармоқлар таъсиридан осмонларга учарди. Жувоннинг "Жоним, қандай мазза!" - деб инграб қўйишлари Ботирнинг кучига куч қўшар эди. Нигора бирор вақт худди от чоптираетган чавандоздек сакраганидан кейин ичида қандайдир енгил титроқни сеза бошлади. Тез орада бу титроқ кучайиб, нафас олиши қийинлашди.
Жувоннинг ҳансирашидан Ботир унинг бўшаниш арафасида эканини билиб, кўкракларининг учини яна бармоқлари билан ўйнади. Бу эркалашдан Нигоранинг ичида чақмоқ чақнагандек бўлиб, нафаси тиқилиб қолди. Кўз олди қоронғулашиб, бадани, оёқлари қалтираб кетди. У сакрашдан тўхтаб, ўзини тутолмай Ботирнинг устига ётиб олди. Нафасини ростлашга қанчалик ҳаракат қилмасин, юраги тез-тез уриб, қўл-оёқлари ҳолсизланиб қолди. Ботир жувонни қучоқлаб, сочларини силаб тинчлантиришга ҳаракат қилди. Бироз дам олишганидан сўнг, жувондан "Жоним яхшимисиз?" - деб сўради. Нигора оҳиста, майин овозда "Ҳа, жудаям зўр! Сиз билан еттинчи осмонда учдим!" деб жавоб берди. "Бу бошланиши" - деб кулиб қўйди Ботир. "Сизи роҳатиз учун ҳамма нарса қиламан!" - ширин сўзлар билан жувонни эркалатди у. Ботир бу алоқадан ҳали қониқмаган эди. Шунинг учун у устида ухлаб қолай деб ётган жувонни сочларини силаб, юмшоқ овозда "Жоним, туринг энди, давом эттирамиз" деди. Нигора базур ўзида куч тўплаб, секин турмоқчи бўлди. Асбоб ҳали ҳам қаттиқ, ўз кучини йўқотмаган ва жувоннинг ичида эди. У қаддини ростлаб, асбобга жойлашиб ўтирди ва Ботирдан "Шу ҳолатдами?" деб сўради. "Йўқ, алмашамиз" - деб жавоб берди Ботир. Жувон асбобдан туриб, диван четига сурилди. Ботир ўрнидан туриб, жувонни билагидан ушлаб диван ўртасига сурилишига ёрдам берди ва унга "Чиройли думбаларизи тепага қаратиб, энгашинг!" деди. Нигора унга сўзсиз итоат қилиб, диванга жойлашди. Ботир иккала қўли билан жувонни думбаларидан ушаб, асбобини ҳўл булиб кетган тешикка осонликча киргизиб юборди. Нигора охиригача ичига кирган каттагина асбоб лаззатидан бир инграб қўйди. Ботир вақтни бой бермай, ишни бошлади.
У қаттиқ, зарб билан охиригача киргизиб-чиқара бошлади. Нигора мувозанатини сақлаш учун бир қўли билан диван четига тиралиб олди. У ичида пайдо бўлаётган лаззатдан яна иҳрай бошлади. Унинг бу овозига диваннинг бир маромда ғичирлаши ва асбобнинг кириб-чиқаётганидаги товушлар жўр бўла бошлади. Ботир ўз ишини маҳорат билан бажарарди. Бу кетишда жувоннинг додлаши тайин эди. Бир пайт, қўшни хонадан эркак кишининг йўталган товуши келди. Нигора буни эшитмадими, ёки эшитса ҳам роҳатлар оғушида эътибор бермадими, кўзини юмиб, инграшда давом этди. Ботир эса янаям кучлироқ эҳтирослар билан жувонни қилаверди...
Бу вақтда, ётоқхонада маст ётган Санжар секин ўзига кела бошлади. У жуда чанқаган, боши оғриб, крават четига ўтирди. Қаердалигини англамай қўшни хонадан келаётган товушларга қулоқ тутди. "Қўшнилар байрам қиляпти шекилли?" деб ўйлади Санжар. "Хожатга бориб келишим керак" - деб секин ўрнидан турди. Қоронғуликда хеч нарсани кўрмай, деворларни пайпаслаганча юриб хонадан чиқди. Овозларга эътибор қилмай, Ботирни ёнидан ўтиб хожатхонага борди. Иши битгач, ваннахонага кириб, юзини ювди. Ошхонага ўтиб, чироқни ёқиб, музлаткичдан газсиз сувни олиб, тўйиб ичди. Қайтиб мехмонхонага чиққанида эса, Ботир билан Нигоранинг алоқаси авжиган чиққан, "оҳ-воҳлар" баралла жаранглар эди. Диванда икки букилиб, фоҳишалардек иҳраётган хотини Нигорани кўриб ҳайратдан қотиб қолди. Жувон эрини ҳали кўрмаган, бутун вужуди билан секс лаззати ичига кириб кетган эди. Ботир қаршисида турган эркакни кўрса ҳам, бир жилмайиб қўйиб, ишида давом этаверди. Санжар нима қилишини билмай бир муддат туриб қолди. Нигоранинг "Оҳ жоним! Қандай мазза!" - деган шивирлашини эшитиб миясига қон қуюлди. Шахт билан энгашиб, Нигорани сочларидан ушлаб, юзини ўзига қаратди. "Сен қанжиқ ҳали ўз уйимда менга хиёнат қиляпсанми?" - қаҳрли сўзлар билан жувонни юзига тарсаки туширди. Нима булганини англаб улгурмаган Нигоранинг кўзларидан ёш чиқиб кетди. Ботир ҳоҳламаса-да, ишидан тўхтаб, Санжарга қараб тураверди. Санжарни кайфи ҳали тарқамаган бўлса-да, Ботирга бир назар ташлаб, унга кучи етмаслигини англаб