Tasodifiy hikoya: peratdan ekskluziv
. xulas akmal( xa aytkancha bosh qaxramon ismi ) kollejdi bitirib ishga kirib ishlay boshlagandi uye...davomi

Ҳаммомда (русчадан таржима)

Добавил:	Boris (19.01.2020 / 16:45)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	13421
Комментарии:	Комментарии закрыты

Бу анча олдин, 80-йилларда бўлган эди. Мен 30 ёшдан бироз ўтгандим, бўйим 164 см, оғирлигим 53 кг эди. Бир сўз билан айтганда сарвқомат, ёш брюнетка эдим. Биз оилада тўрт киши эдик: эрим, икки ўғлим ва мен. 1985-йилда Коля ҳали ўсмир эди, Саня ундан 7 ёш кичик эди. Гап асосан катта ўғлим Коля ҳақида кетади.
Коля болаликдан қизларга қизиқарди. Боғчада у ҳар доим қизчаларни пойларди, у ҳатто тарбиячиларни пойларди. Танишлар ва қариндошларнинг қизлариниям, доимо уларни момишларини кўрсатишга ундарди. Санка эса ундай эмасди.
Коля мактабга боргач, қўлга тушмай қолди. Бироқ аёл танасига қизиқиши аниқ йўқолмаганди. У энди қизлар билан юра бошлади, бироқ улар ҳам зийнатларини кўрсатишга шошилишмасди. Шунинг учун ҳам у жуда қийналарди. У мени яширинча пойларди. Мен ўғилларимдан унча уялмасдим, баъзида улар мени битта турсида, яланғоч кўкракларимни кўришарди, аммо унча қизиқишмасди.
Шундай қилиб, бир куни мен ўғилларим билан ҳаммомга борадиган бўлдим. Эрим 4 йилга қамоққа кетганди, аммо мен эримга хиёнат қилмасдим, қўлимдан келганча чидардим.
Ҳаммом қариндошларимизникида эди. Мен битта плавкада, ўғилларим эса яланғоч эдилар. Пархонада парландик, ўтирдик, кейин ювинишни бошладик. Санкани ювинтирдим, Коля эса ўзи ювинди. Мен уларни чайинтирдим ва даҳлизга кийинишга жўнатдим. Эшик ёпилди ва мен ювинишга қарор қилдим. Турсимни ечдим ва ювинишни бошладим.Шуни ҳам айтиб ўтишим керакки, ҳаммомнинг ювиниш хонаси ва даҳлизи ўртасидаги тахта деворда тирқишлар бор эди ва тасодифан тирқишдан кимдир кузатаётганини сезиб қолдим, дарров бу Коля эканлигини англадим. Чиқиб бақирсаммикан, деб ўйладим, йўқ, ўтиш даври, бундай қилиб бўлмайди.
Ўйлаб-ўйлаб, майли кўраверсин, ўзимни сезмаганга оламан, деб ўйладим. Ҳеч нарса бўлмагандек ювинавердим, бу ўзимга ҳам ёқарди. Биламан, у аллақочондан бери капаки қилади. Атайлаб секин ювинардим. Шу билан бирга, ўғлим яхшироқ кўриши учун терс ўгирилиб энкайдим. Бироқ, биламанки,у тайинли нарсани кўра олмайди, чунки у пайтларда хотинлар пастини тозалашмасди. Товонимни тозалаш баҳонасида икки марта тирқишга жудаям яқинлашдим. Кейин эса лавкани тахта деворнинг яқинига қўйдим, чунки кичкинагина деразадан ёруғлик тушиб турарди. Лавкага ўтириб бир оёғимни лавкага қўйдим, гўёки тирноқларимдан лакни кўчираяпман, ўзим эса омим очилишини, унга ёруғлик тушишини назорат қилардим. Майли, ўғлим томоша қилсин, меники камайиб қолмайди. Омим эса сув-сув бўлиб кетганди. Бироз вақт ўтгач, тоғорага сув тўлдира бошладим, бу ҳозир чайинаман, деганим эди. Коля эса сирғалиб чиқиб кетди.
Кейин кунлар одатдагидек ўтарди. Ўғлимга таассуротлар етарли бўлса керак, у тез-тез капаки қиларди. Бу унинг ёши учун нормал эди. Бу хотираларни эсласам турсим ҳўл бўлиб кетарди. Ухлашдан олдин эсласам қўлларим ўз-ўзидан турсимга кириб кетар ва ўзимни қониқтирардим.
Коля менга бошқача муносабатда бўла бошлади, ғамхўрроқ бўлиб қолди, уй ишларида ёрдамлашар, ҳатто идишларни ювиб қўядиган бўлди.
Қанчадир вақт ўтгач, Коля пойлаш имкониятини қидира бошлади. Демак, унга янги таассуротлар керак. Мен қарши эмасдим, бироқ қандай қилиб? Авваласи, пастимни тозаладим. Омим катта эмас, ўртача катталикда, ташқи лаблари лўппигина, кичик лаблари қора эди, клиторим каттагина ҳирсланганимда ундан-да катталашарди. Хўш, нима қилса бўлади? Бир куни биз ремонт бошладик. Обой ёпиштирадиган бўлдик. Саша кичкина бўлгани учун, Коля иккимиз елимлардик, ёз, ҳаво иссиқ эди. Коля шортикда, мен эса яланғоч баданга халат кийгандим, бироқ турсим бор эди. Елимлаётганимизда Коля яширинча халатим тагига қарарди, аммо ҳафсаласи пир бўлганди. Тезда жудаям иссиқ бўлиб кетди ва биздан тер оқарди. Биз танаффус қилдик, чой ичдик ва давом эттирдик. Ювинаётиб, мен турсимни ечдим,жудаям иссиқ деган баҳонада.Ишни бошладик.Коля қизиқмай қўйганди, менимча. Бироқ мен қандилни артаётиб,оёқ учида турдим ва унинг диққатини тортдим.Шунда ўғлимдаги ўзгаришларни сездим.Унинг ҳатто оғзи очилиб қолди.Кейин мен унга унга гўё тасодифан ўзимнинг зийнатларимни томоша қилишга қўйиб бердим.У обойларнинг пастини тўғрилаётганда, мен ундан у-бу нарсаларни сўрардим, у эса бошини кўтариб, гўё менинг кўзимга қараб гапирарди, аслида менинг омимни томоша қиларди.Бу ўйин менга ҳам ёқаётганди.Коля орқадан қарашга ҳам уриниб кўрди, яхшилаб кўришни истарди, шекилли.Хуллас, елимлаб бўлдик, ўғлимнинг кайфиятига қараб тушундимки, у жуда мамнун.У 30 дақиқалар ҳожатхонадан чиқмади.
Кунлар ўтарди ва баъзида мен Коляга оёқларим орасига қараш имкониятини берардим.